ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    【f(x)ㄣexo】 ❝you're my angel。 ❞ #ฮุนมนุษย์หื่น

    ลำดับตอนที่ #2 : อีพีวันสึ。เธอคือใคร☀︎

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 433
      1
      15 พ.ค. 58

     
     

    Cheonsa Ep.1

     

     

    @กรุงโซล โหหิ้วว

     

    ...กาลละครั้งหนึ่ง นานมาแล้ว.. มีนางองค์หนึ่ง.. ไม่ใช่หละๆ พรึ่บๆ //เสียงแปลงลบกระดาน แสงแดดสอดส่องผ่านที่ผ้าม่านมาไม่นานมานี้ แสงแดดที่ส่งกระทบต่อเขา ที่นอนอยู่

     

     

    ปู๊ด~

     

     

    ชายหนุ่มผายลมสุดเหม็นออกมา แทนการสบถแปลกๆออกไป ตาที่ยังคงไม่เปิด ก็ใช้มือแทน คลำหาหมอนข้าง สุดรักสุดเหม็นที่หม่ามี้ซื้อให้ตั้งแต่วัยยังมีแค่เหงือก 

     

     

    จนสักพัก..เขาก็เจออะไรนิ่มๆก็ไม่รู้ แหม..ดมละ หอมชื่นใจเหลือเกิ๊น~ ไม่คิดเลยว่าน้ำลายของตัวเองจะหอมขนาดนี้ แหม อารมณ์อย่างนี้ขออีกนัด

     

    ปู๊ด~

     

    อ่าาห์ บายตูดจริงโว้ย —()/~

     

    ว่าแล้วก็เกาตูดนอนต่อสเต็ปเดิม...แต่เห้ย! เดี๋ยวดิว่ะๆ วันนี้วันจันทร์นี่หว่า..

     

    .

    .

    .

    .

     

    อิอิย์ กูแคร์ที่ไหน ปิดเทอมแล้วหนิ (≧∇≦)ว่าแล้วก็ บ้ายอ จุ๊บหมอนข้างตัวเองดังฟอดใหญ่เลย ว่ะฮ่ะฮ่าาาาาา~

    ว่าแล้วชายหนุ่มก็ยังคงหันมาสนใจกับหมอนข้างคู่ใจของตัวเองอีกครั้ง พร้อมใช้เท้าไขว้กับหมอข้างตัวเอง

     

     

    แต่เอ..ทำไมมันอบอุ่นจังว่ะ? เห้อมม..พอทุกคนมาอ่านผมแล้ว ผมก็คงจะให้ทุกคนนั่งดูผมตอนผมนอนไม่ได้หรอก ก่อนที่ผมจะลืมตาขึ้นมา ทำไมมันอบอุ่นจังหว่า...แต่คงจะปกติอยู่แล้วละมั้ง เพราะผมก็ไม่ได้ขี้มาหลานวันละ ความร้อนในตัวอาจจะแพร่ให้ก็ว่าได้ แต่ถ้าหากว่า มันมีเสียง แปลกๆ ชวนปลุกความเป็นชายขึ้นมาละ!?

     

    "อื้ออ~"

     

    "!!!!"

     

    เชี่ยยยย...ใครมาเปิดหนังโป๊แถวนี้ว่ะ!! O_O

     

    เหอะๆ อาจจะเป็นเสียงทีวีคนข้างบ้านก็ได้ละม้างงง~ ใส่ใจอะไรมากฟ่ะ กูนอนต่อดีกว่า ...มันคงเป็นอย่างนี้ไม่ได้หรอกครับ!

     

    เมื่อผมลืมตาขึ้นมา ผมก็รีบเด้งตัวขึ้นมา เพราะสิ่งตรงหน้าอะดิ..

     

     

    ...ผู้หญิง...

     

    กำเดาแม่งพุ่งงงงงงงครับท่านผู้โช้มมมมมมมมมม!-.,,,- ร่างบางที่กำลังนอนหลับอยู่ เสียงหายใจที่รวยริน ที่แสดงว่าเธอยังคงหลับอยู่ หึๆ จะรออะไรละครับ ถอดดิ! ไม่ใช่หละ สิ่งที่ผมกำเดาพุ่งไม่ใช่ว่าเจอแค่เธอหรอกครับ แต่ทุกคนครับ...แม่งดูดิ! สิ่งที่ติดตัวเธอมีแค่ กุงเกงใน กะ เสื้อกล้ามบางๆแค่ครึ่งตัวเองนะ!!!

