{f(x),exo ll ❥ we got babyღ

ลำดับตอนที่ #1 : BABY'TAE ll CHARACTER,INTRO 150%

｡SYDNEY♔

 CHARACTER ..

JOIN 



taotoria. and etc.

INTRO

บทนำ ชวนเบ่ง(?)

เวลา 02.00 น.

            ภาตใต้ท้องฟ้าที่ยังคงมืดสนิท ทุกคนในโซลยังคงอยู่ในช่วงหลับไหล.. หากในบ้านหนึ่งที่กำลังเปิดไฟเอาตั้งแต่ชาวมืดแบบนี้..

            “จงอิน..เหมือนจะเจ็บท้อง..”

            คริสตัลหันไปเรียกสามีที่กำลังนอนหลับอยู่ข้างๆ ถึงจะอยู่ในอาการหลับแหล่ ไม่หลับแหล่ก็เถอะ มือบางของคริสตัล เอื้อมเข้าไปเขย่าตัวจงอินเบาๆ จนเขารู้สึกตัว

            “ทะ ทำไมหรอคริส เป็นอะไรรึเปล่า?” เขาลืมตาขึ้นมาก็ที่จะปรับสภาพตาให้ชัด ก่อนที่จะลุกขึ้นมา หันมาหาคริสตัล ตอนนี้เธอมีสีหน้าที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ จนเหงื่อเม็ดเล็กๆ ก็เริ่มผุดขึ้นมาบนหน้าของเธอ จนทำให้เขาเอะใจว่าทำไมเธอถึงเป็นอย่างนี้

            “ไค..เมื่อกี้เหมือนน้ำอะไรก็ไม่รู้ออกมาอ่ะ มันเลอะที่ต้นขา จนตอนนี้ก็..” เธอเงียบไปชั่วขณะ ก่อนที่จงอินจะเร่งเธอให้เธอพูดต่อ

            “อะไรคริสๆ อะไรๆ” เขาถามอย่างร้อนใจ จนก้อนเนื้อข้างซ้ายของเขามันเต้นไปหมด ใบหน้าของเขาตอนนี้กำลังดูตื่นเต้น จนแทบเก็บร้อยยิ้มไม่อยู่

          เขากำลังมาแล้วใช่มั้ยๆ!

          เขาคิดในใจก่อนที่จะใช้สายตาสื่อ ส่งไปถึงเธอ..ว่าที่คุณแม่นั่นแหละ

            “ปะ..ปวดท้อง”

            นับจากหลังวินาทีนั้น จงอินก็รีบลุกลงออกจากเตียงก่อนที่จะรีบวิ่งเพื่อนที่จะอุ้มเธอในท่าเจ้าสาว หลังจากนั้นเขาก็รีบพาเธอลงจากบันได แล้วตรง ออกจากบ้านทันที

            จากนั้นเขาก็รีบพาคริสตัลตรงไปยังรถ จากนั้นเขาก็ วางเธอลงบนเบาะอย่างถนอมตัว เสียงคริสตัลร้องโอดครวญแทนความเจ็บปวด จงอินเลยทำอะไรไม่ถูก จนได้แต่บอกเธอว่าให้อดทน หายใจลึกๆเข้าไว้

            “จงอิน..เจ็บมากเลย..” คริสตัลที่กำลังหายใจเข้าออกโดยไม่เป็นจังหวะ ตอนนี้เธอก็ทำอะไรไม่ถูกเช่นกัน จงอินได้แต่คว้ามือของเธอ แล้วกำมือให้แน่นๆ เหมือนจะสื่อให้คริสตัลรู้ว่า ‘ไม่เป็นไร’

          “ไม่ต้องห่วงน่ะตัล อย่ากลัวน่ะ” จงอินรีบเอ่ย ก่อนที่จะประทับจูบลงบนจมูกของเธอ จากนั้นก็รีบขับรถออกตัว โดยตรงไปยังโรงพยาบาลทันทีทันที

            02.45 น. Seoul Hospital..

