คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [SF] just boy 2 [Junhoe x Donghyuk] [END]
[SF] just boy 2 [Junhoe x Donghyuk]
อี 3 วันะถึารแ่ันรอบที่1 แ่ทีมเรา็้อประสบปัหาบาอย่าือ เพลที่ะแส ท่านประธานบอยัไม่ีพอ ทำให้่วนี้ทีมเราะเรียและวุ่นวายมา ผมับฮยอ็ไม่มีวามืบหน้าอะไร ผมพยายามห่าาฮยอสัพัเพื่อะไ้มีเวลาิเี่ยวับเพล และ้อมให้หนัึ้น ประเ็นือะไ้ไม่ฟุ่่านมาเินไป แ่แล้ว็เิปัหาึ้นในวันนี้…..
“ฮยอ หน้าาูไม่ีเลยนะ” ิฮวานฮยอพูึ้นในอนที่ทุนำลัิน้าวเ้าที่โ๊ะอาหาร
“ไหน เยหน้าึ้นสิ เป็นอะไร ไม่สบาย ?”
“ผมปวหัวนิหน่อยเอ ฮยอไม่้อเป็นห่วหรอรับ”
“ไหน มาให้ับหน้าผาหน่อย โอ้ย ร้อนี้เลย นี้นะ ไม่เป็นอะไร วันนี้ไม่้อไป้อมเลย นอนพัอยู่หอเนี่ยแหละ”ฮันบินฮยอพูับฮยอที่นั่ัวแอยู่ที่โ๊ะ ผมรู้สึเป็นห่ว แ่็ยัไม่อยาแสอาารให้นอื่นรู้
“แ่…..”
“ไม่มีแ่ ถ้าวันริป่วยว่านี้ะทำไ นอนพัเถอะ ”
“รับ…..”
ฮยอทำหน้าเศร้า แ่็เป็นไปามที่ฮันบินฮยอบอ เพราะถ้าเาไปมีแ่ะป่วยว่าเิม อนนี้ทุนเริ่มลุเพื่อไปเรียมัว้อมที่ึเทรน บนโ๊ะเหลือผมับฮยอ สอน เาำลัิน้าวในาน สสัยะะินให้หมหรืออาแล้ิน่อไปเพื่อหลบหน้าฮยอทั้หลายเพราะรู้สึผิ
“เฮ้”
“………..” เียบ ไร้ารอบสนอ
“หยุินไ้แล้ว ไปินยาแล้วนอนเถอะ”
“ยุ่……”
“เอ้ย นี้พู้วยีๆนะเนี่ย”
“รู้น่า นายรีบไป้อมเถอะ ฝาอโทษพวฮยอ้วยนะ”
“อืม”
แล้วฮยอ็ลุเ้าห้อไป เ้าไปพัผ่อน ผม็ลุไปเรียมัวบ้า ถึใริวันนี้อยาะอยู่หอมาว่า้อม็เถอะ แ่เพื่อทีมไ็้อไป้อม ่อนออาบ้าน ผม็แอบส่อที่ห้อฮยออีทีเห็นเหล่าฮยอยืนูอาารฮยอ่อนไป ผม็ไม่มีหน้าที่้อเ้าไปูแล้วมั้ เลยเินไปึ้นไปนั่รอบนรถแทน
ภายในห้อนอนอฮยอ & ยุนยอ
“ฮยอๆ หลับแล้วหรอ?”
