The pangya Island

ลำดับตอนที่ #3 : เพื่อนใหม่

                     “ขอต้อนรับเข้าสู่เกาะปังย่า”



                     “ว้าวววว  ไม่เคยนึกเลยว่าจะมีเกาะแบบนี้อยู่บนโลก” ฮาน่าพูด



                     “เกาะนี้ไม่ได้อยู่บนแผนที่โลกหรอกครับ นั่งดู ยืนดู นอนดูไม่มีวันเห็นหรอก” คุม่าพูด



                     “มีปังย่าแล้ว.......มีปังปู่ด้วยป่ะ?” ฮาน่าถาม



                     คุม่าทำหน้างงงวยก่อนจะมีสีหน้าเหมือนเดิมแล้วพูดว่า“ไม่ (-_-  ) มี (  -_-) อ่ะ (-_-  ) คับ (  -_-)”





                     ตุ้บบ!!



                     “ Hey... กลับมาแล้วเหรอพิพพิ้น รอตั้งนาน” คุม่าพูดเมื่อเกิดแรงกระทบระหว่างพื้นกับรองเท้า



                     “แหงละ ถ้าไม่มาก็คงไม่เห็นตัวหรอกนะ” หญิงสาวที่ชื่อพิพพิ้นพูด



                     “แล้วคนที่เธอพามาละ” คุม่าถาม



                     วิ้ง...........



                     มิติสีดำก่อเกิดขึ้นข้างหลังฮาน่า และมีเสียงดังออกมาจากในนั้นด้วย



                     “แว้กกกกกกกกกก!!!!”



                    “ฮาน่า ระ......” คุม่าร้อง แต่สายไปเสียแล้ว



                     พลั่ก! ขลุกๆๆๆ.... ขลุกๆๆๆ....



                    

                     มีร่างบางร่างพุ่งจากมิตินั่นชนฮาน่ากลิ้งลงจากจุดที่คุม่าและพิพพิ้นยืนอยู่

                    

                     “....วัง” คำเตือนพยางค์สุดท้ายหลุดออกมาจากปากของคุม่าพร้อมหยดเหงื่อแบบในการ์ตูน

                    

                     ( ทัวร์นรกกลิ้งหลุดเกาะได้เกิดขึ้นแล้ว – คุม่าและพิพพิ้นคิด )



                     “นั่นทางลาดลงชันมากเลยนะ ไม่รู้จะกลิ้งอีกนานไหมเนี่ย” พิพพิ้นพูดกับคุม่าระหว่างที่วิ่งตามฮาน่า “อ๊ะ! คู ระวัง”



                     เสียงเรียกทำให้เด็กหญิงที่ชื่อคูเงยหน้าขึ้นมอง ‘ทัวร์นรกกลิ้งหลุดเกาะ’ ที่เธอกำลังขวางเส้นทางการกลิ้งอยู่



                     “เหวอ....” คูร้องแล้วหลบได้อย่างเส้นยาแดงผ่าแปด  เสียงถอนหายใจจากก็ดังขึ้น“เกือบไป เฮ้อ...”



                     ขลุกๆๆๆๆ

                    

                     ขลุกๆๆๆๆ



                     ขลุกๆๆๆๆ ........ โป๊ก! (เสียงหัวโขกต้นไม้ดังลั่นเหมือนแองจี้เขกหัวเฟริน - ผู้เขียน  ชั้นอยู่ของชั้นดีๆ ลากเข้าไปเกี่ยวด้วยทำไม เดี๋ยวโดนดี - แองจี้  เอ.....ถ้าไม่เกี่ยวก็ตกสิ - ผู้เขียน อยากลองหรอ จัดให้ - แองจี้    ท่านผู้อ่านที่เคารพ ขอตัดจากการทะเลาะวิวาท(?)ของแองจี้และผู้เขียน เราไปเกาะปังย่าดีกว่า โป๊ก! จ้าก! โป๊ก! ว้าก! โป๊ก! เจี้ยก! ..........)