            “คุณหมอค่ะ ปากมดลูดเปิดแล้วจริงๆด้วยค่ะ”

            เสียงพยาบาลนางคนหนึ่งรีบวิ่งออกมาหน้าตาตื่นตกใจ ก่อนที่จะรายงานให้แพทย์หญิงได้ทราบ.. หัวใจจงอินเต้นแทบไม่เป็นจังหวะเลย ลูกของเขา.. เขากำลังจะได้เจอแล้วใช่มั้ย? แต่หากว่าสิ่งกังวลนั้น มิอาจเก็บไว้ได้ ทำให้จงอินรีบเดินเข้าไปถามทันที

            “คริสตัลเป็นไงบ้างๆ! เธอเป็นไงบ้างๆ..แล้วเธอจะคลอดเมื่อไหร่ครับๆ”  ด้วยน้ำเสียงที่สั่นแต่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นของจงอิน คุณพยาบาลกับคุณหมอ มองหน้ากัน ก่อนที่จะหัวเราะคิกคัก จนทำให้จงอินอารมณ์บ่จอยนิดหน่อย ว่าทำไมเวลาแบบนี้ ถึงกำลังดูไม่กังวลอะไรเลย ภรรยาของเขาทั้งคนน่ะ!

            “อะไรกับครับพวกคุณ! ผมไม่ตลกน่ะครับ!”

            จงอินกล่าวเอ่ยด้วยน้ำเสียงตำหนิเบาๆ จนทำให้พยาบาลคนนั้นที่อยู่ตรงหน้าเขาเอ่ยกลับเขาไป

            “เจ้าเย็นๆน่ะค่ะคุณพ่อ คุณแม่สบายดีค่ะ ตอนนี้ดิฉันกำลังตามตัวคุณหมอค่ะ ใจร่มๆน่ะค่ะ อย่าตื่นเต้นน่ะค่ะ^^J”

            คุณพยาบาลนางเอ่ย ก่อนที่จะส่งรอยยิ้มไปให้จงอิน เพื่อเรียกสติจงอินให้กลับมาปกติ จนทำให้แพทย์ที่อยู่ข้างๆก็เสริมขึ้นมาด้วย

            “ใช่แล้วค่ะ เรากำลังจะไปพอดี^^”

            ว่าแล้วก็ทำให้จงอินสบายใจลงไปนิดนึง.. ใช่แล้วๆ เขาต้องโทรหาพี่ๆด้วย! แต่ก่อนโทร เขาต้องทำสิ่งนี้ก่อน!

            “เอ่อ..คุณหมอครับ ผมขอเข้า เข้าไปในห้องด้วยได้รึเปล่าครับ..คือผมอยากเห็นหน้าลูก”

            ใช่แล้ว สิ่งนี้ที่เขาอยากจะทำที่สุด..

            “ได้เลยค่ะ! มันเป็นเรื่องที่ดีเลยน่ะค่ะ คุณคงเป็นคุณพ่อที่ดีแน่ๆเลยค่ะ^^” เธอตอบรับเขาก่อนที่จะหันไปบอกพยาบาลข้างๆตัวเขาว่า “งั้นเดี๋ยว พาคุณคิมไปเปลี่ยนชุด แล้วก็ทำความสะอาดด้วยน่ะค่ะ แล้วก็ตรงมายังห้องคลอดได้เลย”

            “รับทราบค่ะ ^^”

            จากนั้นคุณหมอก็เดินเข้าไป ก่อนที่จะเรียกนายพยาบาล ให้พากันย้ายห้องไปยังห้องคลอด ..เมื่อจงอินละสายตาออกจากคุณหมอคนนั้นแล้ว เขาก็รีบหันไปถามคุณพยาบาลทันที

            “คุณครับๆ! ผมมขอชุดเร็วๆเลยน่ะครับ”

            “ได้เลยค่ะ^^”

            เมื่อจงอินรับชุดมากจากคุณพยาบาล กับอุปกรณ์ทำความสะอาดเพื่อไม่ให้มีผลกระทบต่อซูจอง และ ลูกของเขา เขารีบวิ่งเข้าไปในห้องแล้วสวมทันที ด้วยความตื่นเต้นก็โทรไปหาพี่ๆ ในแก็งค์ไปด้วย

            [ว็อทแซ่บครัช ไอ้ดัมมี่ กูนอนอยู่ มีไรว่ะ?] เสียงหาวงัวเงีย ที่ผ่านทำให้เขาได้ยินเสียง คนๆนี้ก็คือ ‘ปาร์ค ชานยอล!’