“สสัย ินยาไปแล้วหนิ เห็นินไปั้2 เม็”
“อยาหายไวๆ” ยุนยอพูไป็เอื้อมมือไปึผ้าห่มฮยอให้ห่มถึอ
“เมื่อี้แอบเห็นเ้าุนฮเวมาแอบู้วย”
“อ้าว แล้วินฮวานฮยอ ทำไมไม่รีบบอ ะไ้แล้มันะหน่อย ที่โ๊ะอาหารนี้ฟอร์มเยอะริๆ”
“เอาน่า พวเรา็รีบไปเถอะ เ้าุนฮเวอยารีบๆ้อม รีบๆลับน่าู”
“็สุที่รั ป่วยอยู่หนิหน่า”
“ฮ่าๆ/หึหึ”
ลับมาที่ห้อ้อมอทีมบี ที่ึเทรน
“เฮ้!! ุนฮเว นายเป็นอะไร ไม่มีสมาธิเลยนะ ั้ใหน่อย”
“อโทษรับฮันบินฮยอ”
“ ั้นพั่อน 5 นาที ”
ผมยอมรับว่าไม่มีสมาธิเลย นาเสียเพลผมยัไม่่อยะไ้ยิน ะเ้นผิหรือเ้นไม่รัหวะ็ไม่แปลใ ็เอาแ่ห่วนที่หอ ปานนี้ะิน้าว ินยา เรียบร้อยหรือยั ัวยัร้อนอยู่ไหม เพราะธรรมาถึหอเราะมีแม่บ้าน แ่เา็ไม่ไ้อยู่ับลอเวลา อนนี้ฮยออยู่หอนเียว นั้นยิ่ทำให้ผมประสาทเสียเ้าไปอี ที่ริผมไม่ใ่นแบบนี้เลยนะ
“ุนฮเวมาหาฮยอหน่อย”
“รับ”
“นายเป็นอะไรน่ะ ไม่สบายใอะไรหรือเปล่า”
“ือ มีเรื่อนิหน่อยนะรับ”
“มีอะไร็มาุยันไ้นะ ั้นเอาี้ วันนี้นายลับหอไป่อนเลย”
“ห๊ะ! ผม้อมไ้รับๆ ” ผมใมาเลยที่ฮันบินฮยอะให้ผมลับหอ ผมรู้สึผิที่ทำให้าร้อมเสีย
“อย่าิมา เี๋ยวพวฮยอะไปทำเพลัน่อน่ะ ็เลยให้นายลับไป่อนไ้ พอีเลย ลับไปูฮยอ้วย ปานนี้ไม่รุ้เป็นไบ้า”
“ามนั้นแหละ นายะไ้สบายใ้วยไ” ินฮวานเ้ามาบไหล่ให้ำลัใผมเบาๆ ผมูัวลมาไป ฮยอเลยอยาให้ผมไปพั วามผินี้มาาเ้าัวที่นอนอยู่ที่หอแท้ๆเลย อบทำให้เป็นห่วอยู่เรื่อย!
“็ไ้รับ” สุท้ายผม็้อลับหอ่อน ่อนลับ็แวะื้อนม อิน อะไรนิหน่อย เพื่อนที่นอนอยู่ะหิว พอมาถึหอ ็พบแ่วามเียบและวามมื สสัยยัหลับอยู่ ผมเลยลอเินไปที่ห้อนอน็พบว่ายันอนอยู่ริๆ
ผมนั่ลบนที่นอน พยายามนั่ให้เบาที่สุ ลัวนที่หลับอยู่ะื่น ลอเอามือไปอัหน้าผา็พบว่า ัวเลยไม่ร้อนแล้ว
“อืมมม……” อยู่ีๆนที่นอนอยู่ ็่อยลืมา ไอ้เราะลุหนี็ไม่ทัน เลยปล่อยเลยามเลย
“ไม่สบายเป็นไบ้า?”
“’ืม ปวหัว….”
“ินยายั”
“ินแล้ว…แ่ยัปวหัวอยู่อะ”
“แล้วะเอาไ”
“อยู่เป็นเพื่อนหน่อยไไหมล่ะ”
“………!!!!!”
