ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : อีพีทะรีทรี。 เริ่มใช้ชีวิตแบบมนุ๊ษย์ มหนุด
Cheonsa Ep.3
ตอนนี้ก็เป็นเวลาสามวันแล้วที่ฉันได้มาใช้ชีวิตอยู่บนโลกมนุษย์ ที่นี่มีอะไรสนุกอย่างที่คิดไว้จริงๆ แต่ฉันจะมาสนุกตลอดเวลาไม่ได้เพราะต้องคอยดูแลสถานการณ์ช่วงนี้ให้ดีเพราะฉันได้แอบหนีลงมาอที่นี่ ทั้งตัวก็มีแค่ตัวของฉันกับเวทย์มนต์ที่มีตั้งแต่เกิด
"คริสตัล..เอาแปลงขัดมาให้ฉันหน่อยสิ" เสียงเซฮุนที่ดังจากข้างๆ เพราะตอนนี้เรากำลังอาบน้ำในเจ้าหมาน้อยของเซฮุนอยู่ ตอนแรกๆก็ตกใจหมดเลย นึกว่าปีศาสสี่ขาที่ไหน ฮ่าๆขำตัวเองจริงๆ พันธุ์โกลเด้นตัวนี้สวยมาก มันน่ารักสุดๆไปเลย ฉันหิบแปงขัดที่ตั้งอยู่ในกะละมังข้างๆก่อนที่จะส่งไปให้เซฮุน
เจ้าตัวนี้มันมีชื่อว่า ' กระหม่อม ' ฉันก็ไม่ได้รู้ศัพท์แปลกๆของคนบนโลกนี้เท่าไหร่น่ะ แต่ฉันว่ามันเชยไป เลยสั่งให้เซฮุนเปลี่ยนชื่อใหม่ ให้มันชื่อว่า ' เบิกทูล ' น่ารักเนอะ~ ฉันตั้งชื่อใหม่ให้มันเองแหละชื่อน่ารักด้วย ไม่เชยเหมือนของเซฮุนเลยสักนิดเนอะ^^
อีกสองสามวันเซฮุนก็จะเปิดเทอมแล้ว ตอนนี้ก็งงอีกว่าเทอมคืออะไร? เขาคือใครกัน? เป็นพวกตำราหนังสือหรือเปล่าน่ะ? ระหว่างที่กำลังจัดการเอาแชมพูเทลงมายังตัวเบิกทูล ฉันก็เอ่ยเรียกชื่อเซฮุนทันทีแต่ระหว่างนั้นกลับมีเสียงใครก็ไม่รู้เรียกฉัน
'เจ้านายครับๆ แฮ่กๆ'
มันเป็นเสียงที่มาจากฝั่งเจ้าเบิกทูลอยู่ ฉันหันซ้ายหันขวาเพื่อตามหาเจ้าของเสียงคนที่เรียกฉัน จนเซฮุนถาม
"มีอะไรหรือเปล่า เธอรู้จักคนที่นี่ด้วยหรอ"เขาพูดในขณะที่กำลังเกาตัวให้เบิกทูลไปด้วย
"ไม่น่ะเซฮุน.. เหมือนหูจะฝาดแน่ๆอ่ะ ชั่งเถอะ^^" ฉันตอบปฏิเสธเขาไปก่อนที่จะช่วยเซฮุนจัดการเกาๆขยี้ๆตัวให้เบิกทูลต่อไป
'ผมเองครับเจ้านาย..เบิกทูลไง ตัวที่เจ้านายกำลังอาบน้ำให้อยู่ไงครับ'
เอ๊ะ! เบิกทูลหรอ..เบิก..ทูล ?
