ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    หนุ่มสุดฮอตกับประธานสุดแสบ

    ลำดับตอนที่ #2 : ร้านอาหารของ...กับวันเกิดสุดวิเศษ1

    • อัปเดตล่าสุด 26 พ.ค. 50


    ***เลิกเรียน***

    ฉันรีบเดินลงมาข้างล่างเพราะปล่อยเคนรอนานแล้ว เคนชอบโมโหเวลาฉันเลิกเรียนช้า เพราะว่า เคนจะกินข้าวผิดเวลาประจำ อย่างเช่นวันนี้

    "ทามไมมันช้ายังงี้ล่ะฮะ"

    "แหะๆ เค้าขอโทดนะอาจาร์สอนเลยเวลาอ่ะ"

    "เอากระเป๋ามานี่ฉันถือเอง เดี๋ยวเตี้ยหนักกว่าเดิม"อะไรกันนี่ฉันสูง170 ซ.ม.นะเตี้ยตรงไหนอ่ะ ม่ายเห็นจะเตี้ยเลย แต่ฉันก็อาจจะเตี้ยในสายตาเคนก็ได้ ก็เคนสูง190ซ.ม.^^

    "ขึ้นรถไปเลย! ด่วนๆ"เคนโยนกระเป๋าฉันเข้าไปในรถ แล้วก็จะออกรถเลยเหมือนกับจะทิ้งฉันถ้าม่ายขึ้นรถเดี๋ยวนั้น

    "จะไปไหน"

    "ไปกินข้าว"

    "รู้แล้วว่าไปกินข้าว แต่ไปกินที่ไหน"อยากจะsayมากว่ากินข้าวกับเคนแต่ละที่ไม่เคยซ้ำกันเลย ไม่รุว่าไปขุดแหล่งทานข้าวมาจากไหนเยอะแยะ

    "ถึงแล้วก็รู้เองแหละ"แล้วเคนก็เอือมมือไปเปิดเพลงฟัง ส่วนฉันก็ได้แต่มองทางรอบๆ(ก็ทางมานไม่คุ้นตาอ่ะ)

    **ร้านอาหารริมทะเล**

    "เอ้า! ลงมาได้แล้วถึงแล้วเดย์"นี่ฉันหลับไปตอนไหนล่ะเนี่ย

    "ที่ไหนอ่ะ"

    "ร้านอาหารอ่ะดิ ลงมาได้แล้ว หิวข้าว"

    "จ้าๆ รู้แล้ว" ฉันรีบลงจากรถก่อนที่จะถูกขังไว้ในรถเพราะ เคนกำลังจะล็อครถถ้าฉันไม่ลงไป

    "มาแล้วเหรอจ๊ะเคน"ผู้หญิงวัยกลางคนเรียกเคน ผู้หญิงคนนั้นคือใคร

    "ครับแม่ นี่เดย์คับ" 0.0แม่เคนหร๋อเนี่ย

    "สวัสดีค่ะ"

    "สวัสดีจะ เดี๋ยวเราเข้าไปกินข้าวกันดีกว่านะ"แม่เคนโคตะระสวยเลยอ่ะ

    **ห้องอาหาร**

    "อยากทานอะไรก็สั่งเลยนะจ๊ะ ร้านนี้ของแม่เอง"

    "ค่ะ ขอบคุณมากค่ะ"

    ครืด~ครืด~

    "ขอตัวสักครู่นะคับแม่ เดย์เดี๋ยวมานะ"(_ _)(- -)

    "รีบๆนะจ๊ะ"แล้วเคนก็เดินออกนอกห้องไป ส่วนฉันคิดว่าเดี๋ยวแม่เคนต้องถามประวัติฉันแน่นเลย

    "พ่อแม่ หนูทำงานอะไรรึจ๊ะ"นั้นไงเดาไว้ไม่ผิด คำถามมาแล้ว

    "บริหารโรงแรม กับ บริษัทขายรถยนต์ค่ะ"

    "โรงแรมของเครืออะไรจ๊ะ"

    "โรงแรมปางแก้วค่ะ"

    "เป็นโรงแรมที่ดังมากเลยนะ แม่ไปเที่ยวต่างจังหวัดทีไรก็พักที่นั่นทุกทีเลย"ก็โรงแรมของบ้านฉันมีทั่วประเทศนิ

    "ค่ะ ไม่ทราบว่าคุณแม่ชื่อ รัตนพร ใช่รึป่าวคะ"

    "ใช่จะ หนูรู้ได้ไงจ๊ะ"

    "หนูเคยดูชื่อของลูกค้าที่มาพักเป็นประจำ เลยพอจำได้ว่าส่วนใหญ่ชื่อของคุณแม่จะมาพักบ่อย"

