คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ความเสียใจ
ฉันชื่อ พลอย เป็นลูกครึ่งเกาหลี-ไทย ชื่อเกาหลีของฉันคือ ปาร์คเฮเคียว
แม่ฉันเป็นคนเกาหลีส่วนพ่อของฉันเป็นคนไทย ตอนนี้กำลังเตรียมตัว
สอบปลายภาคที่จะถึงนี้ และฉันก็ต้องอ่านหนังสือเพื่อเตรียมสอบขึ้น ม.5
"นี่ยัยพลอย เธอเป็นหนอนหนังสือรึไง กว่าจะสอบก็อีกหลายอาทิตย์ เธอ
จะซึมลงไปในหนังสืออยู่แล้วนะ" วิวเพื่อนสนิทของฉันพูดขึ้น เธอจะมา
บ้านฉันทุกวันเสาร์เป็นประจำ
"ก็ฉันอยากอ่านไว้ก่อนนี่" แล้วฉันก็ก้มหน้าอ่านหนังสือต่อ
"นี่แล้วเรื่องพี่เบียร์เป็นไงบ้าง" วิวเอานิ้วจิ้มไหล่ฉัน แล้วทำหน้าสงสัย
พอฉันได้ยินเรื่องนี้ก็ปิดหนังสือทันที
พี่เบียร์เป็นคนที่ฉันแอบชอบมานานตั้งแต่อยู่ม.1ตอนนี้ฉันอยู่ม.4แล้วก็ยัง
ชอบอยู่
"วิว ตอนนี้ฉันสับสนไปหมด บางทีก็ทำเหมือนให้ความหวังฉัน แต่บางที
ก็บอกไม่ถูก มีคนบอกฉันว่าตอนนี้พี่เบียร์ชอบพี่เนยม.5อยู่นะ"
"พลอย" วิวมองฉันด้วยความสงสาร
"วิว...ฉันชักเหนื่อยแล้วนะ ฉันต้องทนแอบรักเค้าข้างเดียวไปอีกถึงเมื่อ
ไหร่...ทำไมฉันไม่ตกลงคบกับคนที่มาสารภาพรักกับฉันซะให้จบๆไปเลย
นะ..."
"ทำไมเธอไม่สารภาพรักกับพี่เค้าไปเลยหล่ะ...เอาอย่างงี้มั้ยเดี๋ยวฉันจะถามพี่เบียร์ให้ตรงๆเลยว่าคิดยังไงกับเธอกันแน่"
"ไม่ดีมั้ง"
วิวไม่ปล่อยให้ฉันพูดพร่ำทำเพลง หยิบโทรศัพท์ ออกมากดเบอร์พี่เบียร์ทันที
"ฮัลโหล" วิวพูด
( ฮัลโหล ครับ )
"พี่เบียร์นี่วิวเพื่อนพลอยนะ"
( อ๋อครับ มีอะไรกับพี่หรอ )
"คือวิวอยากจะถาม พี่เบียร์หน่อยค่ะว่าคิดยังไงกับพลอยกันแน่"
( ยังไงหล่ะครับ )
"ก็...น้องสาวหรือว่าอย่างอื่น" วิวรีบส่งโทรศัพท์ให้ฉันฟังคำตอบ
(.....น้องสาวครับ....) พี่เบียร์เงียบไปซักพักนึงแล้วพูดขึ้น
"...ขอบคุณนะคะ...ฉันอยากให้พี่รู้ไว้ว่าฉันชอบพี่นะคะ…" แล้วฉันก็กด
วางโทรศัพท์ทันที
"ฮ่ะ...ฮือๆ<T_T> โฮๆ...ฉันเป็นได้แค่น้องสาว ฮือๆ..ตลอดเวลา 4 ปี
เค้าไม่เคยคิดอะไรกับฉันเลย"
"ทำใจเถอะนะ" วิวเอามือตบไหล่ฉันเบาๆ
"ฮือๆ ฉันมันบ้าหลงรักเค้าข้างเดียวอย่างหัวปักหัวปำมาตลอด..."
"ร้องออกมาซะให้หมดเธออย่าเสียงน้ำตาให้ผู้ชายคนนี้อีกนะ"
"ฮืออออ" ฉันฟลุบหน้าลงกับโต๊ะแล้วผล็อยหลับไป
ตื่นมาอีกทีวิวก็หายไปแล้ว ฉันจึงออกจากห้องลงมาข้างล่าง
"แม่คะ วิวหล่ะค่ะ"
"วิวกลับไปได้ซักพักนึงแล้วหล่ะ ก็เราเล่นหลับคากองหนังสือเลยนี่ วิว
เลยต้องกลับไปก่อน" แล้วฉันก็เดินก้มหน้ากลับขึ้นห้องนอน
"เดี๋ยวสิลูก ไม่กินข้าวเย็นก่อนหรอวันนี้เห็นว่าอ่านหนังสือหนัก แม่เลยทำ
กิมจิให้กิน"
"ไม่ค่ะแม่พลอยไม่หิว... แม่กับพ่อกินไปก่อนนะคะ ไม่ต้องรอพลอย" พูด
จบฉันก็เดินกลับเข้าห้องไป
ฉันทิ้งตัวลงนอนบนเตียง จบซักทีนะฉันได้รู้คำตอบของสิ่งที่สงสัยมานาน
ฉันได้สารภาพความในใจของฉันกับเขาแล้ว แต่ฉันก็ไม่อาจทำใจได้อยู่ดี
มันยากที่จะทำใจยอมรับคำๆนั้น
"น้องสาว ฮือๆ....ทำไมต้องน้องสาวด้วย ฮือๆ...."