"เฮ้ยยยยย!" ระหว่างที่ฉันคิดไปนึกไป เจ้าหมาที่ฉันกำลังอาบน้ำให้กลับหน้ามาหาฉัน แล้วส่งยิ้มแฉ่ง ตาหยีๆมาให้ฉัน ..อ่ะจ่ะอ่ะ ฉันร้องตกใจเสียงหลง จนทำให้เซฮุนที่นั่งมองอยู่ตรงข้ามฉันถึงกับตกใจไปด้วย
"ซะ..เซฮุน มะ..เมื่อกี้เซฮุนเห็นเจ้าเบิกทูลยิ้มหรือเปล่าอ่ะ เมื่อกี้มันยิ้มอ่ะเซฮุน คริสตัลกลัว QwQ" ฉันรีบวิ่งออกห่างจากเบิกทูลก่อนที่จะเดินเข้าไปหลบที่ข้างหลังเซฮุน
[Sehun Part's]
"ซะ..เซฮุน มะ..เมื่อกี้เซฮุนเห็นเจ้าเบิกทูลยิ้มหรือเปล่าอ่ะ เมื่อกี้มันยิ้มอ่ะเซฮุน คริสตัลกลัว"
ระหว่างที่ผมเฝ้าดูคริสตัลมาสักพักนึงแล้วเรื่องที่เธอทำตัวแปลกๆเหมือนมีอะไรเรียกเธอนั่นแหละ ไอเราก็จะถามเธอหลายรอบแล้วหละ แต่ก็ต้องเก๊กขรึมไว้ ตามสไตล์ฮุนคูล เพื่อไม่ให้รู้ตัวตนที่แท้จริงของผม-.,-;;
ตอนแรกๆก็กะจะไม่คิดอะไรแล้วนะ กะจะอยู่แบบชีวิตผู้ชายแสนดีคนหนึ่งที่รักสุนัขพันธุ์โกลเด้น เหมือนมันเป็นเพื่อนของเรา เหมือนกับพระเอกในซีรี่ย์เกาหลีนั่นแหละ แต่ตอนนี้ภาพลักษณ์พระเอก สุดอบอุ่นก็ได้ทลายลงไปอีกแล้ว เพราะเห็นผู้หญิงมาอยู่ข้างๆไม่ได้ ใจมันจะสั่นเพราะความจัญไรในตัวผม เห้อมม..แต่งตัวซะล่อตากูขนาดนี้ ระวังนะตัล ระวังจะโดนทำโทษ -.,-;
แต่ตอนนี้ขอเก๊กหล่อ ตอบคนงามแปป พี่มีเวลาให้คนสวยเสมอ ต่อให้ถามทั้งวันพี่ฮุนก็ย่อมให้ได้ ขอสิ่งตอบแทนเป็นสิ่งเล็กๆน้อยๆก็พอแล้วกัน-,.-"
"โหยตัล.. หมามันยิ้มก็ไม่แปลกหรอก นี่ก็จะเสร็จละ เปิดน้ำแล้วก็ส่งสายยางมาให้หน่อยได้มั้ย"
"ตะ..แต่ ._. ..ชั่งเถอะ งั้นเดี๋ยวรอก่อนน่ะ ตัลจะไปเอามาให้^^"
"ขอบคุณน่ะ"
แต่ตอนนี้สายยางมันอยู่หลังบ้านนู่น เลยต้องอ้อมไปเอา ผมเลยจะใช้เวลานี้ละสอบสวนไอ้ทูลมัน(ชื่อนี้คริสตัลตัลตั้งให้มันใหม่เพราะเธอว่าไอ้กระหมีอมนี่ชื่อมันเชย) ว่ามันทำท่าทียังไงถึงทำให้คริสตัล(ของผม)ตกใจได้ถึงขนาดถึงวิ่งมาเกาะแขนอ่อยเราขนาดนี้-_-'
ผมจับหน้าไอ้ทูลมันให้หันมาทางผม ก่อนที่จะพูดกับมัน แต่ก็รู้นาะว่าหมามันตอบเราไม่ได้หรอก แต่เพราะไอ้เพื่อนยากของผมตัวนี้มันรู้เรื่องและบางทีก็อาจจะฉลาดกว่าผมซะอีก-.-
"ไอ้ทูล..เอ็งไปทำอะไรให้เมียพ่อตกใจว่า-.- ไปยิ้มยังไงเมียพ่อถึงต้องกลัวเอ็งว่ะ"
เอ็งกับพ่อเป็นคำที่ผมแทนตัวเองกับเรียกมันครับ แต่เมียก็คริสตัลนั่นแหละ ตอนนี้ไม่ใช่ ตอนต่อไปก็เป็นแหละน่า~ -3-/
อิอิ( ´ ▽ ` )ノ
' กูก็ไม่รู้อ่ะครับ แค่ยิ้มแรงๆไปให้ อยากจะผูกมิตรเฉยๆอ่ะครับ แต่คุ๊คริสตัลก็ดันหนีผมซะงั้น เธอจะเกลียดผมมั้ยครับ . .? '
"หะ..ห่า เหี้ยเอ้ย! ใครพูดกับกูว่ะ ระ..หรือว่าเป็นเอ็งว่ะทูล คงไม่หรอกมั้ง.. กูคงหูฝาดไปเอง"
โฮ่งๆ!
