หทัยนาคา

เปิดเรื่อง 29/3/2560

ความรัก ความแค้น ฝังลึกมาเนิ่นนานหลายร้อยปี ถึงเวลาต้องชดใช้อย่างสาสม

ปมปัญหาในอดีตกำลังจะถูกสะสางในไม่ช้า

ความทุกข์ตรมในใจกำลังจะได้รับการเยียวยา

การรอคอยของเขาใกล้ถึงจุดสิ้นสุดสักที

ในที่สุด เราจะได้พบกันอีกครั้ง นีราเอ๋ย

******

“ท่านมาแล้วหรือ”

            สำนวนการพูดอย่างนี้...นีรานาคี

            สริตาคงฝันถึงห้วงในอดีตติดๆกันหลายครั้ง จึงทำให้ละเมอพูดจาเหมือนนีรา ในชาติภพก่อน

            เขาพยักหน้ายิ้มๆ

            “พี่มาแล้วเจ้า”

            เธอตรงกอดเขา ซุกหน้าเหมือนครั้งที่เป็นเด็กน้อย ไร้เดียงสา

            “น้องอยากฝันถึงท่าน ไม่อยากฝันถึงคนอื่นเลย” เธอทำหน้ามุ่ย ดวงตาปรือ ขมวดคิ้วไม่ชอบใจมาก

            ภิชญะกุมมือเล็กมาแนบหน้า

            “อยากฝันถึงแต่พี่หรือ” เขาอมยิ้ม อยากให้เธอฝันถึงแต่ตนเหมือนกัน แต่คราวนี้เขาไม่สามารถควบคุมฝันของเธอได้

 นับวันพลังของนีราที่ซุกซ่อนในตัวสริตาเริ่มกล้าแข็งขึ้นทุกขณะ

 ดีที่เขาลบเลือนความทรงจำแสนเจ็บปวดในช่วงหลังๆของเธอไปแล้ว

 ไม่เช่นนั้นสริตาไม่อาจรับกับสิ่งที่เคยเกิดขึ้นได้แน่ 

เขาเองก็ไม่อยากจดจำอันน่าขื่นขมเหล่านั้นเช่นกัน

            หญิงสาวพยักหน้า แล้วซุกอกเหมือนลูกแมวน้อย ออดอ้อนตามนิสัยเดิมของนีรานาคี

            เขาจุ๊บหน้าผากอย่างรักใคร่เอ็นดู เฝ้ามองเธอหลับใหล

 จากนั้นประคองร่างอิ่มนอนแนบอก หลับตาลงอย่างอิ่มเอมใจ

ฝากผลงานค่ะ 

 

     

   

ผลงานของนามปากกาอื่นค่ะ แนวโรมานซ์ 

 

พูดคุยกันได้ที่นี่ค่ะ ^^

   

พี่ภิชญะกับน้องกั้งวางแผงแล้วค่ะ

ขอฝากไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ ^^

อีบุ๊ควางขายแล้ว จะอัพให้อ่านจนครบ 60 % นะคะ

ขอบคุณทุกการติดตาม ทุกกำลังใจค่ะ