คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : Myungstal ]sf 'gotta be you only you' ct.2 100%
Gotta be you only you
Myungstal ;
chapter 2 : Start Again
ll Los angeles ll
ผ่านมาแล้ว 2 อาทิตย์ ฉันก็เลยมาทำงานที่นี่ซะเลย เรื่องแผลใจก็พอบรรเทาไปได้นิดนึงเหมือนกัน แต่ก็มีเรื่องเจ็บหัวหมองได้เหมือนกันกันนะ ฉันเป็นนางแบบให้แบรนด์แฟชั่น ต่างๆไปทั่ว แต่ละงาน ก็ได้เงินเยอะไม่น้อยไปเลยหละ
ส่วนเรื่องที่ชวนปวดหมองก็คือ จะมีไอ้เจ้านายแบบทั้งหลายมาหยอดใส่ฉันทุกๆวันจันทร์ถึงศุกร์ =w= ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ ฉันว่าฉันสวยขึ้นมาเดิมนะ…อย่าเลี่ยนสิ เหอๆ พอกลับมาที่บ้านฉันก็เข้าไปกอด ไปจุ๊บ แด๊ดดี่ แอนด์ มัมมี่ ทั้งคู่เลย ฮ่าๆ >< ดีใจที่ได้กลับมาบ้าน คิดถึงเจ้าพี่ชายชุงเบยย
ll ย้อนกลับไปวันแรกที่มา ll
สองขาเล็ก รีบปีนกำแพงบ้านตัวเอง ทั้งๆที่รู้ว่าประตูมี แต่จะข้ามไปเพื่ออะไร ก็ไม่รู้ใจเธอเช่นกัน เธอมาพร้อมกับกระเป๋าเป้ด้านหลัง แถมยังเดินย่อง เหมือนโจรวิ่งราวแถวตลาดนัด ดีๆนี่เอง
ที่สิบสองนาฬิกา คู่หนุ่มสาว ที่สวนหลังบ้าน!
ฉับๆๆ
สองขาเล็ก รีบวิ่งก้าวไป ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม….คิดถึงพ่อกับแม่จังเลย ^^
พรึ่บ!
“เฮ้…พ่อคะ แม่คะ รู้มั้ยนี่ใครกันเอ่ย?” เธอรีบเมือทั้งสองข้างมาปิดตาพวกท่านทั้งสองคนไว้ ก่อนที่จะปล่อยให้พวกท่านหันมาหาเธอ
“ซูจอง…เหรอลูก?” คนเป็นแม่พูดออกมา เพราะตกใจผู้หญิงตรงหน้า ซึ่งนั่น เธอก็เป็นลูกของเธอนั่นเอง ผู้เป็นแม่รีบโผกอดลูกอย่างดีอกดีใจ นานแค่ไหนแล้ว ที่พวกเขาไม่ได้เจอหนากัน? “พ่อ…ดูสิ ลูกเรากลับมาหาเราแล้ว”
“อื้ม…^^ ยินดีต้อนรับกลับมาบ้านนะลูกของพ่อ” ชายแก่ก็ยิ้มให้ทั้งสองแม่ลูกเช่นกัน “แล้วเราเจอพี่ชายแล้วหรือยังละ? ถ้าไอ้เสือเรารู้ว่าน้องสาวตัวเอง กลับมาแล้วจะดีใจแค่ไหนเนี่ย 555”
“ยังเลยคะ ตัลยังไม่เจอพี่เลย แอบปืนกำแพงมานะเนี่ย 555…โอ๊ย!” คนตัวเล็กโดนมะเหงกจากคุณแม่ซะแล้วสิ
“ปืนมาทำไมลูก อันตรายนะ เรานี่ซนไม่เปลี่ยนเลยนะ” คนเป็นแม่หยิกจมูกลูกสาวเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยว คริสตัลเป็นเด็กเสมอในสายตาเธอ…
ll ย้อนกลับมา ณ เวลาปัจจุบัน ll
