คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : อาทิบท:สหายใหม่
ในที่สุด โจวก็ต้องพาฮัวเซาะไปในเมือง เมื่อไปถึง โจวก็เห็นการวิวาทของ “จอมดาบเมฆาทมิฬ” จ้าวฮัวเจีย กับบุรุษหนึ่งที่เขาไม่เคยเห็น บุรุษนั้นสวมผ้าคลุมยาวสีดำ เสื้อผ้าที่ไม่น่าจะเป็นชุดของโลกนี้ รวมทั้งปลอกแขนประหลาดสีทอง และดูเหมือนว่า ชายแปลกหน้านั่นจะใช้ปลอกแขนนั่นเป็นอาวุธ
และแล้ว การวิวาทก็จบลงพร้อมๆ กับชัยชนะของบุรุษแปลกหน้าคนนั้น
“ไม่น่าเชื่อ ว่าอาวุธโบราณอย่างกระบี่ จะทำให้ข้าต้องออกแรงมากมายถึงขนาดนี้” บุรุษแปลกหน้าพูด
จ้าวฮัวเจียพยายามลุกด้วยสภาพร่างกายที่บอบช้ำ แต่แม้จะยันกายขึ้นมา ก็ยากยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด
ในที่สุด จ้าวฮัวเจียก็กระอักเลือดออกมากองใหญ่ และล้มลงไป ท่ามกลางความตกใจของฝูงชน
“เขาจะไม่เป็นไร ซี่โครงหัก 6 ท่อน ปอดอาจจะฉีก กระดูกข้อเท้าซ้ายแตกเอ็นไหล่ทั้ง 2 ข้าง แต่ถ้าได้รับการรักษาเร็วเท่าไรยิ่งดี” บุรุษนั้นพูดเหมือนตาเห็น
โจวพิศวงในตัวของชายคนนี้ไม่แพ้ชาวบ้านที่อยู่ในเหตุการณ์ จึงเข้าไปถามถึงเรื่องเกี่ยวกับ มารขาว
“ท่าน ได้ยินมาว่าท่านรู้จักมารขาวอย่างนั้นรึ”
“ใช่ อันที่จริงควรจะบอกว่า มิผิดนัก เพราะข้ากำลัง “หนี” มันอยู่”
“ท่านมาจากไหนรึ”
“เดี๋ยวให้ข้าเลี้ยงข้าวเจ้าสักมื้อ กับน้องสาวเจ้า.....
(ม...มัน รู้ว่ามากับฮัวเซาะ...รู้ได้ยังไง...โจวคิด)
......แล้วข้าจะเล่าให้ฟัง”
ที่ร้านอาหาร
“สรุปแล้ว ท่านก็มาจากที่ๆไกลมาก ที่ๆเรามิอาจรู้ได้ว่ามันอยู่ที่ใดงั้นรึ”ฮัวเซาะถามด้วยความไม่เข้าใจตามประสาเด็กสาว
“แต่ข้าเข้าใจ ท่านบอกว่ามาจากอีก “มิติ”หนึ่ง ท่านเดินทางมาด้วยเครื่องจักรบางอย่าง เรื่อง “มิติ”นี่ ข้าเรียนมาจากอาจารย์พยัคฆ์เหลืองผู้ล่วงลับ ว่า เป็นการทับซ้อนกันระหว่างโลกหลายๆโลกขึ้นไป แต่ที่ข้าสงสัยก็คือ มารขาว มันรู้วิธี ข้าม “มิติ”ได้ยังไง” โจวถาม
“ที่จริง มารขาว มิได้เป็นคนที่มิตินี......”บุรุษแปลกหน้านั้นตอบ
โจวแทบจะทิ้งตะเกียบในมือ ฮัวเซาะยังคงไม่เข้าใจในสิ่งที่สองคนนี้พูดกัน
“หมายความว่า มันมาจากมิติอื่น อย่างเช่นท่าน”โจวถามด้วยความตกตะลึง
“ใช่”
“งั้นก็หมายความว่า มันจะต้องใช้เครื่องมืออย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อ “ข้าม” มิติ แต่.....แล้วทำไมข้าถึงได้เห็นร่างที่ไร้วิญญาณของมัน...ไม่สิ ทุกคนทั่วยุทธภพก็เห็นเหมือนที่ข้าเห็น ท่านโกหก”
“เดี๋ยว ฟังข้าก่อน มารขาวน่ะ เป็นแค่มือขวาของใครบางคนที่ต้องการจะ “ยึดครอง” ทุกๆมิติของโลกนี้ สำหรับตัวมารขาวแล้ว การที่เขาจะ “ข้าม” มิติได้ดังใจนั้นง่ายยิ่งกว่าการหายใจอีก อีกอย่างหนึ่ง ร่างที่เจ้าเห็นนั่น อาจจะเป็น “ร่างแทน” ของมันก็ได้”
“หมายความว่า...”
“ใช่ อย่างที่ข้าบอก มันยังไม่ตาย...และหลังจากที่มัน “ข้าม” มิติมันก็ไปที่มิติของข้า แล้วมันก็....ทำลาย...โลกของข้า”บุรุษปริศนาเล่าอดีตที่ขมขื่นให้โจวและฮัวเซาะฟัง
“น่าสงสารเนาะ นี่พี่โจว เราต้องช่วยเขานะ นะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”ฮัวเซาะอ้อนโจว (อีกแล้ว)
“ไม่ต้องบอกพี่ก็รู้แล้วล่ะ ท่าน ต่อแต่นี้เราคือ “สหาย” กัน อ้อ! ท่านชื่ออะไร ข้ายังไม่รู้เลย”
“เรียกข้าว่า แสงทมิฬ แสงที่มิดมิดดั่งรัตติกาลอันมืดมน”
แม้โจวจะขอรับแสงทมิฬเป็นสหายแล้ว โจวก็ยังคงข้องใจในตัวสหายใหม่ผู้นี้
แสงทมิฬงั้นรึ ช่างเป็นบุคคลที่ดูน่าสนใจดีจริงๆ หากแต่ว่า หากแสงทมิฬ “ข้าม” มิติมายังมิตินี้ อริตัวฉกาจอย่างมารขาวก็คงจะมาพร้อมๆกับนำหายนะครั้งใหญ่หลวงมาเป็นของฝากเป็นแน่.....
“พี่โจว” ฮัวเซาะเรียกโจว
“ว่าไง”
“พี่โจวกำลังคิดอะไรอยู่จ๊ะ”
“ปล่าว พี่ไม่ได้คิดอะไร”
“แต่หน้าพี่มันฟ้องอ่ะ พี่โจว ถ้าคิดว่าแสงทมิฬเค้าไม่น่าไว้ใจแล้วล่ะก็ เลิกคิดซะนะ ชั้นเชื่อว่าเค้าน่ะ เป็นคนดีแน่ๆ”
“..........”
“เชื่อฉันสิ ชั้นไม่เคยดูคนผิดหรอก....”
แต่โจวมิได้คิดเช่นนั้น เขายังคงไม่ไว้ใจในตัวของแสงทมิฬอยู่
ความคิดเห็น