SF PROJECT FOR YOU [snsd, sj, shinee, EXO]

ลำดับตอนที่ #4 : Je t'aime ที่เรียกว่า 'รัก' :: Chapter2 {ครบ}

 

อีกฟากของยูริที่ปลีกตัวไปที่ชมรมของเธอ แต่ก็ดันซุ่มซ่ามสะดุดล้มกลางทาง ไม่ไหวเลยจริงๆไอ้ลิงเอ๊ย นึดโมโหตัวเอง แต่อยู่ๆก็มีคนมาช่วยพยุง

‘ผมช่วยครับ รีบลุกเถอะนั่งกับพื้นอย่างนี้คนมองหมดแล้ว’ เหมือนกับเสียงของชายใจดีที่แฝงไปด้วยความกวน ยูริหันขวับ แต่ก็ต้องแปลกใจเมื่อคนที่มาช่วยเธอไม่คุ้นหน้าเลยจริงๆ แทบจะไม่เคยเห็นด้วยซ้ำ

‘อะเอ่อ ขอบคุณ’ ร่างบางพูดตะกุกตะกัก ก่อนละค่อยๆพยุงตัวเองลุกขึ้น

‘รีบไปไหนครับป้า ดูซิล้มไปอย่างกับลิงตกต้นไม้’ พูดจบก็เดินจากปล่อยปล่อยทิ้งไว้แต่เพียงความงงงวยให้หญิงสาว

อะไรของเค้านะมาช่วยแล้วก็เดินจากไป -.- เด็กสมัยนี้ เอ๊ะว่าแต่เมื่อกี้มันเรียกฉัน…ป้า กรี๊ดดด ด ฉันยังไม่แก่ ใช่ไหม จริงๆนะ หน้าฉันตีนกายังไม่ขึ้นเลย ไม่จริ๊งง ง แถมยังมาว่าฉันเป็นลิงตกต้นไม้ โถ่ไอ้ยีราฟคอยาว ไอ้หน้ากบ ไอ้… YY

‘ฮโย ฮืออ อ เมื่อกี้มีไอ้เด็กกบที่ไหนไม่รู้มาหาว่าฉันแก่ เป็นป้า แถมว่าฉันเป็นลิงอีกอ่ะ ฮืออ’ ฉันวิ่งเข้ามาในชมรม ก่อนจะจัดการฟ้องยัยเพื่อนซ้อมเต้น ฮืออ อ 

‘ไอ้ลิงแก่ก็ลิงจริงๆแหะ เฟอะฟะ ซุ่มซ่าม ไปไป ที่เรียกมานิ่ มีเรื่องจะบอก’ ฮโยลากฉันเข้าไปในห้องประชุมของชมรม แต่เอ๊ะ ไอ้คนที่นั่งหันหลังอยู่นี่คุ้นๆแห่ะ เหมือนเคยเจอ…ว่าแล้วอีตาคนที่นั่งหันหลังมันก็หันมายักคิ้วให้ฉัน อ๊ากก ก ไอ้เด็กกบ ไอ้้เด็กเปรตตต ต yy ตามมาหลอกมาหลอนกันยั้ยชมรมเชียวรึ

‘ไอ้เด็กเปรต’ ฉัน

‘ป้าลิง’ มัน พูดไม่พอยังยิ้มแฉ่งอีกนะยะ หึหึ

‘อ้าวเจอกันแล้วหรอ นี่ๆยูลนี่น้องใหม่ชมรมเรา’ ฮโยแนะนำ อ๊ากก ก ม่ายนะเด็กนี่มาอยู่ชมรมฉันก็แย่ดิ่ -. –