เอ่อ…..นี้ใ้อาารที่เรียว่าอ้อนหรือป่าวรับ? อ้อนนี้ใ้สายา้อมา ปา็ย่นนิๆ แ้ม็พอหน่อยๆ แถมอนนี้ไม่สบาย แ้ม็เลยแเป็นผลมะเือเทศ มือ็ึผ้าห่มให้ปิหน้าไปนินึแสอาารน่ารั? นี้ผมหลุมพราวามน่ารัหรือป่าวเนี่ยยยยยยยยยยยย
“เอ่อ….แล้วะให้ทำไ”
“ับมือหน่อย!” พูพร้อมับูมือึ้นมาสุแน เหมือนเ็ๆ ผมหัวเราะเบาๆับอาารเหมือนเ็อ้อนแม่เวลาไม่สบาย
“หัวเราะไรอะ”
“ป่าวนี่”ผมพูพร้อมับเอื้อมมือไปับมือที่ยื่นมา มือฮยอไม่ใ่มือที่เรียบเนียนเหมือนผผู้หิ แ่็ไม่ไ้แ็ระ่านเหมือนพวทำานหนั น่าะเรียไ้ว่าเป็นมืออเ็เรียนนมาว่า แ่แบบนี้ผม็อบนะ
“นี้ ุนฮเว นั่นี้ไม่เมื่อยหรอ”
“เมื่อย แล้วทำไม”
“…..นอนเป็นเพื่อนหน่อย”
“ห้ะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
เรียว่าผมะโนเหมือนบ้านไฟไหม้เลย็ไ้ นี้อะไร ไม่สบายแล้วเป็นี้หรอ เรียผมทีุ่ยันที็ัันที ให้นอนเป็นเพื่อน? โอ้ยยยยยย แล้วนี้ผมวรทำไ นอนเป็นเพื่อนเาหรือรอนพวฮยอลับมาี แ่ถ้ารอพวฮยอ ผมว่าเา้อวนฮยอนอื่นนอน้วยแน่ แบบนั้นผม็ทนไม่ไหวหรอ
“อยู่ีๆเป็นอะไร เวลาไม่สบายเป็นี้ประำหรอ”
“อืม…ปิถ้าไม่สบายะลับบ้าน แล้วแม่ะมานอนเป็นเพื่อนลอ มันเลยิน่ะ”
“อ่อ”
“…………..”
“…………..”
“………….เฮ้ยยย ็ไ้ๆ ไม่้อมามอ้วยสายาแบบนั้นเลย”
“ฮิฮิ”
“เยิบไปสิ”
“อบุนะ”
“อืมๆ นอน่อไ้ล่ะ ะไ้หายไวๆ”
นี้ผมทำอะไรผิไปหรือป่าวนะ อยู่ีๆ็มานอน แล้วถ้าพวฮยอลับมาแล้วเห็นอี เฮ้อออ แ่ะให้ทำไ สายาที่ส่มา ไหนะท่าทาแบบนั้นอี ใระไม่ใอ่อน ถึอนนี้เราะนอนบนเียเียวันแ่็มีระยะทาระว่าเรานิหน่อย ผมะว่าให้เาหลับอีรอบแล้ว่อยออไป ถึแม้อนนี้หัวใะเ้นรัวและเร็ว เหมือนะเ้ออมา แ่ผม็้ออทน
เวลาผ่านไป ฮยอ็เริ่มหายใเ้าออเป็นัหวะ ผมเลยลุออมา อาบน้ำเปลี่ยนุที่ห้อ ออมา็เอพวฮยอลับมาพอี และทุน็ริ่ไปที่ห้อฮยอ อนนั้นเอที่ผมเริ่มปวหนึบๆที่ใ ไม่ใ่ไม่รู้ว่าทำไม แ่ไม่รู้ะัารเรื่อนี้อย่าไมาว่า ะปล่อยไปเหมือนทุรั้ หรือ วรที่ะเริ่มเอาริ?
“เป็นไบ้าฮยอ หืม”
“ีึ้นเยอะแล้วรับ”
“ีแล้ว แ่วันนี้้อให้ยุนยอไปนอนห้ออื่น่อนนะ ะไ้ไม่ิหวั”
“อ่า รับ”
“พัผ่อนเถอะ ”
“รับผม”
Donghyun part
แล้วทุน็่อยๆทยอยออมา ลับไปที่ห้ออัวเอ อาบน้ำ เรียมัวนอนันหม ปล่อยผมไว้ในห้อนเียว ิแล้วเ็เพราะปิผมน่ะ เวลาไม่สบาย ไม่อบอยู่นเียว มันะรู้สึเหาแปลๆ เมื่อี้็อุสาอให้ ุนฮเวหน้ายัษ์มานอนเป็นเพื่อน แ่ลับลุหนีออไปะั้น อนนี้็ยัไม่เ้ามาหาผมอีเลย ผมรอนไฟในห้อนั่เล่นับ แ่็ยัไร้วี่แวว ไอ้มัเน่หน้ายัษ์ ที่มัอยู่ใล้แ่ทำหน้าเหมือนโรธอะไรันมา สุท้ายผม้อถอใ ำลัะนอนหลับอยู่ีๆ็มี เรื่อบินระาษพุ่เ้ามาหลาอัน นเริ่มเ็มที่นอน
“อะไรเนี่ย ?”
