ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Because of my son (KYURYEO WONBOM HYUKMIN FT.HC KT )

    ลำดับตอนที่ #2 : At The Begining(100%)

    • อัปเดตล่าสุด 29 มิ.ย. 54


    First Part

    “ทึกในฐานะเราเป็นเพื่อนกันมานานแล้วเราก็มีลูก 3 คนเหมือนกัน เราน่าจะให้ลูกเรามาทำความรู้จักกันให้ดีกว่านี้…แบบว่าเผื่อตระกูลเราจะได้มาเป็นทองแผ่นเดียวกัน” พูดจบพร้อม ยิ้มร้ายๆ

    “ชอลๆ เกิงว่าเราอย่ายกลูกให้ใครง่ายๆเลยนะ ชอลไม่ห่วงลูกบ้างหรอ ลูกยังไม่โตเลยนะชอล” ร่างสูงว่าหน้าหงอยๆ

    คุณและคุณนายโจจิบชากันอย่างมีความสุขโดยไม่สนใจเสียงรอบข้าง ปล่อยให้คุณคิมและคุณนายคิมเถียงกันต่อไป

    “ก็ดีกว่าให้ลูกไปคบกับคนที่ไม่รู้จักนะเกิง ลูกของทึกกี้ไม่ดีตรงไหน” ร่างบางว่าสีหน้าไม่พอใจ

    “กะ กะ กะ ก็ เช่นซีวอนเจ้าชู้เสเพล คบใครไม่จริงจังจะคบกับลูกเราได้นานหรอ ฮยอกแจก็กะล่อนไร้สาระไปวันๆ ส่วนคยูฮยอนก็เกรียนซะลูกเราจะทนคบได้หรอชอล”

    “พอถึงเวลาคบจริงๆจังๆแต่ละคนก็ปรับตัวได้เองนั้นแหละ เกิงก็คิดมากไปได้”

    “ก็ลูกเราทั้งคนนะชอล”

    “กล้าหรอคุณ ฉันบอกว่าคบได้ก็คบได้สิ”

    “จ๊ะ” ในใจก็คิด”ชีวิตลูกตรูจะเป็นไงฟระเนี่ย!!! แต่ไม่เป็นไรพ่อจะช่วยลูกเอง”

    หลังจากทึกกี้ได้สติจากการตกอยู่ในภวังค์ของการจิบชา

    “ทึกว่าก็ดีนะชอลเพราะผู้หญิงที่เข้ามาหาลูกแต่ละคนของทึกก็หวังแต่สมบัติทั้งนั้นแหละ”

    “อืม ก็ดีเหมือนกันเจ้าลูกชายทั้ง3คนจะได้เรีนรู้ความรักที่แท้จริงได้ซักทีฉันจะได้ไม่ต้องมาคอยแก้ปัญหาเรื่องสาวๆให้พวกมัน” ร่างสูงใหญ่ของคังอินพูดขึ้น
     
     
    Siwon Part

         “อะไรนะแม่! แม่จะให้ผมเเต่งกับนายเฉิ่มลูกชายของป้าชอลเพื่อนแม่นะหรอ”
    พูดด้วยท่าทีตกใจ แล้วก้มลงตัดวอฟเฟิลในจานหรูให้เป็นชิ้นพอดีคำ

    “ใช่จ๊ะลูก ลูกต้องเเต่งงานกับน้องนะ”

    “แม่หาคนที่ดีๆกว่านี้ไม่ได้หรอ หน้าตาก็งั้นๆแถมยังไม่มีอะไรน่าสนใจอีก แล้วที่ผมรับไม่ได้สุดๆนะ คือ คือ คือ ผมไม่ชอบคนใส่แว่น”

    จองซูก็คิดถึงตอนม.ต้นลูกก็เคยใส่แว่นไม่ใช่รึไง? แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเชิงบังคับ

    “แล้วจะทำไงละลูก ก็แม่ชอบลูกสะใภ้คนนี้จะให้แม่ไม่ได้หรอ”

    “แล้วทำไมอะแม่ ทำไม ทำไมต้องเป็นคนนี้ ระดับผมมีสาวน่ารักๆมาชอบตั้งเยอะผมยังไม่ค่อยจะสนใจเลย แล้วจู่ๆจะให้ผมไปเเต่งงานกับนายเฉิ่มเนี่ยนะ”