            “ไอ้โย่ง! ซูจองคลอแล้วเว้ย! มึงมาเลยมาๆ ฝากโทรหาไอ้เทาไอ้คยองไอ้พี่ลู่ด้วยน่ะเว้ย ตามมาที่รพ.โซลน่ะ กูไปหล่ะ รีบเว้ย จะไปดูลูก –o-”

            จงอินพูดรัวใส่จนมบางทีก็ทำให้ชานยอลงงบ้าง แต่ไอ้คำว่า..

          ซูจองคลอด!

          กับ

          ฝากโทรหา เทา คยองซู พี่ลู่ฮาน

          และ โรงพยาบาล

            คำพวกนี้ นี่ชัดสุดเลย! แต่ไม่ทันทีชานยอลจะได้ออกโรง เพื่อแสดงรีแอคชั่นตามสไตล์..ไอ้บักหรรมจงอินมันก็วางสายซะเลย = ='

           สลัดฟลัค กูยังไม่ได้ออกโรงเลย =_=

            แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาโมโห หรืองอนไอ้จงอินครับพี่น้องครับ ตอนนี้กูต้องรีบปลุกเมียตัวเอง และ โทรหาเพื่อนพี่น้อง และ เพื่อนบ้านให้ตื่นก่อน เพื่อป่าวประกาศให้คนทั้งโลกรู้ว่า…!

น้องซูจองกูคลอดแล้ววว *O*

ว่าแล้วก็รีบใช้มือเอื้อมไปแต๊ะอั๋งเมีย เอ้ยๆ ปลุกเมีย -.,- ให้ตื่นเพื่อปลุกข่าวดี

            “ซอลๆ ตื่นๆ เรื่องด่วนๆ -0-”

            “อะไรด่วนพี่หยุ่ง ซอลง่วง!”

            ซอลลี่ที่ยังคงนอนอยู่บนเตียง หรือเมียอิหยอยนางนั่นเอง เธอที่ยังคงพึมพำ และตาที่ยังคงปิดอยู่ จนตอนนี้ เมื่อเสียงชานยอลที่ต่อเสริมขึ้นมาอีก ทำให้ซอลลี่รีบเด้งตัวขึ้นมาแหกขี้ตาขึ้นมา แล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ แปรงฟันทันที

            “ทำไมพี่หยุ๋งพึ่งมาบอกกัน! ไปๆแปรงฟัน แล้วรีบไปหาเลย!! พี่นี่มันไม่ได้เรื่องเลย บอกช้ามาก แล้วนี่โทรหาคนอื่นยัง? โทรด้วยน่ะ พ่อแม่ไคกับคริสก็ด้วย! เร็วๆเลย”

            ..อ้าว ซอลครับ พี่บอกพี่ก็ผิดอ่อ T^T

หยุ๋งผิดอัลไล~ ‘__’

            ว่าแล้วก็คอตก นั่งซึมลงบนเตียง จนเสียงคาคาโอทอร์คดังขึ้น!

kimJongK : โย่งมึง.. กูลืมปิดประตูบ้านว่า ฝากปิดให้ด้วย *Read

 

ChanParkS:อ่อ ไอ่สลลัดสัสรัสเซีย

หาเรื่องให้กูโดนด่าแล้ว ยังจะใช้กูอีกน่ะ *Read

kimJongK : อะรไว่ะใครด่า? แต่ชั่งเหอะใครสน ถถถถถถถว์

ฝากโทรหาพ่อแม่พี่กู แล้วก็ของคริสตัลด้วยน่ะ แล้วเงินในโทรศัพท์มึงจ่ายเองละ

ตอนนี้กำลงเบ่งอยู่เว้ย รีบๆตามมา *Read

ChanParkS : ฟลั๊ค olo มึงด้านมาก สตรอวที่สุด นี่เห็นแก่

ลูกมึงน่ะ กูถึงยอมอ่ะ เดี๋ยวคริสตัลออกจากโรงพยบาลเมื่อไหร่รอเช็คบิลด้วย*Read

 

. . . . . . . . . .