แล้วฉันก็เป็นแบบนี้ติดต่อกันมา 2 วัน
วันนี้เป็นวันจันทร์ฉันตื่นขึ้นอาบน้ำ แต่งตัว พอส่องกระจกสภาพฉันดูไม่
ได้เอาซะเลย ตาทีแดงก่ำเพราะเอาแต่ร้องไห้ ร่างกายห่อเหี่ยวเพราะไม่ได้
กินอะไรเลยนอกจากน้ำ
"กินข้าวซะลูก"
"ค่ะ" ฉันกินข้าวไป 3 คำ
"อิ่มแล้ว"
"อะไรกันลูก อิ่มแล้วหรอเพิ่งกินไปนิดเดียวเองนะ แล้วนี่นอนดึกอีกแล้ว
ใช่มั้ย แม่บอกแล้วไงว่าอย่าเล่นแชทจนดึก" แม่สังเกตเห็นตาที่แดงก่ำของ
ฉัน
"พลอยไปนะคะ" ฉันรีบพูดตัดบทแล้วรีบออกมาจากบ้าน
........ห้อง ม.4/3 ห้องเด็กเก่งนะเนี่ย(ไม่ค่อยคุยเลย).....
ฉันเดินไปนั่งที่โต๊ะ เห็นวิวกำลังเล่นกับพวกผู้ชายอยู่หลังห้อง เธอเป็นคน
ที่เข้ากับทุกคนได้ง่าย พอเธอเห็นฉันก็รีบเข้ามาหา
"ตายแล้วยัยพลอย ดูสารรูปเธอซิเนี่ย" วิวทำหน้าตกใจที่เห็นสภาพของฉัน
" …-_-… "
"ทำไมเธอถึงเป็นแบบนี้ฮะ ตั้งแต่คบกันมายังไม่เคยเห็นเธอโทรมขนาดนี้
นะ"
"T_T…ฮือๆ" พอฉันนึกถึงเรื่องนี้น้ำตามันก็พานไหลออกมา
"อย่าร้องไห้สิน้ำตาไม่ได้ช่วยอะไรเลย....เธอทั้งสวยทั้งน่ารักยังมีผู้ชายอีก
มากมายให้รู้จักนะ..."
"ฉันหน่ะหรอสวย....น่ารักงั้นหรอ...แล้วทำไม..ทำไมพี่เบียร์ถึงไม่ชอบฉัน
หล่ะ"
"...เธอก็น่าจะรู้ว่าเรื่องอย่างงี้มันก็อยู่ที่ใจ...." วิวปลอบฉัน
"ฮือๆๆๆ" ฉันได้แต่ร้องไห้ ตอนนี้คนทั้งห้องมองฉันเป็นตาเดียวกัน
"หยุดร้องซะนะอาจาร์มาแล้ว" วิวเอามือมาลูบหัวฉันเหมือนเด็ก แล้วเดิน
ไปนั่งที่โต๊ะ
แต่ทั้งคาบเรียนฉันก็เรียนไม่รู้เรื่องเลยซักคาบ จนพักเที่ยงฉันเดินมาที่โรง
อาหารกับวิว
"กินไรดีน้า..."วิวถามฉัน
"ฮือๆ"
"นี่!พลอยหยุดร้องได้แล้วตาเธอบวมมากเลยนะ"
"จะไม่ให้ฉันร้องได้ไงหล่ะ..ฮึก...ก็เมื่อกี้..ฮือๆ" เมื่อกี้ฉันเห็นพี่เบียร์กับพี่
เนยยืนคุยกันอยู่ ท่าทางสนิทสนมกันมาก แถมเขาเห็นฉันก็ไม่ทักฉัน
เหมือนแต่ก่อนฉันจึงได้แต่เดินก้มหน้า
"วิวฉันไม่อยากกินข้าวแล้วT_T" ฉันเขย่าแขนวิว
"เธออย่าอ่อนแอสิฉันเห็นสภาพเธอแบบนี้.....โอ๊ย! ความน่ารักของเธอไป
ไหนหมดฮะ"
"ฉันหรอน่ารัก...ฮือๆ"
"เธอน่ารักจริงๆนะ"
"ไม่จริงๆ..."
"ถ้าไม่ใช่...แล้วพวกผู้ชายที่ชอบมาสารภาพรักกับเธอหมายความว่าไง"
"< TTT^TTT >"
"หยุดร้องเถอะนะ...ตอนนี้คนมองเราเต็มเลย"
"<Q0Q>" จริงด้วย คนในโรงอาหารมองเรากันใหญ่เลย
"กินข้าวซะ"
"T^T" ฉันไม่มีอารมณ์จะกินข้าวหรอก
....................................................................................................................................
"เธอนี่น้า..เห่อ.." วิวพูดพลางถอนหายใจอย่างหน่ายๆ
ช่วยติชมด้วยนะคะ^0^
....................................................................................................................................
ช่วยติชมด้วยนะคะ^0^
....................................................................................................................................
ช่วยติชมด้วยนะคะ^0^
....................................................................................................................................
ช่วยติชมด้วยนะคะ^0^
ความคิดเห็น