    จองซูก้มน่านิ่งแล้วปาดน้ำตา

    “เออๆแม่ ลองดูก็ได้แต่ถ้าผมไม่ถูกใจจะไม่เอาทันทีเลยนะ”

    ร่างสูงว่าแล้วเดินออกจากบ้านไปแล้วทิ้งวอฟเฟิลเเละกาแฟอุ่นๆไว้กับแม่ที่นั่งจิบชาและแสยะยิ้มอย่างผู้ชนะ ใช่แล้วการแสดงของเธอได้ผล
     
     
    Kibum Part

              “แก้มบวมมาหาม๊าหน่อยซิจ๊ะ”เสียงร่างบางของคุณแม่เรียกลูกชายคนกลางเข้ามาหา

    “ครับม๊า”ร่างบางในชุดนอนเดินลงมาหาแม่แล้วถามแม่ด้วยเสียงงัวเงียว่า

    ”ม๊าคร๊าบ~มีอะไรถึงเรียกหนูหรอคร๊าบ~”

    “คิบอม ม๊าจะให้หนูเเต่งงานกับพี่ซีวอนลูกชายของทึกกี้เพื่อนแม่น๊า~”

    “โจซีวอนที่อยู่มหาวิทยาลัยตรงข้างโรงเรียนนะเหรอครับ” หาวพร้อมขยี้ตาเบาๆด้วยมือเล็กๆ

    “ใช่จ๊ะ”หน้าสวยหันมาเอนหัวซบไหล่สามีแล้วยิ้มให้กับลูกชาย

    “ได้ข่าวมาว่าพี่เค้าเจ้าชู้ไม่ใช่หรือครับ?แถมยังดูเป็นคุณชายแบบสุดๆอีกด้วย” หนูกลัวอะT^T

    “แต่ม๊าก็ยังอยากให้หนูคบกับพี่เขาอยู่ดีนั้นแหละ”

    ลูกชายที่นั่งตักคุณพ่อด้วยท่าทางที่กังวล หันหน้าไปถามว่า

    “ป๊าครับหนูจะยอมเเต่งงานกับพี่เขาก็ได้นะครับ แต่ไม่รู้ว่าพี่เขาจะยอมเเต่งงานกับหนูรึเปล่า”

    คุณแม่ที่นั่งฟังอยู่ก็โล่งใจที่ลูกชายฟังเชื่อฟังตัวเองมากขนาดนี้ ก็เลยดูอารมณ์ดีเป็นพิเศษ ส่วนคุณพ่อก็นั่งโอบกอดลูกชายอย่างหวงแหน พร้อมเอาใบหน้าแนบหลังลูกชาย น้ำตาซึมด้วยความหวงและสงสารลูกชาย พร้อมวางแผนสอดแนมและวิธีขัดขวางไว้อยู่ในใจลึกๆ

    “หึ หึ หึ”เสียงเบาๆในลำคอซึ่งเเม้เเต่ลูกชายของเขาก็ยังไม่ได้ยิน

    “เฮ้อตกลงก็คงต้องเเต่งงานกับพี่เขาใช่ไหมเนี่ย” 


    Hyukjae Part

           “ไอ้กุ๊กไก่มาหาพ่อหน่อย”เสียงตะโกนดังจากหลังบ้านโจ2-3รอบ

    ทันใดนั้นลูกชายก็ตระโกนมาจากที่ไหนสักที่ ที่อยู่ห่างไกล
     
    “พ่อครับ~~ผมอยู่นี่~~” คุณพ่อมองเลิกลักแล้วหันไปทางทิศตะวันตกของบ้านซึ่งเป็นโรงเลี้ยงไก่
     
    “กุ๊กไก่อยู่ไหน~~ พ่อมองไม่เห็น” ลูกชายที่ใส่ชุดกันน้ำสีเหลืองมีรูปลูกเจี๊ยบอยู่ตรงกลางพร้อมกับถังอาหารสีแดงตะโกนบอก
     
    “ผมอยู่ในโรงเลี้ยงไก่” คุณพ่อมองอย่างภาคภูมิใจ ลูกชายเพียงคนเดียวที่คิดจะสืบทอดกิจการต่อจากตัวเอง
     
    “ฮยอกลูกรู้จักซองมินมั้ย เคยคุยกับเค้ามั้ยลูก”
     