ไอ้เหี้ย ที่แบบนี้ละมึงเงียบหายเชียว ฟลั๊ค -*-

ย้อนไปสามสิบนาทีที่แล้ว..

            เมื่อจงอินกดวางสายลง เขาก็รีบวิ่งนำ ตรงไปยังห้องคลอดที่คุณหมอบอกพอดี ..

            แอ๊ด..

            เขาเปิดประตูเข้าไปก่อนที่จะพบกับทีมแพทย์ และ ภรรยาของเขานั่นเอง เขารีบวิ่งเข้าไป ก่อนที่จะเอยเรียกชื่อคริสตัลเบาๆ

            “คริสๆ !”

            จนทำให้ร่างบางที่มีเหงื่อชุ่มเต็มใบหน้าเนียนหันมาตามเสียง.. ก่อนที่จะพบว่าเป็นจงอิน สามีเธอนั่นเอง เธอยิ้งให้เขา ก่อนที่จะเอื้อมมือจงอิน เข้ามาจับ

           “มากับเขาด้วยหรอ..”

            คริสตัลเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ไม่มีแรง ใบหน้าเนียนที่เริ่มซีดลง จงอินเดินเข้าไปใกล้ๆ ก่อนที่จะใช้มือเช็ดเหงื่อออกไปจากภรรยาของเธอ

            “ลูกเค้าทั้งทีนี่..ให้ตัวเห็นคนแรก เค้าไม่ยอมหรอก” เขาส่งยิ้มให้คริสตัลอีกครั้ง ก่อนที่จะ ถามไปยังคุณหมอ ที่อยู่ตรงฝั่งตรงข้ามกับเขา “หมอครับ เป็งยังไงมั่ง”

            “ตอนนี้ยังไม่ออกเลยค่ะ..หมอเลยอยากให้คุณแม่ลองเบ่งอีกครั้งน่ะค่ะ”

            “แล้วต้องทำยังไงบ้างค่ะ”

            จงอินที่ยืนอยู่ข้างซูจอง เลยอาสาบอกแทนคุณหมอแทน.. ถึงตอนนี้เขาจะเขิดหน่อยก็เถอะ -///-

            “คืองี้นะคริส ก่อนเบ่งเนี่ยให้หายใจลึกๆ เพราะมันจะทำให้มีแรงเบ่งมากขึ้นน่ะ แล้วก็ตอนเบ่งเนี่ยเค้าดูสี่โพดำมาอ่ะ เห็นบอกว่า เวลาเบ่งเนี่ย เอาเป็น ‘อูด~’ ก็ได้ มันจะได้คล่องมา ‘อือ~’ ”

            คุณหมอที่กำลังมองดูจงอินให้คำแนะนำอยู่กับภรรยาของเขา จนตอนนี้หมอสัมผัสได้เลยว่า จงอินคงจะใส่ใจภรรยากับลูกที่กำลังออกมาให้เห็นจริงๆ

            “ใช่แล้วค่ะ! คุณคิมแนะนำได้ดีมากเลย งั้นลองทำกันดูน่ะค่ะ หายใจลึกๆ ก่อนที่จัเบางมัน ทำพร้อมๆกันน่ะค่ะ ทุกคนน่ะ” เธอหันหน้าเตรียมตัวกำลังทุกคนในห้องพร้อมจงอินด้วย

            1

            2

3

“อู~~” เสียงทุกคนในห้องดังขึ้น

..ผ่านไปสิบนาที..

