ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Part 6
เอ่อคือ... ที่ท่านผู้อ่านบอกว่าให้ผมเขียนเรื่องแนว NC อ่ะนะครับ คือผมแต่งแนวนี้ไม่ค่อยเก่งอ่าครับบ... คงไม่ว่ากันนะ ขออภัยมาณที่นี้ด้วยนะก๊าบบ
=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=
เที่ยงวันจันทร์ที่ใครหลายคนเกลียด..
ณ โรงอาหาร..
"ให้ตายสิ... เบื่อจริงๆ"ไดคะเดินไปโรงอาหาร
"นั่นสินะ"ไทโยที่เดินตามหลังไดคะมาพูด
"ไดคะ!!.. ไทโย!!"ชูตะโกนเรียกทั้งคู่จากใต้ต้นไม่ต้นใหญ่ แต่แปลกที่กลับมีชูอยู่คนเดียวเพราะ..ฮาคุริวมันไปเข้าห้องน้ำ
"โอ๊สส ชู"ไดคะตะโกนกลับพร้อมโบกมือทักทาย
"นี่ๆ.. นายรู้ข่าวกันรึยัง?"ชูวิ่งไปหาทั้งคู่
"ข่าวอะไร?"ไทโยทำหน้าสงสัย
"ก็เรื่องที่ว่าครูโรงเรียนเราย้ายออกไป 6 คน แล้วก็จะมีครูคนใหม่มาสอนแทน 6 วันนี้น่ะ"ชูเล่าๆๆไป
"6 คนหรอ..เ่อ่อ.. พี่ฟู... พี่เรนะ... พี่นางุโมะ.. พี่ฮิโร่ พี่มิโด้ พี่โอซามุ 1.. 2.. 3.. 4.. 5.. 6..!! ครบแก๊งค์เลย!"ฮาคุริวนับจำนวนวผู้อาศัยที่มาอยู่ที่บ้านใหม่ผลปรากฎว่ามันครบคนพอดีเลยวุ้ย
"ฮะ..ฮาคุริว! มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย"ชูที่เพิ่งมองเห็นถามขึ้น
"เมื่อกี้นี้น่ะ"ฮาคุริวตอบ
"แล้วที่นายนับ 6 นี่อะไร?"ไดคะถาม
"เปล่าๆ.. อย่าใส่ใจเลย.. อ้าวว.. เข้าเรียนซะแล้ว ไปรียนกันเหอะ"เสียงกริ่งโรงเรียนดังขึ้นทำให้ทั้ง 4 เข้าห้องเรียน ชั่วโมงนี้เรียนเลขครูประจำชั้น รู้สึกเหมือนครูจะมาสาย นักเรียนจึงแหกปากกันตามอำเภอใจ
จรวดปลิวว้อนไปทั่วห้อง ปากันไปปากันมา โดนหัวใครมั่งก็ไม่รู้
"รับให้ดีๆล่ะฮาคุริว!"ไดคะเตรียมตัวปากระดาษก้อนกลมๆที่ตัวเองขยี้ๆจากจรวดของผู้อื่นให้ฮาคุริวที่ถือไม้ถูพื้นเตรียมหวดสุดแรง
"มาเลย!"ฮาคุริวดูมั่นใจสุดๆ
"เอาล่ะนะย๊าาา!!!"ไดคะปาไปสุดแรง
"โป๊กก!"ในระหว่างที่ฮาคุริวกำลังจะตีนั้นก็ดันมีคนเดินเข้ามาซะนี่.. กระดาษเลยไปโดนหัวเค้าน็อคซะก่อน
"งานเข้าแล้วไงตรู!"ฮาคุริวกับไดคะคิดในใจก่อนจะกระจายวงกันไปนั่งที่เดิม แต่จรวดมันก็ยังคงลอยอยู่เต็มห้อง~
จนกระทั่งมีเสียงฝีเท้าเข้ามา
"เวรกรรมล่ะตรู ครูมา!"นักเรียนทุกคนคิดในใจแล้วหันไปมองรอบๆห้อง มองจรวดที่ขาวเกลื่อนอยู่เต็มห้อง