‘ทำหน้าเหมือนเจอคนหล่อเลยป้า’ ไอ้นี่นิ่วอนน น

‘หุบปากไปไอ้กบ’ แค่นี้ใช่ไหมที่บอกว่าสำคัญมาก เอามาเจอไอ้เด็กกบนี่นะ

‘นี่ยูลแกพูดกับน้องดีดีหน่อยสิ่’ ฮโยสะกิดฉัน 

‘ทำไมฉันต้องพูดดีกับมานด้วยยยย’ ฉันตัดพ้อ อย่างเนือยๆ

‘ก็ในฐานะที่ผมช่วยป้าไว้ไง’ ฉนว่าฉันไม่ได้คุยกับมันนะ…

‘ใครให้ช่วยล่ะยะ แบร่’ ฉันแลบลิ้นก่อนจะเดินออกจากชรม หิว โว้ยยย ย หงุดหงิด

‘ป้าๆ’ เฮ้ยย ย เสียงนี้ สงสัยฉันจะหลอนแน่ -..-

‘เฮ้ยป้า ไม่ได้ยินรึไง’ มันยังตามมาหลอกหลอนควอนค่ะ TT

‘ป้ายูล’ เอ้าคราวนี้มีชื่อด้วยแฮ่ะ โอ้ยย ย ฉันต้องประสาทรไปแล้วแน่ๆ

‘นี่ป้า อย่าเล่นตัวได้ป่ะ’ อ๊ากก คราวนี้ ขะ ขะ ข้อมืออ ฉ๊านน น อะไรจับข้อมือฉ๊านน

‘กรี๊ดด ด ปล่อยๆๆ ฮืออ กลัวแล้วอย่ามาหลอกหลอนกันเลยนะ’ ฉันยกมือไหว้

‘เฮ้ยย ย ป้าเป็นไรมากป่าว’ เอ๋? 

‘นาย ไอ้เด็กกบ ไอ้เด็กเปรต นายแกล้งฉ๊าน เร๊อะะะ’ ฉันตะโกน โถ่ภาพพจน์นางเอกหายหม๊ด (ไรเตอร์: เคยมีหรอยูล) 

‘แหม่ยาวจิงชื่อผม เรียกมินโฮเถอะครับ ง่ายกว่าเยอะ’

‘ไม่ ไอ้เด็กเปรต’ ฮืออ อ ฉันรำคาญเด็กคนนี้จัง

‘กินข้าวยังครับ’

‘ยัง’ หึหึ ฉันจะลองตอบเป็นคำๆ ดูซิมันจะยังทนไหม

‘ว่า พอดีเลยผมก็ยังไม่ได้กิน’ บอกทำไมยะ จะให้เลี้ยงหรอ ฝันไปเถอะเด็กน้อย

‘อืม’

‘โอ้ว วว นางฟ้า ไปทานข้าวกับผมนะครับ’ อร๊ายย ย เขินอ่ะ นางฟ้า -/ - 

‘ไม่’ เก๊กไว้ยูลๆ

‘ผมเลี้ยงนะครับ’ ห๊ะ เมื่อกี้ว่าไงนะ

‘อืม’ ม่ายยยย ย พลาดไม่ได้ค่ะ คนอย่างควอนยูลไม่พลาดของฟรีแน่นอน

‘ฮ่าๆๆ ป้านี่งกเนอะ แต่น่ารักดี’ ห่ะ นีแกจะด่าหรือจะชมฉ๊านน น ไอ้กบ -..-

‘อืม’ ยังเก๊กไม่เลิก

‘ป้าครับพูดคำอื่นสิ่ พูดเป็นอยู่ไม่กี่คำรึไง’ ฉันไม่ใช่หมานะยะถึงจะต้องทำตามคำสั่งนะ

‘อืม’ โห่ะๆ

‘งั้น…ป้าสวยที่สุดในโลกเลย ยังโสดใช่ไหมครับ’ บ๊ะ ถามเรื่องโสดก้าวก่ายจิงๆเด็กสมัยนี้

‘อืม’ แต่มันก็เป็นความจริง ว่าแต่ไอ้เด็กนั่นยิ้มอะไร คนเดียว

‘แต่ป้าปากจัดอย่างนี้คงไม่มีใครกล้าจีบ’ ด่าฉันใช่ไหม?