“อู~”

ระหว่างเบ่งนั้น กำลังคุณพยาบาลส่งเสียงขึ้นมา จนทำให้ไคและคริสตัล เริ่มดีใจขึ้นมา

“มาแล้วค่ะๆ หัวออกมาแล้ว”

ทุกคนในห้องต่างเฮกันใหญ่รวมถึงจงอินด้วย คุณหมอก็พยายามดึงเจ้าตัวออกมา จนคราฮึบสุดท้าย ก็ทำให้เจ้าตัวเล็กออกมาจนได้ คริสตัลที่ต่างดีใจมากจนนอนไม่ลง แต่จงอินที่สิหนักกว่า เขาทั้งกระโดดโลดเต้นไปทั่วห้อง จนบางที่ก็จูบเธอลงบนแก้มบ้าง วินาทีนี้สิ่งที่เขาได้รู้ไปอีกอย่างก็คือ เขาสงสารคริสตัล..

 ความทรมาณจากการเบ่งคลอดนี่ มันเหนื่อยจริงๆ แต่ เหมือนได้รับกำลังใจขึ้นมาเต็มเปี่ยน จงอินน้ำตาแทบตกเมื่อเห็นภาพเด็กตรงหน้าร่างการปกติแข็งแรง วินาทีนี้หัวใจเขาแทบเต้นไม่เป็นจังหวะเลยทีเดียว จากนั้นคุณหมอก็ทำการตัดสายสะดืออกแล้ว คุณหมอก็ส่งเจ้าตัวน้อย เพื่อพาไปอาบน้ำ ทำความสะอาดร่างกาย เพื่อจัดการหุ่มทารก เพื่อให้ความอบอุ่นไปด้วย

จากนั้นพยาบาลก็ทำการดูดน้ำคร่ำออกจากเจ้าตัวเล็กเพื่อนกระตุ้นให้เขาเริ่มหายใจ จนทำให้เจ้าตัวน้อยเริ่มสงเสียงร้อง ทำให้ซูจองกับจงอินมองหน้าเข้าหากัน จงอินเริ่มกระชับข้อมือให้แน่น ก่อนที่จะโน้มตัวเข้าไปจูบขมับถรรยาตัวเอง ที่ขึ้นชื่อว่า คุณแม่แล้ว

“โอ๋ๆ อย่าร้องน่ะค้าบๆ นี่ๆ นี่อ่อมม่า กับ อัปป้าหนูไง~” คุณพยาบาลเดินเข้ามาพร้อมอุ้มเจ้าตัวเล็กในมือมาด้วย ส่วนคุณหมอก็เย็บแผลไป “คุณแม่รับน้องไปนอนไว้บนหน้าอกน่ะค่ะ เพื่อกระตุ้นสายสัมพันธ์น่ะ ..น้องน่ารักมากเลยน่ะค่ะ เป็นผู้ชายน่ารักมาก ฮ่าๆ”

เมื่อซูจองทำตามที่นางพยาบาลคนนั้นบอก บอกเลยว่าวินาทีนั้นซูจองกับจงอินและสายตาเจ้าตัวเล็กนี้ไม่ได้เลย

“เป็นไง อยากให้ชื่ออะไรหล่ะ เดี๋ยวชื่อเล่นเค้าตั้งเอง” คริสตัลหันมาถามจงอินที่กำลังมิสเตอร์ตัวน้อยที่กำลังดูดนมแม่เขาอยู่ ถึงจะเก้ๆกังๆยังไง เดี๋ยวก็ชินได้

“ให้ชื่อ..” เขาคิดมาก่อนที่จะดีดนิ้วดังเป๊าะ! “เอาชื่อนี้ดีกว่า! ในฝันเค้าๆ..คิม แทโอ” ใช่แล้วชื่องนี้แหละ มันเป็นฝันของเขาตอนที่คริสตัลยังท้องได้เพียงหกเดือน เขารู้สึกเหมือนเจ้าตัวน้อยเข้ามาในฝัน เด็กคนนั้นแทนด้วยตัวเองว่า ‘แทโอ’

“อ๋อ..ที่จงอินเล่าให้ฟังใช่มั้ย? เอาชื่อนั้นก็ได้น่ะ^^”

“งั้นมิสเตอร์คิมตัวนี้ชื่อแทโอ นะค้าบบบบ~~ แทโออ่า~” จงอินที่พลางอยากล้อเอานิ้วจิ้มแก้มเจ้าตัวเล็กไปบ้าง แต่วาดตามไปใบหน้าบ้าง

