คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : CHAPTER4
CHAPTER 4
เกรซ :
"พี่ปู้ไปงานเฟรชชี่ไนท์กับเกรซได้ไหมคะ" แล้วเธอก็เดินจากไปปป เขาเดินออกไปโดยไม่ตอบอะไรสักคำไอบ้าเอ้ย
วันต่อมา
"สายแล้วๆเกรซตื่นได้แล้ว"
"อีกแปปหนึ่งดิหญิง วันนี้วันหยุดนะ"
"แต่วันนี้วันเฉลยพี่รหัส" ห้ะ ฉันลืมได้ไง สมองปลาทองจริงๆเรา ฉันรีบสปริงตัวไปอาบน้ำแต่งตัว
ณ ลานแพทยศาสตร์
อร้ายนั้นไงพี่ปู้สุดหล่อฉันเป็นคนถ่ายรูปงานนี้ด้วย หวังว่าพี่เขาจะถ่ายติดรูปฉันไปบ้างนะ
"อ่าวๆๆ เงียบถึงเวลาแล้วกับคำใบ้ที่สามที่ให้ไปหาพี่รหัส"เสียงพี่โน่แทรกเสียงที่ดังของนักศึกษาปีหนึ่งที่นั่งอยู่ที่ลาน พี่ๆนักศึกษาช่วยกันแจกคำใบ้ตามรายชื่อ
"เฮ้ยๆ เกรซแกได้ยังฉันได้แล้วนะ"
"ยังเลยอ่ะ แกได้ว่าไรอ่ะ"
"อยู่ข้างหน้าน้องๆ" พี่สาวคนสวยสะกิดฉันพร้อมยื่นคำใบ้ให้
"ต้นไม้ใหญ่ของมหาลัย"
"อย่าเสียงดังโปรดอยู่ในความสงบ เราจะให้เวลาครึ่งชั่วโมง แล้วเดินพาพี่รหัสมานั่งเป็นคู่ที่นี้โอเคไหมใครหาไม่ทันตามเวลาจะถูกลงโทษ เริ่มได้"
"หญิงฉันไปก่อนนะไว้เจอกัน" ฉันพูดก่อนที่จะรีบเดินไปที่ต้นไม้ใหญ่ของโรงเรียน ถึงแล้วหนิ เห้ย นั้นพี่ปู้ หรือว่าพี่ปู้จะเป็นพี่รหัสเรา บ้า เขินแย่ แต่คำใบ้บอกว่าตัวเล็กไม่น่าใช่พี่ปู้นะ ลองถามดูแล้วกัน
"เอ่อพี่เป็นพี่รหัสหนูหรอคะ"
"..."
"อ่าวน้องเกรซ พี่อยู่นี้" เสียงชายหนุ่มแทรกมา นั้นพี่รหัสฉันหล่อชายร่างเล็กหน้าตาน่ารัก "เอ่อ...หวัดดีคะ" สายตาฉันจ้องมองไปที่พี่ปู้ เอ๊ะนั้นผู้หญิงคนนั้นเป็นน้องรหัสเขาหรอสวยดีหนิเห็นว่าชื่อแอปเปิ้ล เขาว่ากันว่าคนนี้เนี้ยมีสิทได้เป็นดาวคณะเรา หึหึ
"เอ่อ น้องเกรซครับ พี่ชื่อจุ้งจิ้งนะครับ เรียกจิ้งเฉยๆก็ได้"
"อ่อคะๆเราไปกันเถอะคะ"
หญิง :
พี่รหัสฉันใครแว้???? โครตโหด เสียงดัง อยู่ข้างหน้าน้องๆ "หาใครอยู่หรอครับคุณหญิง" เสียงที่คุ้นเคยนายเอกเอ่ยทักฉัน
"หาฉันน่ะสิ นายมายุ่งอะไรกับน้องรหัสฉัน นิสัยแย่งของชาวบ้านของแกนี้ไม่เปลี่ยนเลยนะไอเอก" พี่โตโน่เอ่ยซ้อนขึ้นมาจะมีมวยไหมแกรรรร ได้ข่าวว่าพี่เขารู้จักกันตั้งแต่เด็กๆแล้วก็ไม่ถูกกันด้วย
"ใครแย่งของใคร อย่าเอาตัวเองมาด่าให้คนอื่นฟังสิ แล้วนี้หญิงแฟนฉัน"
"ห้ะ อะไรใครเป็นแฟนกับนาย"
"เห็นไหมน้องเขายังไม่รับแกเป็นแฟนเลย นิสัยขี้มโนขี้โกหกยังเหมือนเดิม"
"อนาคตเดี๋ยวก็เป็น มึงคอยดูนะไอโน่"
เกรซ :
เหยดเข้ ฉันได้นั่งข้างคู่พี่ปู้ว่ะ อกอีแป้นจะแตก แช้ะ เสียงถ่ายภาพจากชายคนข้างๆฉันหรือว่าพี่ปู้นั้นเอง
"เห้ยพี่ปู้ ถ่ายไม่บอกกันเลย ไหนเอามาดูสิ" ผู้หญิงที่นั่งข้างพี่ปู้ฝั่งขวายื่นหน้ามาที่กล้องพี่ปู้ ถ้าหน้าจะชิดกันขนาดนั้นนะ "น่าเกลียดดดดพี่ปู้ลบเถอะ" พี่ปู้ยิ้มเบาๆ "ไม่ คนสวยมุมไหนก็สวย" ห้ะ พี่ปู้ผู้เย็นชาทำไมยอมคุยกะยัยนั้น
"ไม่คิดเลยนะคะ ว่าเราจะได้เป็นพี่รหัสน้องรหัสกันอ่ะ บังเอิญจริงๆ"
"อื้ม ไม่เจอกันตั้งนาน โตขึ้นเยอะเลยนะ" กรี๊สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส ยัยนี้มันเป็นใครนี้รู้จักกันมาก่อนหรอ เรื่องนี้มันต้องมีเงื่อนง่ำ
"พี่ปู้ก็หล่อขึ้นเยอะเลยนะ" พี่ปู้ยิ้ม
"เหอะๆ หล่อจังเลย" ฉันงึ่มงำเบาๆ
"น้องเกรซว่าไงนะครับ" พี่จิ้งถาม
"อ่อ บอกว่าป้ายต้อนรับนักศึกษาปีหนึ่งที่อยู่ข้างหน้าอ่ะหล่อจัง"
"เหอะๆ เพี้ยน" ห้ะพี่ปู่ว่าไรนะ งึมง่ำไรเมื่อกี้นี้ได้ยินแววๆ
คุยกับไรต์
วันพฤหัสเขาอาจมาอัพให้ไม่ได้นะตัว เดี๋ยวดูอีกทีน้าาา
แล้วก็สงกรานไม่แน่ใจว่าจะต้องไปไหนป่าว ถ้าว่างเดี๋ยว
มาอัพให้นะรักไรต์ทุกคน
ความคิดเห็น