จอมยุทธ์สะท้านโลกัน

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 วิญญาณที่รอคอย

ตอนที่ 2 วิญญาณที่รอคอย

                ว๊าก!!!! ผีหลอก  สาธุๆ ไปผุดไปเกิดเถิด อย่าตามมาหลอกหลอนอีกเลย หวังเทียนตาเบิกกว้าง ปากลั่น เขาไม่เคยเกิดเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน เลยสติหลุดลอย

                ช้าก่อนเจ้าหนุ่ม ชิชะ ถึงแม้ข้าจะเป็นวิญญาณจริง แต่ไม่เคยทำร้ายใครนะ ไอ้เจ้าเด็กนี่ เดี๋ยวเถอะ

                หวังเทียนรวบรวบสติ แล้วค่อยๆ พูดกับวิญญาณเฒ่า ท่านเป็นใคร แล้วทำไมมาอยุ่ ณ ที่แห่งนี้ สถานที่ลึกลับแทบไม่เคยมีใครย่างกรายมาก่อน

                หึๆ เจ้าหายกลัวข้าแล้วหรือ เอาเถอะ ข้าชื่อเจ้าเทียนมา เคยเป็นประมุขพรรคตะวันจันทรา ซึ่งเคยโด่งดังไปทั่วยุทธภพ ชาวยุทธต่างเกรงกลัวข้า แม้แต่สำนักใหญ่ อาทิ เส้าหลิน บู้ตึ้ง คงท้ง ยังไม่กล้าหือกับพรรคข้า สาเหตุที่ข้ามาอยุ่ที่นี่เพราะตอนนั้นเจ้าพวกคุณธรรมจอมปลอมนั้น รวมตัวกันเข่นฆ่าพรรคตะวันจันทรา และลอบวางยาพิษในอาหารของข้า ข้าต่อสู้กับพวกมัน จนพวกมันล้มตายระนาว แต่ไอ้พวกฝ่ายธรรมะมันเจ้าเล่ห์ มันเอาฮูหยินที่ข้ารักเป็นตัวประกัน มันบอกว่าให้ข้าทำลายวิทยายุทธ์แลกกับการไว้ชีวิตของนาง

                ข้าสับสนว่าจะทำอย่างไรดี แต่แล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น

                ท่านพี่ข้ารักท่าน ถนอมตัวด้วย ฮุหยินของข้านางพุ่งเข้าหาดาบ แล้วเลือดสีแดงก็ค่อยๆ ไหลออกมา

                ฮูหยิน!!! ย๊าก พวกเจ้าตายซะเถอะ ฝ่ามือดาวมรณะ ฝ่ามืออันทรงพลัง มีกำลังเทียบเท่า 10 จา อัดใส่พวกที่พรากเมียรักไปจากเขา เสียงสนั่นหวั่นไหว กระแทกพวกมันจนกระอักโลหิต ตายไป ข้าอุ้มฮูหยินข้าออกมาจากพรรค เพื่อจะฝังศพให้นาง

                ข้าจำได้ตอนเมียข้ามีชีวิต นางชอบธรรมชาติมาก ข้าเลยเสาะแสวงหาที่ที่มีธรรมชาติสวยงาม และข้าก็เจอที่นี่ เลยฝังน้ำไว้ที่หน้าถ้ำ แต่เวลาล่วงเลยไป ความเศร้า ความเหงาเมื่ออยู่คนเดียว ทำให้ข้าตรอมใจ จนตาย แต่ก่อนตายข้าได้ตั้งปธิณาณว่าจะรอคนที่มีสืบทอดวิชาของข้า วิชาที่ชาวยุทธต่างเกรงกรัว  ฝ่ามือดาวมรณะ ก้าวหน้าพริบตา เกาทัณฑ์สะท้านภพ กระบี่เดียวดาย ดรรณีอรหัน และกลยุทธ์ทางการรบ

                หวังเทียนเมื่อฟังเจ้าเทียนมากล่าวจบก็รู้สึกนับถือปนสงสาร ท่านคงเหงามาก อ้างว้างมาก เอาเถอะต่อไปท่านไม่ต้องอ้างว้างอีกแล้ว ข้าจะยอมสืบทอดวิชาของท่าน เพื่อให้ปณิธานที่ท่านทั้งไว้เป็นจริง

                คารวะอาจารญ์ หวังเทียนคุกเข่า คำนับเจ้าเทียนมา

                ดีมากเจ้าหนุ่มแต่ข้ายังไม่รุ้จักชื่อเจ้าเลย เจ้าชื่ออะไร เป็นใครทำไมมาอยู่ที่นี่

                ข้าชื่อหวังเทียนอาจารย์ ข้าถูกทิ้งไว้ตั้งแต่เด็ก ข้าก็พยายามดิ้นรนเอาตัวรอด สวรรค์คงเห็นใจข้ามั้งที่ให้ข้าได้อยู่ถึงทุกวันนี้ แม้นน้ำเสียงจะฟังดูร่าเริง แต่ดวงตากลับเศร้าหมอง