    ก๊อกๆ~

    "คุยอะไรกันอยู่คับ"

    "ก็เรื่องของแฟนลูกนั่นแหละจะ เหมือนกับที่ลูกเคยเล่าให้ฟังเลย"

    "ดีใช่มั๊ยล่ะ ผมบอกแล้วไม่เชื่อ"

    "ดีมากจะ แต่ว่าตอนนี้เรารีบกินข้าวกันดีกว่านะนี่ก็เย็นแล้ว เดี๋ยวจะไปส่งหนูเดย์ดึกเอา"

    หลังจากกินอาหารเสร็จ เคนก็มาส่งที่บ้าน (อาหารอร่อยมากๆค่ะ)

    **หน้าบ้านฉันเอง**

    "ฝันดีนะ เดย์^^"

    "อือ... ขับรถระวังด้วยนะนี่ก็มืดแล้วด้วย"

    "คับ...เดย์มีไรจะบอก"

    "อะไรอ๋อ"

    "เอียงหูมาใกล้ดิ"เอาเอียงก็เอียง มีอะไรอ่ะรีบๆบอกซะที

    จุ๊บ...

    "ไปแล้วนะ บ๊ายบาย"0///0งงเจ้าค่ะโดนขโมยหอมแก้ม

    **ในบ้าน**

    "คุณหนูจะรับอะไรดีคะเดี๋ยวป้าไปเอามาให้"

    "ไม่เป็นไรค่ะป้าแช่ม หนูทานข้าวมาแล้วป้าไปนอนเถอะค่ะ"

    "ค่ะ ถ้าคุณหนูมีอะไรก็เรียกป้านะคะ"

    "ค่ะ^^"

    แล้วฉันก็เดินขึ้นห้องนอนอาบน้ำเสร็จแล้วก็นอน เพราะพุ่งนี้ก็ต้องไปเรียน

    ฉันอยากจะบอกว่าทั้งสองอาทิดที่ไปโรงเรียนฉันจะโดนไคโตะแกล้งทุกวันทั้งดึงเก้าอี้ เล่นหัวฉัน แล้วก็ชอบทำให้ผู้หญิงทั้งห้องกรี๊ดเนื่องมาจากความหล่อของมัน เพราะมันรู้ว่าฉันม่ายชอบเสียงกรี๊ด เลยแกล้งแล้วก็เอาตุ๊กแกยาง มาแกล้ง เพราะฉันเกลียดตุ๊กแกมาก มันแกล้งฉันสารพัดเลย   

    พอฉันจะตบหัวมันก็ตบไม่ถึงเพราะมันสูงเกือบ 2 เมตรสูงพอๆกับเคน แต่มันสูงกว่า

    ***วันเกิดของฉัน***

    ตื่นได้แล้ว ยัยขี้เซ้า ตื่นๆ [เคนเป็นคนอัดเสียงนาฬิกาปลุกให้]

    ฉันรีบก็อาบน้ำเพราะวันนี้ฉันจะไปเที่ยวกับเคนแล้ววันนี้ก็เป็นวันเกิดฉันด้วย

    "จะใส่ชุดอะไรดีอ่ะ นึกไม่ออก"ฉันยืนอยู่หน้าตู้เสื้อผ้าเกือบ 20 นาทีแล้วยังหาชุดใส่ไม่ได้เลย

    ก๊อกๆ~

    "เข้าเลยมาค่ะ ประตูม่ายได้ล็อคค่ะ"

    "คุณเคนให้เอาชุดขึ้นมาให้คุณหนูค่ะ"ป้าแช่มหิ้วถุงหิ้วกระดาษสีขาวมาให้ฉัน

    "ขอบคุณค่ะ" เย้! มีชุดใสแล้ว

     ฉันรีบเอาชุดที่เคนเอามาให้ใส่ มันเป็นชุดกระโปรงสายเดี่ยวสีขาวสั้นเข้านิดนึงอ่ะนะ

    **ข้างล่าง**

    "ป้าคะ แล้วเคนล่ะคะ"

    "ในครัวค่ะคุณหนู"

    "เข้าไปทำอะไรในครัวนะ"

    **ครัว**

    "ทำอะไรอ่ะเคน หอมจัง"ฉันสงสัยตั้งแต่อยู่ในห้องแล้วว่ากลิ่นอะไรหอมๆ ที่แท้ก็ฝีมือเคนนี่เอง

    "ไม่บอก"

    "บอกหน่อยเหอะ"

    "ไม่"

    "งั้นขอดู"