ฮิๆ วินาทีนี้เขาแทบไม่ต้องการออกห่างจากลูกและคุณแม่ทั้งคู่เลย

       -         50 –

ระหว่างที่จงอินกับคริสตัลกำลังทำการโอนย้ายห้อง ไปยังห้องผู้ป่วยธรรมดา ซึ่งมันเป็นระหว่างเดียวกันที่คริสตัลส่งเจ้าตัวน้อยไปให้ คุณพยาบาล เพื่อนำเจ้าตัวน้อยไปยังห้องเด็กอ่อน เสียงอึกกระทึก ครืมโครม เหมือนกองทัพอะไรสักอย่าง กำลังเข้ามาใกล้ๆ

“เดี๋ยวน่ะค่ะพวกคุณ! เข้าไปในห้องไม่ได้น่ะค่ะ!” เสียงคุณพยาบาลที่ส่งเสียงอยู่นอกห้อง ทำให้จงอินแปลกใจขึ้นมา เมื่อเสียงคนตอบ คือเพื่อนของเขา

“อย่ามาห้ามพวกเราสิครับ! เราจะไปดูลูกไอ้จงอินมัน”

จากที่ฟังมาแล้ว… พวกเขาคงมากันยกแก๊งค์แน่ๆ -*-

“จงอิน.. พวกเขารึเปล่า?”

“ที่สุด ของที่สุดเลยคริส..” จงอินส่ายหัวไปมา ก่อนที่จะกระตุกยิ้มกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น เชื่อสิ สามนาทีต่อมา พวกเขาต้องพังประตูเข้ามาแน่ๆ

“ไอ้จงอิน! ไอ้จงอิน! มึงออกมาหากูเด่ะ กูจะดูหลาน!! ออกมาน่ะโว้ยยยยยย!” จงอินกับซูจอง มองหน้ากัน ก่อนที่จะหัวเราะออกมา จงอินได้แต่ยืนอยู่นิ่งอย่างเฉยๆ เพราะยังไง พวกเขาก็ต้องเข้ามาได้แน่ๆ

ยิ่งไอ้ชานยอล ไอ้โย่งที่แหกปากอยู่ข้างนอกนี่หนักเลย เห็นมันม่อก็เถอะครับ เวลามันเจอเด็ก ตัวมันสั่นไข่สั่นจนจะออกมาร้องเพลงได้อยู่แล้ว มันอยากมีลูกมากครับทุกคน แต่เมียมันบอกว่าถ้าเลิกม่อได้เมื่อไหร่ เธอจะลองคิดดูอีกที

.

.

แต่จงอินว่า มันก็ยากไปน่ะครัช -*-

ไอ้โย่งมันจะเลิกเหล่หญิงเนี่ย มันต้องค่อยๆเป็น ค่อยๆไป มันจะดีกว่าน่ะ (แต่เอ็งก็ไม่แพ้หยอยหรอกน่า –‘-)

โครม!

เสียงผลักประด้วยฝูงวัวชนด้านนอก ..แน่นอน อยากที่ผมกับคริสตัลคิด ชานยอลมันต้องพังประตูแน่ๆ -*- ทุกคนครับ ปาร์คชานยอลนี่ใคร? คนพังประตูคนนั้นผมไม่รู้จักน่ะครับ - -‘

“ไหนๆๆๆ ไหน หลานกูไอ้ดรรม*O*”

ยังไม่ทันได้ทักทายเลย ไอ้บ้านั่นก็เดินมาตาทวิงเกิ้ล ถามหาลูกผมทันที -_-; มึงน่ากลัว กว่าโจรในสลัมอีก สลัด

“ไปที่ห้องเด็กอ่อนแล้ว มึงอ่ะช้าเอง” จริงๆผมก็รู้หรอกว่ามันรีบมา แต่แกล้งหน่อยคงไม่เป็นไรมั้ง ฮ่าๆ

ป้าปๆๆ!

อยู่ดีๆ มือบางทั้งสองคู่ ฝาดเอาลงกลางหลังของผม จนผมร้องโอ๊ยออกมา ..ใช่แล้ว.. ยัยพี่ตัวแสบสองตัว ของผมนั่นเอง -*- ยัยบ้า!

