คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ~บทที่5~
�� � � � � � �� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � บทที่5 �
ก๊อก! ก๊อก !
�� � � � เห -.-ใครมาเคาะประตูกันนะ งานวันแรกก็ต้องมีเตรียมตัวกันบ้างสิ(ขณะนี้เมอร์ช่ากำลังซิตอัปอยู่ แหม เตรียมพร้อมเนอะ -_-เหมือนจะไปแข่งว่ายน้ำ)
แอ๊ด~
"เมอร์ช่า ไปเร็ว! >,<"
"เฮ้ยย!! O[]O~"
�� ฉันยังไม่ทันได้พูดอะไรเขาก็รีบฉุดแขนฉันไปพร้อมกับกระเป๋าถือคู่ใจของฉันไปอย่างเร่งด่วนเหมือนกำลังหนีอะไรอย่างนั้นล่ะนะ
��เมื่อถึงบนรถเขามันก็ต้องมีปรับความเข้าใจกันบ้างแหละนะ ฉันไม่ใช่เฟอร์นิเจอร์ที่บ้านเขานะ ถึงจะย้ายไปไหนมาไหนได้ตามใจชอบตลอด 24 hr. น่ะ -^-
"นี่! จะพาฉันไปไหนอีก ! เป็นอะไรขึ้นมาอีกเนี่ย!"
"เอาน่า! เอาเป็ว่าถ้าเธออยู่ต่อ โรงงานผลิตไวน์เจ๊เจ๊งแน่ "
"เกิดอะไรขึ้นน่ะ? หรือว่าฉันเป็นต้นเหตุทำให้ที่นี่วุ่นวายงั้นเหรอ?"
"เปล่า พอดีกำลังจะมีคนคนหนึ่งมาที่นี่ เขาค่อนข้างสำคัญกับที่นี่มาก แล้วถ้าเขาเห็นเธอเข้าล่ะก็โรงบ่มไวนืแตกแน่ๆ "
"เขาเป็นใครหรอ 'o' เลโอ..บอกฉันมานะ"(แกล้งโง่ไว้ก่อนเป็นยอดดีนะเคอะ!)
"ก็ เธอชื่่อ 'แคท' เป็นน้องสาวของเพื่อนเจ๊ แล้วก็ยังเป็นหุ้นส่วนที่นั่น 30% ด้วย"
�� เขาพูดว่า ' เธอ ' แสดงว่าคนคนนั้นต้องเป็นผู้หญิง �แต่หุ้นส่วนแค่ 30% อำนาจมันก้ไม่ได้เยอะอะไรมากมาย แต่ทำไมต้องถึงกับรีบเ่ร่งหนีออกมาด้วยนะ..
"แต่ฉันจะทำงานนี่..อยู่นิ่งๆไม่มีอะไรทำมาหลายวันแล้วน้า T^T "
�ที่ไหนๆใครๆก็เรียกใช้ฉันทั้งนั้นแหละ ตั้งแต่จำความได้ ก็ไม่เคยอยู่นิ่งๆนานๆแบบนี้เลย~
"เธอจำได้มั้ยว่าฉันให้เธอมาทำหน้าที่อะไร?"
��อืม...จำได้ แต่สแลงริมฝีปาก ไม่อยากพูดอ่ะ -o-
"คนดูแลส่วนตัว แต่! ฉันก็ไม่เห็นนายจะขาดใจตายซักที ไม่เห็นมีอะไรที่ต้องเทคแคร์เป็นพิเศษนี่ "
"ฉันไม่ไ้ด้บอกให้เธอมาดูแลสุขภาพฉันนี่-.-"
ชิส์ !กลิ้งกลอก ! ฉันไม่ใช่พยาบาลนะ ! (แต่ก็มีความสามรถมากพอที่จะทำได้ทุกอาชีพ เพราะเธอคนนี้เก่งเหลือเกิน -0-)
"หมายความว่าไง?"
