ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : At The Begining(100%)
First Part
“ทึกในฐานะเราเป็นเพื่อนกันมานานแล้วเราก็มีลูก 3 คนเหมือนกัน เราน่าจะให้ลูกเรามาทำความรู้จักกันให้ดีกว่านี้
แบบว่าเผื่อตระกูลเราจะได้มาเป็นทองแผ่นเดียวกัน” พูดจบพร้อม ยิ้มร้ายๆ
“ชอลๆ เกิงว่าเราอย่ายกลูกให้ใครง่ายๆเลยนะ ชอลไม่ห่วงลูกบ้างหรอ ลูกยังไม่โตเลยนะชอล” ร่างสูงว่าหน้าหงอยๆ
คุณและคุณนายโจจิบชากันอย่างมีความสุขโดยไม่สนใจเสียงรอบข้าง ปล่อยให้คุณคิมและคุณนายคิมเถียงกันต่อไป
“ก็ดีกว่าให้ลูกไปคบกับคนที่ไม่รู้จักนะเกิง ลูกของทึกกี้ไม่ดีตรงไหน” ร่างบางว่าสีหน้าไม่พอใจ
“กะ กะ กะ ก็ เช่นซีวอนเจ้าชู้เสเพล คบใครไม่จริงจังจะคบกับลูกเราได้นานหรอ ฮยอกแจก็กะล่อนไร้สาระไปวันๆ ส่วนคยูฮยอนก็เกรียนซะลูกเราจะทนคบได้หรอชอล”
“พอถึงเวลาคบจริงๆจังๆแต่ละคนก็ปรับตัวได้เองนั้นแหละ เกิงก็คิดมากไปได้”
“ก็ลูกเราทั้งคนนะชอล”
“กล้าหรอคุณ ฉันบอกว่าคบได้ก็คบได้สิ”
“จ๊ะ” ในใจก็คิด”ชีวิตลูกตรูจะเป็นไงฟระเนี่ย!!! แต่ไม่เป็นไรพ่อจะช่วยลูกเอง”
หลังจากทึกกี้ได้สติจากการตกอยู่ในภวังค์ของการจิบชา
“ทึกว่าก็ดีนะชอลเพราะผู้หญิงที่เข้ามาหาลูกแต่ละคนของทึกก็หวังแต่สมบัติทั้งนั้นแหละ”
“อืม ก็ดีเหมือนกันเจ้าลูกชายทั้ง3คนจะได้เรีนรู้ความรักที่แท้จริงได้ซักทีฉันจะได้ไม่ต้องมาคอยแก้ปัญหาเรื่องสาวๆให้พวกมัน” ร่างสูงใหญ่ของคังอินพูดขึ้น
Siwon Part
“อะไรนะแม่! แม่จะให้ผมเเต่งกับนายเฉิ่มลูกชายของป้าชอลเพื่อนแม่นะหรอ”
พูดด้วยท่าทีตกใจ แล้วก้มลงตัดวอฟเฟิลในจานหรูให้เป็นชิ้นพอดีคำ
พูดด้วยท่าทีตกใจ แล้วก้มลงตัดวอฟเฟิลในจานหรูให้เป็นชิ้นพอดีคำ
“ใช่จ๊ะลูก ลูกต้องเเต่งงานกับน้องนะ”
“แม่หาคนที่ดีๆกว่านี้ไม่ได้หรอ หน้าตาก็งั้นๆแถมยังไม่มีอะไรน่าสนใจอีก แล้วที่ผมรับไม่ได้สุดๆนะ คือ คือ คือ ผมไม่ชอบคนใส่แว่น”
จองซูก็คิดถึงตอนม.ต้นลูกก็เคยใส่แว่นไม่ใช่รึไง? แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเชิงบังคับ
“แล้วจะทำไงละลูก ก็แม่ชอบลูกสะใภ้คนนี้จะให้แม่ไม่ได้หรอ”
“แล้วทำไมอะแม่ ทำไม ทำไมต้องเป็นคนนี้ ระดับผมมีสาวน่ารักๆมาชอบตั้งเยอะผมยังไม่ค่อยจะสนใจเลย แล้วจู่ๆจะให้ผมไปเเต่งงานกับนายเฉิ่มเนี่ยนะ”
จองซูก้มน่านิ่งแล้วปาดน้ำตา
“เออๆแม่ ลองดูก็ได้แต่ถ้าผมไม่ถูกใจจะไม่เอาทันทีเลยนะ”
ร่างสูงว่าแล้วเดินออกจากบ้านไปแล้วทิ้งวอฟเฟิลเเละกาแฟอุ่นๆไว้กับแม่ที่นั่งจิบชาและแสยะยิ้มอย่างผู้ชนะ ใช่แล้วการแสดงของเธอได้ผล
Kibum Part
“แก้มบวมมาหาม๊าหน่อยซิจ๊ะ”เสียงร่างบางของคุณแม่เรียกลูกชายคนกลางเข้ามาหา
