ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : prologue
prologue
-16.00น.-
แสงแดดอ่อนๆยามเย็นช่างทำให้จิตใจสงบจริงๆนะ ฉันคิดเช่นนั้นพร้อมกับนั่งลงบนพื้นสะพานไม้ริมน้ำ......ลมเย็นๆค่อยๆพัดมาเป็นระลอกนอกจากจะทำให้รู้สึกสบายตัวแล้วยังทำให้ฉันสบายใจอย่างมากอีกด้วย
"เฮ้อ...."...ฉันถอนหายใจให้ความคิดต่างๆมันลอยไปกับสายลม.....ยามฤดูร้อนนี้..........
ขณะเดียวกันบนสรวงสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ตะลึงพรึงเพริด-..-*
"เอ่อ....."
"คิวปิดหนุ่มเอ๋ยเจ้าคิดว่าการหยิบลูกธนูที่ใช้ปลิดชีพคนแทนที่เจ้าควรจะหยิบลูกธนูที่ทำให้คนรักกันนั้นมันจะเกิดอภิมหาโคระตะภัยพิบัติขนาดไหนกัน- -***"
"ก็แค่มนุยษ์ตาย 2 คนเองนะท่าน"คิวปิดหนุ่มพูดด้วยน้ำสียงไม่ยี่หระสะทกสะท้านอะไรเลย
"นี่!เจ้าคิดว่ามนุษย์2 คนที่ตายเพราะความสะเพร่าของเจ้าทั้งๆที่จริงๆแล้วเขาจะต้องมาพบรักกันเป็นเรื่องเล่นเหมือนเด็กเล่นหม้อข้าวหม้อแกงหรือไงงงงชีวิตคน 2 เลยนะเว้ยยยย"
"ไม่เชิงขนาดนั้นหรอกครับแต่มันก็ไม่ได้ดูใหญ่โตอะไรอย่างที่ท่านว่านี่นาา-o-"
"ใหญ่สิฟ่ะมันโครตใหญ่ใหญ่กว่าบ้านเจ้าโดนสึนามิซัดขจัดให้ซิบห*ยวายวอดมอดไหม้อีก"
"เอ๊ะนี่ท่านแช่งข้าเรอะ+0+"
"เปล๊าาาด้ายยยแช้งงง"<<เสียงสูงระดับ10
"เหอะ.....-..-***"
"ช่างเหอะะเจ้ากำลังทำข้าหลุดประเด็น....ข้าจะบอกว่าเรื่องนี้มันใหญ่มากๆๆๆๆๆเพราะเจ้าทำให้คน2คนตายดังนั้นเขาจึงไม่ได่มารักกันเมื่อไม่ได้รักกันก็ไม่ได้แต่งงานกัน ไม่ได้ซับปะระเห้ยกัน ไม่มีลูกด้วยกัน ส่งผลให้ไม่มีทายาทสืบสกุลไม่มีรุ่นลูกรุ่นหลนวงศาคณาญาติโลโหติกาเป้นวัฐจักรเกิดความไม่สมมดุลขัดแย้งและแตกสลายในที่สุด"
"เอ่อ........ขออภัยด้วยข้านึกไม่ถึงว่าคน2คนตายจะทำให้โลกแตกได้- -๐"
"เฮอะ.....งั้นเจ้าจะให้ข้าลงโทษอะไรเจ้าดีละหือ:D"
"ท่านเอาจริงนะว่าจะให้ข้าบอกท่านเองว่าท่านควรลงโทษข้ายังไง"
"ลองพูดมาก่อนสิ"
"ท่านควรจะ........ให้พรข้า3ข้อแล้วปล่อยข้าไป><"
"-..-***"
"สรุปท่าน ok ป่ะ "
"ดูหน้าข้าสิ"
( ' ')>>>>>(-..-***)
"เย้ท่าน OK"
"ไม่เฟร้ย"
"ToT"
"อ้อข้าคิดได้แล้วว่าจะลงโทษเจ้ายังไง"
"ยังไงอ่า(* *)"
"ข้าจะให้เจ้าลงไปเกิดเป็นปลากระป๋อง"
"=O="
"ดีออกเป็นปลาซาร์ดีนในซอสมะเขือเทศอ่ะ"
"=0="
ทำหน้าแบบนั้นคือ??"
"เงิบไง"
"-0-"
"ทำหน้าแบบนั้นคือไรท่านนนน.
"เงิงไง"
"เห้ยนั่นมันเฮียคริสว้อย"<<<เรื่มนอกเรื่อง
"ช่างเถอะ...อืมข้าจะให้เจ้าไปเกิดเป็นไรดีรน้าาาาา"
"ข้าขอแบบมีชีวิตได้มั้ยท่าน"
"ข้าว่า......เจ้าลงไปเกิดเป็นเด็กทารกดีกว่า"
"เพื่อ???"
"เพื่อให้เจ้าทำให้คน2คนมารักกันไง"
"ยังไงอ่า(ว่ะ)"
"ยังไงก็ได้เจ้าต้องทำให้คน2คนมารักกันให้ได้โดยที่เจ้าห้านใช้ลูกธนูแห่งความรักเด็ดขาด.."
"เอาจริงดิ"
"ไม่ได้โม้นะ"
"เออเร็วๆเข้าเถอะยิ่งพูดมากยิ่งเปลืองบรรทัดข้าขี้เกียจพิมพ์"
"แต่..."
"ไม่มีแต่ทั้งนั้นไปลงไปเกิดได้แล้ว"พูดจบก็ใช้teenถีบก้นคิวปิดหนุ่มเต็มแรง ด้วยอำนาจเดชาบารมีอันยิ่งใหญ่ล้นฟ้าทำให้คิวปิดหนุ่มหล่นลงไปเกิดทันที่ที่ถูกถีบ
"กริ้ดดดดดดดดดดด ถีบหนูทามมายอ้าาาาาาาา"<<<เอฟเฟ็กลงไปเกิด
ฟิ้ววววววววววววว
ตุบ
แอ้กกกกกก
.....!...!!
