จอมยุทธ์สะท้านโลกัน

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 หนุ่มน้อยในป่าใหญ่

ตอน เด็กน้อยในป่าใหญ่

เจ้าลิงรอข้าด้วย

เสียงเล็กๆ กำลังวิ่งตามลิง และโหยโหยไปมากับกิ่งไม้

เจี๊ยกๆๆ

หนอย จะแข่งความเร็วกับข้างั้นหรอ ได้ มาเลย

เด็กหนุ่มวิ่งเต็มกำลังตามลิงใหญ่ที่ส่งเสียงท้าทาย แต่สุดท้ายก็เหนื่อยหอบจนต้องนั่งพัก

เฮ้อ ข้าวิ่งไม่ไหวล่ะ ขอยอมแพ้ เด็กหนุ่มเหงื่อท่วมตัวบ่นขึ้นหลังจากการวิ่งมายาวนาน เด็กหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา ผอมแห้ง สูงเก้งก้าง ผิวขาวหยวก นามเด็กหนุ่มนามว่าหวังเทียน

หวังเทียนอาศัยอยู่ในป่านี้ ตั้งแต่เด็ก เนื่องจากเป็นเด็กกำพร้า ต่อสู้ดิ้นรนกับสัตว์น้อยใหญ่ นานาชนิด ทำให้เขามีนิสัยซุกซน ปนทะเล้น

ชายหนุ่มไปที่ริมน้ำเพื่อที่จะหาปลากิน ธรรมชาติสอนให้เขาเรียนรู้วิธีจับปลา โดยการหาเหงื่อมาล่อปลา ให้ติดกับ โดยจับสัตว์ตัวเล็กๆ มาล่อปลา

จ๋อม ๆ

ว้าว วันนี้ได้ปลาตัวใหญ่แฮะ สงสัยจะดวงดี อิอิ ก่อไฟย่างปลาดีกว่า

เขาสำรวจเศษไม้ใบหญ้าที่แห้ง เพื่อจะนำมาก่อไฟ เมื่อหาได้แล้วก็เริ่มปิ้งปลา

กลิ่นปลาเผาหอม เรียกสัตว์ป่าให้คืบคลานเข้ามาหาชายหนุ่ม หมีน้ำตาลดุร้ายเจ้าถิ่นดอมดมตามหากลิ่นหอมนั้นมา มันเดินสี่เท้าย่างก้าวมาด้านหลังหวังจะทำร้าย ตวัดกงเล็บไปหาเด็กหนุ่ม

โฮ้ก

ไอ้หมีบ้า ข้าอยู่ของข้าดีๆ จะมาแย่งอาหารอีก ดีนะที่ข้าไหวตัวทัน แกนี่เป็นอะไรกับข้ามากมั้ย เจอกันที่ไรก็จะทำร้ายกันตลอด

หมีน้ำตาลจ้องกลับด้วยดวงตาดุร้าย เมื่อเป้าหมายมันหลุดรอดจากกรงเล็บของมันไปได้อีกครั้ง มันปะทะกับชายหนุ่มตรงหน้าหลายที แต่ทุกทีทำอะไรไม่ได้ วันนี้แหละเป้าหมายของมันคือปลาในมือชายหนุ่ม ที่หยิบมากองไฟเมื่อสักครู่

อยากกินปลาก็ไม่บอก เอ้า เอาไปกิน พูดเสร็จก็โยนปลาให้เจ้าหมีตัวใหญ่ หลังจากที่ทั้งคุ่ยืนคุมเชิงกันอยู่ สักพักเหมือนเจอคู่อริ เสือสมิงเข้ามาตัดหน้าแย่งปลาไปต่อหน้า

หมีน้ำลายคำรามลั่น โฮก ๆ เมื่อปลาตัวที่คิดว่าจะได้กิน กลับโดนแย่งตัดหน้า มันเลยตวัดกงหลบไปที่เสือตัวนั้นอย่างแรง แต่กรงเล็บอันร้ายกาจยังไม่ถึง กลับต้องคว้าลมไปแทน เนื่องจากเสือสมิงหลบไป และมันจ้องหมีน้ำลายด้วยความแค้น

สักพักการต่อสู้อันดุเดือด จากสัตว์ทั้งสองที่คอยห้ำหั่นกัน ทำให้ชายหนุ่มแอบลุ้น เขาภาวนาให้หมีน้ำตาลชนะ  แต่ผลกลับไม่เป็นเช่นนั้น เสือสมิงรวดเร็วและดุร้ายกว่า คำรามหลังจากที่มันตวัดกงเล้บใส่หมีน้ำตาล โดยสร้างแผลฉกรรจให้ เลือดสีแดงสดไหลรินอออกมากจากหน้าอกที่ถูกกรงเล็บ