                เจ้าเทียนมาดูออกว่าหวังเทียนไม่เคยได้รับความอบอุ่น เอาเถอะวันนี้เจ้าได้เป็นศิษย์ข้าถือว่าเป็นวาสนาของเราสองคน เจ้าเดินเข้าไปข้างในจะเห็นห่อผ้า เปิดมันออกแล้วหยิบกระปุกยาสีขาวออกมาให้ข้าที

                หวังเทียนเดินเข้าไปด้านใน ค้นหาสักพักก็เห็นห่อผ้าอยู่ เขาควาญหาขวดยาสีขาว นี่เหรอที่ท่านว่า ชายหนุ่มชูขวดยาสีขาวขึ้นมา

                ใช่ เจ้าจงกินมันซะ มันจะเพิ่มกำลังภายในให้เจ้า ยาขวดนั้นเป็นยาวิเศษสกัดจากโสมพันปี บัวหิมะแดง เลือดพญาวาร มีคุณสมบัติเพิ่มพลังวัต เจ้าอย่าดูถุกมันเชียวนะ เมื่อกินเข้าไปมันจะทำให้เจ้ามีพลังที่เพิ่มขึ้น เมื่อกินแล้วข้าค่อยสอนการเดินลมปราณปรับพื้นฐานให้เจ้า

                ได้ครับอาจารย์ หวังเทียนเทยาออกจากกระปุก 1 เม็ดกินเข้าไป ร้อนๆๆ ทำไมมันร้อนอย่างงี้ท่านอาจารย์ หวังเทียนหลังจากกินยาเสร็จก็เหงื่อไหลโทรมตัว รอบตัวชายหนุ่มมีควันไอร้อนรอบกาย หวังเทียนทนไม่ไหวทุรนทุรายดิ้นลงไปกองกับพื้น อ๊าก ทรมานเหลือก่อน ท่านอาจารย์ช่วยข้าด้วย

                เจ้าอย่าเพิ่งตกใจไป ยากำลังออกฤทธิ์ มันกำลังเข้าไปเพิ่มกำลังภายในของเจ้า เจ้าทนหน่อยหวังเทียน ถ้าเจ้าสามารถทนได้เจ้าก็จะมีกำลังภายในเพิ่มขึ้น

                ชายหนุ่มหัวสมองไม่รับรุ้เรื่องราวอะไรเพราะความทรมาน เขากรีดร้องดังคนได้รับบาดเจ็บ ร่างกายราวกับจะระเบิดออกมา มีควันพวงพุ่งออกจากจากหวังเทียนตลอดเวลา

                เจ้าหมี เจ้าจงพาหวังเทียนไปแช่น้ำระบายความร้อนเร็ว ขืนช้ากว่านี้มีหวังไอ้เจ้านี่ตายแน่

                โฮก หมีน้ำตาลคำราม แล้วก็พาหวังเทียนออกมาแช่น้ำเพื่อลดความร้อนจากยาวิเศษ

                เมื่อได้รับความเย็นจากสายน้ำ ร่างกายก็ดีขึ้น แต่หวังเทียนยังไม่ฟื้นเนื่องจากอยู่ในภาวะจำศีล เพื่อปรับกำลังภายใน

                ผ่านมา 3 วันแลว้ว ชายหนุ่มลืมตาขึ้น หวังเทียนในขณะนี้เริ่มสำรวจร่างกายตนเอง สังเกตการณ์เปลี่ยนแปลง โดยมีแขนที่กำยำขึ้น ผิวพรรณเปล่งปลั่งดั่งลอกคราบออกมา เขาทดสอบกระโดดไปกระโดดมา

                เฮ้ย แค่กระโดดทีเดียว ไกลเป็นร้อยลี้เชียวหรอ ว๊าวยานี้วิเศษจริงๆ ชายหนุ่มดีใจยิ้มออกจนแก้มปริ เขาเดินผ่านน้ำตกไปหาเจ้าเทียนมา  ท่านอาจารย์ข้าฟื้นแล้ว ขอบคุณท่านมากที่ให้ยาวิเศษนี้กับข้า หวังเทียนไม่รุ้จะตอบแทนบุญคุณอย่างไรดี

                ดีแล้ว ยาวิเศษเพิ่มกำลังภายในเจ้า กิน 1 เม็ดช่วยให้กำลังภายในเหมือนคนปรึกปรือ 50 ปี เจ้าโชดดีแล้วหวังเทียน

                เอาหละต่อไปข้าจะสอนวิชาลมปราณให้เจ้าต่อ เจ้าพร้อมรึยังศิษข้า

                ข้าพร้อมแล้วท่านอาจารย์