❝MISTAKE❞ ㄣEXO l F(X) l ETC.

ลำดับตอนที่ #1 : EPISODE : START THE WORD IS 'MISTAKE'

Start the word is ‘Mistake’ ll EPISODE 1

            ร่างบางที่คอยนั่งอยู่ในห้องน้ำ ตอนนี้ใจหนึ่งจดจ่ออยู่อยู่กับแท่งสีขาวแท่งหนึ่ง หรือที่เรียกว่าเครื่องตรวจครรภ์ ตามจริงบุคคลเหล่านี้ที่จะใช้กัน ส่วนใหญ่อาจจะคอยลุ้นด้วยความตื่นเต้น ระทึกใจ กัน แต่สำหรับเธอคือไม่

ในใจของเธอตอนนี้ กำลังจดจ่อกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น เธอได้แต่รอผลจากเครื่องตรวจครรภ์ รอว่าสิ่งที่จะปรากฏขึ้นมานั้นมันเป็น “ข่าวดี” หรือ “ช่าวร้าย”

และแล้วผลการตรวจก็ได้ออกมาแล้ว เสียงร้องของเครื่องตรวจครรภ์ร้องแจ้งดัง จนทำให้คริสตัลที่กำลังนั่งเหม่อลอย ได้หันมาสนใจกับเจ้าเครื่องนี้

ขีดสองขีดสีแดง

            นั่นเป็นอันแสดงว่าตอนนี้เธอกำลังถูกเรียก “คุณแม่” ในอีกไม่นานนี้ เพราะตอนนี้เธอได้ตั้งครรภ์เรียบร้อยแล้ว ร่างกายของเธอตอนนี้เหมือนจะไม่ค่อยมีเรี่ยวแรงให้ก้าวเดินออกไปจากห้องน้ำได้ เธอถือแท่งสีขาวพลาสติกไว้ในมือก่อนที่จะค่อยเดินออกจากห้องน้ำ เพื่อเดินกลับไปยังห้องของเธอ

            เป็นเวลา 2 วันแล้ว ที่เธอมัวแต่หมกอยู่ในห้อง ไม่ออกไปไหนเลย จนพี่ๆในวงได้โทรเข้ามาซักถามตลอดเวลา แต่เธอก็ไม่ได้รับโทรศัพท์จากใครเลย เธอทิ้งตัวลงนอนบนเตียงช้าๆ จากนั้นก็นำผ้าห่มผืนใหญ่เอาคลุมตัวเองปิดให้มิด จากนั้นก็ปล่อยน้ำตาออกมา พร้อมๆกับปล่อยสิ่งที่คับแค้นใจออกมาพร้อมๆกันด้วย

            แต่ก็แปลกที่ตลอดมาสองวันนี้ ก็ไม่มีใครมาหาเธอเลย ที่คอนโด นั่นคงเพราะเธอได้ส่งไลน์หาพี่ๆเพื่อนๆในกลุ่ม SM Family แล้วละมั้ง ผ่านมาได้เกือบๆสามสิบนาที จากเสียงกริ่งที่เงียบเป็นเวลานาน 48 ชั่วโมง จนตอนนี้ มันก็กลับมีคนกดกริ่งเรียกขึ้นมาอีกครั้ง คริสตัลรู้สึกตัวได้พอดี เธอลุกขึ้นจากเตียง จากนนั้นก็เดินตรงไปยังประตูห้องตัวเอง เธอไม่ได้ดูว่าใครเป็นคนกดกริ่ง เพราะเธอคงคิดว่า เป็นแม่บ้านที่มาทำความสะอาดให้ประมาณนี้ เธอจึงเปิดประตูให้ โดยที่ไม่คิดอะไรเลย

            สิ่งที่เธอเจอนั่นไม่ใช่ผู้หญิงใส่ชุดเมด แต่มันกลับเป็น ผู้ชายร่างสูงใหญ่ กับลักษณะท่าทีที่คุ้นตา เธอไล่มองตั้งแต่เท้าจรดหัว แต่คงต้องชะงักตั้งแต่ใบหน้าแล้วหละ เพราะเจ้าของใบหน้านี้ คือคนที่คุ้นเคย

เธอเป็นไอดอลหญิงชื่อดัง หนึ่งในสมาชิก f(x) ค่าย SM Ent. ตอนนี้เธอกำลังคบกับ เซฮุน หนึ่งในสมาชิกวง EXO ที่กำลังได้รับความนิยมอีกเช่นกัน แต่ก็มีแค่คนในบริษัทเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้ แต่สิ่งที่สำคัญมากๆคือ เซฮุนไม่ใช่พ่อของลูก แต่เป็นผู้ชายตรงหน้าของเธอในตอนนี้ต่าง ที่เป็นพ่อของลูก ที่แท้จริง …นี่คือสิ่งที่เธอไม่อยากเจอใครด้วย ยิ่งเป็นเซฮุน.. แค่คิด น้ำตามันก็ไหลออกมาได้อย่างอัตโนมัติแล้ว

            … ฉันเปิดประตูออกมาก่อนที่จะพบเป็นคนที่อยู่ตรงหน้าตอนนี้คือผู้ชายที่ชื่อ “ คิม จงอิน ” เรื่องราวเป็นยังไงเดี๋ยวก็คงรู้กันอีกไม่นานนี้.. ฉันกับเขาจ้องหน้ากันแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ตอนนี้ฉันไม่สามารถจ้องหน้าใครได้นานๆ เพราะเรื่องในตอนนี้ ยิ่งเป็นเขา ฉันก็ยังไม่พร้อมจะเจอ..

