คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : CHAPTER3
CHAPTER 3
ฉันอยู่ในอ้อมกอดของเขาภายในลิฟต์อยู่สักพักก่อนที่ฉันจะตั้งสติได้และผละเขาออกจากอ้อมกอด ฉันเงยหน้าไปมองหน้าเขาฉันพบว่าเขาก็มองฉันอยู่ เขายิ้มให้ฉันอย่างอ่อนโยน ติ๊ง... เสียงลิฟต์ดังขึ้นประตูลิฟต์เปิดออก "จับเธอไว้" เสียงที่น่ารำคาญที่สุดที่ฉันจำได้โผล่ขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนที่ฉันจะหันไปมองต้นเสียงพี่ปู้นั้นเอง เขากำลังสั่งให้องครักษ์ที่มากับเขามาจับฉัน "ฉันต้องหนี" ฉันบอกกับเอก
"ไปสิเร็ว" เขาพูดจบก็กุมมือพาฉันวิ่งไปที่รถปอร์เช่สีดำสุดหรูหราของเขา
"นี้นายจะไปไหน"
"ไม่รู้สิไปให้พ้นจากตรงนี้ก่อนค่อยว่ากัน"
"อื้ม"
รถปอร์เช่สีดำหยุดลงที่ริมแม่น้ำ เราหนีมาพ้นคนพวกนั้นแล้ว เห้อออออออออ "เกิดเรื่องอะไรขึ้นเล่าสิ"เขาถามฉัน"ก็คือว่า...บลาๆๆๆๆ"ฉันเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เขาฟัง
"อืม คืนนี้เธอนอนห้องฉันก่อนก็ได้นะ"
"ไม่เป็นไรหรอกฉันว่าเขาคงกลับหมดแล้ว"
"หิวไหม?"
"นิดหนึ่ง"
"กินก๋วยเตี๋ยวกัน" เขาชี้ไปที่ร้านก๋วยเตี๋ยวริมถนนที่อยู่ฝั่งตรงข้าม ฉันไม่เคยกินอะไรริมถนนเลยแหะ น่าสนใจ เราเดินไปนั่งที่ร้านก๋วยเตี๋ยว
"พี่ครับเล็กต้มยำผักเยอะๆหนึ่งครับ" เอกสั่งแล้วหันหน้ามาหาฉัน"เธอกินอะไรสั่งเลยเดี๋ยวฉันเลี้ยงเอง"
"ฉันสิต้องเลี้ยงนายที่ฉันสัญญาไว้ไง"
"อันนั้นเอาไว้วันอื่น วันนี้ฉันเลี้ยงเอง สั่งสิ"
"พี่ค่ะเอาบะหมี่เหลืองต้มยำไม่ผักคะ"
"ทำไมไม่กินผัก พี่ครับบะหมีเหลืองต้มยำผู้หญิงคนนี้เขาเปลี่ยนใจแล้วใส่ผักด้วยครับ"
"นี้นาย!"
ณ คอนโดสตาร์รี่ / ลานจอดรถ
"เห้ยนั้นมันรถพี่ปู้หนิ เขายังไม่ไป"
"ฉันบอกแล้วไงว่าคืนนี้ให้นอนห้องฉัน "
"หึ้ย นั้นคนของพี่ปู้หนิ อยู่ตรงทางเข้าคอนโดอ่ะ เอาไงดี"
"มาทางนี้" เอกจูงมือฉันไปที่บันไดหนีไฟของลานจอดรถ แต่ประเด็นคือห้องเอกอยู่ฉัน 23
"เราจะเดินขึ้นชั้น 23 จริงๆหรอ"
"เราไม่มีทางเลือกแล้วป่ะ" เขาจูงมือฉันขึ้นบันไดไป ป้ายบอกทางชั้น 1 ผ่านไป ชั้น 2 ชั้น 3 ชั้น 4 โอ้ยยยย!ฉันสะดุดบันไดล้มซุ่มซามไม่เปลี่ยนเลยเห้ออออ
"ไหวไหม" เขาถามฉันโดยไม่ฟังคำตอบเขาหันหลังมากแล้วแบกให้ฉันขี่หลัง
"ขอบใจนะ" ฉันกระซิบข้างหูเอกเบาๆ เขายิ้มแล้วเดินต่อไป ฉันสัมผัสได้ถึงจังหวะหัวใจเขาว่าแรงผิดปกติ ซึ่งฉันก็ไม่ต่างจากเขาเลย
ณ ห้อง2310
ถึงห้องสักที เห้อออออออ ตอนแรกว่าจะออกไปซื้อข้าวแปปหนึ่งนี้ล่อไปเป็นชั่วโมงโดนไอตัวแสบบ่นแน่เลย ก็อกๆๆๆ "เกรซเปิดประตูให้พี่หน่อย" แกร็ก เสียงประตูเปิดออก
"อ่าว หญิงทำไมมาสภาพนี้"
"เดี๋ยวฉันเล่าให้ฟังนะ" เกรซช่วยพยุงหญิงลงจากหลังผมและประคองหญิงไปนั่งที่โซฟา
"เกรซเดี๋ยวพี่ไปอาบน้ำก่อนนะ ก๋วยเตี๋ยวอยู่บนโต๊ะกินข้าวนะ"
เวลา 0.00 น
ผมกำลังล้มตัวลงนอนแต่ แอ๊ดดด... แก๊ะ มีเสียงมันคนเปิดประตูมาค้นของอะไรหน้าห้อง สงสัยจะเป็นหญิงละมั้งออกไปดูหน่อยดีกว่า ผมเดินออกมาจากห้องนอนเห็นหญิงนั่งดูที่วีอยู่บนโซฟา
"ยังไม่นอนอีกหรอ" ผมถามพร้อมเดินไปนั่งข้างเธอ
"อื้มนอนไม่ค่อยหลับอ่ะเลยมาเปิดทีวีดู ดูดิบิ๊กซีนีม่าวันนี้มีเรื่อง divergent ด้วย"
"เธอชอบเรื่องนี้หรอ"
"ใช่ชอบมาเลยติดตามมาตั้งแต่หนังสือนิยายละ"
"ฉันก็ชอบนะ ฉันชอบเพราะพระเอกหน้าเหมือนฉัน"
"หื้มมมมมมมม จย้า พ่อโฟร์หล่อล่ำบึก"
"ไว้เราไปดูภาคสองด้วยกันไหม"
"เอาดิ" เธอพูดพร้อมยิ้มให้ผม ผมไม่ค่อยเคยเห็นรอยยิ้มเธอเลยแหะ
คุยกับไรต์
เบาๆกันไปกับตอนนี้ คือตอนแรกอ่ะจะอัพ
ตอนนี้วันจันทร์ แต่คือเห็นเอกหญิงได้ไปต่อ
ดีใจมาเลยอัพให้วันนี้เลยละกัน เป็นของขวัญ
ให้แฟนคลับเอกหญิง ขอบคุณทุกคอมเม้น
ทุกกำลังใจนะคะ ไรต์จะทำให้เต็มที่คะสู้ๆ
ขอบคุณที่ติดตามอ่านกันมาจนถึงตอนที่ 3
กันแล้ว
อัพรูปเอกหญิงให้ฟินกันรัวๆเป็นของขวัญ CR.รูปตามภาพเลยน้าาา
ความคิดเห็น