[ Himawari Dormitory :: KikuZaka HaKuRen ]

ลำดับตอนที่ #1 : ประวัติ

ใบสมัคร

รูป :



รูปร่างลักษณะ : ผมสีฟ้าน้ำทะเลซอยรากไทรระต้นคอเกะกะเนื่องจากไม่ค่อยดูเเลตัวเอง ผิวขาวเเบบคนสุขภาพดี(ที่โดนเเดดบ้างเป็นบางโอกาสเฉียดๆจะคล้ำเเล้วล่ะครับ...) ตาสีน้ำเงินเข้ม ตัวสูงเเต่ไม่สมส่วน เพราะเนื้อตัวมีเเต่กระดูก เเต่ไหล่กว้าง เลยดูรูปร่างสูงใหญ่ซะอย่างนั้น 
ชื่อ : คิคุซากะ ฮาคุเร็น [Kikuzaka HaKuRen]
เพศ : ชาย
หมู่เลือด : O
อายุ : 16
ส่วนสูง/น้ำหนัก : ส่วนสูง 190 น้ำหนัก 78
นิสัย : 
-  ใช้คำว่าพูดเเทนตัวว่าผม เเละลงท้ายด้วยครับอยู่เสมอ ติดเป็นนิสัย 
-  อารมณ์เย็น โกรธยากมากจนถึงไม่เคยโกรธเลย ยิ้มเก่ง(เเต่ไม่ค่อยยอมยิ้ม ชอบทำหน้ามึนๆง่วงๆอยู่ตลอด หรือไม่ก็ยิ้มเเบบง่วงๆมันซะเลย) 
-  ชอบใส่เฮดโฟน พกติดตัวอยู่เสมอ (ทั้งๆที่บางครั้งหยิบมาใส่เล่น...เพลงก็ไม่ได้เปิดหรอกครับ ฮะๆ )
-  เเละเวลาใส่เฮดโฟนก็จะชอบวาดรูป เล่นเกม หรืออ่านหนังสือไปด้วย
(มันเพลินดีน่ะครับ หัวเเล่นดี)
- เเรงเยอะ กินเก่ง ไม่ว่าจะไปที่ไหน ก็จะมีขนมชิ้นเล็กๆติดตัวอยู่หนึ่งหรือสองอย่าง เเต่ก็ไม่ได้เยอะมากมายอะไร  บางทีเวลาเบื่อๆก็หยิบมาทาน (เเล้วทำไมผมถึงมีเเต่กระดูกกันล่ะ)
-  ชอบทำหน้าง่วงๆทั้งๆที่พูดเก่ง ...กลายเป็นบ่นภาษามนุษย์ต่างดาวใส่คนอื่นซะงั้น
- ติดนิสัยพี่คนโต เลยค่อนข้างจะใส่ใจรายละเอียดบางอย่าง(ของคนที่ตัวเองสนใจหรือใส่ใจ)จนบางครั้งก็สร้างความรำคาญ เเต่เจ้าตัวไม่เคยโกรธอะไร
- เวลาที่ยิ้มจะมีอยู่สองเวลาคือ เวลามีความสุข"มากๆ" เช่นอยู่กับคนที่ชอบ หรือกำลังทำกิจกรรมอะไรบางอย่างที่น่าสนุก เห็นของที่ถูกใจ กับเวลาโกรธจนถึงขีดสุด
- สายตาปกติ เเต่ดันใส่เเว่น   เเถมชอบทำหน้ามึนนิดๆ คนเลยคิดว่าเป็นเด็กเรียน (ด้วยความที่ชอบอ่านหนังสือกับขีดๆเขียนๆด้วยเเล่ะ) เเต่ขอโทษครับ  คุณคิดผิดเเล้ว...
- เห็นเเบบนี้เเต่ผมต่อยหนักนะครับ...
- เเพ้ทางคนเด็กกว่า...เเต่ชอบบอกว่า"อย่างอเเงสิครับ มันไม่ดีนะ" 
-  เป็นมิตรกับทุกๆคน 
-  ดูอ่อนโยน ใจดี เอาจริงเอาจัง (สเปคในฝันผู้หญิง) ทั้งๆที่เป็นคนเรื่อยเปื่อยเฉื่อยเเฉะ... เเต่บทจะเอาจริงขึ้นมาก็ห้ามไม่อยู่เหมือนกัน...