    “ก็ไม่ถึงกับคุยหรอกครับพ่อ แค่ผมเข้าห้องปกครองทุกครั้งก็เจอเค้าทุกครั้ง เค้าจะชอบทำท่าหยิ่งๆแต่จริงๆแล้วน่ะนะพอเค้าอยู่หลังโรงเรียนคนเดียวทีไรเค้าก็มักจะทำหน้าอมยิ้มเหมือนกับตอนกำลังมองสิ่งของที่ชอบมากๆอยู่อย่างนั้นแหละ” คุณพ่อฟังด้วยความตั้งใจแล้วถามกลับว่า
     
    “รู้เรื่องเขาขนาดนี้ถ้าพ่อให้ลูกคบกันลูกจะOKมั้ย” ฮยอกแจมองพ่อยิ้มๆ
     
    “ก็ผมชอบเค้าอยู่แล้วมีรึจะปฏิเสธ”
     
    “งั้นหรอ~~” หันหลังให้แล้วหยิบโทรศัพท์ไปเมาท์กับคุณนายคิมฮีโดยทันที


    Kangin&Heechul Part
     
    ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด “สวัสดีคะ” ฮีชอลพูด
     
    “คิมฮีผมคังนะมีข่าวจะมาอัพเดท”
     
    “อะไร อะไรหรอคะคุณคัง!!!”คิมฮีพูดด้วยเสียงอยากรู้สุดๆ
     
    คุณคังเล่าเรื่องทั้งหมดให้คิมฮีฟัง พอจบคิมฮีตอบกลับว่า
     
    “ชอลคุยกับมินแล้วมินบอกว่าถ้าฮยอกทำให้มินชอบได้ก็OK”
     
    “งั้นหรอถ้าผมมีข่าวอัพเดทจะโทรไปอีกนะครับ”

    “ค่ะ” ตรู๊ ตรู๊ ตรู๊


     
    Kangin&Hyukjae Part

    “ไอ้กุ๊กไก่เมื่่อกี้พ่อโทรหาป้าชอล หนูมินลูกป้าชอลเขาบอกว่าถ้าลูกทำให้เขามาชอบลูกได้ก็OK"

    “หรอครับ หึ หึ หึ เห็นผมหน้าไก่ๆแบบนี้ผมก็จีบสาวเก่งนะครับรับรองยังไงซองมินก็ต้องชอบผม” หึ หึ หึ ซองมินรู้จักฮยอกแจน้อยเกินไปซะแล้วร่างสูงคิด
     
    “ไอ้หน้าไก่ๆอย่างผมนี่แหละที่จะทำให้คนอย่างซองมินมาชอบให้ได้”ฮยอกแจหันมาพูดกับพ่ออย่างภาคภูมิใจ


     
    Sungmin Part

    “มินๆลูกทำอะไรอยู่จ๊ะ” คุณแม่สาวสวยเดินมาตามลูกชายในสวนทานตะวันที่ลูกชายปลูกเอาไว้
     
    “ฮะ ม๊า”ลูกชายที่หน้าตาสวยราวกับผู้หญิงเอ่ยขึ้น
     
    “ลูกรู้จักฮยอกแจที่เป็นเพื่อนสนิทคิบอมรึเปล่าลูก”
     
    “รู้จักฮะ เค้าเข้าห้องปกครองแทบทุกวันจนมินจำหน้าได้แล้วฮะแม่”

    พูดขึ้นแล้วไปสนใจกับการรดน้ำดอกทานตะวันต่อ
     
    “แม่อยากให้มินๆคบกับฮยอกเขานะลูก เพราะฮยอกเป็นลูกของทึกกี้เพื่อนแม่ อีกอย่างลูกแม่ออกจะสวยบลิ้งขนาดนี้ แม่ก็ต้องเลือกคนที่รู้จักคนที่ไว้ใจได้สิลูก”
     
    “คนอย่างฮยอกแจเนี่ยนะฮะที่ม๊าไว้ใจ เหอะ มินว่ามินหาคนที่ดีกว่านี้ได้นะฮะ”
     
    “เออน่าลูกเขาอาจจะมีดีมากกว่าที่ลูกคิดก็ได้นะแม่ก็ไม่รู้ลูกก็ลองๆคบดูแล้วกันนะจ๊ะ” คนเป็นแม่พูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
     