โฮก หมีน้ำตาลคำรามด้วยความเจ็บปวด ชายหนุ่มเห็นเหตุการณ์ก็เหลืออด เขารุ้สึกผูกพันกับเจ้าหมีตัวนี้มาก เขาพยายามมองหาอาวุธเพื่อที่จะช่วยมัน

นั่นไง ไม้ปลายแหลมที่อยู่ถัดไปไม่ไกลนัก เขารีบวิ่งไปหยิบมันมา และวิ่งอ้อมไปด้านหลังเสืออันร้ายกาจ สัตว์ร้ายกำลังต่อสุ้โดยไม่เฉลียวใจว่า มัจจุราชกำลังย่างกลายเข้าหามันอย่างช้าๆ มันยังคงสร้างบาดแผลให้หมีน้ำตาลอย่างต่อเนื่อง

ฉึก ๆๆ

เสือสมิงถูกจ้วงแทงด้วยไม้จากด้านหลัง มันคำรามลั่น หวังจะฟาดกรงเล็บไปที่ชายหนุ่ม ชายหนุ่มตะลึงคาดไม่ถึงว่ามันจะยังไม่ตาย เลยขาดความระวัง เขาตะลึงคิดในใจ “ตายแล้ว ทำไงดี หลบไม่พ้นแล้ว” ชายหนุ่มหลับตาเตรียบรับความเจ็บปวด แต่ฟ้ายังเข้าข้าง หมีน้ำลายอาศัยจังหวะนี้ ตวัดกรงเล็บใส่อย่างแรง โดยใช้กำลังทั้งหมด
                ได้ผล เสือร้ายคำรามลั่นเนื่องจากโดนทั้งกรงเล้บและโดยไม้ปลายแหลม มันจ้องมองชายหนุ่มและหมีน้ำตาลอย่างอาฆาต แต่มันไม่มีเรี่ยวแรงที่จะตอบโต้แล้ว เลือดสีแดงไหลออกจากบาดแผล มันค่อยๆทรุดตัวลง และในที่สุดลมหายใจของมันก็หายไปตลอดกาล

ขอบใจนะเจ้าหมี ถ้าไม่ได้เจ้าช่วยข้าคงไปเฟ้ายมบาลล่ะ

โฮก ทางด้านหมีน้ำตาลแม้จะพูดไม่ได้ แต่มันรู้สึกขอบคุณ มันส่งสายตาและท่าทางบางอย่างให้ชายหนุ่ม มันมองไปยังน้ำตก

เขาสงสัยในอาการของมัน โดยการมองไปที่ทางด้านหมีน้ำตาล สักพักก็ทนไม่ไหว โพล่งขึ้นมาว่าเจ้าต้องการอะไร

หมีน้ำตาลมองที่ชายหนุ่ม สักพักก็ไปที่น้ำตก

ชายหนุ่มสงสัยในกิริยาอาการของมันมาก เลยเดินตามไป เมื่อเดินได้สักพักก็ไม่เห็นหมีน้ำตาล เขาเดินสำรวจน้ำตกพบว่ามีถ้ำอยุ่หลังน้ำตก

สังสัยเจ้าหมีคงอยากให้เราเข้าไป ชายหนุ่มตัดสินใจเข้าถ้ำหลังน้ำตก เมื่อเข้ามาก็เห็นคนนั่งอยุ่บนโขดหิน

โฮก หมีน้ำตาลร้องเรียกเขา

ชายหนุ่มเดินไปหาชายชรา แต่เห็นชายชรานิ่ง เขาเลยร้องเรียก

ท่านผู้อาวุโส ท่านผุ้อาวุโส ท่านเป็นอะไรหรือป่าว เมื่อเรียกแล้วไม่มีเสียงตอบกลับ ชายหนุ่มจึงเสียมารยาทโดยการจะเขย่าตัวให้ให้ชายแก่รู้สึก แต่แล้วเหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น มือของเขาทะลุตัวชายชราไป

ชายหนุ่มตะลึงงัน พร้อมกับสะดุ้ง เมื่อได้ยินเสียงบางอย่างฃ

ไม่ต้องกลัวหรอกเจ้าหนุ่ม ข้าเป็นวิญญาณที่อยุ่ในถ้ำแห่งนี้ ข้าเฝ้ารอคนที่จะมาสืบทอดวิชาของข้ามานอน และเจ้าก็เป็นบุคคล