คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : EP.2 : กำเนิดแล้ว สมาคมนิยมเบียโย!
2 วันให้หลังจากวันปีใหม่
ณ ฐานลับแห่งหนึ่งในโซลโซไซตี้
“อูยยย เมื่อ 2 วันก่อนนี้เจ็บเป็นบ้าเลย หัวหน้าเล่นซะระบมทั้งตัวเลย ตอนนี้ยังไม่หายเจ็บอีกแฮะ”เสียงชายหนุ่มผมแดงมีรอยสักเด่นๆพึมพำขึ้นขณะเปิดประตูเข้าไปในห้องๆหนึ่ง
“เจ็บๆๆๆ”เสียงใครหลายๆคนดังขึ้น
“โอ๊สสสส ! ทุกคนน เป็นไงกันมั่ง !?”เสียงเล็กๆของเด็กน้อยเรือนผมสีเงินดังขึ้นจากทางประตู
“ไม่ต้องมาถามเลย ! แกดันชิ่งหนีไปซะก่อนพวกฉันเลยโดนเซมบงซากุระเลย !”เร็นจิตะคอกใส่เด็กน้อย
“เอาน่าๆ ฉันเองก็โดนเหมือนกันนะ..”เด็กน้อยตอบ
“โดนไรของเองฟร่ะ !?”
“โดนคูคาคุฟัดอ่ะเด่ะ... “
“แค่นั่นน่ะเร๊อะ... “
“แค่นั่นอะไรของแกเล่า! โดนฟัดเชียวนะโฟ้ยย”
“เลิกเถียงกันได้แล้วน่าทั้งคู่น่ะ”ฮิทสึกายะที่นั่งดูเหตุการณ์พูดขึ้น
“ใช่ๆ.. “รันงิคุเสริม
“เอ่อ..ว่าแต่ใครเรียกประชุมเนี่ย”ฟูสุเกะถามหาคนที่เรียกตนมา
“ฉันเองแหละ..”รันงิคุพูดแล้วเดินไปที่พนังห้องก่อนจะตบมือแปะๆแล้วจอโปรเจคเตอร์ก็หล่นลงมา
“เอาล่ะ..เนื่องจากเมื่อ 2 วันก่อนเราไปถ้ำมองหัวหน้าคุจิกิกับคุณโยรุอิจิมาทำให้พวกเราโดนเซมบงซากุระของหัวหน้าคุจิกิเข้าไปแต่นั่นไม่ได้สร้างบาดแผล(น้อยๆ)ให้เราเลย แต่กลับเป็นการถือกำเนิดของคู่จิ้นใหม่ขึ้นมา.. ดังนั้นเราจึงตั้งสมาคมใหม่ขึ้นซึ่งสมาคมนั้นก็มีชื่อว่า”สมาคมนิยมเบียโย”อย่างไงล่ะ”รันงิคุบอกทำเอาทุกคนเอ๋อไปนิดๆ
“สมาคมนิยมเบียโย.. !!”ทุกคนทวนคำพูด
“ใช่แล้ว... ส่วนประธารสมาคมยกให้หัวหน้าเป็นก็แล้วกันนะคะ~”เธอพูดแล้วหันไปมองทางหัวหน้าหน่วยที่ 10 ของเธอ
“เห... ทำไมต้องเป็นฉันด้วยเล่า!?”ฮิทสึกายะท้วง
“ก็หัวหน้าเหมาะที่สุดแล้วนี่คะ แล้วรองประธานยกให้ฟูสุเกะแล้วกันนะ”
“ผมเร๊อะ!?”