"ฉันให้เธอมาดูแลหัวใจฉันต่างหาก -///-"
O////O บ้าน่า! (> < � ) (><) ( � �><) ไม่ใช่หรอกน่าไม่ใช่เด็ดขาดเลย เลโอคงไม่คิดกับฉันเกินเพื่อนอย่างแน่นอน �
"นายเป็นโรคหัวใจงั้นเรอะ ! " �(ขอโทษนะคะ ที่นางเอกความสามารถเยอะ แต่โง่เล็กน้อย)
"หึ! ^0^ โง่จังเลยน้าา~ ฮ่าๆๆๆ "
UOU ~เอาซักอารมณ์สิ เมื่อกี้ยังดุๆ(และมาดเท่ห์)อยู่เลย แต่ตอนนี้กลับแปรผันมาทำตัวน่ารัก(และน่ากิน)ซะแล้ว
"-0-;; ก็ฉันงงนี่ "
"ก็งงต่อไปแล้วกัน..ว่าแต่สร้อยเส้นนั้น..เธอยังเก็บไว้อยู่มั้ย"
"เก็บไว้สิ ^^ พกติดตัวตลอดเลย เผื่อวันหนึ่งเจอเจ้าของแล้วจะได้คืนให้ไง"
"ฉันให้เธอ ไม่ต้องคืน :3 "
��หมายความว่าไง เขาให้? หมายความว่า..สร้อยนี่เขาให้ฉันหรอ?? ฉันงงไปหมดแล้วนะ T^T What happen about me !!! (เกิดอะไรขึ้นกับฉัน) Q^Q เมื่อไหร่ฉันจะจำมัันได้ซักที!!
"แล้วนี่..นายจะไปไหน"
"-0- สโตนเฮนจ์ล่ะมั้ง "
-_-++ จิ๊ ! ตลกเนอะ !! คนเขาถามดีๆน่าเอาแจกันฟาดหน้า(หล่อๆ)จริงๆเลย!
"เมื่อไหร่...นายจะให้ฉันกลับไปสอนภาษาตามเดิมล่ะ?"
�0-0 นี่ฉันพูดอะไรออกไปเนี่ย...แต่ถ้าฉันได้กลับไปใช้ชีวิตตามเดิมมันคงจะดีกว่านี้
"ฉันจะไม่ให้เธอไปไหนอีกแล้ว..."
' อีกแล้ว?!' หมายความว่ายังไง T^T เขาทำฉันงงอีกแล้ว แต่ฉันก็ยัง งงอยู่ดี .....ฉันอยู่กับเขาในสถานภาพอะไรเหรอ
เพื่อน?
คนรู้จัก?
หรือ...คนแปลกหน้า?
"แล้วถ้าฉันไป..ไปจากที่นี่..ไปจากสายตาของนาย.."
"เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด! เธอคิดว่าฉันจะยอมง่ายๆรึไง ทำไมเธอต้องคิดฟุ้งซ่านขนาดนี้"
"ขอโทษนะ ฉันเครียดไปนิดนึง แต่ฉันไม่คิดว่าฉันมีคุณสมบัติเหมาะสมพอที่จะทำหน้าที่นั้นนะ"
เอี๊ยดด (แอฟเฟ็คต์นี้มีทุกบทเหมือนในละครหลังข่าวค่ะ โฮะๆ)
�� � � � � �เมื่อรถจอดสนิทฉันก็ลงจากรถ ที่ที่เขามาเป็นที่ที่ฉันคิดไว้จริงๆ บ้านเขานั่นเอง
เขาสบตาฉันและดึงฉันเข้าไปสวมกอดไว้... เขาจะรู้บ้างมั้ย ว่าฉันเกลียดเวลาที่เขาทำแบบนี้ เวลาที่เขาทำตัวน่ารัก ฉันก็ห้ามใจตัวเองไม่ให้สั่นไม่ได้ซักที..
"ให้โอกาสฉันได้มั้ย.." เขากระซิบแผ่วเบาที่ข้างๆหูของฉัน
ฉันไม่คิดว่าจะได้ยินคำพูดนี้จากปากของเขา �แต่ฉันยังมีอีกหลายเรื่องที่อยากรู้ ทั้งเรื่องผู้หญิงที่ชื่อ แคท ทั้งเรื่องสร้อยคอ 2 เส้นนั้น �เรื่องความทรงจำของฉัน �แล้วก็ภาพวาดที่ฉันเคยวาดให้คาร์ล่า ทำไมเขาไม่ยอมบอกฉันเลย ฉันไม่ใช่เชอร์ล็อค โฮมส์นะ T^T
"ฉันจะให้โอกาสนาย แล้วก็ครั้งเดียวด้วย แต่... * * �"
"?? "
�� � � � � � � อ่าแฮ่มมมม....ขอพักไว้แค่นี้นะจ๊ะ แล้วมาต่อกันเลย หลายๆคนคงสงสัยว่าแคทคือใคร เธอจะมาปรากฎกายในบทที่6จ้า ^^ ติดตามตอนต่อไปจ้า
ความคิดเห็น