' ไม่ได้ฝาดเว้ยไอ้เหี้ยฮุน! มึงฟังกูนะ กูเป็นหมาของมึงตั้งแต่ที่มึงพากูไปอาบน้ำด้วยตั้งแต่ไข่มึงเท่าช้างแล้วไอ้สัตว์ เชื่อกูมั่งดิว่ะ กูเหงาน่ะเว้ย!!-*- '
.__. ชะ..เชื่อก็ได้น่ะ แต่บางทีอีกิ่งมึง ทีหลังเซ็นเซอร์คำหยาบให้กูหน่อยก็ได้ครับ กูอายเป็นน่ะอีอ้วน -0-!!!
- 60% -
"แล้วที่คริสตัลร้องเสียงหลง จนหนี เอานมมาชิดกับแขนกูนี่ ก็แสดงว่าเขาก็ได้ยินเสียงเอ็งจริงๆดิว่ะ"(・Д・)ノ
'ก็รู้แล้วจะถามให้มันดูโง่อีกทำไม เจ้านาย'(-。-;
ไอ้หมาปากหมา ไอ้หมาหยาบคาย -_-
'มึงด่าใครในใจ กูก็ได้ยินนะเจ้านาย กูอ่านจิตใจมึงได้นะ ตลอดมากูรู้นะว่ามึงคิดอะไรกับใครยังไงบ้าง ยิ่งคุณคริสตัลนี่ อย่าให้กูต้องบรรยายมาเป็นลายลักษณ์อักษร อักขระถูกต้องเลย ไม่งั้นฟิคของอิกิ่งโดนแบนแน่ๆ ความคิดจัญไรๆอย่างมึงนี่ กูบอกเลยนะฮุน มึงแม่งอุบาทว์มาก -[~]-!!!!!
"โอ้แหม่ มันก็ต้องมีบ้างเป็นปกติ แต่ไอ้ทูล ถ้าเอ็งจะเรียกกูมึงก็เอาเลยนะเว้ย จะปิดท้ายเจ้านายให้มันดูสุภาพไว้ทำอะไรว่ะ"
'ผมละเบื่อเจ้านายตอนบ่นจริงๆครับ'
"ก็เล่นพูดผมบ้างกูบ้าง กูก็ตามมึงไม่ทันแล้วเหวยไอ้ทูล"
'ตามใจเจ้านายดิ ผมไม่สนหรอกเจ้านายจะคิดจะด่าอะไรตอนนี้ ว่าแต่เมื่อไหร่คุณคริสตัลจะมาอาบน้ำให้ผมต่อละ ผมคิดถึงคุณคริสตัล"
ไอ้หมาไร้มิตรภาพ! ไอ้หมาลืมเยื่อใย! ไอ้หมาม่อ! ไอ้หมารักเจ้านายตัวเองน้อยลง! เห็นผู้หญิงหน่อยทำไข่สั่นนะเอ็ง เหอะ!
เอ็งมันจะไม่มีบุญเหมือนข้าได้ยังง้าย..เซฮุนคนนี้ได้สัมผัสฟีลลิ่งมามากกว่านี้แล้ว บอกไว้ให้อิจฉาตรงนี้เลยนะ คริคริ คริสตัลอะของเซฮุนเว้ย
'คิดว่ากูไม่ได้ยิน?'