            “เห็นคุณไม่มาบริษัท สองวันแล้ว เป็นอะไรรึเปล่า? แล้วก็หลังจากวันนั้น..ชั่งมันเถอะ แต่ว่าผมหนะ..” เขาพูดติดๆขาดๆบ้างพอช่วงกลางๆ แต่พอช่วงหลังๆ เขาก็ค่อยๆโน้มตัวเองลงมาให้พอดีกับตัวฉันก่อนที่จะทิ้งตัวลงกอดฉัน อย่างอ่อนโยน และอบอุ่น อ้อมกอดนี้เหมือนเครื่องบรรเทาความกังวลในตัวของฉันในตอนนี้ ได้เป็นอย่างดี “เป็นห่วงคุณนะ ผมกังวลว่าคุณจะเกลียดผมมั้ยหลังจากวันนั้น ผมรู้ผมคงจะเลวมากๆกับเมื่อคืนนั้น คุณคงจะเจ็บปวดมากๆกับเมื่อตืนนั้น คือ..ตอนนี้ผมไม่ได้อยากจะพูดอะไรมาก แต่ตอนนี้ขอผมเข้าไปคุยกับคุณหน่อยได้มั้ย”

 เขาคือจงอิน หนึ่งในสมาชิก exo และเป็นเพื่อนสนิทของเซฮุนแฟนของฉันเอง แค่เปิดประตูออกมา เขาก็ดูเหมือนอยากจะพูดกับฉันหลายๆอย่าง หลายๆเรื่องๆ และดูเหมือน..เขาก็จะอึดอัดใจไม่แพ้กับฉันตอนนี้เหมือนกัน เขาไม่ใช่คนเลวหรอกกับสิ่งที่เขาทำกับฉันไว้ แต่มันคือสิ่งที่เรียกว่า “ผิดพลาด” ของพวกเราทั้งคู่ ฉันก็ไม่พูดอะไร แต่ก็ปล่อยให้เขาเดินเข้ามาในห้องได้ตามสบาย

 “เอาอะไรมั้ย เดี๋ยวไปทำมาให้”ฉันพูดด้วยสีหน้าเรียบๆ วินาทีนี้ไม่ค่อยอยากจจะสบตากับใครเลยจริงๆ

ฉันปล่อยให้เขานั่งบนโซฟา ห้องรับแขกไปก่อน ก่อนที่จะรีบทำทีเดินไปที่ห้องครัว แต่โดนมือหนึ่งของเขาจับข้อมือไว้ ก่อนที่จะลากให้ฉันลงมานั่งข้างๆ แต่มือที่จับข้อมือไว้เมื่อกี้ จากข้อมือ ก็กลายเป็นกุมมือของฉันไว้บนอกของเขา

“ไม่ละ ผมมาที่นี่เพราะอยากคุยกับคุณกับเรื่องที่ผ่านมา..คุณไม่มาบริษัทมาสองวันนี้ ทำให้ผมใจแทบไม่มีสติจะงาน ว่าคุณเป็นอะไรรึเปล่า หรือไม่อยากจะเจอหน้าผมรึเปล่า คุณช่วยตอบผมหน่อยได้มั้ย ..”

          ฉันตอบติดตลกไปกับท่าทีอันดูสุดแสดกังวลของเขา แต่ถ้าเกิดเขารู้ข่าวของฉันละ เขาจะยอมรับว่าเป็นพ่อของลูกรึเปล่า? เรื่องนี้ก็กังวลอยู่เหมือนกัน “นี่..คุณรู้อะไรมั้ย ฉันไม่เคยเกลียดคุณเลยนะ หลังจากวันนั้นฉันก็ไม่เคนเกลียดคุณเพราะมันไม่ใช่แค่ความผิดของคุณ แต่มันเป็นความผิดของฉันด้วย..ตอบหน่อยได้มั้ยจงอิน.. ถ้าสิ่งที่ฉันกำลังจะบอกภายในตอนนี้มันคือเรื่องจริง และบางทีมันอาจจะมีผลต่องานเราด้วย สัญญาได้มั้ยว่าจะไม่เกลียด..ฉัน” ฉันพูดไปจนบางที ท่อน้ำตามันก็เก็มไม่ไหว น้ำตาคลอเอ่อล้นมาจากในตา จนทำให้จงอินตกใจว่าทำไมฉันถึงต้องร้องออกมา