“ครับม๊า”ร่างบางในชุดนอนเดินลงมาหาแม่แล้วถามแม่ด้วยเสียงงัวเงียว่า
”ม๊าคร๊าบ~มีอะไรถึงเรียกหนูหรอคร๊าบ~”
“คิบอม ม๊าจะให้หนูเเต่งงานกับพี่ซีวอนลูกชายของทึกกี้เพื่อนแม่น๊า~”
“โจซีวอนที่อยู่มหาวิทยาลัยตรงข้างโรงเรียนนะเหรอครับ” หาวพร้อมขยี้ตาเบาๆด้วยมือเล็กๆ
“ใช่จ๊ะ”หน้าสวยหันมาเอนหัวซบไหล่สามีแล้วยิ้มให้กับลูกชาย
“ได้ข่าวมาว่าพี่เค้าเจ้าชู้ไม่ใช่หรือครับ?แถมยังดูเป็นคุณชายแบบสุดๆอีกด้วย” หนูกลัวอะT^T
“แต่ม๊าก็ยังอยากให้หนูคบกับพี่เขาอยู่ดีนั้นแหละ”
ลูกชายที่นั่งตักคุณพ่อด้วยท่าทางที่กังวล หันหน้าไปถามว่า
“ป๊าครับหนูจะยอมเเต่งงานกับพี่เขาก็ได้นะครับ แต่ไม่รู้ว่าพี่เขาจะยอมเเต่งงานกับหนูรึเปล่า”
คุณแม่ที่นั่งฟังอยู่ก็โล่งใจที่ลูกชายฟังเชื่อฟังตัวเองมากขนาดนี้ ก็เลยดูอารมณ์ดีเป็นพิเศษ ส่วนคุณพ่อก็นั่งโอบกอดลูกชายอย่างหวงแหน พร้อมเอาใบหน้าแนบหลังลูกชาย น้ำตาซึมด้วยความหวงและสงสารลูกชาย พร้อมวางแผนสอดแนมและวิธีขัดขวางไว้อยู่ในใจลึกๆ
“หึ หึ หึ”เสียงเบาๆในลำคอซึ่งเเม้เเต่ลูกชายของเขาก็ยังไม่ได้ยิน
“เฮ้อตกลงก็คงต้องเเต่งงานกับพี่เขาใช่ไหมเนี่ย”
Hyukjae Part
“ไอ้กุ๊กไก่มาหาพ่อหน่อย”เสียงตะโกนดังจากหลังบ้านโจ2-3รอบ
ทันใดนั้นลูกชายก็ตระโกนมาจากที่ไหนสักที่ ที่อยู่ห่างไกล
ทันใดนั้นลูกชายก็ตระโกนมาจากที่ไหนสักที่ ที่อยู่ห่างไกล
“พ่อครับ~~ผมอยู่นี่~~” คุณพ่อมองเลิกลักแล้วหันไปทางทิศตะวันตกของบ้านซึ่งเป็นโรงเลี้ยงไก่
“กุ๊กไก่อยู่ไหน~~ พ่อมองไม่เห็น” ลูกชายที่ใส่ชุดกันน้ำสีเหลืองมีรูปลูกเจี๊ยบอยู่ตรงกลางพร้อมกับถังอาหารสีแดงตะโกนบอก
“ผมอยู่ในโรงเลี้ยงไก่” คุณพ่อมองอย่างภาคภูมิใจ ลูกชายเพียงคนเดียวที่คิดจะสืบทอดกิจการต่อจากตัวเอง
“ฮยอกลูกรู้จักซองมินมั้ย เคยคุยกับเค้ามั้ยลูก”
“ก็ไม่ถึงกับคุยหรอกครับพ่อ แค่ผมเข้าห้องปกครองทุกครั้งก็เจอเค้าทุกครั้ง เค้าจะชอบทำท่าหยิ่งๆแต่จริงๆแล้วน่ะนะพอเค้าอยู่หลังโรงเรียนคนเดียวทีไรเค้าก็มักจะทำหน้าอมยิ้มเหมือนกับตอนกำลังมองสิ่งของที่ชอบมากๆอยู่อย่างนั้นแหละ” คุณพ่อฟังด้วยความตั้งใจแล้วถามกลับว่า
“รู้เรื่องเขาขนาดนี้ถ้าพ่อให้ลูกคบกันลูกจะOKมั้ย” ฮยอกแจมองพ่อยิ้มๆ
“ก็ผมชอบเค้าอยู่แล้วมีรึจะปฏิเสธ”
“งั้นหรอ~~” หันหลังให้แล้วหยิบโทรศัพท์ไปเมาท์กับคุณนายคิมฮีโดยทันที
Kangin&Heechul Part
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด “สวัสดีคะ” ฮีชอลพูด
“คิมฮีผมคังนะมีข่าวจะมาอัพเดท”
“อะไร อะไรหรอคะคุณคัง!!!”คิมฮีพูดด้วยเสียงอยากรู้สุดๆ
คุณคังเล่าเรื่องทั้งหมดให้คิมฮีฟัง พอจบคิมฮีตอบกลับว่า