‘อืม’ ทนไวๆๆๆ เย็นไว้ยูล

‘งั้น…ป้าครับ’ อยู่ไอ้เด็กนั่นก็มาจับมือฉัน อ๊ากก กเกิดมาขอกจากพ่อกับพี่ชายแล้วฉันยังไม่เคยให้ผู้ชายจับมือเลยนะ

‘ปล่อยย นะ ไอ้เด็กเปรตแกมาจับมือฉันทำไมนี่’ ฉัยมุ่ยหน้า

‘โห หมด หมดกันกำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม หมดกัน’ เป็นบ้าอะไรของมันนี่

‘หิวแล้ว จะเลี้ยงไหมอาหารนี่ จะเลี้ยงข้าวฉันไม่ใช่รึไง’ ฏอ้ยไม่มีเวลามาเถียงนานหรอก ฉันจัดการลากหูไอ้เด็กเปรตเข้าซุปเปอร ์ในโรงเรียน

‘โหป้าผมจะเลี้ยงทั้งทีลากเข้าซุปเปอร์เนี่ยะน่ะ’ นี่ฉันช่วยแกประหยัดเงินนะเฟ้ยย ย (มินโฮ: ป้านี่โ..่จริงอาหารในซุปเปอร์ แพงกว่าในโรงอาหารอีก)

‘นี่จะเลี้ยงไม่เลี้ยง ถ้าไม่เลี้ยงก็ไปไกลๆไป๊’ หืม…ทำไมทุกคนในซุปเปอร์ต้องมองฉันแบบนั่น? ฉันทำอะไรผิดหรอ yy

‘กรี๊ดด ด มินโฮ รุ่นน้องง งสุดหล่อเข้าซุปเปอร์ด้วย กรี๊ดด ด วี๊ดด ว๊าย’ อะไรก๊านน น แม่ผู้หญิงพวกนี้ อย่าบอกนะว่าเป็นแฟรคลับไอ้เปรตนี่ -.-

‘ยูริเธอมาว่าน้องมินโอทำไม แล้วพวกเธอมาด้วยกันหรอ พวกเธอสนิทกันหรอ บลาๆๆๆ’ คำถามมากมายสาระพัดจนฉันปวดหัว โอ้ยยย ยัยพวกนี้จะทำฉันเป็นบ้าแล้วนะ

‘ป้าตามมานี่เลยๆๆ’ อยู่ๆไอ้เด็กเปรตนั่นก็ลากฉันออกไปจากซุปเปอร์ แม่จ๋าาา า ยูลหิวข้าวว ว yy

ทางด้านของคยูฮยอน

‘เอ๋พี่คะตรงซุปเปอร์เค้ามุงอะไรกันหรอ’ ซอฮยอนถามผม แล้วผมจะรู้ไหมนี่

‘เอเหมือนจะเป็นเด็กใหม่ล่ะมั้งเห็นว่าดังเชียว’ ผมมันของเก่าครับ ฮ่าๆๆ

‘ว่า prince ของซอก็ตกกระป๋องแย่ล่ะสิ่คราวนี้’ ยัยซอนี่…น่าจับก(อ)ดจริงๆ มาล้อผมแบบนี้ได้ยังไง

‘แต่ princess คงไม่ทิ้งผมหรอกจริงไหมครับ’ ผมยีหัวซอฮยอนเล่น น่ารักเป็นบ้าเจ้าหญิงของผม

‘ว้ายย ย เจ้าชายกับเจ้าหญิงเล่นกันดูโน่นสิ่ๆๆ’ พวกสาวๆหนุ่มๆหลายคนจับจ้องมาที่ผมกับซอฮยอน 

‘เค้าเปิดตัวกันแล้วนิ่ว่าคบกัน’ เฮ้ยยย ย ยังซุบซิบกันไม่เลิก

‘พี่คะซอว่าเราไปจากแถวนี้กันเถอะค่ะ คนเยอะซอไม่ชอบ’ ซอฮยอนกระซิบผม แล้วผมจะขัดใจเด็กน้อยของผมหรอไม่มีทาง…

..ฉันกับพี่คยูเดินออกมาจากบริเวณซุปเปอร์ ฉันเดินนำมาที่สวนผักหลังโรงเรียน เค้าจะจำได้ไหมว่าที่น่ะ…มันมีอะไรที่สำคัญ สำหรับฉันอยู่ 

‘ซอมาที่นี่ทำไมครับ’ พี่คยูถามฉัน เค้าจำไม่ได้สิ่นะ

‘พี่อ่า…พี่จำไม่ได้เลยจริงๆหรอคะ’

