ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [TS11] Hear My Heart

    ลำดับตอนที่ #13 : CHAPTER12

    • อัปเดตล่าสุด 1 พ.ค. 58


    CHAPTER 12

      

     

     

    วันชมรม

     

                "อย่าลืมนะที่เค้าสอนตัวไปอ่ะ"

     

                "เอ่อ เค้าไม่ลืมหรอก" เมื่ออาทิตย์ก่อนเอกสอนฉันต่อยมวยเพราะฉันแพ้มาสองยกแล้วถ้าครั้งนี้ฉันแพ้อีกโดนไม่ผ่านชมรมแน่ "อ่าวมาคู่แรก หญิง ปี1 และ แพรว ปี3" ห้ะ อะไรนะ แพรว ปี 3 นั้นมันนักมวยหญิงของมหาลัยนะเว้ย ทำไมทำงี้ตายแน่ ทุกทีเขาให้แข่งในชั้นปีเดียวกันหนิ

     

                "ได้ไงไอโน่ เขาให้แข่งกันในชั้นปีเดียวกัน"

     

                "เพราะน้องหญิงเป็นแฟนแกไง"

     

                "เหอะๆตลกหรอ นี้แกคิดว่าแกจะทำไรก็ได้งั้นหรอ"

     

                "ใช่ เพราะฉันเป็นหัวหน้าชมรม"

     

                "พอเหอะเอก เดี๋ยวเค้าจะพยายาม" ฉันพูดพร้อมจับมือเขาไว้ "แต่..." ฉันใส่หนวมพร้อมเดินขึ้นไป เป้ง!! ยกที่ 1 เอกบอกว่าให้ตั้งกราดบังหน้าไว้ คู่ต่อสู้ฉันเดินเข้ามาใกล้แล้ว ฉันถอยหลังหนี ตุ้บ!!

     

    เอก:

     

                เฮ้ย หญิงสลบลงกลางเวทีมวย ไอโน่มึง!!!! ผมรีบเข้าไปหาหญิง "สรุปคือ หญิงไม่ผ่านชมรม"

     

                "ไอโน่ แบบนี้มันโกงกันชัดๆ แกมาต่อยกับฉัน ถ้าฉันชนะ หญิงผ่าน แต่ถ้าฉันแพ้ หญิงไม่ผ่าน มึงกล้าไหม"

     

                "ใจเย็นครับ คุณเอก"

     

                "ทำไมไม่กล้าหรอ" ผมพูดพร้อมหยิบนวมมาใส่ "ได้"

     

    2 ชม. ผ่านมา

     

     

     

                ผมมานั่งเฝ้าหญิงที่ห้องพยาบาล เธอสลบไปตั้งแต่ตอนนั้นยังไม่ฟื้นเลย  เฮ้ย มือเธอขยับ เธอค่อยๆลืมตา "เป็นไงบ้าง"

     

                "ฉันไม่ผ่านแล้วสินะ"

     

                "ใครบอก"

     

                "ก็ฉันแพ้"

     

                "เธอชนะ"

     

                "ชนะได้ไง"

     

                "เธอชนะก็แล้วกัน มันไม่แฟร์ คนอื่นเลยประท้วงเธอเลยชนะ" ผมโกหกเธอเพราะกลัวเธอจะคิดว่าเพราะผม เธอไม่มีความสามมารถ ผมไม่อยากให้เธอคิดอย่างนั้น

     

                "แล้วหน้านายไปโดนไรมา"

     

                "หกล้มน่ะ"

     

    เกรซ :

     

     

                โอ้ย ถ่ายรูปทั้งวันเลย แต่ได้อยู่ใกล้ๆพี่ปู้ก็มีความสุขแล้ว แต่พี่ปู้ชอบอยู่กับยัยแอปเปิ้ลตลอดเลย ชิ คนเจ้าชู้ โอ้ย ฉันหันไปชนกับใครเข้า

     

                "ขอโทษคะ"

     

                "อ่าวน้องเกรซ" ฉันเงยหน้าไปมอง "อ่าวพี่แกงส้ม ทานข้าวเย็นมายังคะ"

     

                "ยังเลยครับ"

     

                "งั้นไปหาไรทานกันไหมคะเดี๋ยวเกรซเลี้ยง"

     

                "อ่อ ได้ครับได้"

     

     

    ณ ร้านอาหารโดมดรีม

     

     

                "มีร้านนี้อยู่แถวมหาลัยมีร้านด้วยหรอค่ะ ไม่เคยเห็นเลย"

     

