คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : CHAPTER14
CHAPTER14
"อย่ากิน!" เสียงที่คุ้นหูดังขึ้น เกรซนั้นเองเธอพูดพร้อมปัดขวดตกพื้น "ทำไมละ เธอเป็นคนเอามาให้ฉันไม่ใช่หรอ"
"ไม่ใช่ฉัน ยัยแอปมันเอาน้ำใส่ยามาให้แกกิน มันบอกสต๊าฟให้บอกแกว่าเกรซเอามาให้เพื่อให้แกเชื่อใจแล้วกินไง"
"ร้ายจริง"
"น้องหญิงเปลี่ยนชุดได้แล้วคะ อีก 5 นาทีจะขึ้นเวทีแล้วครับ"
"คะๆ ไปก่อนนะแก" ฉันหันไปพูดกับเกรซ
"เอ่อแกสู้ๆนะ"
เกรซ:
"ป่ะ พี่ปู้ไปหน้าเวทีกัน" ฉันลากพี่ปู้ไปหน้าเวที เห้อเป็นห่วงหญิงจัง "กังวลไรยัยเพี้ยน เลิกทำหน้ายู๋ยี๋ได้แล้ว" พี่ปู้พูดพร้อมขยี้หัวฉันเบาๆ ไม่รู้รึไงค่ะว่าเขาห้ามเล่นหัวผู้หญิงที่ไม่ได้ชอบ เอ๊ะ หรือว่า บ้าหน่า
หญิง :
โอ้ยๆไม่ทันแล้ว ฉันรีบใส่ส้นสูงแล้วรีบวิ่งไป เห้ย โอ้ย ฉันลื่นล้ม ความจริงฉันชินกับส้นสูงมากนะไม่หน้าล้มง่ายๆแต่ฉันรู้สึกว่าพื้นมันลื่นๆนะ ฉันพยายามลุกขึ้นมานั่ง ฉันเอามือแตะหัว เห้ย เลือด
"หึๆ ฉันสิตัวจริง" เสียงๆหนึ่งเข้ามา ยัยแอป "พี่ค่ะๆช่วยด้วยคะๆ หญิงลื่นล้มหัวฟาดพื้นเลือดออกค่ะ" พี่สต๊าฟรีบวิ่งเข้ามาหาฉันพร้อมทีมปฐมพยาบาล "แล้วใครเป็นรองดาวแพทย์ไปตามมาประกวดเร็ว"
"เอ่อ หนูค่ะ หนูเป็นรองดาว"
"สต๊าฟพาไปแต่งตัวเร็ว"
เกรซ :
"และแล้วเวลานี้ก็มาถึงขอเชิญเหล่าสาวงามหนุ่มหล่อจากทุกคณะ เลยครับ" พิธีกรชายกล่าเปิด
"คณะแรกคณะแพทย์ศาสตร์ค่ะ นางสาว และนาย " เห้ยนั้นมันไม่ใช่หญิงนั้มันยัยแอปเกิดอะไรขึ้น ฉันหันไปมองพี่ปู้ ตอนนี้ทั้งฉันพี่ปู้ เอก เมย์ พี่จิ้ง อึ้งมาก
"อะไรนะครับๆ"
"เกิดอะไรขึ้นอ่ะพี่เอก"
"หญิงหกล้มหัวแตก"
"ห้ะ ฉันกับเมย์แล้วก็พี่เอกรีบวิ่งออกไปจากงานไปโรงพยาบาลพี่ปู้ก็วิ่งตามมาด้วย
ณ โรงพยาบาล
"พี่สต๊าฟหญิงเป็นไรครับ" พี่เอกรีบวิ่งไปถามพี่สต๊าฟที่อยู่หน้าห้องฉุกเฉิน "อ่อ น้องหญิงหกล้มหัวฟาดพื้นค่ะ แล้วรถโรงพยาบาลมาช้าหญิงเลือดออกมากจนเป็นลมไป" เห้อ พี่เอกถอนหายใจแล้วไปนั่งหน้าห้องฉุกเฉิน ส่วนฉันยืนอึ้งอยู่ "หญิงจะเป็นอะไรมากไหมเนี้ย"
"หญิงต้องไม่เป็นไร" หื้อ น้ำใสๆเริ่มไหลออกจากตา "ยัยเพี้ยนเอ้ย" เขาพูดพร้อมสวมกอดฉัน
"อ่ะแฮ่ม ไม่ใช่เวลามาหวานนะคะ" เมย์พูดแทรกขึ้นมา ทำให้พี่ปู้ผละตัวออกจากฉัน
เช้าวันรุ้งขึ้น
"หญิง หญิงออกมาจากห้องแล้ว" เมย์ตะโกนเรียกพวกเราที่กำลังนั่งรออยู่หน้าห้องฉุกเฉิน พวกเราเดินตามเตียงที่พยาบาลเข็นไปห้องพักผู้ป่วย
"อ่าวทุกคน ฉันมาอยู่นี้ได้ไง" หญิงถาม