“ชอลคุยกับมินแล้วมินบอกว่าถ้าฮยอกทำให้มินชอบได้ก็OK”
“งั้นหรอถ้าผมมีข่าวอัพเดทจะโทรไปอีกนะครับ”
“ค่ะ” ตรู๊ ตรู๊ ตรู๊
Kangin&Hyukjae Part
“ไอ้กุ๊กไก่เมื่่อกี้พ่อโทรหาป้าชอล หนูมินลูกป้าชอลเขาบอกว่าถ้าลูกทำให้เขามาชอบลูกได้ก็OK"
“หรอครับ หึ หึ หึ เห็นผมหน้าไก่ๆแบบนี้ผมก็จีบสาวเก่งนะครับรับรองยังไงซองมินก็ต้องชอบผม” หึ หึ หึ ซองมินรู้จักฮยอกแจน้อยเกินไปซะแล้วร่างสูงคิด
“ไอ้หน้าไก่ๆอย่างผมนี่แหละที่จะทำให้คนอย่างซองมินมาชอบให้ได้”ฮยอกแจหันมาพูดกับพ่ออย่างภาคภูมิใจ
Sungmin Part
“มินๆลูกทำอะไรอยู่จ๊ะ” คุณแม่สาวสวยเดินมาตามลูกชายในสวนทานตะวันที่ลูกชายปลูกเอาไว้
“ฮะ ม๊า”ลูกชายที่หน้าตาสวยราวกับผู้หญิงเอ่ยขึ้น
“ลูกรู้จักฮยอกแจที่เป็นเพื่อนสนิทคิบอมรึเปล่าลูก”
“รู้จักฮะ เค้าเข้าห้องปกครองแทบทุกวันจนมินจำหน้าได้แล้วฮะแม่”
พูดขึ้นแล้วไปสนใจกับการรดน้ำดอกทานตะวันต่อ
พูดขึ้นแล้วไปสนใจกับการรดน้ำดอกทานตะวันต่อ
“แม่อยากให้มินๆคบกับฮยอกเขานะลูก เพราะฮยอกเป็นลูกของทึกกี้เพื่อนแม่ อีกอย่างลูกแม่ออกจะสวยบลิ้งขนาดนี้ แม่ก็ต้องเลือกคนที่รู้จักคนที่ไว้ใจได้สิลูก”
“คนอย่างฮยอกแจเนี่ยนะฮะที่ม๊าไว้ใจ เหอะ มินว่ามินหาคนที่ดีกว่านี้ได้นะฮะ”
“เออน่าลูกเขาอาจจะมีดีมากกว่าที่ลูกคิดก็ได้นะแม่ก็ไม่รู้ลูกก็ลองๆคบดูแล้วกันนะจ๊ะ” คนเป็นแม่พูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
“ไม่เอาอะม๊า ม๊าก็รู้ว่ามินไม่ชอบให้ใครมาบังคับมิน มินไม่ชอบไอ้หน้าไก่นั่นหรอกการเรียนก็ไม่ดี ความประพฤติก็ไม่ดี ควารับผิดชอบก็ไม่มีมีแต่เรื่องแย่ๆ ม๊ามองว่าไอ้ไก่นั้นมันมีดีตรงไหนฮะ” พูดด้วยสีหน้าไม่พอใจ
“ไม่เอาอะม๊า แต่ว่านะถ้าหน้าไก่นั่นทำให้มินชอบได้ก็ตกลง”
ซองมินว่าพลางทำหน้าเจ้าเล่ห์
“หึ หึ หึ หน้าอย่างนายนะหรอจะทำให้คนอย่างฉันชอบได้”
ซองมินว่าพลางทำหน้าเจ้าเล่ห์
“หึ หึ หึ หน้าอย่างนายนะหรอจะทำให้คนอย่างฉันชอบได้”
Kyuhyun Part
“เฮ้ยไอ้กี้ อาจารย์ใหญ่เรียกไปพบอะ”เสียงนุ่มๆของเยซองเพื่อนสนิทของ
คยูฮยอนดังขึ้น
“รู้ป่ะว่ามีเรื่องไร”
“เรื่องที่มึงหนีเรียนไปเกรียนป่ะวะ”
“เออ แล้วจะโดนไรอีกวะเนี่ย”
แอด
.. เมื่อคยูฮยอนเข้าไปในห้องอาจารย์ใหญ่
“อาจารย์เรียกผมมีอะไรหรอครับ”
“ก็เธอโดดเรียนซะจนจะหมดสิทธิ์สอบอยู่แล้ว เธอจะต้องถูกทำโทษ เพราะฉะนั้นทุกวันตอนบ่ายๆเธอต้องไปช่วยคิม เรียวอุคให้อาหารสัตว์ที่สวนสัตว์หลังโรงเรียน”
“ให้ผมไปทำงานอย่างอื่นได้มั้ยครับ” ให้ตรูไปทำงานกับสัตว์เนี่ยนะคยูฮยอนคิด
“ไม่ได้ฉันไม่ให้เธอไปดูแลกรงสัตว์ดุร้ายก็ดีเท่าไรแล้วคยูฮยอน!!!”