"เปล่า ตั้งใจให้รู้ต่างหากละว่ะ คนของเซฮุนก็คือของเซฮุน ไอ้น้องหมากาก ฮ่าๆ"ในขณะที่ผมหัวเราะแถกไปกับการได้เยาะเย้ยหมาตัวเองไป สักพักมันก็มีคำถามนึงแวบเข้ามา "ว่าแต่ โดยปกติคนที่จะคุยกับคนอื่นผ่านจิตใจหรืออะไรไม่รู้แม่งที่เป็นอะไรที่น่าเหลือเชื่อเนี่ยได้กับเอ็งนี่ มีคนชนิดแบบไหนบ้างที่สื่อสารกันได้วะ"
'ที่ผมรู้มา ก็คือคนที่สามารถติดต่อหรืออะไรที่เป็นไปได้ยากกับชีวิตคนเราเนี่ย ก็มีพวกนางฟ้า ผู้ที่มีพลังวิเศษ แน่นอนว่า คนปกติแบบเจ้านาย จะไม่สามารถทำได้ ซึ่งตัวผมเองผมก็คิดว่าทำไมเจ้านายถึงสื่อสารกับผมได้นะ ทั้งๆที่เจ้านายก็ไม่ได้เป็นคนที่มีพพลังอะไร เป็นแค่คนปกติ'
ได้คำตอบมาแบบนี้ ก็แสดงว่ามีเรื่องประหลาดเกิดขึ้นกับตัวผมแบบไม่น่าเชื่อสินะ แค่เจอนางฟ้าบนเตียงตัวเองก็ไข่หดหัวนมแข็งอยู่แล้ว พอเจอเรื่องหรรษาใหม่ๆอีกนี่ ก็รู้สึกว่าคนเขียนมันจะเอาแฟนตาซีไปไหนวะ ต่อไปชีวิตของผมคงต้องเจอหมาพูดได้ กับนางฟ้าที่บางทีในวันใดวันหนึ่งผมต้องถูกมนต์สะกดเข้าแน่ๆ (เพราะเธอไม่ใช่แค่นางฟ้าธรรมดาๆแน่นอน)
"เซฮุนนนนนนน~ กว่าจะเจอสายยางนี่ คริสตัลถึงกับต้องคลานไปเอาเลยนะ"คริสตัลวิ่งออกมาในสภาพตัวที่ดูอแมมเล็กน้อย ซึ่งในมือข้างนึงก็มีพกสายยางที่ผมขอช่วยให้ไปเอามาให้ด้วย "เซฮุนดูนี่สิ เสื้อคริสตัลเปื้อนหมดเลย" เธอพูด ตอนที่เธอเดินเข้ามาใกล้ๆผม ใกล้ๆเรื่อย คือแก.. ผมมองจ้องหน้าเธอเเล้ว ทำไมเธอน่ารักจังเลย .///.
"อะนี่ เรามาอาบน้ำให้ทูลกันเร็วๆเหอะ"เธอยิ้มให้ผม ก่อนที่จะส่งสายยางที่พามาด้วยส่งให้ผม แต่ก่อนที่เธอจะกลับไปนั่งที่ๆ ที่เรากำลังอาบน้ำให้เบิกทูลมัน ผมดึงให้เธอหยุดอยู่ที่เดิม ก่อนที่จะนิ้วปัด เอาสิ่งที่อยู่บนหน้าของเธออก
"เธอต้องระวังเรื่องแบบนี้ด้วยนะ เดี๋ยวอาบน้ำให้ทูลมันเสร็จ แล้วเดี๋ยวก็ไปอาบน้ำใหม่ละกัน แล้วเดี๋ยวเซฮุนจะพาไปซื้อของข้างนอก"
"นี่ เซฮุน"เธอเรียกผม ซึ่งดูหมือนว่าเธอเองก็ไม่ได้ฟังผมเลยเมื่อกี้
"อื้อ"
"เซฮุนทำแบบนี้เพราะต้องการให้ฟิคมันดูฟิน หรือเซฮุนกำลังจะล่อคริสตัลกันแน่?"
"...." นั่นก็ตรงไป..