“อ๊ากก! ยัยป้าทั้งสอง หยุดตีผมได้แล้วโว้ย ผมทำอะไรให้ว่ะ”

“ก็แก ไม่ยอมโทรมาบอกเราว่าซูจองคลอดแล้วอะเด้! -0-” ทั้งสองทำหน้ายักษ์ใส่ผม ก่อนที่จะเริ่มทำร้ายผมในรอบที่สองอีกแล้ว .3.

“ผมฝากให้ชานยอลมันบอกพี่แม่พ่อ แล้วก็ฝั่งคริสแล้วน่ะ!” เถียงกลับ เพราะเราไม่ได้ทำอะไรผิด อิอิ

“อย่ามาสตรอวไอ้น้องเลว! ชานยอลบอกพวกฉันว่าแกไม่เอ่ยถึงฉันสักคำ! นี่น้องชานยอลเขาไลน์มาบอกฉันเองเลยน่ะ!!” ยัยแจอิน(นามสมมติครัชผม)พี่คนโต(แต่ยังไม่สุด)ของผมตะคอกใส่ ..ยัยป้านี่ ด่าทีนึง ขี้หูผมบินแทบตีลังการได้เลยทีเดียว - -

ผมมองไปหาชานยอล ที่กำลังอ๋อแอ๋กับเมียมันอยู่ ผมแอบเห็นน่ะ ว่ามันแอบแลบลิ้นใส่ผมด้วยอ่ะ! โห งี้จะเอาคืนกันใช่ป่ะ

แก่จะตายห่าล่ะ ยังจะทำตัวปัญญาอ่อนอีก ถรุ้ย! -0- (เอ็งก็ไม่แพ้กัน ลูกพี่)

            “ก็ไอ้ชะ....”ชานยอนมันตอแหลเอ่าะ -3-

            ที่ผมจบประโยคได้แคค่นั้นเพราะคริสตัลได้เอ่ยห้ามซะก่อน ภายในห้องนี้มีกันทั้งครอบครัวของพี่เจสสิก้า พี่สาวคริสตัล แต่ตอนนี้พี่เจสเขามาลอเรนกันแค่สองคน เพราะพี่ลู่ฮานเขาปลุกไม่ตื่น มัวแต่หมกอยู่กับคิตตตี้ทั้งวัน จนนอนไม่พอ ..เอิ่ม หนักจริงๆ กับทางของผมและคริสตัล พ่อแม่ของผมทั้งคู่ก็มากันด้วย ตอนนี้ก็กำลังคุยกับคริสตัลซะถูกคอกันเลยละ แล้วก็เพื่อนผมอีกคน ไอ้คยองซูกับลูน่า เห็นมันบอกว่าจะไม่ซื้อข้าวมาให้ ทั้งคู่เลยไม่อยู่

            จนตอนนี้ผมแยกอออกมาให้ฝั่งนู้นเขาคุยให้หายคิดถึง ส่วนผมก็อยู่กับไอ้พี่ตัวแสบของผมกับพี่เจส

            “ได้เป็นพ่อคนแล้วน่ะนาย ต้องถนุถนอมหลานเราหล่ะ” ยัยพี่แจอินเดินเข้ามาคุยกับผม

            “อันนั้นคือสิ่งที่ผมต้องทำอยู่แล้วหล่ะ”

            “รักลูกแล้ว อย่ารักคุณแม่น้อยลงน่ะ” คราวนี้เป็นยัยแจจินบ้าง พี่คนกลางของผม

            “ตอนนี้รักมากกว่าเดิมซะด้วยซ้ำ ยัยพี่บ้า-///-” รู้ว่าจงอินหล่อ แต่จงอินเขินน่ะ

            “งั้นพี่ก็ฝากยัยตัลด้วยน่ะ เจ้าตัวน้อยชื่ออ่ะไรหล่ะ^^”คราวนี้เป็นพี่เจส ที่มากับลอเรนลูกของเธอ