"เก็บเร็วเซ่!! มัวนั่งบื้อทามม๊ายยย!!!"ฮาคุริวที่เป็นหัวหน้าห้องตะโกนออกมา ทำให้ทุกคนรีบก้มลงเก็บกันแทบไม่ทัน แต่ก็ทันเวลาพอดี
"คลึกกก!~"เสียงเลื่อนประตูดังขึ้น
"....."ทุกสายตาต่างจ้องมองไปที่ประตูและก็เห็นครูสาวรูปทรงเรียวบางน่ารักน่ากอด หน้าอกอึ๋มแบบพอดีๆ ในตาคมสีฟ้า ผมสีเดียวกับดวงตาเพียงแค่มีสีขาวแซมมาตรงข้างหู(แค่นี้ก็รู้แล้วว่าใคร) ทุกคนต่างตกตะลึ่งในความสวยราวกับนางฟ้า แต่ยกเ้วน 2 คนแถวหลังชูกับฮาคุริวที่เงิบเพราะคนที่เดินเข้ามานั้นคือคนที่ตนรู้จักเป้นอย่างดี
"นี่มัน พี่อูล!/พี่เรนะ! นี่หว่า"ฮาคุริวกับชูคิดในใจ
"หวัดดี.. ฉันชื่อยางามิ เรนะ เรียกอูลวีด้าก็ได้ จะมาเป็นครูประจำชั้นพวกเธอล่ะนะ ฝากตัวด้วย"เสียงหวานเจี๊ยบเอ่ยขึ้นพร้อมกับลอยยิ้มบางๆ
"คร๊าบบ/ค่าาา"ทุกคนตอบรับเสียงอันแสนหวานของครูสาว
"เ่อ่อ... หัวหน้าห้องรายงานตัวหน่อยสิ๊"อูลวีด้ากวาดสายตามองไปรอบๆ
"ผมเองครับพี่เรนะ!"ฮาคุริวยืนขึ้น
"อ้าว.. ฮาคุริวเองหรอเนี่ย.. งั้นนั่งลงได้"อูลวีด้าสั่งอย่างนุ่มนวลแล้วหันไปเขียนอะไรไม่รู้บนกระดานดำ
"ครับ"พูดจบฮาคุริวก็ไม่รอช้านั่งลงไปในทันใดแต่ก็ยังตกใจไม่หาย
"เอาล่ะ... นี่คือกฎของห้องนะ"อูวีด้าเขียนกฎของห้องบนกระดาน
กฎที่เขียนบนกระดานก็
.
.
.
.
.
ข้อที่ 1 ห้ามพูด ห้ามคุย ห้ามเสียงดัง และห้ามเล่นในเวลาเรีีีีีีีีีียน ไม่งั้น.. แม่จับตบดิ้น
ข้อที่ 2 การบ้านต้องส่ง ไม่งั้น.. แม่จับตบดิ้น
ข้อที่ 3 ห้ามใครทำห้องเลอะ หรือ สกปรก ไม่งั้น.. แม่จับตบดิ้น
ข้อที่ 4 ห้ามทำใครน็อคในห้อง ไม่งั้น..แม่จบตบดิ้น
ข้อที่ 5 ถามอะไรให้ตอบ เพราะถ้าไม่ตอบ เดี๋ยวแม่จับตบดิ้น
ข้อที่ 6 ห้ามใครฝ่าฝืนกฎแม้แต่ขอเดียว ไม่งั้น..แม่เชือด!
"ไอ้ข้อ 3 เค้าก็เพิ่งทำมันไปเมื่อไม่นานมานี้เอง "ไดคะอ่านกฎบนกระดานแล้วเหงื่อตก
"เข้าใจใช่มั้ยจ๊ะ?"อูลวีด้าหันมาถามพวกข้างหลังที่นั่งเหงื่อตกกันอยู่
"หืม.. ข้อที่ 5 จ่ะ... ไม่ตอบเดี๋ยวแม่จับตบดิ้นเรียงตัวเลยนะจ๊ะ"อูลวีด้าหันมายิ้มอ่อนโดยนให้แต่ทำไม ทำไม๊ มันถึงได้ดูน่ากลัวเหลือเกิน
"คร๊าบบ/ค่าาา"เมื่อได้ยินเช่นนั้นทุกคนก็รีบตอบ แล้วเจ๊อูลก็สอนไปเรื่อยๆ บลาๆๆ แล้วก้หมดชั่วโมง
และแล้วก็เลิกเรียนเพราะขี้เกียจ!
"พี่เรนะๆ แล้วครูอีก 5 คนที่เหลือนี่ใครอ่ะ?"ฮาคุริววิ่งมาถามอูลวีด้าที่กำลังจะเดินกลับบ้าน
"อ่อ. กาเซลล์ เบิร์น แกรนด์ เรย์เซ่ แล้วก็เดซามน่ะ งั้นพี่กลับก่อนนะ"อูลวีด้าพุดจบก็เดินกลับบ้าน
"นั่น..ว่าแล้วไง"ฮาคุริวคิดอล้วเดินไปหาชูที่ซ้อมบอลอยู่
"ฮาคุริวมาพอดีเลยฉันซ้อมเสร้จพอดีเลย"ชูเดินมาหาฮาคุริว
"อืมๆ.. ชู.. เป็นแฟนกับฉันได้ม่ะ์?"ฮาคุริวจู่ๆก็พูดอะไรออกมาไม่รู้
"นายพูดอะไรของนายน่ะ? >///<"ชู
"แล้วได้มั้ยล่ะ?"ฮาคุริว
"ล..ลองดูก็ได้~"ชูตอบแล้ววิ่งกลับบ้านด้วยใบหน้าแดงก่ำ
"เยสสสสส!!!"ฮาคุริวกระโดดโลดเต้นแล้ววิ่งตามชูไป
จบแล้วว.. มันสั้นไปเปล่าอ่ะ... อ่อๆ.. ลืมไปเลย
กาเซลล์ : ครูสอนดนตรี
อูลวีด้า : ครูสอนเลข/ครูประจำชั้น
เรย์เซ่ : ครูสอนเกษตร
เบิร์น : ครูสอนพละ
เดซาม : ครูสอนภาษาอังกฤษ
แกรนด์ : ครูสอนภาษาญี่ปุ่น
ของแถมๆ
B B
=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=
เที่ยงวันจันทร์ที่ใครหลายคนเกลียด..
ณ โรงอาหาร..
"ให้ตายสิ... เบื่อจริงๆ"ไดคะเดินไปโรงอาหาร
"นั่นสินะ"ไทโยที่เดินตามหลังไดคะมาพูด
"ไดคะ!!.. ไทโย!!"ชูตะโกนเรียกทั้งคู่จากใต้ต้นไม่ต้นใหญ่ แต่แปลกที่กลับมีชูอยู่คนเดียวเพราะ..ฮาคุริวมันไปเข้าห้องน้ำ
"โอ๊สส ชู"ไดคะตะโกนกลับพร้อมโบกมือทักทาย
"นี่ๆ.. นายรู้ข่าวกันรึยัง?"ชูวิ่งไปหาทั้งคู่
"ข่าวอะไร?"ไทโยทำหน้าสงสัย
"ก็เรื่องที่ว่าครูโรงเรียนเราย้ายออกไป 6 คน แล้วก็จะมีครูคนใหม่มาสอนแทน 6 วันนี้น่ะ"ชูเล่าๆๆไป
"6 คนหรอ..เ่อ่อ.. พี่ฟู... พี่เรนะ... พี่นางุโมะ.. พี่ฮิโร่ พี่มิโด้ พี่โอซามุ 1.. 2.. 3.. 4.. 5.. 6..!! ครบแก๊งค์เลย!"ฮาคุริวนับจำนวนวผู้อาศัยที่มาอยู่ที่บ้านใหม่ผลปรากฎว่ามันครบคนพอดีเลยวุ้ย
"ฮะ..ฮาคุริว! มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย"ชูที่เพิ่งมองเห็นถามขึ้น
"เมื่อกี้นี้น่ะ"ฮาคุริวตอบ
"แล้วที่นายนับ 6 นี่อะไร?"ไดคะถาม
"เปล่าๆ.. อย่าใส่ใจเลย.. อ้าวว.. เข้าเรียนซะแล้ว ไปรียนกันเหอะ"เสียงกริ่งโรงเรียนดังขึ้นทำให้ทั้ง 4 เข้าห้องเรียน ชั่วโมงนี้เรียนเลขครูประจำชั้น รู้สึกเหมือนครูจะมาสาย นักเรียนจึงแหกปากกันตามอำเภอใจ