                "อ่อ ร้านเพื่อนพี่เอง พึ่งเปิดหน่ะ มาสั่งอาหารกันดีกว่า"

     

                "อืม...เกรซเอาอันนี้ค่ะข้าวผัดปู้ เอ้ย ปู" พี่แกงส้มเดินไปสั่ง พร้อมคุยกับเจ้าของร้านนิดหน่อยก่อนจะมานั่งที่เดิม

     

                "น้องเกรซอยู่คณะอะไรนะครับ"

     

                "คณะแพทย์คะ"

     

                "ว้าว หมอเกรซ เรียนยากไหม"

     

                "ก็ยากนะคะ แต่พอไหวคะ แล้วสถาปัตละเรียนยากไหม"

     

                "สำหรับพี่พี่ว่าไม่ยากนะ เพราะพี่ชอบวาดภาพอยู่แล้ว"

     

                "เกรซก็ชอบวาดภาพเหมือนกันคะ แต่ก็วาดไม่ค่อยได้เรื่องเท่าไหร่เลย"

     

                "จริงดิ ไว้คราวหน้าพี่สอนม่ะ"

     

                "ดีเลยคะ"

     

                "เอ่อ อีกสองวันที่คณะศิลปะกรรม กับ สถาปัต เขาจะมีกิจกรรมอบรมการวาดภาพอะ น้องเกรซสนใจไหม พี่เป็นวิทยากรด้วยน้า"

     

                "น่าสนใจ เดี๋ยวเกรซดูอีกทีนะคะว่าติดเรียนป่าว"

     

                "ดีมาก แล้วทำไมเกรซต้องห้อยเข็มฉีดยาด้วยอ่ะ กลัวคนอื่นไม่รู้หรอว่าเรียนหมอ 555555"

     

                "ไม่ใช่ คือเกรซกลัวเข็ม พี่ปู้พี่ที่คณะเขาเลยให้ห้อยติดตัวไว้จะได้หานกลัว"

     

                "ปู้กับเกรซคบกันอยู่หรอ"

     

                "ห้ะ พี่ไปเอาข่าวนี้มาจากไหนเนี้ย"

     

                "คนอื่นเขาก็พูดกันว่าเกรซกับปู้กำลังแอบคบกัน" บะบะบ้า ก็ว่าไปนั้น

     

                "ไม่ใช่สักหน่อย"

     

                "งั้นก็โสดละสิ"

     

                "โสดสนิทเลย"

     

                "งั้นพี่จีบได้ป่ะ" ห้ะ อะไรกัน เขินนะ ว่าไปพี่แกงส้มก็หล่อใช่เล่น ได้ข่าวว่าเป็นนักร้องมหาวิทยาลัยด้วยละ บ้านก็รวย เพอเฟ็คอ่ะแกรรรร ไม่ ฉันนอกใจพี่ปู้ไม่ได้

     

                "ข้าวผัดปูร้อนๆมาแล้วครับ และนี้ผัดกระเพราครับ"

     

    ปู้ :

     

                "ร้านนี้แหละคะ ที่แอปบอกอ่ะว่าเปิดไหม" ตอนนี้ผมกับน้องแอปมาอยู่หน้าร้านอาหารข้างๆมหาวิทยาลัยที่เปิดใหม่ ชื่อร้านโดมดรีม แต่เอ๊ะ นั้นมันยัยเพี้ยนหนิมากับใครอ่ะ ผู้ชายคนนั้นคือใคร เหอะๆ

     

                "พี่ไม่กินแล้วนะแอป พอดีพี่นึกได้ว่ามีธุระอ่ะ ไปก่อนนะ"

     

                "อ่าว พี่ปู้รอแอปด้วย"

     

     

    เกรซ :

     

     

    2 วันถัดมา

     

    ณ ห้องสมุด

     

                2 วันมานี้พี่ปู้แปลกๆแหะ ไม่ค่อยเจอเขาเลย พอเจอก็ยังมาหยิ่งใส่ ไม่มอง ไม่ยิ้ม ไม่ทัก ไม่คุยด้วย ทักไม่ตอบ อ่ะนั้นพี่ปู้แอบมาหลับที่ห้องสมุดนี้เอง ฉันเดินเข้าไปนั่งตรงข้ามกับเขาพร้อมหยิบรายงานขึ้นมาอย่างเงียบๆ "คนเจ้าชู้" เสียงพี่ปู้ละเมอ อะไรใครเจ้าชู้ พี่ปู้แอบคบใครหรอเนี่ย "น้องเกรซ" มีคนเรียกฉันเบาๆจากทางด้านหลัง

     

                "อ่าวพี่แกงส้ม"