            “ผมตกลงกับคริสว่าจะให้ชื่อ แทโอ ครับ แล้วก็เห็นชื่อเล่นจะให้ชื่อ แอชเชอร์ ครับ คริสตัลเลือกกับผมตอนที่พวกพี่ยังไม่มา”

            “แล้วลอเรนเล่นกับแทโอด้วยได้มั้ยค่ะ อาจงอิน”

            “ได้เลยค่ะ แต่ต้องให้น้องโตขึ้นอีกนิดก่อนน่ะค่ะ ถึงจะพาไปเล่นได้” ผมย่อตัวก่อนที่จะทำตัวให้เท่ากับเธอ

            “ลอเรนตกลงค่ะ^^ ขอบคุณค่ะ อาจงอิน” เด็กน้อยวัยสี่ขวบกอดคอผมก่อนที่จะก้มลงหอมแก้มผม

            ..แต่ดีแล้วที่ไอ้พี่จิน คนโตสุดมันยังอยู่ต่างจังหวัด ไม่งั้น ไอ้พี่บ้านั่นคงเสนอหน้ามาเป็นชู้กับคริสของผมแน่ๆ -*- //ห่วงสุดๆ     
--------------------------------------------------------------------

ตีสองเป๊ะๆ 55555555555 เม้นกันอีกนิดด
แล้วเจอกันตอนแรก เรื่องนี้พี่จินจะมาทำให้จงอินหวงตัล
อย่างสุดซึ้ง เหมือนอะไรก็ไม่รู้ 55555 เป็นไงบ้าง บอกได้น่ะค่ะ
อย่างที่บอกน่ะ แต่ละตอน จะเน้นคู่นู้นคู่นี้ให้ได้เลย
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นจ้า                                          

ยังไม่จบเพียงเท่านี้ครับผม มีอีกๆ
มาเม้นก่อนน้าาา ตอนนี้ตีสี่ละไม่ไหวจริงๆง่วงมาก55
พอดีศึกษามาได้เท่านี้เนอะ อยากแนะนำอะไรก็บอกได้ค่ะ
อ่านไม่เข้าใจก็เม้นมาถามได้ค่ะ จะนำไปปรับปรุง
ให้เข้าใจให้มากที่สุด

- - - - - - - - --  - - -- - - - - - - - - - - - --

สวัสดีค่า^^ แหมๆได้มาลงสักที นี่รีบทำเลย 5555
พอดีพน.ต้องกลับไปทำงานแล้ว ก็เลยมาทำซะก่อนเนอะ ถถถว์
เป็นไงมั่งอ่ะ รอบนี้เราไม่ได้วาดรูปเองน่ะ 55555 ยังไงก็ขอคอมเม้นเป็นกำลังใจด้วย
นะคะ ถ้าดึกได้อีกก็จะลงบทนำให้เนอะ 555 ต่อไหนี้จะแต่งคู่ต่อตอนน่ะค่ะ
แต่เน้นไคตัลหน่อย เพราะเป็นคู่หลัก เรื่องนี้แอบใส่พี่จินมาด้วย เง่าะ -w-
เมนเค้าเองๆ 55555 แต่ไม่ต้องห่วงน่ะครัช อาร์มี่ ทุกท่าน พี่จินไม่มีคู่อยู่แล้ว
คึคึคึคึ เพราะเราชง วีจิน เป็นอาหารหลัก(?) 5555 เรื่องนี้มีฮานซิกด้วยน่ะงื้อ -///-
ปญอ.กันทั้งแม่พ่อ 555555555555 เรื่องนี้เน้นความเกรียน ฮา โรแมนติก กิ๊ก๊อก ปัญญาอ่อน(?)
พี่ยอลนางก็ม่ออย่างที่ทุกคนเข้าใจนั่นเเหละครัช คึคึคึ -3- คยองน่าใสๆนิดนุงเนอะ ถถถถว์
ส่วนไคตัลละแหม อย่าไปพูดถึงเหว่ย เห็นในไอจีละโพสนักโพสหนา คันไม้คันมือแต่งแม่งโลย .3.
เม้นต้วยพลีสๆ >O<!!!! -20/04/15.