จรวดปลิวว้อนไปทั่วห้อง ปากันไปปากันมา โดนหัวใครมั่งก็ไม่รู้
"รับให้ดีๆล่ะฮาคุริว!"ไดคะเตรียมตัวปากระดาษก้อนกลมๆที่ตัวเองขยี้ๆจากจรวดของผู้อื่นให้ฮาคุริวที่ถือไม้ถูพื้นเตรียมหวดสุดแรง
"มาเลย!"ฮาคุริวดูมั่นใจสุดๆ
"เอาล่ะนะย๊าาา!!!"ไดคะปาไปสุดแรง
"โป๊กก!"ในระหว่างที่ฮาคุริวกำลังจะตีนั้นก็ดันมีคนเดินเข้ามาซะนี่.. กระดาษเลยไปโดนหัวเค้าน็อคซะก่อน
"งานเข้าแล้วไงตรู!"ฮาคุริวกับไดคะคิดในใจก่อนจะกระจายวงกันไปนั่งที่เดิม แต่จรวดมันก็ยังคงลอยอยู่เต็มห้อง~
จนกระทั่งมีเสียงฝีเท้าเข้ามา
"เวรกรรมล่ะตรู ครูมา!"นักเรียนทุกคนคิดในใจแล้วหันไปมองรอบๆห้อง มองจรวดที่ขาวเกลื่อนอยู่เต็มห้อง
"เก็บเร็วเซ่!! มัวนั่งบื้อทามม๊ายยย!!!"ฮาคุริวที่เป็นหัวหน้าห้องตะโกนออกมา ทำให้ทุกคนรีบก้มลงเก็บกันแทบไม่ทัน แต่ก็ทันเวลาพอดี
"คลึกกก!~"เสียงเลื่อนประตูดังขึ้น
"....."ทุกสายตาต่างจ้องมองไปที่ประตูและก็เห็นครูสาวรูปทรงเรียวบางน่ารักน่ากอด หน้าอกอึ๋มแบบพอดีๆ ในตาคมสีฟ้า ผมสีเดียวกับดวงตาเพียงแค่มีสีขาวแซมมาตรงข้างหู(แค่นี้ก็รู้แล้วว่าใคร) ทุกคนต่างตกตะลึ่งในความสวยราวกับนางฟ้า แต่ยกเ้วน 2 คนแถวหลังชูกับฮาคุริวที่เงิบเพราะคนที่เดินเข้ามานั้นคือคนที่ตนรู้จักเป้นอย่างดี
"นี่มัน พี่อูล!/พี่เรนะ! นี่หว่า"ฮาคุริวกับชูคิดในใจ
"หวัดดี.. ฉันชื่อยางามิ เรนะ เรียกอูลวีด้าก็ได้ จะมาเป็นครูประจำชั้นพวกเธอล่ะนะ ฝากตัวด้วย"เสียงหวานเจี๊ยบเอ่ยขึ้นพร้อมกับลอยยิ้มบางๆ
"คร๊าบบ/ค่าาา"ทุกคนตอบรับเสียงอันแสนหวานของครูสาว
"เ่อ่อ... หัวหน้าห้องรายงานตัวหน่อยสิ๊"อูลวีด้ากวาดสายตามองไปรอบๆ
"ผมเองครับพี่เรนะ!"ฮาคุริวยืนขึ้น
"อ้าว.. ฮาคุริวเองหรอเนี่ย.. งั้นนั่งลงได้"อูลวีด้าสั่งอย่างนุ่มนวลแล้วหันไปเขียนอะไรไม่รู้บนกระดานดำ
"ครับ"พูดจบฮาคุริวก็ไม่รอช้านั่งลงไปในทันใดแต่ก็ยังตกใจไม่หาย
"เอาล่ะ... นี่คือกฎของห้องนะ"อูวีด้าเขียนกฎของห้องบนกระดาน
กฎที่เขียนบนกระดานก็
.