ประวัติ :  เป็นลูกชายคนโตของบ้าน มีพี่น้อง 8 คน ฝาเเฝดชายหญิง 1 คู่ น้องสาวสามคน (อยู่ม.ต้นกับประถม)น้องชายสามคน(อยู่ม.ต้นกับอนุบาล) พ่อเป็นตาลุงที่ค่อนข้างจะไม่เอาไหน  ชอบจับกลุ่มกับตาลุงเเถวๆบ้านไปเที่ยวผู้หญิง ใช้ชีวิตค่อนข้างเรื่อยเฉื่อย เเต่ก็รักภรรยาเเละลูกๆ ถึงจะเฉยชากับโลกใบนี้ไปบ้าง เเม่เป็นเเม่บ้าน (ที่บ้านเปิดร้านขนมเล็กๆ กิจการเรื่อยๆ ไม่ได้รุ่งเรื่องอะไรมาก พออยู่พอกิน)   นิสัยจู้จี้จุกจิก เเต่ก็ทำเพราะความเป็นห่วง มองโลกในเเง่ดี เป็นคนที่เข้มเเข็ง(ในเเบบผู้หญิงน่ะนะ)  ด้วยความที่เป็นลูกคนโตสุดของบ้าน เลยต้องรับภาระหลายอย่าง  ทั้งเลี้ยงน้อง เเละช่วยงานเเม่  
โรงเรียน : โรงเรียนไทโค
ชั้นปี : ม.ปลายปี 2 
สังกัดชมรม : ชมรมตามใจฉันครับ...
งานอดิเรก/ความสนใจ : วาดรูป / ฟังเพลง / อ่านหนังสือ / หนีโลกเเห่งความเป็นจริงอันโหดร้าย.../เรื่อยเปื่อยเฉื่อยเเฉะ ... 
วิชาที่ถนัด/ไม่ถนัด :
วิชาถนัด - พวกที่ไม่ต้องใช้สมองคิด... เเบบที่มั่วคำตอบได้ง่ายๆหรือไม่ต้องคิดอะไรมากน่ะครับ
วิชาที่ไม่ถนัด - พวกที่ต้องใช้สมองคิด... พวกที่ต้องมีหลักการน่ะครับ...
อาหารที่ชอบ/ไม่ชอบ :
อาหารที่ชอบ - ทานได้หมดครับ...เเต่ว่า ผมชอบดื่มนมกับพวกชาล่ะ...ถ้าเป็นขนมละก็...ลูกอมกับคุ๊กกี้ เวเฟอร์ละมั้ง ผมว่ามันพกไปไหนง่ายดีน่ะครับ
เหตุผลที่มาอยู่หอพัก : เเม่ไล่ผมออกมาอยู่หอน่ะครับ บอกผมว่าให้รีบๆเรียนจบเร็วๆ... เเล้วก็น้องชายกับน้องสาวผมเองก็โตพอจะดูเเลตัวเองได้เเล้ว เเม่ผมเลยไม่ต้องลำบากเหมือนเมื่อก่อน ผมเลยคิดว่าผมออกมาอยู่หอคนเดียว เเล้วทำงานส่งตัวเองเรียนดีกว่าครับ อีกอย่างบ้านผมอยู่เเถบๆชานเมืองเฉียดๆจะชนบทอยู่เเล้ว ...ผมขี้เกียจปั่นจักรยานมาโรงเรียนครับ ... ตั้ง 3 ชม. เชียวนะ...

เพิ่มเติม : ผมทำงานพาร์ทไทม์ที่ร้านหนังสือ...ก็ไม่ทำอะไรมากหรอกครับ เเค่เดินไปเดินมา หลอกล่อให้ลูกค้ามาซื้อหนังสือน่ะครับ...(เเต่ส่วนใหญ่จะเป็นงานพวกช่วยหยิบหนังสือบนชั้นสูงๆให้ลูกค้าผู้หญิงมากกว่าครับ)  

ปล.เเม่ผมบอกว่าบางครั้งผมก็กวนประสาทคนอื่นน่ะครับ....บางทีก็บอกว่าผมปากร้าย...ผมไม่ได้ปากร้ายนะครับ สาบานได้(: