ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Inazuma Eleven Go]ฉันนี่ไงเจ้าของหัวใจของนาย

    ลำดับตอนที่ #8 : Part 7

    • อัปเดตล่าสุด 21 ก.ย. 55


    "ใกล้จะถึงกีฬาสีแล้วสิ"คิริโนะที่เดินขึ้นอะไรไปเรื่อยพูดกับตัวเองในใจ

    "โอ๊ยยย "แล้วก็เดินไปชนเข้ากับเด็กหนุ่มผมสีเขียว นัยตาสีเหลืองดูเจ้าเล่ห์และมองไปกวนประสาท แต่หน้าตาก็ดีเข้าขั้นหล่อ

    "เดินดูทางมั่งเซ่!!"คนที่ถูกเดินชนกล่าวขึ้น

    "ขอโทษแล้วกัน"คิริโนะพูกแบบห้วนๆ

    "แค่ขอโทษน่ะมันไม่พอหรอกนะ คุณต้องไปเดทกับผมก่อน"เด็กหนุ่มคนนั้นพูดออกแนวล่อแหลมอย่างไงอย่างงั้น

    "จะบ้ารึไง!! ฉันเป็นผู้ชายนะ"คิริโนะปฏิเสธทันควัน

    "รู้อยู่แล้วล่ะน่าา"พูดจบเค้าก็เดินไป ปล่อยให้คิริโนะเดินอารมณ์เสียอยู่คนเดียว



    อีกด้านหนึ่ง

    "อีกเดี๋ยวก็ใกล้จะถึงวันจัดงานกีฬสีแล้ว ตื่นเต้นดีจังเนอะ"ไทโยพูดกับเพื่อนๆ�

    "นั่นสินะ เราจะได้อยู่สีเดียวกันหรือเปล่าน้า"ไดคะพูดพร้อมล้มตัวลงนอนบนเนินหญ้าใต้ต้นซากุระข้างสนามฟุตบอลที่ล้อมรั่วไว้

    "ถ้าได้อยู่สีเดียวกันก็ยอดไปเลยแหละ"ชูที่นั่งอยู่ด้วยกันพูด

    "นั่นสิเนอะ"ไดคะ

    "เฮ้ออ~"แล้วทุกคนก็ถอนหายใจออกมาพร้อมกัน�

    ทันใดนั้นเสียงกริ่งก็ดังขึ้นเป็นสัญญาณให้เข้าเรียน�

    "เข้าเรียนแล้วฮาคุริวยังไม่มาเลย"ชูหันมองไปที่หน้าโรงเรียนเพื่อมองหาฮาคุริวแต่ก็ไม่มีใครอยู่เลย

    "เดี๋ยวก็คงมามั้ง เข้าเรียนก่อนเถอะคาบแรกเรียนคณิตของคูรอูลวีด้าด้วยรีบๆไปเถอะเดี๋ยวโดน"พูดจบไดคะก็แบกไทโยแต่ลากชู(?)เข้าห้อง

    ณ ที่โฮมรูมของ ม.2 ห้อง A

    "มาครบกันรึยัง?"เสียงหวาน+นุ่มนวลของครูสาวที่ยืนโชว์หุ่นสวยอยู่หน้าห้องกล่าวถามนักเรียนที่น่ารักน่าหยิก(ให้ตาย)ขิงตน

    "ขาดฮาคุริวครับ!"ไดคะยกมือบอก

    "งั้นหรอ.. งั้นก็ช่างเถอะ เดี๋ยวก็คงมาแล้วมั้ง.... ทุกคนรู้แล้วใช่มั้ยว่าอีกไม่นานโรงเรียนเราจะจัดกีฬาสี"อูลวีด้ามิงนาฬิกาข้อมือของตัวเองแล้วหันมาพูดกับนักเรียนที่น่ารักในห้อง�

    "คร้า้บบบ/ค่าาา"ทุกคนตอบ

    "เ่อ่อ..คือ.."เสียงของเด็กหนุ่มผมสีเขียวอมฟ้าอ่อนๆที่ยืนอยู่หน้าประตูแย้มประตูมองอูลวีด้าที่ดูเหมือนจะไม่สนใจตนเลย

    "อ้าวว.. โทษที งั้นเข้ามาได้ คาริยะ แนะนำตัวซิ"อูลวีด้าที่ดูเหมือนจะลืมไปแล้วนึกขึ้นได้เลยเรียกเข้ามาในห้อง

    "ผม คาริยะ มาซากิ เพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ใหม่ฝากตัวด้วยนะครับ "คาริยะพูดแล้วทำหน้าตาดูเป็นมิตรผิดกับในใจที่ตัวเองคิดอย่างลิบลิ้วแล้วคาริยะก็เผลอยิ้มแบบมีเล่ห์ออกมา

    "นายเมื่อเช้านี่นี้!"คิริโนะเมื่อเห้นหน้าก็จำได้

    "คนตาเซ่อเมื่อเช้านี่หน่า"คาริยะตอบกวนประสาท

    "ฉันไม่ได้ตาเซ่อนะเฟ้ยย!!"คิริโนะ

    "รู้จักเจ้านี่ด้วยหรอรันมารุ"อูลวีด้าหันมาถาม

    "เปล่าครับ"คิริโนะ

    "งั้นหรอ งั้นก็ช่างมันเหอะ"อูลวีด้า

    "หึๆ"คาริยะยิ้มแบบมีเล่ห์ออกมา�

    "ถ้านายทำป่วนฉันจะฆ่านาย"อูลวีด้าเดินไปกอดคอแล้วก็กระซิบข้างหูคาริยะ ทำเอาคาริยะแข็งทื่อไปเลย

    "งั้นนายไปนั่งข้างรันมารุก็แล้วกันนะ"อูลวีด้าบอกแล้วหันไปเขียนตารางอะไรไม่รู้บนกระดาน

    คาริยะเดินมานั่งลงตรงที่ๆอูลวีด้าบอกแล้วหันมาทักทายคนข้างๆอย่างเป็นมิตร

    "เดี๋ยวเราจะได้เห็นดีกัน"คิริโนะมองด้วยสายตาอาฆาตอย่างกับโกรธมาเป็น 10 ปี อย่างไงอย่างงั้น�

    "เอาล่ะนี่คือตารางกลุ่มสีของห้องเรานะ"อูลวีด้าบอก ภายในตารางก็เขียนมาว่า

    ขาว�
    ฮาคุริว�
    ยูคิมูระ เฮียวกะ
    คุรามะ โนริฮิโตะ�
    อิจิโนะ นานัตสึเกะ
    คาเงยามะ ฮิคารุ�

    เขียว�
    คาริยะ มาซากิ
    คิริโนะ รันมารุ
    ทาบิซาวะ มานะ
    อิซุมิ คานะโซคิ�
    คาทายามะ สึโยชิ

    น้ำเงิน
    ชู
    นามิคาวะ เรนสุเกะ
    คิชิเบะ ไดคะ
    ซึรุกิ เคียวสุเกะ
    ฮามาโนะ ไคจิ

    แดง
    อาเมมิยะ ไทโย
    มัตสึคาเซะ เทนมะ
    ชินโด ทาคุโตะ
    คุโรซากิ มาโคโตะ
    ซาตะ โทซามารุ

    *เดี๋ยวมาต่อให้นะ*






    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×