            ตัวเขาก็รีบเอามือมาปาดน้ำตาออกให้อย่างอ่อนโยน จากนั้นก็ลูบๆหัวฉันช้าๆ ราวกับว่ากำลังปลอบโยนหัวใจที่กำลังช้ำเขียวของฉันให้

            “จงอินก็ไม่เคยโกรธตัลอยู่แล้วอะ อย่าร้องได้มั้ย จงอินรู้สึกไม่ดีจริงๆนะ ขอร้อง ไม่ร้องนะคนดี” เขาปาดน้ำตาให้อีกครั้ง จนตอนนี้เขาก็เอนหัวของฉันให้มาพิงบนไหล่ของเขา ซึ่งฉันก็ยอมพิงแต่โดยดี และอีกมือของเขา ก็คอยโอบไหล่ฉันไว้ราวกับจะบอกว่า อย่ากังวลไป เขายังอยู่

            ฉันรวบรวมสติทั้งหมด ก่อนที่จะบอกจงอิน กับสิ่งที่ฉันอยากจะบอกกับเขา “ฉัน…ท้อง จงอิน ฉันท้อง..แต่..”หลังจากที่ฉันบอกความจริงไปให้เขารู้ จากที่หน้าตาปกติของเขาในตอนนี้ ตอนนี้ใบหน้าของเขาเหมือนไร้จิตวิญญาณ หน้าไร้ความรู้สึก เขาเงียบไป จนตอนนี้ฉันก็ต้องรีบอธิบายต่อไปเรื่อยๆ “แต่ฉันก็ไม่ได้ต้องการให้นายมาเป็นพ่อของลูกฉันหรอกนะ นายรู้ไว้ก็พอ..ฉัน..”

            ฉันพูดค้างเอาไว้ก่อนที่จะปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาตามเคย พูดเรื่องนี้ทีไร น้ำตามันก็เหมือนจะไหลออกมาได้ตลอดเวลา จงอินที่นั่งมองฉันอยู่ เขาเขยิบเข้ามาใกล้ๆฉัน ก่อนที่จะก้มตัวลงมากอดพร้อมพูดอะไรสักอย่าง

            “อย่าพูดแบบนั้นได้มั้ย..มันทำให้ผมเหมือนเป็นคนไม่มีความรับผิดชอบเลยนะ

ขอโทษ.. ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ผมจะไม่ทิ้งให้คุณต้องอยู่คนเดียว อย่าร้องอีกเลยนะคนดี..ผมขอโทษ แล้วก็..อย่าหายไปแบบนี้อีกนะ ทุกคนเป็นห่วง..ผมก็ด้วย“

            “มันอาจจะทำให้งานของพวกเราทั้งคู่มีผลกระทบได้นะ”

            “เอาน่า”เขาผละออกจากฉันเบาๆ ก่อนที่จะยิ้มให้ฉัน แล้วเล่นหัวฉันไปด้วย”ผมจะรับผิดชอบเรื่องนี้เอง ทุกอย่างจะต้องดีขึ้นแน่นอน แต่ก็อยากให้คุณรู้ไว้ด้วยนะว่า สิ่งที่ผมทำไปไม่ได้ทำเพื่อเหตุจำเป็น หรือเพราะผมทำคุณท้อง แต่ผมจะทำเพื่อคุณและมิสเตอร์คิมตัวน้อยในนี้” เขาพูดติดหัวเราะ ก่อนที่จะชี้มาที่ท้องของฉัน

            “นายมันบ้า-/////-!” ฉันฟาดแขนไปตีที่ไหลเขาทีนึง แก้เขิน ตอนนี้กำลังอยู่ในสถานะ น่าวิตกอยู่นะ ทำไมเขาดูไม่กังวลอะไรเลย

            “งั้นพรุ่งนี้เราไปเจอพี่เจสกับครอบครัวคุณกันนะ แต่ตอนนี้ผมขอตัวกลับก่อน มีคิวซ้อมที่บริษัท กับพวกนั้นอ่ะ” เขาบอกลา ก่อนที่จะเดินจากไป แต่ก่อนไป เขาก็วนเดินกลับมาหาฉัน

            จุ๊บ! “พรุ่งนี้เจอกันนะ คุณ-คริสตัล-คิม ฮ่าๆ” เขาวิ่งแจ้นลงมาจุ๊บที่ปากของฉัน ก่อนที่จะทิ้งประโยคบ้าๆไว้ ทิ้งไว้ให้ฉันยืนหน้าแดงเป็นพริกสดอยู่แบบโต้งๆกันเลยทีเดียว

            ซึ่งแทนที่ฉันจะว่าเขาหรือทำร้ายร่างกายเขา แต่ฉันกลับทิ้งคำบอกลาว่า“ไปดีๆนะจงอิน”

©
t
b
u
t
t
e
r