[Fic ; Kill no More] Reversion {All Liola}

ลำดับตอนที่ #5 : - Three -

       "ได้รับบาดแผลหรือลีโอลา?มานั่งนี่สิ ข้าจะดูให้" หญิงสาวหน้าตาน่ารักระบายยิ้มบางๆ พร้อมกับผายมือเชื้อเชิญให้ชายหนุ่มที่ยืนอยู่นั่นนั่งลงข้างๆ

       "เปล่า"

       "โล่งอกไป เมื่อครู่ข้าได้ยินเสียงอึกทึกทางโน้นน่ะ มีอะไรรึ?"

       "ผู้ชายคนนึงแต่งตัวแปลกๆพูดไม่รู้เรื่อง"

ข้าว่าการสื่อสารของเจ้าก็ไม่ได้ต่างกันนะ - -'
(หมดกันภาพพจน์สาวงามเรียบร้อย...)

       "ช่างเถอะ ดูเจ้าอารมณ์ไม่ค่อยดีนะ?"

อ้ากกกก! ได้เห็นแล้วว้อยยย!
ลีโอลาทำหน้าบึ้ง! ถึงมุมปากจะตกลงแค่0.3เซนฯก็เหอะ!

แอนแซลได้เห็นเป็นบุญตาแล้วค่าาา !!!!!!!
(แอนเซลเสื่อมเสียเพราะอิวิ่นแล้ว.. อาเมน)

       "ข้าไม่เคยเป็นแบบนั้นหรอก"

       "ไม่เคยแต่กำลังเป็น มีอะไรในใจรึ? บอกข้าได้รึไม่?"

       "ไม่มีหรอก......."

      "ดูเจ้าเหนื่อยๆนะ นอนพักสักหน่อยคงจะดี" แอนแซลยิ้มอบอุ่นก่อนจะบอกให้ลีโอลาเข้าไปพักในบ้านของตน

      "ไม่มีใครมาตามฆ่าเจ้าถึงในบ้านข้าหรอกน่า พักให้สบายเถอะ ทานนี่ด้วย"

มือบอบบางหยิบยาชนิดหนึ่งส่งให้อีกฝ่ายก่อนจะไล่ให้ไปนอน

      เป็นความสุขเล็กๆระหว่างเขาและเธอที่กำลังจะเปลี่ยนไป....

.
.
.
.
.

      "เออลุง ผมยังพูดภาษาที่นี่ไม่ได้เลยว่ะ" ไคซ์ทำหน้าเคร่งเครียดพร้อมกับกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง

      "ตราบใดที่เอ็งยังเรียกข้าว่าลุง เอ็งก็ไม่ต้องรู้เรื่องหรอก"

      อ่ะโด่ คิดว่าเป็นราชาปีศาจโคลอสรึไงฟร๊ะ ถึงจะยังไม่เคยเห็นฝีมือก็เหอะ แต่ตาลุงนี่แม่งกวนตีนชิบหายเลยว้อย!

      "เออ!! ข้านี่แหละโคลอส ทำไมห๊ะ? ไอเด็กเตี้ย!!" อ่านใจได้แล้วยังด่ากรูว่าไอเตี้ยอีกตะหาก......



ประเด็นไม่ใช่ตรงนั้น!!!



      ' ข้านี่แหละโคลอส '

...............



บอกทีครับว่าหูฝาด



      "อะไร ไอเด็กสูงไม่ถึงมาตรฐาน ซีดเลยเรอะ?!"

      "ก็พึ่งจะสิบเจ็ดเองนะเฟ้ย!!! ผู้ชายน่ะหยุดโตตอนยี่สิบ! เพราะงั้นฉันยังมีเวลาให้สูงอีกสามปีเฟ้ย!!!!! โอ้ยยย! อยากจะบ้า ฉันมีบรรพบุรุษเป็นคนแบบนี้เรอะ?"

      "ใครบรรพบุรุษเอ็ง"

      "ตาแก่แถวเนี้ย ( ' ')"

........

แถวนี้ก็มีข้าคนเดียวนี่หว่า


      "ไอเด็กเวรนี่! เอ็งว่าข้าเป็นตาแก่เรอะ?!!ตายซะ.........."


      "ท่านพ่อคะ"