“ครับๆ ทำก็ทำครับ”
“ต้องทำอยู่แล้วละถ้าฉันถามเรียวอุคกับลุงชิ้นที่เป็นคนดูแลสวนสัตว์แล้วไม่เจอเธอละก็!!!”
คยูฮยอนต้องทำใจตกลงเพราะสียงกัมปนาทของอาจารย์ใหญ่
คยูฮยอนต้องทำใจตกลงเพราะสียงกัมปนาทของอาจารย์ใหญ่
“แล้วจะให้ผมเริ่มทำงานวันไหนครับ”
“พรุ่งนี้”
“ครับๆงั้นผมขอตัวก่อนนะครับ” คยูฮยอนโค้งให้อาจารย์อย่างสุภาพแล้วเดินออกจากห้องไป
“เฮ้ยๆ ไอ้เย่กูโดนทะโทษเรื่องขาดเรียนวะ” คยูฮยอนเดินเขามาในห้องอย่างคนอารมณ์เสีย
“แล้วคราวนี้โดนอะไรอีกวะ”เสียงนุ่มๆของเยซองพูดขึ้น
“เฮ้อ โดนให้ดูแลสวนสัตว์หลังโรงเรียนกับคิม เรียวอุคมึงรู้จักป่ะ”
“เออๆ เหมือนเคยได้ยินชื่อ อ้อๆเด็กเรียนห้อง1ไง”
“โหย แหวะเด็กเรียนกูจะอยู่ร่วมโลกกับเขาได้อีกสักกี่วันวะเนี่ย”
Ryeowook Part
ครืดดด เสียงประตูหนักอึ้งเปิดออกในช่วงบ่ายๆของวัน
“คุณยีราฟ~ผมมาแล้วขอโทษนะที่ผมมาสาย” เสียงหวานๆพูดขึ้นด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม
“วันนี้น่ะนะ ผมต้องรีบไปสมัครงานที่ร้านอาหารญี่ปุ่น มันเป็นความฝันของผมเลยนะที่จะได้ทำอาหารที่ผมชอบให้ทุกคนได้ทานกัน ถึงวันนี้ผมจะเป็นแค่เด็กฝึกงานแต่ซักวันผมจะต้องเป็นเชฟที่ดีให้ได้” พร้อมกับเขย่งสุดเอื้อมในการป้อนอาหารให้กับคุณยีราฟ
“คุณยีราฟนี่ไม่พูดอะไรเลยนะ ปล่อยให้เค้าพูดอยู่คนเดียวเลย”
ทันใดนั้นเสียงวิ่งกระหืดกระหอบจากภายนอกก็ดังขึ้น
ทันใดนั้นเสียงวิ่งกระหืดกระหอบจากภายนอกก็ดังขึ้น
“หนูอุค~~พรุ่งนี้จะมีคนมาช่วยให้อาหารคุณยีราฟนะ น่าจะชื่่อโจ คยูฮยอนนี่หละนะถ้าจำไม่ผิด รู้สึกว่าจะเป็นคนตัวสูงซะด้วยคงจะดีนะถ้าได้มาช่วยงาน"
พูดจบแล้วก็รีบวิ่งกลับไปทิ้งให้เด็กน้อยงงอยู่คนเดียว พอดีกับตอนที่เพื่่อนสนิทอุคโทรมา
พูดจบแล้วก็รีบวิ่งกลับไปทิ้งให้เด็กน้อยงงอยู่คนเดียว พอดีกับตอนที่เพื่่อนสนิทอุคโทรมา
“อุคจะไห้เรารอที่ไหน ตอนนี้ใกล้จะถึงเวลาปิดรับสมัครแล้วนะ”
เสียงใสๆในโทรศัพท์ทำให้อุครู้ตัวว่ากำลังจะสายแล้ว
เสียงใสๆในโทรศัพท์ทำให้อุครู้ตัวว่ากำลังจะสายแล้ว