-----------------
กว่าจะล้างคราบสบู่ลงบนตัวไอ้ทูลเสร็จก็ปาไปหลายนาทีเลยเดียว เพราะไอ้เพื่อนยากของผมมันเอาแต่หนีน้ำ (มันคงจะได้ยินเมื่อผมคุยกับคริสตัลว่าเราจะออกไปข้างนอก มันเลยถ่วงเวลาไว้) กว่าจะจับตัวได้ พวกเราทั้งคู่ก็เปียกน้ำเข้าไปแล้วทั้งตัว ...งามหน้าั้ยละ นี่ก็ต้องขึ้นไปอาบน้ำใหม่อีกสองรอบของวัน แต่ก็ดีตอนที่พวกเราเตรียตัวที่จะออกไปจากบ้าน ไอ้ทูลมันไม่อยู่ เพราะมันไปม่อหมาสาวข้างบ้านผมใกล้ๆนี้ ทำให้ผมกับคริสตัล หนีออกมาได้อย่างไร้อุปสรรค
ซึ่งในที่สุด ตอนนี้เราก็อยู่ห้างสรรพสินค้าที่หนึ่ง เพื่อที่จะได้พาคริสตัลมาซื้อข้าวของของคริสตัลด้วย จริงๆผมเองก็ไม่ใช่พวกชอบมาสถานนี่แบบนี้นัก แต่เห็นว่าในบล็อค AV (Adult Video) บอกว่า ที่มีเขามีของเซ็ทใหม่มา รุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่น เวอร์ชั่นสเปเชียล ล็อทแรกที่นี่ มีแถมหนังสั้นเล็กๆให้เป็นของแถม แล้วก็บลาๆ พอผมรู้ผมก็ต้องตาค้างสิ! แม่งเป็นอะไรที่เยี่ยมมาก
แต่ตอนนี้ยังไม่สิ้นเดือนเลยฮะ ท่านแม่โอแกจะไม่ส่งเงินมาให้ จนกว่าจะถึงสิ้นเดือนของทุกๆเดือน ซึ่งครั้งงนี้ผมก็ต้องแดกแห้วอดไป แล้วก็ต้องเดินดูของเป็นเพื่อนคุณนางฟ้าหัวสีแดวที่กำลังตกใจกับสิ่งรอบข้าง ว่าสิ่งเหล่านี้เป็นอะไรบ้าง
ผมละคิดไม่ออกจริงๆ ถ้าเธอไม่เจอผม แล้วไปหลงอยู่บ้านอื่น เธอจะต้องมาอยู่ในสภาพไหนเนี่ย คงไม่ได้มานอนกอด แล้วตื่นมาก็เจอกันอะไรแบบนี้หรอกใช่มั้ย! รับไม่ได้นะเว้ย! คริสตัลโอนลี่บีไมน์!!!
--- Victoria Secret ---
และแล้ว คนหน้าตาดีคนนี้แม่งก็ไม่สามารถผ่านจุดๆนี้ได้สินะ จุดๆที่คนชื่อโอเซฮุน เพิ่มเติม น่ารักมาก ต้องเข้าวิคตอเรียซีเคร็ท แหล่งช็อปปิ้ง อันดับท็อป ที่ผู้หญิงหลายๆคนชอบผลิตภัณฑ์ของที่นี่ น้ำหงน้ำหอม ยันบราเซีย แต่เล็กๆแล้วมันก็อาหารตดีเนอะ โมเดลผู้หญิงหลายคน แปะอยู่บนกำแพง ที่สวมบราเซีย ที่แม่ง .. โอ้โห คือ ฟินมาก -,.-
...คริสตัลจ๊ะ ใส่คัพอะไรหรอ? .. ถ้าไม่รู้เดี๋ยว เซฮุนวัดให้นะ เอาไหม -,.- ? I can do it if you want นะ babe ,<3
แต่คนที่ลากมาก็เธอเองนี่แหละ เห็นบอกไว้ว่า อยากลองใช้ไอ้แบรนด์นี้นานมาแล้ว แต่เดี๋ยวนะ บนสวรรค์ ไม่มีบราเซียช็อปขายกันหรอ? ตอนแรกๆ จริงๆผมก็ตอแหลว่าเป็นคนดี ให้เกียรติผู้หญิงไปเลือกของเอา โดยที่จะยืนรอหน้าร้าน แต่ที่ไหนละ เธอลากผมเข้ามา ด้วยคำพูดที่ว่า
เซฮุนจะรอทำไมข้างนอก เซฮุนต้องช่วยคริสตัลเลือกก่อนนะ ว่าคัพไหน ลายไหนอะ