‘เจ้าโทโมโมะสิ่นะ’ คยูโยกหัวฉันไปมาพร้อมรอยยิ้มอ่อนโยน ฉันได้รับมันมาตลอด ขอบคุณผู้ชายคนนี้จริงๆ

‘ป่านนี้จะไปเกิดใหม่รึยังนะเจ้ากระต่ายน้อย’ ฉันเดินตรงไปยังเนินดินที่ปักไม้กางเขนที่ทำจากไม้ขนาดปานกลางเอาไว้ พร้อมสลักชื่อของเจ้ากระต่ายน้อย…โทโมโมะ

‘อย่าเศร้าไปเลยนะคนดีอย่างน้อยเจ้าตัวเล็กนี้ก็ทำให้เรามีวันนี้ไม่ใช่หรอครับ’ คยูเดินมาโอบไหล่ฉันไว้ น้ำใสๆไหลลงมาเปรอะหน้า 

เมื่อสองเดือนก่อน

‘เอ๋ นี่มันกระต่ายนี่คะพี่’ ซอฮยอนเจ้าหญิงของโรงเรียนบอกกับรุ่นพี่ซึ่งมีตำแหน่งเป็นถึงเจ้าชาย

‘ดูเหมือนจะบาดเจ็บด้วยนะ’ คยูฮยอนพูดก่อนจะค่อยๆอุ้มกระต่ายน้อยข้ึนมา

‘พี่คะเราจะช่วยมันได้ไหม’ ซอฮยอนเขย่าแขน

‘ได้สิ่’… ‘แต่เราต้องรีบไปพบอาจารย์เรื่องงานโรงเรียนนะคะ’ ซอฮยอนพูดแทรก

‘งั้นเดี๋ยวเราค่อยกลับมาแล้วกัน’ คยูพูดก่อนจะเดินนำออกไป

‘รอด้วยสิ่คะพี่’ ซอฮยอนวิ่งตามรุ่นพี่ของเธอออกไป ถึงแม้ว่าตำแหน่งเจ้าหญิงเจ้าชายนั้นจะมาจากการโหวตของคนอื่นๆให้ทั้งสอง คู่กันแต่ซอฮยอนเองก็แอบหวั่นไหวกับตำแหน่งนี้อยู่ไม่น้อบที่ต้องทำตัวติดกับคยูอยอนตลอดทั้งๆที่…เธอเองก็รู้ว่าคยูไม่ได้ชอบเธอ

…เธอคิดเองเออเองทั้งนั้น คิดไปคนเดียวจริงๆยัยเด็กซอ…

‘ซอรีบไปกันเถอะป่านนี้กระต่ายตัวนั้นจะเป็นยังไงบ้างไม่รู้นะ’ คยูฮยอนพูดก่อนจะเดินไปที่สวนหลังโรงเรียน

‘ค่ะ’ ซอฮยอนที่ถือผ้าขนหนูติดมือมาเพราะกลัวว่ากระต่ายน้อยจะหนาวเดินตามร่างสูงไปต้อยๆๆ

‘อยู่ไหนนะ ไปแปปเดี๋ยวหายไปเลย’ ร่างบางพึมพัมหลังจากที่ไม่พบว่ากระต่ายตัวนั้นอยู่ที่เดิม

‘เราไปหาตามพุ่มไม้ไหม เผื่อมันอาจจะหนาวแล้วไปหลบลมแถวนั้น’ คยูฮยอนเสนอ

‘ดีค่ะงั้นเราไปหามันกันเถอะ’

ผ่านไปเกือบสิบนาทีก็ยังคงหากันต่อไป ไม่มีวี่แววของกระต่ายน้อยตัวนั้นเลย

‘อ้าวหนูสองคนนั้นทำอะไรอยู่ หาอะไรอยู่’ คุณลุงภารโรงที่เดินผ่านมาพบเข้าจึงทักคยูและซอฮยอน

‘อ่อ เรากำลังหากระต่ายนะค่ะ’ ซอฮยอนตอบหน้าถอดสี

‘เอ้า หนูลุงว่าไม่ต้องหาแล้วแหละนะ มันไปแล้วล่ะ’ คุณภารโรงพูดใบหน้าแสดงความเสียใจนิดๆ