“ประธานหงอก...รองประธานก็ยังหงอกอีก ถถถว์”เร็นจิคิดในใจ
“ไม่มีอะไรทักท้วงสินะ”รันงิคุ
จริงๆมีเยอะเลยล่ะ...แต่ไม่อยากจะท้วงเพราะท้วงไปมันก็เหนื่อยเปล่าอย่างไงอาเจ๊คนนี้ก็ไม่ยอมฟังหร๊อกก
“เอ่อ..เจ๊รันนี่..แล้วคนในสมาคมล่ะ ? มีใครมั่ง คงไม่ใช่ว่ามีแค่ผม เฮียฮิทสึ เร็นจิแล้วก็เจ๊แค่นี่หรอกนะ”ฟูสุเกะถามขึ้น
“ไม่หรอก... ออกมาได้แล้วล่ะค่า ~”เธอพูดพร้อมตะโกนเรียก ทันใดนั้นพวกที่อยู่ข้างนอกก็เปิดประตูเข้ามา มีแต่หัวหน้าและรองหัวหน้าหน่วยทั้งนั้น
“ยาจิรุ เจ๊นานาโอะ พี่เนมุ พี่ทาโร่ ลุงเคียวราคุ หัวหน้าอุคิทาเกะ เฮียเหม่ง เฮียยูมิจิ๊ หัวหน้าอูโนะฮานะ เจ๊อิซาเนะ เจ๊โมโมะ เจ๊ลูเคีย ปู่ยามะ !!”ฟูสุเกะเอ่ยชื่อคนที่เดินเข้ามาจน(เกือบ)คนสุดท้ายที่เดินเข้ามาฟูสุเกะถึงกับเงิบเมื่อเจอเข้ากับปู่ยามะ ตรูไม่นึกเลยว่าปู่ยามะจะมาสมาคมแบบนี้ด้วย ฟุสุเกะคิดในใจ แต่ปู่ยามะก็ทำให้ฟูสุเกะตกใจได้ไม่เท่า
“คูคาคุ !!!!!!!”เด็กน้อยหันไปมองคนที่เดินเข้ามาคนสุดท้ายแล้วร้องตะโกนชื่อเค้าออกมาอย่างดัง
“ฟูสุกี้~”เสียงหวานเจี๊ยบของคูคาคุดังขึ้นพร้อมกับย้ายร่างงามๆของเธอเข้าไปก(อ)ดฟูสุเกะจนเด็กน้อยดิ้นไปไหนไม่หลุด
หลังจากทีทุกคนนั่งกันหมดแล้ว รันงิคุก็เรียกฮิทสึกายะไปกล่าวเปิดสมาคม
“เอาละ..ที่นี้ก็มากันครบแล้วนะคะ ขอเชิญหัวหน้าฮิทสึกายะกล่าวขอบคุณที่เลือกให้เป็นประธานและเปิดสมาคมอย่างเป็นทางการด้วยนะคะ”เธอยิ้มร่าแล้วเดินลงมานั่งที่พื้นพร้อมกับดันฮิทสึกายะไปที่หน้าจอโปรเจคเตอร์
“เอ่อ... คือ “ฮิทสึกายะอ้ำๆอึ้งๆแล้วหันไปมองหน้าคนในสมาคม ก่อนจะเห็นรันงิคุชี้ที่ประตูห้องประมาณว่า ดูที่ประตูสิคะหัวหน้า
“เอ่อ...ฉัน..ฮิทสึกายะ โทชิโร่ หัวหน้าหน่วยที่ 10 แห่ง 13 หน่วยพิทักษ์ ขอขอบคุณ... เอ่อ.. ที่ทุกคนเลือกให้เป็นประธานสมาคมนิย่ำ..”ฮิทสึกายะเพ่งอ่านแผ่นกระดาษที่ติดอยู่ทางประตูซึ่งมันอยู่ไกลมากๆแต่ที่แย่กว่านั้นคือลายมือยิ่งกว่าไก่เขี่ยจึงทำให้เขาอ่านผิดๆถูกๆ
“หือ...?”คนฟังอุทานขึ้นเมื่อฮิทสึกายะพูดคำว่านิยมเป็นนิย่ำ
“เอ้ยย ! สมาคมนิยมเบียโย ซึ่งปัดนี้เราเห็นสมควรแล้วว่าตระกูลคุจิกิและตระกูลชิโฮอินควรเป็นหนึ่งเดียวกัน เอ่อ... เพื่อ...อา.. เพิ่มความยิ่งใหญ่แก่ทั้งสองตระกั่ว เฮ้ยย ตระกูล”ฮิทสึกายะเพ่งหนัก “นี่มันลายมือหรืออะไรวะเนี่ย ! นี่มันไม่ใช่ไก่เขี่ยแล้วนะมันนกกระจอกเทศเขี่ยแล้วเนี่ย !”
“หัวหน้าฮิทสึกายะวันนี้ดูแปลกๆเนอะ..พูดผิดๆถูกๆใหญ่เลย”หัวหน้าอุคิทาเกะหันไปซุบซิบกับหัวหน้าเคียวราคุ
“คงตื่นเต้นล่ะมั้งที่ได้เป็นประธานสมาคม”หัวหน้าเคียวราคุตอบ
“อา..เอ่อ.. หรือพูดให้ตรงความหมายตามชื่อสมาคมเราจะวางแผน ให้หัวหน้าหน่วยที่ 6 เจ้าบ้านตระกูลคุจิกิ คุจิกิ เบียคุยะและอดีตหัวหน้าหน่วยที่ 2 เจ้าหญิงแห่งชิโฮอิน ชิโฮอิน โยรุอิจิได้แต่งงานกัน”ฮิทสึกายะยังเพ่งอ่านต่อไป “อย่างไงๆก็แค่พวกที่จิ้นคู่เค้าแล้วเอาแต่ใจนี่หว่า อ้างนู้นนี่ไปทั่ว รวมกันเพื่อความยิ่งใหญ่ของสองตระกูล เหอะ.. ถามความตั้งใจของเจ้าตัวเค้ารึเปล่าล่ะนั่น”พูดไปบ่นไปในใจคนเดียว
“อย่างไงก็ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติมาเข้าสมาคมนิยมเบียโยของเรา และฉันประธานสมาคมนิยมเบียโย ฮิทสึกายะโทชิโร่ขอประกาศเปิดสมาคมณบัดนี้... ! เพื่อเป็นการฉลองการตั้งสมาควม เอ้ยย สมาคม ! เราจึงได้คิดว่าเราควรจะหาแผนแรกซึ่งทางเราได้คิดชื่อแผนแล้วว่า.... แผนล้มที่กลางป่า เอ้ยย แผนรักที่กลางป่า”ฮิทสึกายะ..