ผมลอหยิบเรื่อบินระาษอันที่เป็นสีแึ้นมาแล้วลี่ออ ็พบ้อวามว่า
“ I’m falling for you.
เป็นแ่เพื่อนแล้วเหนื่อย
ี้เียามหึ ามหว ามห่ว
เป็นแฟนันเหอะ”
ล ให้ะโนว่า ุนฮเวสุหล่อ
ไม่ล ให้ะโนว่า ฮยอเป็นแฟนอุนฮเวนะรับ J
“………………!!!!!!!!!!!!!!”
“บ้า แล้วแบบนี้ะโนแบบไหนมัน็เหมือนันน่ะสิ ไม่มีวิธีอเป็นแฟนที่มันโรแมนิว่านี้หรือไนะ” ผมแ่พึมพำไปมา อนนี้รู้สึหน้าร้อนผ่าว หัวใเหมือนะระเบิ รู้สึเลยว่า ัวเอัวร้อนึ้นทันา แ่สุท้าย็้อ………
“ฮยอเป็นแฟนุนฮเวสุหล่อแล้วนะรับบบบบบบบบ!”
Special ฮยอ
ิว่าทำไมผมถึเปลี่ยนัวเอา เ็เนิร์มาเรียนเ้น เรียนร้อเพล ?
ิว่าทำไมผมเปลี่ยนภาพลัษ์า เ็แว่น มาเป็นฮยอสุหล่อ?
ิว่าทำไม วันนั้น ผมถึยันั่้มหน้าอยุ่ ทั้ที่รู้ว่า ุนฮเวมานั่อยู่้าๆ?
ิว่าทำไม ผมไม่สบายเลยอ้อน ุนฮเว ?
ิว่าทำไม ผมไม่รู้ว่า เาอบผม ทั้ที่ทุนรู้ันหม?
“ผมไม่ใ่เ็น้อยแสนื่อนะรับ ผมน่ะเยเป็นประธานนัเรียนเียวนะ ใระรู้ว่า ทั้หมที่ผมเปลี่ยนไป เป็นเพราะผู้ายที่ื่อว่า ู ุนฮเว นนั้น ผมวาแผนทุอย่าให้่อยๆเป็น ่อยๆไป วาแผนให้เามาสารภาพรัับผมเอ แหม ็เวลาที่ไ้เห็น ุนฮเวหัวหมุนเพราะัวเอน่ะ มันสนุีนิรับ J ”
[END]
สปอย เรื่อหน้า
“ให้ไปถ่ายรูปนัร้อ?”
“นไหนอะ ไม่น่ารัไม่ถ่ายนะ”
“ผู้าย ? เอ้ย ั้นไม่เอาอะ ะ้า็ไม่ทำ ”
“……….ให้แล้ไปในานะแฟนบอย ?
แล้ว แฟนบอยืออะไร? ”
ุยในทวิรบวนิแท็ #SFอนทบ (มาาหัวเรื่ออนิยาย)
อบุที่อ่านนบ อให้สนุนะะ J
เอันเรื่อหน้า่ะ ^^
PS 1.มีนแ้ว่าเียนผิเยอะ มาแ้แล้วนะะ 55 ถ้าเออีทัไ้เลย่ะ ะแ้ให้ ่อไปะรวูีๆ อบุที่่วยเือนนะะ TT__TT
2. ในทวิแอบเห็นนเอาำานิยายไปใ้ ไม่ว่านะะ รู้สึี้วย แสว่ามีนอ่านิยายเราริๆ55 อยาุยแนะนำ ิม สามารถทัในทวิไ้นะะ ^^
ความคิดเห็น