"ก็เมื่อวานแกลื่นล้มไง"เมย์ตอบ
"แกลื่นล้มได้ไงอ่ะหญิง"
"ไม่รู้อ่ะ พื้นมันลื่นมากเลยอ่ะ แต่ก่อนฉันจะเป็นลม ยัยแอปเสนอตัวขึ้นแทนฉันด้วย"
"ฉันว่าเป็นฝีมือของยัยนี่แน่ๆ"
"แกเดี๋ยวฉันมานะ" ฉันพูดพร้อมเดินออกไปจากห้องผู้ป่วยฉันจะไปงาน พี่ปู้เดินตามมาติด "จะไปไหนเพี้ยน"
"ไปที่จัดงานเมื่อคืน"
ณ ที่จัดงานเมื่อคืน
ดีนะเขายังไม่เก็บกวาดหลังเวที ฉันเดินไปที่ที่ห้องเปลี่ยนชุดหญิง มีอะไรมันๆอยู่บนพื้นด้วย ฉันใช้นิ้วแตะๆดู "นี้มันน้ำมันหนิ"
"แสดงว่าน้องแอป" แหม่ที่ฉันเรียกยัยเพี้ยน "เอ่อ พี่ค่ะ เมื่อวานใครชนะคะ"
"น้องบิวนิเทศน์คะ"
"อ่อ ขอบคุณค่ะ" ดีนะที่ยัยแอปไม่ชนะ ฉันเดินออกมากับพี่ปู้อ่ะนั้นยัยแอปนั่งร้องไห้อยู่นั้น ชุดเดิมเลย คงร้องไห้ทั้งคืนสินะ
"ยัยเพี้ยนรอฉันอยู่นี้ก่อนนะ เดี๋ยวมา" พี่ปู้พูดก่อนที่จะเดินออกไป เดินไปคุยกับยัยแอปเน่าก่อนดีกว่า
"เป็นไรหรอ"
"..."
"ทำอะไรกับใครเขาไว้อ่ะอย่าคิดนะว่าฉันไม่รู้ ของปลอมยังไงก็เป็นของปลอมอยู่วันยังค่ำ ถ้าหญิงแข่งหญิงคงคว้ารางวัลดาวมาให้แกคณะเรา แต่เสียดายไงที่เป็นเธอแข่ง" เพี๊ยะ!!! ยัยแอปตบหน้าฉันอย่างแรง เพี๊ยะ ฉันตบกลับ
"นี้สำหรับที่เธอเอามือสกปรกๆของเธอมาตบฉัน" เพี๊ยะ!! "และนี้สำหรับสิ่งที่เธอทำกับเพื่อนของฉัน ถ้าเพื่อนฉันเป..."
"เกรซทำไรอ่ะ" เสียงพี่ปู้พูดพร้อมวิ่งเข้ามา "ตบแอปทำไม" และเขาเข้าไปประครองยัยนั้น
"พี่ปู้แอปอยู่ดีๆอ่ะยัยนี้ก็มาตบแอปใหญ่เลย"
"ไม่จริง แอปตบเกรซก่อน"
"เกรซอย่าโกหกพี่ปู้สิ เธอตบฉันแถมด่าฉันอีกเรื่องหญิง ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยหญิงเขาลื่นล้มเอง"
"แล้วน้ำมันตรงนั้นมันคืออะไร"
"น้ำมันอะไรฉันไม่รู้เรื่อง"
"เพี้ยนถึงเธอจะโกรธแอปเรื่องหญิงแต่เธอก็ไม่ควรตบเขา ฉันเสียใจจริงๆ" พี่ปู้ประครองแอปออกไป น้ำตาของฉันเริ่มไหลริน ฉันคิดว่าเขาน่าจะมีใจให้ฉัน แต่จริงๆแล้วมันคงไม่ใช่สินะ เขาไม่เชื่อใจฉันด้วยซ้ำ
วันชมรม
วันนี้ยัยหญิงก็ออกจากโรงพยาบาลสักที นั่นยัยแอปหนิ กำลังคุยอะไรกับพี่ปู้ด้วย เห้ย กอดกันด้วยคือไร น้ำตาฉันเริ่มไหลออกมา "น้องเกรซ"
"ค่ะ พี่จิ้ง"
"น้องเกรซเป็นไรร้องไห้ทำไม เพราะปู้ใช่ไหม มันชอบทำให้น้องเสียใจอยู่เรื่อยเลย พี่ว่าน้องตัดใจจากมันเหอะ พี่จะช่วยเอง คบกับพี่ไหม"
"เกรซว่าก็ดีนะคะ"
คุยกับไรต์
และแล้วไรต์ก็ยืดต่อไปอีก 55555
รักรีดนะ แต่เรื่องนี้ก็คงจะจบเร็วๆนี้นะ
ความคิดเห็น