“แผนรักที่กลางป่า”ทุกคนพูดทวน
“อื้อ..ใช่ ซึ่งแผนนี้... เอ๋..?”ฮิทสึกายะพูแล้วหันไปอ่านต่อแต่... มันมีเขียนไว้ให้แค่นี้ “เฮ้ยยย แล้วทำไมถึงไม่เขียนต่อซักหน่อยล่ะว่าให้ช่วยกันคิด !!”คิดในใจอีกแล้ว
“แผนการนี้ทำไมหรอหัวหน้าฮิทสึกายะ”หัวหน้าอุคิทาเกะถามขึ้น
“ฉันยัง..ไม่ได้คิด..”ประธานสุดเนี๊ยบของเราต้องกัดฟันพูด นี่เป็นครั้งแรกที่หน้าแตกดังเพล้งได้ขนาดนี้
“ฮ่าๆๆๆๆ อะไรกันเล่า ตั้งชื่อซะเหมาะเจาะเลยนะหัวหน้าฮิทสึกายะ”อิคคาคุหัวเราะลั่น
“หนวกหูน่า”กลบเกลื่อน
“เอ...แล้วแผนการละเราจะเอาไงดีละคะ..”ลูเคีย
“นั่นสินะ” – หัวหน้าอุคิทาเกะ
“ในเมื่อชื่อมันบอกว่าแผนรักที่กลางป่า... ผมว่าเราทำไมไม่ให้หัวหน้าคุจิกิไปทำภารกิจที่กลางป่าแล้วให้คุณโยรุอิจิตามไปจากนั้นก็ให้พวกเขาหาทางออกกันเองระหว่างนั้นเราก็ซุ่มดูพร้อมอำนวยบรรยากาศไปในตัวด้วยดีมั้ยครับ”ฮานะทาโร่แสดงความคิดเห็น
“ไหนๆก็ไหนๆแล้ว เอาแบบที่ฮานะทาโร่ว่าไปเลยก็แล้วกันนะคะหัวหน้า” - รันงิคุ
“อือ... แต่ว่าเราจะทำให้หัวหน้าคุจิกิไปที่กลางป่าได้อย่างไงกัน ?”ฮิทสึกายะถามขึ้นอีก
“เรื่องนั้นฉันคิดว่าคงต้อง...”พูดแล้วก็หันไปมองปู่ยามะ ปู่นิ่งไปซักพัก...
“.... เข้าใจแล้ว ....”ปู่ยามะตอบ
“เฮ้ !!!~”ดีใจกันใหญ่
“งั้นจบการประชุมสมาคมครั้งแรกได้... “พูดจบทุกคนก็เดินออกไป
ณ ที่หน่วย 10
“มัตสึโมโต้... ใครเป็นคนเขียนไอกระดาษนั่นกัน? “ฮิทสึกายะถามรองหัวหน้าของเธอ
“อ๋อ.. เร็นจิคะ...”รันงิคุตอบ
“ลายมือมัน .... ห่วยแตกชิบเป๋งงงงง”ฮิทสึกายะโวยลั่น
ตัดไปทางฟูสุเกะ
“คูคาคุ เธอจะปล่อยฉันได้รึยังเนี่ยยยยยย !!!”เด็กหนุ่มในอ้อมกอดของคูคาคุโวยลั่นอีกคน
วันนี้มีแต่คนโวยกับโวย... ถถถถถว์
+++++++++++++++To Be Continue+++++++++++++++
อา เสร็จอีกแบ๊วว 1 ตอน ตอนนี้มันสั้นกว่าตอนเมื่อกี้อีกเนอะ ~ ฮ่าๆๆ ตอนหน้าเราจะมาเริ่มแผนล้มที่กลางป่า เอ้ยย แผนรักที่กลางป่ากันนะเอ้ออ
ความคิดเห็น