                     พอฮาน่าลืมตาขึ้นก็เห็นลูกกอล์ฟมีปีกบินอยู่รอบหัวของเธอชั่วขณะนึงก่อนที่จะมีเสียงเสียงหนึ่งกระชากสติสตางค์เธอกลับคืนมา



                     “เธอไม่เป็นไรนะ”



                     “คงงั้น”



                     เมื่อมองไปบนใบหน้าของเจ้าของเสียงเป็นห่วงเป็นใยนั่นก็พบว่าเธอคือ คู เด็กสาวผมยาวสีดำที่ฮาน่าเกือบชนนั่นเอง



                     “คนที่กลิ้งมากับเธออยู่ไหนหนะ?” พิพพิ้นที่พึ่งวิ่งมาถึงถามเสียงกระหืดหระหอบ

                    

                     “ อ่อ นายคนนั้นหรอ นู้น นั่งมึนมีลูกกอล์ฟมีปีกบินอยู่รอบหัวอยู่นั่น” ฮาน่าพูด



                     “ใครว่าชั้นนั่งมึนมีลูกกอล์ฟมีบินปีกอยู่รอบหัว?” คนที่กลิ้งมาด้วยกันถาม



                     พอฮาน่ามองไปชัดๆก็รู้ว่าคนที่กลิ้งมาด้วยกันหนะ เป็นผู้ชาย ความโกรธและความอายจึงบังเกิดขึ้นระคนกัน เมื่อเด็กหนุ่มสังเกตเห็นดังนั้นจึงรีบพูด



                     “แค่ถามไปงั้นแหละ ชั้นชื่อนูริ แล้วเธอล่ะ” นูริถามพร้อมยิ้มให้ฮาน่า



                     “ฮาน่า” ฮาน่าตอบแล้วหันไปทางอื่นที่ไม่ใช่หน้าของนูริ (ที่สังเกตเห็นคงเป็นความโกรธอย่างเดียวมั้ง เล่นถามกันอย่างนี้ชั้นเขินไปหมดแล้วรู้ไหม ตาบ้า!)



                     “แล้ว....” นูริหันไปทางคู

        

                     “คู” เด็กหญิงตอบ

        

                     “รู้จักกันไว้ก็ดีแล้วนะ ชั้นอยากให้ทุกคนไปผักผ่อนกันก่อนนะ พรุ่งนี้เราจะได้เริ่มต้นเรียนพื้นฐานการตีกอล์ฟกัน” พิพพิ้นพูดตัดบท “คู เธอช่วยพาฮาน่ากับนูริไปที่ล็อบบี้หน่อยนะ ชั้นง่วงแล้ว หาว~~~” ว่าแล้วพิพพิ้นก็หายตัวไป ทิ้งให้คุม่าเดินกลับบ้านคนเดียว(อีกแล้ว อย่างงี้ทุกที - คุม่า)



                     “ลุกไหวมั้ย มาชั้นช่วย” นูริพูดแล้วส่งมือให้ฮาน่า ฮ่าน่าจึงยื่นมืออันสั่นระริกไปวางบนมือของนูริ



                     “เอ้า ลุกกก หนักจัง กินเยอะแหงเลยนะเนี่ย” นูริพูด



                     “นายว่าชั้นอ้วนหรอ” ฮาน่าพูดแล้วเดินตามคูไปโดยไม่รอหรือขอบคุณนูริซักคำเลย



                     “ชั้นว่าเธออ้วนตอนไหน กลับมาเคลียร์กันก่อนเซ่” ตามบท....นูริก็วิ่งตามฮาน่าไป



                     “ท่าทางจะไปได้สวยนะ” คุม่าพูดพึมพำกับตัวเอง พลางดูนูริและฮาน่าทะเลาะกันไปตลอดทาง



+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++



                     ว้า ผ่านไปอีกตอนแล้วหรอ เร็วจังเลย ช่วยเม้นต์กันหน่อยนะค่า



                                                                                   เด้งเพื่อชีวิตหนุกหนานในด่านหิมะ

        

                                                                                              water hazard