     

    แม่เจ้า!! หุ่นนี่แม่งเอ็กซ์ บุญตาอิฮุนจริงจริ๊งงง >0< แต่เดี๋ยวดิเห้ย ผมไม่เคยพอหญิงมานอนนี่น่า.. แฟนก็ยังด้วยอ่ะ.. เมื่อวายก็ไม่ได้ไปไหนดูหนังเอ็กซ์ทั้งวันนี่นา.. เชี่ยละ แล้วคนงามคนนี้มาแต่ใดว่ะ! หรือว่ากูคลอดออกมาเอง? เห้ย กูไม่มีมดลูกนะนี่น่า กูจะคลอดออกมาได้ไง -...-

     

    ว่าแล้วระหว่างผมนั่งคิด กับการที่เธอปรากฏตัวบนเตียงผม อยู่ดีๆ ร่างบางที่นอนอยู่ ก็ลุกขึ้นมาส่งยิ้มให้ผม.. อย่าบอกนะว่า..ไอ้สัมผัสอบอุ่นๆ กับ กลิ่นหอมๆที่นึกว่าเป็นกลิ่นน้ำลายบูดเนี่ย คือจากเธอทั้งหมดเลย...กรี๊ดดดดดด~ งั้นที่จุ๊บไปตะกี้ก็เธออะดิ วรั้ยยยย~ฮุนโดนลวนลามค่าาา ./////.

     

    "เซฮุน~^^"

     

    "ธะ..เธอคือใคร? เธอมาที่นี่ได้ไง!! อ๊ากกกกกก!!!!! รู้จักชื่อฉันด้วย แว้กกกก!! เป็นลมแพร้บบบบ!!" แค่ก..เป็นลมทั้งๆที่เลือดเลอะหน้า..

    ลาก่อนครัชทุกคน ไว้พกันใหม่..เเอ่ก //คอหักตาย -_-

    By: นุ้งฮุนเมิงจะเวอร์ไปไหน ..

    xxxx

     

    ----------------------------------------------

     

    ฉันมีนามว่าคริสตัลนะทุกคนนน *O* ฉันมาอยู่บ้านที่บ้านเซฮุนตั้งแต่เมื่อคืนแล้วละ ไม่เข้าใจเลย~ ทำไมเซฮุนเขาถึงเป็นลมกันละ .3. ฉันมาผิดที่รึเปล่าเนี่ย //นั่งมองเซฮุน ที่กำลังเป็นลมแดก

     

    ว่าแล้วก็รีบลุกขึ้น พยุงให้เขา มานอนบนเตียงอีกครั้ง ก่อนที่ฉันจะเข้าห้องน้ำพร้อมนำกาละมังกับผ้าที่ไม่ล็ไม่ใหญ่มาก ลงมาชุบน้ำก่อนที่จะบิดน้ำ แล้วนำมาเช็ดหน้าให้เซฮุน

     

    ยังคงงงอยู่เลย ทำไมเซฮุนถึงกำเดาออกด้วยงะ? ตัลไม่รู้จีจีนะ . .'

     

    "โอยยยย~"

     

    "เซฮุนรู้สึกตัวเเล้ว ^^"

     

    เขาที่กำลังพยุงตัวขึ้นมานั่งอีกครั้ง ฉันก็รีบสวมกอดเขาทันที

     

    "ฉันเป็นห่วงเซฮุนมากเลยน้า~ ><"

     

    "-///-?" หอมมาก..หอมเชี่ยๆ กอดนานๆเลยนะตัวเอง~

     

    "ว่าแต่เธอเป็นใครกัน!! ทำไมเธอถึงมานอนกับฉันได้!!"

     

    เธอรีบตอบ ก่อนที่จะผละผมออกห่างจากเธอ ..เห้ย ตัวเธอ~ กอดอย่างนี้ แล้วพูดกันก็ได้นะ เราไม่ถือหรอก ;___; //อยากกอดอีก นุ่มนิ่มเหลือเกิ๊นน >0<

     

    "เซฮุนอยากรู้จริงๆหรอ?"