เธอรีบเดินออกมาจากรถสปอร์ตคันหรู เพื่อพ่อแม่ของเธอพาไปเจอกับคุณแม่นม พ่อบ้าน หรือพี่เลี้ยงก็ตาม ทั้งเหล่าหลาย ต่างเข้ามาโผกอด ต่างถามคริสตัล ด้วยสีหน้าดีใจอย่างบอกไม่ถูกกันเลนทีเดียว…เด็กสาวที่น่ารักของพวกเขาตอนนี้กลายมาเป็นนางฟ้าแล้ว^^
ผมยาวที่ยกสูง เผยให้ห็นร่องคอขาวๆ พร้อมกับเสื้อยืดสีขาวธรรมดาๆบางๆที่บางทีอาจจะมองเห็นอะไรต่อมิอะไรโผล่มาก็ได้ และกางเกงยีนส์ขายาวสีฟอก ที่รัดแน่นจนเห็นรูปร่างของเธอ…ตอนนี้หนุ่มๆที่อยู่แถวๆนี้คงซับเลือดกันไม่หยุดแน่ๆ
วันนี้ฉันมาหาพี่ชายที่บริษัทคะ เพราะตั้งแต่มาเขาก็ยังไม่ได้กลับบ้านเลย เพราะมุ่งแต่งาน งาน! งาน! แล้วก็งาน! หวังว่าวันนี้ที่ฉันมาฉันคงไม่ผิดหวังนะ
“สวัสดีคะ คุณผู้หญิง ไม่ทราบว่ามีอะไรให้ช่วยคะ” พนักกระเทย ทักทายฉันเมื่อเห็นฉันเดินเข้ามาในบริษัท
“ฉันจะมาหาคุณมยองคะ ไม่ทราบาฉับจะขอเข้าพบได้หรือเปล่า?” ฉันพลางถาม ตามันก็พลางดูร่างของคุณเธอนั่น อยากจะบอกว่านางแน่มาก! ลงทุนอดทิชชู่หรือเปล่าเนี่ย? หน้าอกนางออกมาชี้หน้าฉันแล้ว
“จองไว้รึเปล่าคะ” พูด คะ ซะด้วยสิ -o-
“เปล่าคะ”
“งั้นคงต้องขอโทษด้วยนะคะ คุณคงพบรองประธานไม่ได้คะ” เธอพลางบอกฉันแล้วมองฉันไปด้วย.. โทษยะ ฉันของแท้ ไม่มีซิลิโคน -__-
“เดี๋ยวฉันให้เบอร์รองประธาน..”
“ไม่เป็นไรคะ” ฉันเห็นนะว่าเธอกัดฟันพูด!
“บอกยี่ห้อน้ำหองรองประธานให้...”
“มะ…ไม่เป็นไรคะ” หึๆ ไม้เด็ดหละคราวนี้ นางต้องยอมฉันแน่ๆ
“ฉันเอากุงเกงในของพี่ชายให้ พร้อมรูปถ่ายตอนเด็กของรองประธาน”
“…ห้อง xxx เดินเลี้ยวซ้าย รหัสผ่านห้อง:ประธานมยองคนหล่อรึจะไฝว้ คะ!!!”
“-_-^^ ขะ…ขอบคุณคะ ไว้ฉันจะเอามาให้นะ” พาสห้องพี่ฉันนี่คิดได้ไงฟะ?
-w- หลงตัวเองได้แฟ๊ปมากๆจ้ะ แล้วก็แปลกใช่มั้ยหละ ที่นามสกุลพี่ฉันชื่อมยอง ก็เพราะพี่เขาไม่ได้เป็นลูกแท้ๆของป๊ากับม๊าฉันนะซี่^W^ หล่อด้วยนะจะบอกให้ ฮี่ๆ ไม่มีแฟนด้วยนะคะ อิอิ ก็เพราะอะไรนะหรอ? ก็ฉันไง มีคนจีบพี่ชายฉันเยอะมากแต่ฉันก็เป็นตัวป่วนตลอดเลย 555 หวงพี่ไง 555 ว่าแต่ทำไมงานรองถึงหนักกว่าประธานกันเนี่ย? -o- พ่อต้องโยนงานให้พี่แน่ๆเลย
ฉันรีบกดพาสเวิร์ด แล้วเดินเข้าไปโดยไม่ให้ใครเห็น แต่เท้าก็หยุดลงเพราะเห็นพี่ชายตัวเองกำลังนอนอยู่ท่ามกลาง กองงานอยู่เป็นกองๆ ดีนะที่ฉันซื้อข้าวมาด้วย หวังว่าพี่เขาคงยังไม่ได้กินไรมาแน่ๆ อ๊า…หล่อกว่าเมื่อก่อน คิดถึงจุงงง
ฟอดดดดดดด!
ฉันหอมแก้มฟอดใหญ่งไปที่แก้มนิ่มๆของพี่เขา “ตื่นได้แล้พี่ชาย ก๊อกๆ”
ความคิดเห็น