    "ไม่"งกอีกแค่ขอดูก็ไม่ให้

    "วันนี้จะไปเที่ยวไหนอ่ะ"

    "ไม่บอก"อะไรกันไม่ยอมบอกอะไรเลย แถมไม่ยอมหันหน้ามาพูดอีก

    "เคน...โอ๊ย!"โคตะระเจ็บเลย ดันเดินเตะโต๊ะ

    "เฮ้ย! ยัยซุ่มซ่ามเป็นไงล่ะเจ็บตัวอีกแล้ว"

    "แง TT อย่ามาว่าเค้านะ"

    "ไปรอข้างรอนอกเร็ว เดี๋ยวพยุงไป"

    **ห้องรับแขก**

    "ไหนดูดิ๊"

    "โอ๊ย! อย่ากดดิ มันเจ็บนะT^T"

    "โทดทีๆ"

    "มาทายาดีกว่านะ"

    "ฮือๆTTมาเอา มานเจ็บอ่ะ"

    "อย่าร้องน่ะทานิดเดียวเอง"โดนดุอีกแล้ว

    "น่ารักชะมัด"

    "หา...อะไรนะ"ได้ยินไม่ถนัด มันแต่ร้องไห้อยู่

    "ป่ะ ป่าวไม่มีอะไร0///0"

    "แน่นะ"ไม่มีอะไรแล้วทำไมต้องหน้าแดงด้วย

    "อือ...นั่งอยู่นี่ล่ะไม่ต้องเดินไปไหนแล้ว"พูดจบเคนก็เดินเข้าครัวไปเลย ทามมายวานนี้ถึงเปนวันซวยของฉันเนี่ย T T

    ***ผ่านไป 15 นาที***

    "เสร็จแล้วก๊าบบบบ"เคนออกมาพร้อมกับคุ๊กกี้

    "................"งอนนะรุมั้ยเนี่ย

    "เป็นไรอ่ะ"

    "................."

    "อย่างอนดิ ขอโทดน้า"

    "................"

    "น้า~ อย่างอนเลยนะคับคนดี"

    "ไม่งอนก็ได้"

    "กินมั๊ย"

    "ที่เคนทำเมื่อกี๊ใช่ป่ะ"

    "อือ_(- -)(_ _)"

    "กินล่ะนะ"ฉันหยิบคุกกี้กินจนเกือบหมด

    "เฮ้ย! พอได้แล้วกินอะไรเยอะแยะ แล้วนี่ก็ไปได้แล้วอย่าเอาแต่กิน"เคนลากฉันออกจากบ้าน

    "ไปไหน"

    "ไปไหนก็ได้  เดย์หลับตาแปบนึงดิ"ตอบกวบพระบทาเหลือเกินนะ

    "ทามไมอ่ะ"

    "บอกให้หลับก็หลับดิ"หลับก็หลับมานมีอะไรกานนักหนาเนี่ย ถึงลืมตาไม่ได้น่ะฮะ

    "ลืมได้ยัง"

    "อือ"

    "อะไรอ่ะ"ฉันจ้องไปที่สร้อยคอรูปดาวเมื่อลืมตาขึ้น

    "ชอบรึป่าว"

    "อือ...มานน่ารักดีนะ"

    "มันมีเป็นคู่น่ะอีกอันอยู่ที่ฉัน"แล้วเคนก็หยิบอีกเส้นข้นมาใส่

    "นี่ชุดนี้เคนเลือกอ๋อ"ฉันชี้ไปชุดที่ฉันใส่อยู่

    "ป่าว...แม่ฉันเป็นคนเลือก เมื่อวานบอกให้ฉันไปเอาชุดที่ร้านให้เธอ"

    "งั้นฝากไปขอบคุนท่านด้วย น้า~"

    "ไปขอบคุนเองดิ"

    "หา............จะบ้าอ๋อเคน ฉันจะไปยังไง"

    "ไปกับฉันไง ไปตอนนี้เลย"

    "อ๊ากกกกกกกก จะบ้าอ๋อม่ายอาวน้า~ ฉันไม่ปายยยยยยยยยT T"

    "เธอต้องไปเดี๋ยวนี้ ขึ้นรถ!"

    "ม่ายอาววววววววววววววววT T" แล้วในที่สุดฉันก็โดนเคนลากขึ้นรถสำเร็จ ฮืออออๆเคนใจร้ายที่สุดเลยวันนี้วันเกิดฉันนะ ทามมายไม่ตามใจฉันบ้างอ่ะ บังคับขู่เข็นกันอยู่ได้ทุกวัน ขนาดวันเกิดฉันยังม่ายเว้นเลย คนสวยกลุ้มT T

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×