ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Latch

    ลำดับตอนที่ #2 : หยิบกุญแจ(1)

    • อัปเดตล่าสุด 31 ส.ค. 56


     

             
           
                ฉันนั่งเล่น ทัมเบลอ และทำการบ้านไปเรื่อยเรื่อย....... พร้อมกับเปิดเพลงฟัง
    ฉันชอบนักร้องเสียงปรี๊ดคนนี้จัง รู้สึกว่าเสียงของเขาทำให้ฉันตื่นได้ :) ฉันรู้สึกว่าโลกมันหมุนเร็วสุดสุด แต่ตัวของฉันแทบไม่ขยับเลย ฉันไม่อยากจะมองหน้าใครหลายหลายคนที่หักหลังฉัน พวกเขาทำฉันได้เจ็บแสบมาก แต่ไงล่ะ ฉันทำอะไรไม่ได้ ฉันแก้ไขอะไรไม่ได้ ฉันทำได้แค่นั่งฟังเพลง อยู่กับตัวเอง อยู่กับบ้าน.......นี่มันยากชะมัด
    “knock knock…….. ไปยิมกัน มินอลต้า เสียงของแม่ปลุกฉันขึ้นอีกครั้ง    ค่ะแม่”     แม่ของฉันเป็นช่างภาพหญิง แม่ชอบถ่ายรูปมากมาก และชื่อของฉันก็มาจากยี่ห้อกล้องที่แม่ชอบมากที่สุดนั่นเอง

    @ gym

    วันนี้เป็นยังไงบ้าง ต้า? ช่วงนี้เป็นอะไร ทำไมชอบอยู่คนเดียว?” แม่ถามพลางหันหน้ามาทางฉัน นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันกับแม่เจอพ่อมากับผู้หญิงคนอื่น ฉันรู้ว่าแม่ รู้สึกยังไง ถึงแม่จะไม่เคยบอกความรู้สึกก็ตาม ไม่มีอะไรมาก แม่ ต้าก็แค่อ่านหนังสือทุกๆวันนี่เป็นครั้งที่ล้านที่ฉันโกหกออกไป......

     
                “
    อ้าว ต้า พ่อคิดถึงลูกจัง”  .............. “นี่ถ้าต้าไม่ออกมาจิมกับแม่ และไม่บังเอิญเจอพ่อ นี่ก็คงจะเกือบ5เดือนแล้วมั้งคะ ที่เรา ไม่ เคย เจอ กัน เลย .....”    ฉันกับพ่อเจอกันแค่ไม่กี่ครั้งใน1ปี นี่มันอะไรกัน เราอยู่ในประเทศเดียวกัน จังหวัดเดียวกันแท้แท้      แล้วคุณล่ะ นาดา?”   เขาหันหน้ากลับไปถามแม่     “ฉันก็เหมือนเดิม สบายดีค่ะ ไม่รู้ว่า ก้า กลับจากพัทยาหรือยัง? ” ฉันมีพี่ชายค่ะ เขาชื่อ โฮลก้า เป็นยี่ห้อของกล้องที่แม่ชอบอีกเหมือนกัน พี่ชายของฉันอยู่กับพ่อค่ะ ส่วนฉันอยู่กับแม่ แต่แปลกที่พี่ฉันเจอฉันทุกสัปดาห์ ต่างจากพ่อที่เจอกันในรอบ5เดือน..พร้อมกับสีหน้าที่ไม่เคยต่างไปจากเดิมเลย.......................


     

          “นิมอลต้า      ทุกๆเช้าแม่ทำกับข้าวให้ฉันกินทุกวัน     วันนี้เป็นซีเรียลสูตรพิเศษ    ที่แม่คิดค้นขึ้นมาเอง 555555555555       ...... และนี่แหละของโปรดของฉันที่สุด :)

    กินให้หมดเลยนะ ต้า   แล้วตั้งใจไปสอบล่ะ    ทำคะแนนมิดเทอมให้ดีดีนะ     วันนี้สอบวันสุดท้ายแล้ว   สู้สู้”       วันนี้สอบมิดเทอมเป็นวันสุดท้าย    โอ้ยยยยยยยย!!!!!   ในหัวสมองของฉันมีแต่เพลงที่นั่งเขียนเมื่อคืนนี่สิ    แล้วจะสอบยังไงเนี่ยยยยยยยยยยยยย     นี่มันบ้าชะมัดญาติเลยนะ สำหรับสาวสวยชิคกูริกอย่างฉัน ที่จะต้องมานั่งมึนงงกับข้อสอบที่ตัวเองไม่ได้ใช้ในอาชีพการงานชัวร์ๆ      ฉันฝันอยากจะเป็นคนทำเพลง   เล่นกีตาร์และร้องเพลงไปทั่วๆโลกเลย       นึกแล้วมันต้องสนุกสุดๆไปเลย อิอิ..........  

         นั่น นานา..........     เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดของฉัน     เธอยืนอยู่กับคนที่แย่งฉันไป      ฉันแทบไม่อยากจะเข้าใกล้เลยแม้แต่สักนิด..........    
    ต้า วันนี้แกพร้อมปะวะ?” นี่ก็อีกคน ตอนเกิดเรื่องก็หายไปไหนก็ไม่รู้ ….. ไม่อะ ไม่ได้อ่านเลยสักนิดเดียว ฉันตอบพลางวางกระเป๋า……. ฉันสอบทุกๆวิชาไปอย่างยากเย็นสาหัส 

     

    ...................

    แย่ ชะ มัด 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×