คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : CHAPTER1
CHAPTER1
"ไอเอกกว่าจะมาได้นะสาสสส"
"เอ่อพอดีวันนี้น้องสาวกูย้ายเข้ามาอยู่หอกูอ่ะ ตอนแรกคิดว่าจะมาไม่ได้แล้ว"
"มึงมีน้องสาวด้วยหรอว่ะไอเอกไม่เคยเห็นบอกกูเลย"
"เอ่อๆช่างแม่งเหอะ มาชนแก้ว" กริ๊ง เสียงแก้วกระทบกันแต่ดังน้อยกว่าเสียงดนตรีในผับ ผมกับเพื่อนผม ไอเจโยกเบาๆ
"เห้ยๆไอเอกดูผู้หญิงที่เดินมาเซมาทางเราดิ สวยชิพหาย" ไอเจสะกิดผมพร้อมชี้ไปทางผู้หญิงคนหนึ่งเธอสวยมาก ผมยาวสีดำตากลมโตรับกับหน้าที่ได้รูปในชุดเกาะอกลายเสือดาวพร้อมที่จะขย้ำผู้ชายหมดทั้งผับนี้ได้เลย
"เห้ยยยยย" ผมกะไอเจอุทานขึ้นพร้อมกันเมื่อเธอคนนั้นล้มลง ดีนะที่ผมรับเธอไว้ได้ทัน
"เหยดดดด ผู้หญิงสวยๆตกถึงมือเลยนะเพื่อน"
"หยุดความคิดไปเลยไอเจถึงฉันจะคาสโนว่าแค่ไหนแต่ฉันก็ไม่ทำอะไรกับผู้หญิงที่ไม่รู้จักชื่อเว้ย" ผมพูดจบผมก็อุ้มเธอมาที่รถของผม "คุณครับ คุณ" ผมเรียกเธอพร้อมเขย่าตัวเธฮเบาๆแต่ไม่ยักจะมีท่าทีจะตื่นเลย เธอนี้มันจริงๆเลยยยย ถ้าเธอไปเจอคนอื่นที่ไม่ใช่ฉันป่านี้จะเป็นยังไงเนี้ย
ณ คอนโดสตาร์รี่
ณ ห้อง 2310 ของคอนโดสตาร์รี่สุดหรูหรา นี้คือห้องผมเองเป็นห้องที่วิวสวยที่สุดในคอนโดนี้ ผมแบกเธอมาถึงห้องผมเพราะผมไม่รู้จะพาเธอไปไหน
"พี่เอกพาใครมาด้วยเนี้ย" เสียงน้องสาวสุดแสบที่พึ่งย้ายเข้ามาอยู่กับผมเอ่ยทัก
"ไม่รู้เหมือนกัน อยู่ดีๆเธอก็ล้มแล้วหลับไปเนี้ย พี่ไม่รู้จะพาเขาไปไหนเลยพามานี้ก่อน" ผมพูดพร้อมพาเธอไปวางไว้ที่เตียงห้องผม "คืนนี้เดี๋ยวพี่นอนห้องเกรซนะ" ผมพูดกับน้องสาวที่เดินตามผมมาด้วย
วันรุ่งขึ้น
โอ้ยยยย งงหัวจังเลย ไปล้างหน้าล้างตาหน่อยดีกว่า ฉันเดินไปเปิดประตูห้องน้ำแต่เห้ยยยยยยยย ผู้ชายร่างใหญ่ผิวเข้มอยู่ในห้องน้ำห้องฉันพร้อมผ้าเช็ดตัวหนึ่งผืน
"กรี๊สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส ไอโรคจิต นี้นายมาอยู่ในห้องฉันได้ไงเนี้ย"
"ออกไปดูก่อนไปนี้มันห้องใคร"
"พี่เอกเกิดอะไรขึ้นกันค่ะ" เสียงใสแทรกเข้ามาพร้อมความตกใจ ฉันรีบเดินออกจากห้องน้ำที่อยู่ในห้องนอนมานั่งตรงเตียง
"เธอชื่อไรหรอ อายุเท่าไหร่" เสียงใสจากผู้หญิงตัวเล็กดูท่าทางจะอายุเท่าฉันเอ่ยถาม
"หญิง อายุ 18"
"ฉันชื่อเกรซนะอายุเท่าเธอเลย เธอเรียนอยู่ที่ไหนคณะอะไรละ"
"ฉัยเรียนอยู่ที่ the star university เรียนคณะอักษรศาสตร์ ปี1"
"เหมือนฉันเลย ยินดีที่ได้รู้จักนะ"
"คุยถูกคอกันดีนี้" เสียงชายผิวเข้มคนนั้นแทรกมาและเดินออกมาจากห้องน้ำมายืนอยู่ข้างหน้าของฉัน
"แล้วนายพาฉันมาที่นี้ทำไม แล้วที่นี้ที่ไหน แล้วนายได้ทำอะไรฉันรึป่าว"
"ฉันพาเธอมาที่นี้เพราะเธอเมาหลับล้มหน้าฉัน ฉันไม่รู้จะพาเธอไปไหน ถ้าปล่อยไว้เธออาจจะโดนข่มขืนก็ได้ดูแต่งตัวล่อเสือล่อจระเข้(อย่างฉัน)เหลือเกิน ที่นี้คือคอนโดสตาร์รี่ และฉันไม่ได้ทำอะไรเธอเพราะฉันไม่ทำอะไรกับคนที่ฉันไม่รู้จักชื่อหรอกหน่า พอใจยัง"
"ใช่ๆเมื่อวานพี่เอกไม่ได้ทำอะไรเธอเลยพี่เอกนอนห้องฉัน"
"ขอบใจนะ ฉันต้องไปแล้ว" ฉันพูดพร้อมเดินออกจากห้องนอนผ่านห้องนั่งเล่นและออกไปขึ้นลิฟต์ลงจากชั้น 23 ไปชั้น 16 แต่นายคนนั้นตามฉันมาด้วย
"นี้เธอบอกลากันสักคำก็ไม่มีนี้เธอจะไปไหนอยู่คอนโดนี้หรอ"
"นี้นายต้องการอะไรจากฉันอีกเนี้ยขอบคุณก็ขอบคุณไปแล้วไง" ฉันเดินไปหยุดที่ห้อง 1610 ซึ่งเป็นห้องของฉันเองแต่นายนั้นยังไม่หยุดตามมา
"ฉันยังไม่รู้ชื่อเธอเลย"
"ฉันชื่อหญิง นายนี้มันโรคจิตจริงๆเลย" ปัง!เสียงฟ่ามือชายคนนั้นกระทบกับฝาผนังซึ่งฉันอยู่ระหว่างแขนทั้งสองของเขา เขาเอาหน้าเขามาใกล้ฉันใกล้จนฉันได้ยินเสียงลมหายใจของเขาเขาเลื่อนหน้าไปที่ข้างหูฉัน
"ตอนนี้ฉันรู้จักชื่อเธอแล้วนะ ฉันเคยบอกเธอว่าฉันจะไม่ทำอะไรกับคนที่ฉันไม่รู้จักชื่อ หึๆ" เขากระซิบก่อนที่จะปล่อยมือและหันหลังออกไป
"ฉันชื่อเอก"
คุยกับไรต์
สวัสดีค้าาาา ตอนนี้เป็นยังไงกันบ้างเอ่ย
คอมเมนต์มากันได้ติชมได้จ้า ถ้าชอบ
อย่าลืมกด fav นะจ๊ะ
◈ B L & W H ◈
ความคิดเห็น