‘มีคนมาเอามันไปแล้วหรอคะคุณลุง’ ซอฮยอนขมวดคิ้ว

‘ลุงเค้าหมายถึง…มันตายไปแล้ว’ คยูฮยอนเดินมาจับไหล่ซอฮยอนบีบเบาๆแสดงความเป็นห่วง

‘มันไม่จริง เมื่อกี้มันยังอยู่เลยนี่คะ เรายังไม่ได้ช่วยมันเลย’ น้ำใสๆเริ่มไหลออกมา

‘แม่หนูไม่มีอะไรเป็นของเราหรอกนะ ทุกอย่างล้วนมีเกิด แก่ เจ็บ ตาย มีพบมีพราก อย่าร้องเลยนะเดี่ยวพ่อหนุ่มเค้าจะไม่สบายใจตามไปด้วย’ ลุงภารดลงพูด

…ไม่สบายใจตามงั้นหรอ ไม่หรอกคยูฮยอนไม่เคยสนใจฉันหรอกซอฮยอนอย่าเข้าข้างตัวเองนะ…

‘ลุงครับเดี๋ยวครับ ช่วยเอากระต่ายตัวนั้นมาให้ผมที ผมจะฝังมันที่นี่ ได้ไหมครับ’

‘พี่คะพี่จะทำอะไรน่ะ’ ซอฮยอนวิ่งตามมาอย่างงงวย

‘เวลาเธอคิดถึงมันเธอจะได้มาหามันได้ มันจะยังอยู่กับเราตลอดไปไง’ คยูยิ้มนิดๆ

‘ขอบคุณนะคะ’ ซอฮยอนยิ้มตอบ อย่างน้อยเธอก็ยังได้เห็นเจ้ากระต่ายน้อยอีกครั้ง

‘แล้วเราจะตั้งชื่อเจ้านี่ว่าอะไรดีล่ะ’ คยูฮยอนถามอย่างอ่อนโยน

‘โทโมโมะ’ ซอฮยอนพึมพัมออกมา

‘ฮ่าๆ ชื่อน่ารักดีนะ เหมือนคนตั้ง’ ซอฮยอนเอียงคอฉงนกับคำพูดของคยู เมื่อกี้พี่เค้าว่ายังไงนะได้ยินไม่ถนัดเลย

‘เอ่อฉันว่าเรารีบขุดหลุมให้มันนอนเถอะค่ะ’

ผ่านไปเกือบสิบนาทีคยูฮยอนก็จัดการขุดหลุมให้เจ้ากระต่ายไว้สำหรับนอนหลับไปอีกยาวนาน

‘ขอบคุณจริงๆนะคะพี่คยู เริ่มเย็นแล้วฉันต้องขอตัวกลับบ้านก่อนนะคะ’ ซอฮยอนบอกลาหลังจากฝังกระต่ายน้อยเรียบร้อย

‘เดี๋ยวพี่ไปส่ง’ คยูฮยอนยกมือห้ามไม่ให้ซอฮยอนเดินออกไป

‘ไม่เป็นไรค่ะ ฉันกลับเองได้อีกอย่างถ้ามีผู้ชายไปส่งพ่อกับแม่คงจะลำบากใจแย่’

‘ครับ…ซอฮยอน พี่ขอเบอร์มือถือเราเอาไว้ติดต่อ เอ่อ อ เรื่องงานได้ไหม’ คยูฮยอนพูดตะกุกตะกัก

‘ได้สิ่คะ’ ซอฮยอนจดเบอร์มือถือตัวเองก่อนจะยิ่นให้ชายหนุ่ม

‘แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะคะพี่คยู’ ร่างบางเดินลับไป

…สักวันเค้าต้องบอกความในใจกับเธอ...

______________________________________________________________

มีพิมพ์ผิดบ้างอะไรบ้างขอโทดล่วงหน้าเลยนะคะ :)



คุยกันนิดนึง ไรเตอร์รู้ตัวว่าผิดไปแล้วที่ไม่ได้มาอัพ~
ยังไงขอโทดนะคะ <3 

มาอัพให้แล้ว

ไม่เอานักอ่านเงา

ingingg