“ด๊อง อุคจะรีบไปรอที่หน้าร้านนะ”
“ได้จ๊ะๆ” เรียวอุคเก็บของแล้วรีบบอกลาคุณยีราฟ
“ผมไปแล้วนะ ดูแลตัวเองด้วย”
จากนั้นอุคก็รีบปั่นจักรยานสีม่วงสดใสน่ารักเหมาะกับขนาดตัวไปถึงที่ร้านแล้วรีบกรอกใบสมัคร ถึงจริงๆแล้วอุคจะเป็นคนเดียวที่สมัครทำงานก็ตาม
จากนั้นอุคก็รีบปั่นจักรยานสีม่วงสดใสน่ารักเหมาะกับขนาดตัวไปถึงที่ร้านแล้วรีบกรอกใบสมัคร ถึงจริงๆแล้วอุคจะเป็นคนเดียวที่สมัครทำงานก็ตาม
“เฮ้อ ทันพอดีเลยเนอะ” พูดแล้วหันไปยิ้มให้ดงแฮ
“ยินดีด้วยนะ” เสียงใสๆของดงแฮแสดงความยินดีกับเพื่อน
Hanchul&Kangtuek Part
“แล้วเรื่องลูกคนเล็กของพวกเราทั้งสองคนจะทำไงอะ อุคก็ดื้อ คยูก็ไม่ฟังใคร ขืนเราไปพูดเรื่องให้เขาคบหากันคงไม่ยอมทั้ง2คนเเน่” คุณแม่คนสวยอีทึกพูดขึ้นจากข้างบนรั้วข้างบ้าน
“ลองดูไปก่อนมั้ยล่ะ เผื่อจะหาวิธีให้ทั้งคู่ได้สนิทกัน”เสียงของคังอินพูดขึ้นพร้อมปีนบันไดลิงขึ้นมา
“ชอลว่าก็ดีนะ ดูๆไปก่อนเผื่อจะได้คิดแผนเนียนๆให้2คนนี้คบกันได้โดยไม่ต้องใช้กำลัง”เสียงของคิมฮีจบไป
ทิ้งให้ป๋านั่งที่พื้นคิดแผนการช่วยลูกชายของตัวเองอยู่คนเดียว
ทิ้งให้ป๋านั่งที่พื้นคิดแผนการช่วยลูกชายของตัวเองอยู่คนเดียว
“ขัดขวางๆ ลูกชายฉันทั้งคนเชียวนะ อุตสาห์เลี้ยงดูมาอย่างถนุถนอมจะให้ไปทนกับคนเกรียนๆอย่างคยูฮยอนได้ยังไง รอพ่อหน่อยนะลูก”
พร้อมทำท่ากระซิกเบาๆ แล้วหัวเราะ
พร้อมทำท่ากระซิกเบาๆ แล้วหัวเราะ
เจ๊เลยหันมาถาม “คุณคิดแผนขัดขวางอะไรไว้รึไงถึงได้ดูมีความสุขขนาดนั้น”
“เปล่าจ้าที่รัก”
“ชอลๆลูกฉันกลับมาบ้านแล้ว ไปก่อนละเดี๋ยวโดนสงสัย"
แล้วก็รีบปีนลงบันไดลิงไปอย่างรวดเร็ว
อัพให้ครบทุกคู่เเล้วนะคะ เพิ่งเริ่งเรื่องเเละก็พึ่งเเต่งเป็นเรื่องเเรกมันก็อาจจะจืดๆอะเนอะ
เป็นยังไงก็ติชมได้นะคะ ขอบคุณคะ
แล้วก็รีบปีนลงบันไดลิงไปอย่างรวดเร็ว
อัพให้ครบทุกคู่เเล้วนะคะ เพิ่งเริ่งเรื่องเเละก็พึ่งเเต่งเป็นเรื่องเเรกมันก็อาจจะจืดๆอะเนอะ
เป็นยังไงก็ติชมได้นะคะ ขอบคุณคะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น