    “ไม่เอาอะม๊า ม๊าก็รู้ว่ามินไม่ชอบให้ใครมาบังคับมิน มินไม่ชอบไอ้หน้าไก่นั่นหรอกการเรียนก็ไม่ดี ความประพฤติก็ไม่ดี ควารับผิดชอบก็ไม่มีมีแต่เรื่องแย่ๆ ม๊ามองว่าไอ้ไก่นั้นมันมีดีตรงไหนฮะ” พูดด้วยสีหน้าไม่พอใจ

    “ไม่เอาอะม๊า แต่ว่านะถ้าหน้าไก่นั่นทำให้มินชอบได้ก็ตกลง”

    ซองมินว่าพลางทำหน้าเจ้าเล่ห์

    “หึ หึ หึ หน้าอย่างนายนะหรอจะทำให้คนอย่างฉันชอบได้”
     


    Kyuhyun Part

    “เฮ้ยไอ้กี้ อาจารย์ใหญ่เรียกไปพบอะ”เสียงนุ่มๆของเยซองเพื่อนสนิทของ
    คยูฮยอนดังขึ้น
     
    “รู้ป่ะว่ามีเรื่องไร”
     
    “เรื่องที่มึงหนีเรียนไปเกรียนป่ะวะ”
     
    “เออ แล้วจะโดนไรอีกวะเนี่ย”
     
    แอด….. เมื่อคยูฮยอนเข้าไปในห้องอาจารย์ใหญ่
     
    “อาจารย์เรียกผมมีอะไรหรอครับ”
     
    “ก็เธอโดดเรียนซะจนจะหมดสิทธิ์สอบอยู่แล้ว เธอจะต้องถูกทำโทษ เพราะฉะนั้นทุกวันตอนบ่ายๆเธอต้องไปช่วยคิม เรียวอุคให้อาหารสัตว์ที่สวนสัตว์หลังโรงเรียน”
     
    “ให้ผมไปทำงานอย่างอื่นได้มั้ยครับ” ให้ตรูไปทำงานกับสัตว์เนี่ยนะคยูฮยอนคิด
     
    “ไม่ได้ฉันไม่ให้เธอไปดูแลกรงสัตว์ดุร้ายก็ดีเท่าไรแล้วคยูฮยอน!!!”
     
    “ครับๆ ทำก็ทำครับ”
     
    “ต้องทำอยู่แล้วละถ้าฉันถามเรียวอุคกับลุงชิ้นที่เป็นคนดูแลสวนสัตว์แล้วไม่เจอเธอละก็!!!”

    คยูฮยอนต้องทำใจตกลงเพราะสียงกัมปนาทของอาจารย์ใหญ่
     
    “แล้วจะให้ผมเริ่มทำงานวันไหนครับ”
     
    “พรุ่งนี้”
     
    “ครับๆงั้นผมขอตัวก่อนนะครับ” คยูฮยอนโค้งให้อาจารย์อย่างสุภาพแล้วเดินออกจากห้องไป
     
    “เฮ้ยๆ ไอ้เย่กูโดนทะโทษเรื่องขาดเรียนวะ” คยูฮยอนเดินเขามาในห้องอย่างคนอารมณ์เสีย
     
    “แล้วคราวนี้โดนอะไรอีกวะ”เสียงนุ่มๆของเยซองพูดขึ้น
     
    “เฮ้อ โดนให้ดูแลสวนสัตว์หลังโรงเรียนกับคิม เรียวอุคมึงรู้จักป่ะ”
     
    “เออๆ เหมือนเคยได้ยินชื่อ อ้อๆเด็กเรียนห้อง1ไง”
     
    “โหย แหวะเด็กเรียนกูจะอยู่ร่วมโลกกับเขาได้อีกสักกี่วันวะเนี่ย”
     

    Ryeowook Part


    ครืดดด เสียงประตูหนักอึ้งเปิดออกในช่วงบ่ายๆของวัน

    “คุณยีราฟ~ผมมาแล้วขอโทษนะที่ผมมาสาย” เสียงหวานๆพูดขึ้นด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม
     
    “วันนี้น่ะนะ ผมต้องรีบไปสมัครงานที่ร้านอาหารญี่ปุ่น มันเป็นความฝันของผมเลยนะที่จะได้ทำอาหารที่ผมชอบให้ทุกคนได้ทานกัน ถึงวันนี้ผมจะเป็นแค่เด็กฝึกงานแต่ซักวันผมจะต้องเป็นเชฟที่ดีให้ได้” พร้อมกับเขย่งสุดเอื้อมในการป้อนอาหารให้กับคุณยีราฟ
     
