รักแท้+++

เนื้อเรื่อง

ครั้งหนึ่งในชีวิตคนเรา

เราย่อมได้รับรู้ถึงเรื่องราวต่างๆมากมายไม่ว่าทุกข์หรือสุข

บางคนอาจจะไม่ได้พบความสุข..

 

อะไรคือสิ่งที่เรียกว่าความสุข..?

มันสามารถจับต้องได้หรือเปล่า..?

มันเป็นวัตถุหรือ ? มันอาจเป็นเพียงคำๆหนึ่งที่บรรยายถึงความรู้สึกดีๆเท่านั้นเอง

 

ความสุข.. เกิดขึ้นได้อย่างไร ?

เกิดขึ้น.. เมื่อเราได้สิ่งที่ต้องการมาไว้ในครอบครอง..?

เกิดขึ้น.. เมื่อเราได้อยู่ใกล้ๆสิ่งที่ชอบ ได้ทำในสิ่งนั้นๆ

 

เรา.. สามารถสร้างความสุขขึ้นมาเองได้หรือเปล่า..?

จริงไหม กับคำกล่าวที่ว่า การสร้างความสุขคือการยิ้ม

 

แล้วถ้าหากว่ายิ้มนั้น มิได้ออกมาจากใจจริงเล่า

ยิ้มนั้นจะยังมีค่าอยู่หรือ..?

 

ความสุข.. เราจะรู้ได้ยังไงว่าเรามีความสุขอยู่..

เมื่อ.. เราสามารถมีความสุขที่ได้ทำในสิ่งที่เราชอบ

เมื่อ.. เรายังคงได้ครอบครอง ในสิ่งที่รัก

หรือ.. เมื่อเราได้อยู่ใกล้ใครสักคน

 

แล้วความรักเล่า..

จริงหรือ ที่ว่าความรักจะทำให้มีความสุข

ถ้าเช่นนั้น ทำไมยังมีคนร้องไห้ให้กับคำๆนั้น

แค่คำง่ายๆว่า รัก

คำพยางค์เดียว ที่ใครๆก็ต่างว่ากันไว้ว่ามันช่างยิ่งใหญ่นัก

มันคืออะไรกัน

รัก.. คือแสงอาทิตย์ที่อบอุ่น

คือ.. แสงจันทร์หนึ่งเดียวในความมืดมิด

คือ.. เปลวไฟ ที่เผาไหม้ทุกสิ่ง

คือ.. สายน้ำ ที่ลึกเกินกว่าจะหยั่งถึง

คือ.. เงา ที่ติดตามเราไปทุกที่

คือ.. แสงเทียน ในยามที่เราท้อ

 

แต่ขณะเดียวกัน

รัก.. คือ ศรรัก เมื่อทำให้เราสุขได้ ก็ย่อมทำให้เราทุกข์ได้

คือ.. ยาพิษ ที่มีพิษร้าย และยากนักที่จะหายาแก้พิษได้ แต่หลายคนกลับยอมดื่มมัน

คือ.. เหรียญ ที่มีทั้งสองด้าน

และรัก..

คือ.. ความรู้สึกหนึ่ง คำๆหนึ่งที่บุคคลใช้เรียกถึงความรู้สึกที่เราจะมีให้ใครคนหนึ่งหรือหลายคน รัก เป็นสิ่งที่ให้ความสุขอย่างที่ไม่อาจหาความรู้สึกใดๆมาเทียบได้ แต่ขณะเดียวกันมันก็มอบความเจ็บปวด ความทุกข์ทรมานที่ไม่อาจหาสิ่งใดเทียบได้เช่นกัน

รัก.. เมื่อไม่สมหวัง จะเกิดรอยแผลหนึ่ง ที่ไม่มีวันรักษาได้ เจ็บ.. เกินกว่าบาดแผลใดๆ เมื่อไม่อาจรักษาได้ เพราะเจ็บ.. ที่ข้างใน

ส่วนไหนของร่างกายก็ไม่อาจตอบได้ อาจเป็นสมองเมื่อนาทีที่รู้ว่ารักจะจบสิ้น มันอาจจะทำให้สมองมึนตื้อ หาทางออกใดๆไม่ได้ดีดังเดิม

อาจจะเป็นดวงตา ที่ไม่อยากจะลืมตาขึ้นมามองอะไรอีก

อาจจะเป็นในอก ที่ๆรู้ว่าหัวใจยังคงเต้นอยู่.. อย่างรวดร้าว

 

แผล.. ที่คงไม่อาจลบเลือนได้ แล้วแต่บุคคลว่าจะซ่อนและพยายามเย็บปิดปากแผลนั้นได้ดีสักเพียงใด

รัก.. มันใช่ความสุข

และรัก.. ไม่ใช่ความทุกข์

 

มันเป็นเพียงสิ่งหนึ่งในชีวิตเท่านั้น

มันเป็นบางอย่างที่ไม่มีใครรู้ว่ามันคืออะไร และนั่นเองที่ทำให้คำๆนี้ยิ่งใหญ่

เพราะรัก คือ ความรู้สึกที่เปลี่ยนแปลงคนได้

เมื่อคนเย็นชาคนหนึ่งรักใครสักคน เขาอาจจะกลายเป็นคนที่มีทีอารมณ์ขันอย่างไม่น่าเชื่อ

 

คำกล่าวที่ว่า คนที่รักเราย่อมยอมรับทุกอย่างในตัวเรา

คงไม่อาจจะเป็นจริงได้..

ถ้าเราไม่ทำให้เขายอมรับ และยอมรับเขา..

ต่างคนต่างเปิดใจให้กัน

 

และนั่นคือรักแท้

 

ไม่ใช่พรหมลิขิต.. หรือเวทย์มนต์ใดๆ

สิ่งที่เป็นความหมายของคำว่ารักแท้

คือการที่ต่างฝ่ายต่างก้าวเดินไปด้วยกันตลอดเส้นทางของชีวิตคู่

เดินก้าวไปอย่างช้าๆรีรออีกฝ่าย และช่วยประคองกันจนแก่เฒ่า

 

แค่ทำทั้งหมดด้วยใจ

นั่น..คือรักแท้






ผู้เขียน ณัฐพงษ์    ปวนใจรัก
รหัสนักศึกษา 52181203
หมู่เรียน ท.52.ค5.1