คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : EPISODE : HEALING
Healing l EPISODE : 3
ระหว่างซูจองกำลังเข้าไปหยิบกล่องยาและกล่องปฐมพยาบาล เธอก็บอกให้จงอินรอเธอที่ห้องนั่งเล่นไปก่อน จากที่ดูเซฮุนก็เล่นเขาไว้มากจริงๆ ถ้าถามว่าซูจองจะโกรธใครมากกว่า นั่นคงเป็นเซฮุน ถึงจะโมโหยังไงเขาก็ไม่ควรทำร้ายเพื่อนตัวเองขนาดนี้
“เจ็บมากรึเปล่า”
“เจ็บในแบบที่ทนได้น่ะ”ยัง..ยังจะมาทำปากดีอีก ด้วยความหมั่นไส้ เธอเลยเทแอลกอฮอล์ลงก้อนสำลีเยอะๆ โดยรีบกดไปที่แผลที่อยู่บนหน้าจงอินทันที ด้วยความแสบร้อน ต้องทำให้เขาร้องออกมา “โอ๊ยๆ โอเค เจ็บก็เจ็บครับ เจ็บ เจ็บจริงๆ”
“อย่าพยายามทำตัวเป็นพระเอกสักทีน่า บทนี้มันน่าสนใจยังไงกัน”
“ก็ไม่ได้น่าสนมากหรอก แต่ถ้าหากนางเอกเป็นเธอฉันก็ชอบนะ..เอ้อ แล้วที่ไปบอกเลิกไอฮุนมันแบบนั้นมันจะโอเคแล้วจริงๆหรอ เสียใจไหม”ระหว่างที่ซูจองทำแผลให้จงอิน เขาเองก็พูดกับเธอไปด้วย
“เสียใจสิ แต่ถ้ามีนายอยู่ข้างๆฉันมาแทนฉัน มันก็ไม่เป็นอะไรหรอก..ถึงจะเจ็บที่ต้องทำร้ายเขา แต่เพื่ออนาคตของเขา ฉันไม่อยากให้มันจบแค่นั้น”ต่อให้ต่อหน้าของเขานั้น ตอนนี้ใบหน้าเธออาจจะยังยิ้มเหมือนพยายามยิ้มเอาไว้อยู่ แต่สายตาเธอมันโกหก
“อยากฟังคำสารภาพเรื่องนึงจากฉันไหม เรื่องที่ฉันไม่เคยบอกเธอมาก่อน”
“ถ้าเรื่องที่นายชอบฉันน่ะ ฉันรู้นะ หลายๆคนที่นั่นดูออก รวมถึงฉันด้วยก็ได้ มีที่ไหน..บางทีมาช่วยฉันมากกว่าเซฮุนซะอีก”
“ฮ่าๆ ฉันมันพวกเก็บอาการไม่ได้จริงๆ”เขายิ้มเก้อด้วยความอาย ก่อนที่จะเริ่มลูบหัวซูจอง “แต่มีอีกเรื่องที่เธออาจจะไม่เคยรู้นะ ..ฉันน่ะ อิจฉามันมาตลอดเพราะว่ามันมีเธอ..เป็นคนที่แพ้แต่ก็ยังไม่ล้มเลิก เพราะคิดว่าบางทีเธออยากจะลองหันกลับมามองที่ฉันบ้าง”และเขาก็เรียกเธอว่าความรักมาตลอด ตั้งแต่เจอกับครั้งแรก
“ก็ไม่ได้บอกว่าตอนที่อยู่กับนายจะไม่เคยหวั่นไหว บางทีนายก็ดีกว่าเซฮุนด้วยซ้ำ แต่ก็ไงล่ะ นั่นมันอดีตนี่ ตอนนี้ฉันมีนายนะ สัญญากับฉันก็พอว่าอย่าทิ้งฉันไป ขอแค่นี้ยากเกินไปไหม”
“ให้มากกว่านั้นยังได้น่า”เขาดีใจจริงๆที่ได้ยินจากปากเธอนะ ว่าเธอก็เคยหวั่นไหวกับเขาด้วย แน่นอนสิถ้าตอนนี้เขาไม่มากอดเธอมันคงไม่ได้แล้ว ถึงตอนนี้เขาจะมีความสุข แต่ของเธอคงจะคิดมากกับเรื่องของเรา
เหมือนเธอจะกำลังคิดว่า ตอนนี้เธอกำลังโดดเดี่ยวอยู่คนเดียว แน่นอนผมจะไม่ปล่อยเธอไปให้ไอฮุนมันมำกับผมแบบนั้นอีกแน่ๆ
“ไม่ต้องคิดมาก..ตอนนี้สิ่งที่เธอต้องทำคือพักผ่อน..ตอนนี้เธอไม่ได้ตัวคนเดียวนะ..บอกแล้วไงว่าจะไม่ทิ้งไปไหน จะไปด้วยกันจนถึงฝั่งนั่นแหละ”สิ้นสุดประโยคของผม ผมก็ยังคงก็ผละอ้อมกอด เพราะอะไรรู้ไหม..ผมรู้สึกว่าเสื้อเชิ้ตบางๆบนตัวผมกำลังเปื้อนน้ำอะไรอยู่น่ะสิ
เธอคงกลัว แน่นอน ผมก็ด้วย..
และตอนนี้ผมก็ได้กอดปลอบเธอไปเรื่อยๆ
“อย่าไปทำตัวให้คนอื่นมาต่อยแบบนั้นอีกนะ..เป็นห่วงจริงๆนะ”ที่ไหนได้..เธอเป็นห่วงผมเหรอเนี่ย
“จะไม่หาเรื่องเข้าตัวอีกแล้ว สัญญาเลย”ผมประครองหน้าเธอออกมา ก่อนที่จะใช้มือเช็ดน้ำตาที่เผื้อนหน้าเธออยู่ ถึงตอนนี้จะสะอื้นอยู่เล็กน้อยก็ตาม
ผมเอาหน้าผากของผมมาแตะกับหน้าฝากของเธอเบาๆ ทำท่านั้นอยู่แปปนึง ก่อนที่เธอจะเริ่มปริปากออกมา
“ถ้านายไม่อยู่ แล้วคนข้างในที่รออยู่ เขาจะเสียใจเอานะ”
เอาสิ ตอนนี้ผมรักเธอมากกว่าเดิมแล้วจริงๆนะ..หัวใจที่เคยเจ็บปวดเพราะเธอ ตอนนี้กลับได้เธอมาเป็นคนเยียวยามันแทน มันจะดีอะไรที่ดีกว่านี้อีกไหม
สั้นๆรักนะ อย่าลืมให้อภัยด้วยตอนนี้มาสั้น
เพราะกำลังดูว่ามีใครยังอ่านอีกรึเปล่า 555
ความคิดเห็น