     

    "อะ..อื้ม ก็ใช่นะสิ"

     

    "งั้นก็ตามนั้น แต่สัญญานะว่าจะไม่ตกใจคริสตัลหนะ?"

     

    คริสตัล?? ชื่อของเธองั้นเหรอ?

     

    "อื้ม โอเค" เก๊กขรึมเข้าไว้ จะได้ดีงาม :3 คึคึคึคึคึคึ ~

     

    ว่าเเล้ว เธอก็ถอยหลังห่างจากผมไปสองสามก้าวก่อนที่เธอจะพูดอะไรออกมา แล้วมีแสงประกายแวววาวเต็มไปทั่วห้อง

     

    "the magic! ข้าขอให้เจ้าแสดงร่างที่แท้จริง!!!"

     

    เมื่อแสงหายไป จากที่เห็นเป็นมนุษย์คนธรรมดาๆ ก็เริ่มมีปีสีขาวที่ใหญ่สง่างาม และชุดขององค์เทพ ที่ขาวบริสุทธิ์ งดงาม

     

    ผมมองเธออย่างตกใจ...อย่าบอกนะว่า..

     

    บ้าน่า..นางฟงนางฟ้าอะไรกันจะมีจริง

     

    "แต่คริสตัลเป็นนางฟ้านี่คะ เซฮุนไม่เชื่อหรอ?"

     

    มองสายตาแบบนั้นทำไมกันอะตัวเธอ~ ทำไมพูดเหมือนอ่านใจคนเราได้ว่ะ

     

    "เซฮุนพูดไม่น่ารักเลยนะคะ"อย่ามองแบบแมวอ้อนวอนเจ้านายดิ.."แต่คริสตัลเป็นนางฟ้าจริงๆนะคะ นางฟ้า หรือ เทวดา ทุกๆคนบนสวรรค์จะสามารถอ่านใจมนุษย์ได้"

     

    "เธอเป็นนางฟ้าจริงป่ะเนี่ย ไม่ได้ใส่ปีกมาเล่นๆหีอกใช่มั้ย!"

     

    "ซะ..เซฮุน ใจร้ายอ่ะ ไม่เชื่อคริสตัลหรอ ฮะฮึก QwQ"

     

    ทำไม เธอดูเปราะบางจังโว่ะ -3-

     

    "แหะๆ ละ..ล้อเล่นน่า เซฮุนพูดเล่นอะ นะน้าา ไม่ร้องนะครับ ขอโทษๆ ซอรี ซอรี กัมมันจอนเนก อะหึ่มๆเป็นเพลงพี่ซูจู๋เลย ขอโทษน้า~"

     

    "คิกๆ คริสตัลไม่โกรธคุณเซฮุนหรอกค่ะ คุณเซฮุนน่ารักจะตาย คริสตัลเกลียดเซฮุนไม่ลงหรอกนะ^^"

     

    บอกช้าจริง ตัวผมละทำตัวปัญญาอ่อนตั้นาน -_-'

     

    "ว่าแต่..แล้วเธอรู้จักฉันได้ไงอะ .. บ้านฉันด้วย!"

     

    "ก็แหมม" ว่าแล้วเธอก็บิดตัวไปมาก่อนที่จะเดินเข้ามาใกล้ผมพร้อมกระซิบว่า"&@#%"

     

    โหยยย! ไม่อยากจะเชื่อออ!! '_'

     

     

     

    Talk with saiyah!

     

    สวัสดีเด้อค่ะเด้อ 555 ฮุนดูหื่นจกเปรตมากเลยใชีมั้ย555

    ตอนเปิดเทอมกะจะเปลี่ยนนิสัยคาแร็คเตอร์ค่ะ ขอเี่ยนตอนที่มีคอมใช้ละเน้อ ตัลนางใสๆนะรักฮุนผู้เป็นที่รักแค่คนเดล ถถถ อยากรู้ตัลบอกไรฮุนให้รอตอนหน้าน่ะ! เม้นเยอะ อัพเยอะครัช ถถถถ ขออภัยที่ผลัดวันประกันพรุ่งนะค่ะ ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ เพราะเรามัวมุ่งแต่บทความอื่นเลยไม่ว่างแต่งเลย ยังไง ก็อย่าลืมคิมเม้นน้า จุ้บๆจ้าถถถ เห้ยๆ ไม่เม้นไม่อัพน่ะถถถถ

    @SQWEEZ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×