     

                "ไปร่วมงานไหมอีก 1 ชม พี่จะขึ้นไปเป็นวิทยากรแล้ว"

     

                "เอิ่ม...ไปค่ะ" ฉันรีบเก็บกระเป๋าแล้วเดินตามพี่แกงส้มไป

    ปู้:

     

                ใครมาคุยอะไรกันแถวนี้ ผมตื่นมาสลึมสลือ อ่าวนั้นมันยัยเพี้ยนหนิ ไปกับผู้ชายคนนั้น คนที่ 2 วันก่อนยัยเพี้ยนไปกินข้าวด้วยกันไง นี้มันอะไรกัน ผมรีบแอบเดินตามไป

     

     

    เกรซ :

     

                ฉันเดินมากับพี่แกงส้มใกล้ถึงงานแล้วมีแต่คนมอง คงเป็นเพราะพี่แกงส้มเขาเป็นเดือนคณะหน่ะ "พี่แกงส้ม" มีหญิงสาวหน้าตาหน้ารักวิ่งเข้ามาหาพี่แกง

     

                "เธอคือใครอ่ะ" หญิงสาวคนนั้นถาม"มากับพี่แกงได้ไง" หญิงสาสคนนั้นถามต่อ

     

                "เอ่อ คือคนนี้เขาจะมางานอ่ะแล้วเขาเข้างานไม่ถูกพี่เลยพามา"

     

                "อย่ามาแก้ตัว เมื่อวานก็มีคนเห็นพี่ไปกินข้าวกับคนนี้อ่ะ มันคืออะไร"

     

                "อะไรสมายด์พี่ไม่รู้จักเขาจริงๆ" ไม่รู้จักฉันแล้วที่เรียกฉันมาคืออะไรที่แท้ก็เป็นพวกหน้าม่อ

     

                "พี่แกงรักสมายด์ไหม"

     

                "รักสิ"

     

                "รักแล้วทำไมทำแบบนี้พี่แกงนอกใจมายด์ทำไม แล้วแกมายุ่งกับพี่แกงฉันทำไม ไม่รู้รึไงว่าเขามีแฟนแล้ว"

     

                "คือฉันไม่..." ฉันยังพูดไม่ทันจบมีคนเอามือมาปิดปากฉันจากทางด้านหลัง "เขาสองคนไม่ได้เป็นอะไรกัน เพราะผู้หญิงคนนี้คบกับผมอยู่"เสียงที่เย็นชาฟังดูคุ้นหู เสียงพี่ปู้นั้นเอง เขาพูดพร้อมลากฉันออกมาจากตรงนั้น

     

                "ขอบคุณนะคะ พี่ปู้ที่ช่วยเกรซ"

     

                "ฉันไม่ได้ตั้งใจไปช่วยเธอสักหน่อย แค่เดินผ่านมา"

     

                "อ่อ..."

     

                "ประกาศ ประกาศ ขอให้นักศึกษาทุกท่านทราบ พรุ่งนี้จะถึงเทศกาลศุกร์เลิกเหงา เสาร์เลิกโสดแล้วนะครับ วันศุกร์นักศึกษาชายอย่าลืมมารับดอกไม้ไปขอนักศึกษาหญิงไปงานนะครับ แล้ววันเสาร์เราเจอกันที่หอรวมนักศึกษานะครับ เราจะมีการประกวดดาวมหาลัยด้วยนะครับ ดาวทุกคณะอย่าลืมละ เตรียมตัวมาด้วย ขอบคุณครับ" ระหว่างที่ฉันกับพี่ปู้ยืนอยู่ดูกันก็มีเสียงประกาศขึ้นมา พวกเราฟังกันอย่างตั้งใจ ให้ผู้ชายมาเอาดอกไม้มาให้หรอ

     

                "พี่ปู้จะเอาดอกไม้ให้ใครหรอพรุ่งนี้อ่ะ"

     

                "แล้วทำไมฉันต้องบอกเธอด้วยละยัยเพี้ยน"

     

                "ฮั่นแหน่"

     

                "อะไร เธออยากได้หรอ"

     

                "ป่าวสักหน่อยใครจะอยากได้ดอกไม้จากคนเจ้าชู้งี้ละ" ปากไม่ตรงกับใจจริงๆยัยเกรซ

     

                "ใครกันแน่ที่เจ้าชู้"

     

     

     

     

                          คุยกับไรต์

          เค้าขอโทษนะที่ผิดนัดอ่า เค้าไม่ว่างจีจี

    ให้อภัยไรต์นะ ดีกันๆ

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×