.....!!!!!!
ขณะเดียวกันบนสรวงสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ตะลึงพรึงเพริด-..-*
"เอ่อ....."
"คิวปิดหนุ่มเอ๋ยเจ้าคิดว่าการหยิบลูกธนูที่ใช้ปลิดชีพคนแทนที่เจ้าควรจะหยิบลูกธนูที่ทำให้คนรักกันนั้นมันจะเกิดอภิมหาโคระตะภัยพิบัติขนาดไหนกัน- -***"
"ก็แค่มนุยษ์ตาย 2 คนเองนะท่าน"คิวปิดหนุ่มพูดด้วยน้ำสียงไม่ยี่หระสะทกสะท้านอะไรเลย
"นี่!เจ้าคิดว่ามนุษย์2 คนที่ตายเพราะความสะเพร่าของเจ้าทั้งๆที่จริงๆแล้วเขาจะต้องมาพบรักกันเป็นเรื่องเล่นเหมือนเด็กเล่นหม้อข้าวหม้อแกงหรือไงงงงชีวิตคน 2 เลยนะเว้ยยยย"
"ไม่เชิงขนาดนั้นหรอกครับแต่มันก็ไม่ได้ดูใหญ่โตอะไรอย่างที่ท่านว่านี่นาา-o-"
"ใหญ่สิฟ่ะมันโครตใหญ่ใหญ่กว่าบ้านเจ้าโดนสึนามิซัดขจัดให้ซิบห*ยวายวอดมอดไหม้อีก"
"เอ๊ะนี่ท่านแช่งข้าเรอะ+0+"
"เปล๊าาาด้ายยยแช้งงง"<<เสียงสูงระดับ10
"เหอะ.....-..-***"
"ช่างเหอะะเจ้ากำลังทำข้าหลุดประเด็น....ข้าจะบอกว่าเรื่องนี้มันใหญ่มากๆๆๆๆๆเพราะเจ้าทำให้คน2คนตายดังนั้นเขาจึงไม่ได่มารักกันเมื่อไม่ได้รักกันก็ไม่ได้แต่งงานกัน ไม่ได้ซับปะระเห้ยกัน ไม่มีลูกด้วยกัน ส่งผลให้ไม่มีทายาทสืบสกุลไม่มีรุ่นลูกรุ่นหลนวงศาคณาญาติโลโหติกาเป้นวัฐจักรเกิดความไม่สมมดุลขัดแย้งและแตกสลายในที่สุด"
"เอ่อ........ขออภัยด้วยข้านึกไม่ถึงว่าคน2คนตายจะทำให้โลกแตกได้- -๐"
"เฮอะ.....งั้นเจ้าจะให้ข้าลงโทษอะไรเจ้าดีละหือ:D"
"ท่านเอาจริงนะว่าจะให้ข้าบอกท่านเองว่าท่านควรลงโทษข้ายังไง"
"ลองพูดมาก่อนสิ"
"ท่านควรจะ........ให้พรข้า3ข้อแล้วปล่อยข้าไป><"
"-..-***"
"สรุปท่าน ok ป่ะ "
"ดูหน้าข้าสิ"
( ' ')>>>>>(-..-***)
"เย้ท่าน OK"
"ไม่เฟร้ย"
"ToT"
"อ้อข้าคิดได้แล้วว่าจะลงโทษเจ้ายังไง"
"ยังไงอ่า(* *)"
"ข้าจะให้เจ้าลงไปเกิดเป็นปลากระป๋อง"
"=O="
"ดีออกเป็นปลาซาร์ดีนในซอสมะเขือเทศอ่ะ"
"=0="
ทำหน้าแบบนั้นคือ??"
"เงิบไง"
"-0-"
"ทำหน้าแบบนั้นคือไรท่านนนน.
"เงิงไง"
"เห้ยนั่นมันเฮียคริสว้อย"<<<เรื่มนอกเรื่อง
"ช่างเถอะ...อืมข้าจะให้เจ้าไปเกิดเป็นไรดีรน้าาาาา"
"ข้าขอแบบมีชีวิตได้มั้ยท่าน"
"ข้าว่า......เจ้าลงไปเกิดเป็นเด็กทารกดีกว่า"
"เพื่อ???"
"เพื่อให้เจ้าทำให้คน2คนมารักกันไง"
"ยังไงอ่า(ว่ะ)"
"ยังไงก็ได้เจ้าต้องทำให้คน2คนมารักกันให้ได้โดยที่เจ้าห้านใช้ลูกธนูแห่งความรักเด็ดขาด.."
"เอาจริงดิ"
"ไม่ได้โม้นะ"
"เออเร็วๆเข้าเถอะยิ่งพูดมากยิ่งเปลืองบรรทัดข้าขี้เกียจพิมพ์"
"แต่..."
"ไม่มีแต่ทั้งนั้นไปลงไปเกิดได้แล้ว"พูดจบก็ใช้teenถีบก้นคิวปิดหนุ่มเต็มแรง ด้วยอำนาจเดชาบารมีอันยิ่งใหญ่ล้นฟ้าทำให้คิวปิดหนุ่มหล่นลงไปเกิดทันที่ที่ถูกถีบ
"กริ้ดดดดดดดดดดด ถีบหนูทามมายอ้าาาาาาาา"<<<เอฟเฟ็กลงไปเกิด
ฟิ้ววววววววววววว
ตุบ
แอ้กกกกกก
.....!...!!
.....!!!!!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น