    “คุณยีราฟนี่ไม่พูดอะไรเลยนะ ปล่อยให้เค้าพูดอยู่คนเดียวเลย”

    ทันใดนั้นเสียงวิ่งกระหืดกระหอบจากภายนอกก็ดังขึ้น
     
    “หนูอุค~~พรุ่งนี้จะมีคนมาช่วยให้อาหารคุณยีราฟนะ น่าจะชื่่อโจ คยูฮยอนนี่หละนะถ้าจำไม่ผิด รู้สึกว่าจะเป็นคนตัวสูงซะด้วยคงจะดีนะถ้าได้มาช่วยงาน"

    พูดจบแล้วก็รีบวิ่งกลับไปทิ้งให้เด็กน้อยงงอยู่คนเดียว พอดีกับตอนที่เพื่่อนสนิทอุคโทรมา
     
    “อุคจะไห้เรารอที่ไหน ตอนนี้ใกล้จะถึงเวลาปิดรับสมัครแล้วนะ”

    เสียงใสๆในโทรศัพท์ทำให้อุครู้ตัวว่ากำลังจะสายแล้ว
     
    “ด๊อง อุคจะรีบไปรอที่หน้าร้านนะ”
     
    “ได้จ๊ะๆ” เรียวอุคเก็บของแล้วรีบบอกลาคุณยีราฟ
     
    “ผมไปแล้วนะ ดูแลตัวเองด้วย”

    จากนั้นอุคก็รีบปั่นจักรยานสีม่วงสดใสน่ารักเหมาะกับขนาดตัวไปถึงที่ร้านแล้วรีบกรอกใบสมัคร ถึงจริงๆแล้วอุคจะเป็นคนเดียวที่สมัครทำงานก็ตาม
     
    “เฮ้อ ทันพอดีเลยเนอะ” พูดแล้วหันไปยิ้มให้ดงแฮ
     
    “ยินดีด้วยนะ” เสียงใสๆของดงแฮแสดงความยินดีกับเพื่อน


     
    Hanchul&Kangtuek Part

    “แล้วเรื่องลูกคนเล็กของพวกเราทั้งสองคนจะทำไงอะ อุคก็ดื้อ คยูก็ไม่ฟังใคร ขืนเราไปพูดเรื่องให้เขาคบหากันคงไม่ยอมทั้ง2คนเเน่” คุณแม่คนสวยอีทึกพูดขึ้นจากข้างบนรั้วข้างบ้าน
     
    “ลองดูไปก่อนมั้ยล่ะ เผื่อจะหาวิธีให้ทั้งคู่ได้สนิทกัน”เสียงของคังอินพูดขึ้นพร้อมปีนบันไดลิงขึ้นมา
     
    “ชอลว่าก็ดีนะ ดูๆไปก่อนเผื่อจะได้คิดแผนเนียนๆให้2คนนี้คบกันได้โดยไม่ต้องใช้กำลัง”เสียงของคิมฮีจบไป

    ทิ้งให้ป๋านั่งที่พื้นคิดแผนการช่วยลูกชายของตัวเองอยู่คนเดียว
     
    “ขัดขวางๆ ลูกชายฉันทั้งคนเชียวนะ อุตสาห์เลี้ยงดูมาอย่างถนุถนอมจะให้ไปทนกับคนเกรียนๆอย่างคยูฮยอนได้ยังไง รอพ่อหน่อยนะลูก”

    พร้อมทำท่ากระซิกเบาๆ แล้วหัวเราะ
     
    เจ๊เลยหันมาถาม “คุณคิดแผนขัดขวางอะไรไว้รึไงถึงได้ดูมีความสุขขนาดนั้น”
     
    “เปล่าจ้าที่รัก”
     
    “ชอลๆลูกฉันกลับมาบ้านแล้ว ไปก่อนละเดี๋ยวโดนสงสัย"

    แล้วก็รีบปีนลงบันไดลิงไปอย่างรวดเร็ว

    อัพให้ครบทุกคู่เเล้วนะคะ เพิ่งเริ่งเรื่องเเละก็พึ่งเเต่งเป็นเรื่องเเรกมันก็อาจจะจืดๆอะเนอะ
    เป็นยังไงก็ติชมได้นะคะ ขอบคุณคะ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×