ครั้งแรกก็..สาบานนะว่าให้ทำจริง? ใช้มือไหม? หรือไรดี? .. แล้วนี่นะคุณผู้อ่าน ตอนเธอจะไปลองสวมนี่ เธอเกือบจะลากผมเข้าไปใน Fitting Room เอาเสียจริงๆนะ ..คือตอนนี้ยังใจไม่ดีเว้ย เดี๋ยวถ้าโดนลากเข้าไปจริงๆ เปิดโพล้งออกมา กูไม่ถูกหามเข้าโรงพยาบาล นอนใช้เครื่องช่วยหายใจหรอ ..เธอนี่ชั่ง ชอบทำให้ผมเซอร์ไพรส์ตลอดเลยจริงๆ ชีวิตกูป่วนแน่นอน ถ้าคริสตัลยังเป็นแบบนี้ ( แบบไหนหรอ? แบบนี้เลย : อ่อยเซฮุนแบบไม่รู้ตัว , คำพูดของคริสตัลสามารถฆ่าเซฮุนได้ทุกๆเวลาที่ใช้คำพูดชวนของขึ้น )
ผมว่า ผมคงต้องสอนเธอเกี่ยวกับคนที่นี่ รวมถึงอย่างอื่นมากมาย ก่อนที่เธอจะมองมาสคอตตัวการ์ตูนในห้างเป็นมอนสเตอร์ตัวร้าย แล้วแปลงร่างปราบมันซะก่อนนะ (ไม่งั้นคนในมาสคอตคงใจวายตาย บางทีอาจจะน่วมด้วยปะวะ) -_-
ในที่สุดเราก็ซื้อของในชีวิตประจำวันที่เธอต้องใช้ครบแล้วครับ ซึ่งของมันก็เยอะใช้ได้อยู่ เงินนี่ไม่ต้องห่วงว่าเยอะไหม เยอะอยู่แล้วครับ แต่เรื่องเงินจิ๊บๆมากครับ เรื่องเซ็ตลิมิเต็ดบ้าบออะไรนั่นไม่มีอยู่ในหัวมสักนิด เพื่อภรรยาในอนาคต เรื่องแค่นี้ ถึงพี่กินแกลบ พี่ก็ทนได้เพื่อน้องนะ หวานใจ >3<
ซึ่งยานพาหนะของพวกเราก็คือรถของผมนี่แหละ ดีนะที่ไปลองฝึกมากับพ่อมาที่ฮาวาย(คุ้นๆ) ใบขับขี่ไม่รู้มีแล้วยัง ผมขับรถได้ ก็ขับฮะ ขับตามอารมณ์ โดนจับ ก็โทรให้เพื่อนมาประกันตัว... บรรจบ จบลงได้ด้วยดี
"ตามจริงเซฮุนไม่ต้องออกค่าของให้คริสตัลก็ได้นะ เพราะของมันก็มาก แพงด้วย แถมไม่มีอะไรที่เป็นของเซฮุนเลย"
"เงินแค่นี้ขี้ปะติ่วน่า :D" ที่ไหนได้ มีติดตัวอยู่ 35,000 วอน เดี๋ยวเเม่งก็ต้องไปถอนมาอีกตามสเต็ปคนอวดรวย -_-
"งั้นถ้าซฮุนอยากให้คริสตัลช่วยอะไร ก็บอกเลยนะ ไม่ต้องเกรงใจ เซฮุนมีน้ำใจกับคริสตัลมากๆ คริสตัลขอบคุณจริงๆนะ"
"หอมแก้มสักทีสิ แล้วจะหายเหนื่อยเลย.."
น่านนนน... เธอทำตามที่ผมขอด้วยแหละ ไหนๆก็ไหนๆ ตอนนี้ใจร้อน ไม่อยากลีลามาก ตัวผมนี่ถึงกับก้มตัวให้พอดีกับความสูงของเธอ แล้วยื่นแก้มให้อย่างไวเลย..
และอีกเพียง 0.00000005 เซนติเมตรเท่านั้น ที่ปากของเธอจะบรรจงลงมายังแก้มแสนนุ่ม ที่ดูแลอย่างดี ผิวนิ่มอย่างกับก้นเด็กวัยเด็กอ่อนของผม แต่มันก็ต้องพังพินาศลงไปกับตา เมื่อมีไอ้บ้าตรงหน้าผมนี่ มาบุกเข้ามาในบ้านผม
"ไอ้ฮุน! กูเห็นผู้หญิงที่อยู่ในรถมึงอะ เมื่อกี้ สวยชิบผายเลย กูชอบ กูอยากได้ เธอชื่อไรว่ะ...อ่าวเชี่ย กูมาผิดเวลาหรอ?"
talk with ging :")
ใครมาบุกบ้านฮุนนนนนนนน??? 5555
ทายกันเถอะะ ยังจะพอมีคนตามฟิคนี้อีกมั้ยเนี่ย?555
ยังไม่ลืมน้า เราจะพยายามอัพให้บ่อยที่สุดเนอะ
แต่ยังคน ผู้อ่านทุกคนก็ช่วยคอมเม้นท์ให้กำลังใจ
เค้าด้วยน้า ฟิค 18+ หยาบไป ไม่เหมาะสม บอกกันได้ :D
t
h
e
m
y
b
u
t
t
e
r
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น