.
.
.
.
ข้อที่ 1 ห้ามพูด ห้ามคุย ห้ามเสียงดัง และห้ามเล่นในเวลาเรีีีีีีีีีียน ไม่งั้น.. แม่จับตบดิ้น
ข้อที่ 2 การบ้านต้องส่ง ไม่งั้น.. แม่จับตบดิ้น
ข้อที่ 3 ห้ามใครทำห้องเลอะ หรือ สกปรก ไม่งั้น.. แม่จับตบดิ้น
ข้อที่ 4 ห้ามทำใครน็อคในห้อง ไม่งั้น..แม่จบตบดิ้น
ข้อที่ 5 ถามอะไรให้ตอบ เพราะถ้าไม่ตอบ เดี๋ยวแม่จับตบดิ้น
ข้อที่ 6 ห้ามใครฝ่าฝืนกฎแม้แต่ขอเดียว ไม่งั้น..แม่เชือด!
"ไอ้ข้อ 3 เค้าก็เพิ่งทำมันไปเมื่อไม่นานมานี้เอง "ไดคะอ่านกฎบนกระดานแล้วเหงื่อตก
"เข้าใจใช่มั้ยจ๊ะ?"อูลวีด้าหันมาถามพวกข้างหลังที่นั่งเหงื่อตกกันอยู่
"หืม.. ข้อที่ 5 จ่ะ... ไม่ตอบเดี๋ยวแม่จับตบดิ้นเรียงตัวเลยนะจ๊ะ"อูลวีด้าหันมายิ้มอ่อนโดยนให้แต่ทำไม ทำไม๊ มันถึงได้ดูน่ากลัวเหลือเกิน
"คร๊าบบ/ค่าาา"เมื่อได้ยินเช่นนั้นทุกคนก็รีบตอบ แล้วเจ๊อูลก็สอนไปเรื่อยๆ บลาๆๆ แล้วก้หมดชั่วโมง
และแล้วก็เลิกเรียนเพราะขี้เกียจ!
"พี่เรนะๆ แล้วครูอีก 5 คนที่เหลือนี่ใครอ่ะ?"ฮาคุริววิ่งมาถามอูลวีด้าที่กำลังจะเดินกลับบ้าน
"อ่อ. กาเซลล์ เบิร์น แกรนด์ เรย์เซ่ แล้วก็เดซามน่ะ งั้นพี่กลับก่อนนะ"อูลวีด้าพุดจบก็เดินกลับบ้าน
"นั่น..ว่าแล้วไง"ฮาคุริวคิดอล้วเดินไปหาชูที่ซ้อมบอลอยู่
"ฮาคุริวมาพอดีเลยฉันซ้อมเสร้จพอดีเลย"ชูเดินมาหาฮาคุริว
"อืมๆ.. ชู.. เป็นแฟนกับฉันได้ม่ะ์?"ฮาคุริวจู่ๆก็พูดอะไรออกมาไม่รู้
"นายพูดอะไรของนายน่ะ? >///<"ชู
"แล้วได้มั้ยล่ะ?"ฮาคุริว
"ล..ลองดูก็ได้~"ชูตอบแล้ววิ่งกลับบ้านด้วยใบหน้าแดงก่ำ
"เยสสสสส!!!"ฮาคุริวกระโดดโลดเต้นแล้ววิ่งตามชูไป
จบแล้วว.. มันสั้นไปเปล่าอ่ะ... อ่อๆ.. ลืมไปเลย
กาเซลล์ : ครูสอนดนตรี
อูลวีด้า : ครูสอนเลข/ครูประจำชั้น
เรย์เซ่ : ครูสอนเกษตร
เบิร์น : ครูสอนพละ
เดซาม : ครูสอนภาษาอังกฤษ
แกรนด์ : ครูสอนภาษาญี่ปุ่น
ของแถมๆ
B B
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น