คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : คู่หมั้นของยูชอน >_
สะดุดรักยัยช็อกโกแลต >_< My Chogolate Love
"ซูริ" เด็กสาวคนไทยที่ถูกแม่ออกอุบายหลอกให้ไปเรียนต่อมหาวิทยาลัยที่กรุงโซล โดยมีจุดประสงค์เพื่อจะจับเธอหมั้นและแต่งงานกับ "ยูชอน" ลูกชายของเพื่อนสนิทแม่ โดยที่ "ซูริ" กับ "ยูชอน" ไม่เคยรู้เลยเกี่ยวกับสัญญาการหมั้นในครั้งนี้ ซึ่งแม่ของเธอและแม่ของเค้าได้วางแผนกันไว้ และเมื่อซูริถูกปล่อยลอยแพให้อยู่ที่บ้านของยูชอนเพียงตามลำพัง ทำให้ยูชอนเข้าใจผิดคิดว่าเป็นแม่ของเค้าที่กำลังนอนหลับอยู่ เค้าจึงเข้าไปกอดเธอ และเรื่องราวรักหวานๆ และความรักสามเศร้าก็เกิดขึ้น...
"เฮ้ยยย!... นี่นาย.. นายเป็นใคร?" ซูริอุทานด้วยความตกใจขนาดหนักแล้วผลักผู้ชายที่นอนอยู่ข้างๆ เธอออก หลังจากที่เค้านอนกอดเธออยู่ทั้งคืน... / ตายแล้ว! ไอหมอนี่เป็นใคร นี่.. เค้านอนกอดฉันทั้งคืนเลยหรอ เกิดอะไรขึ้นกับฉันเนี้ยะ... แล้วคุณป้ายูจินหล่ะ!
ผู้ชายผิวขาว รูปร่างสูงใหญ่ หน้าตาดีออกกวนโอ้ย อายุประมาณ 20 เค้าคือ "ยูชอน" ลูกชายของคุณป้ายูจินเพื่อนสนิทของแม่ซูริ
"อ้าว..เฮ้ย..! นี่เธอเป็นใครอ่ะ? เธอไม่ใช่แม่ฉันนิ๊" ยูชอนพูดด้วยความตกใจเหมือนกัน ที่เห็นผู้หญิงตรงหน้าไม่ใช่แม่ของเค้า
"จะบ้าหรอ! ใครเป็นแม่นาย ฉันพึ่งอายุ 19 ยังไม่แต่งงานจะมีลูกได้ไง ไอบ้า..ไอบ้า..นี่แน่ะๆ!" ซูริเอาหมอนไล่ตีเค้าด้วยความโกรธ
"นี่นายทำอะไรฉัน.... ไอบ้ากาม! ฉันจะฆ่าแก" เธอโมโหเอามากๆ
"เฮ้ย..ย..ย..หยุดก่อน! ที่นี่บ้านฉัน เธอมาทำอะไรในบ้านของฉัน" ยูชอนพูดพลางเอามือป้องตัว
"จะบ้ารึงัย! นี่มันบ้านของป้ายูจินต่างหาก นายอย่ามาพูดพล่อยๆ" ซูริพูดไปพร้อมๆ กับเอาหมอนตียูชอนแรงขึ้นๆ
"ก..ก..ก็ป้ายูจินของเธอน่ะ.. เค้าเป็นแม่ของฉัน!..." เมื่อยูชอนพูดจบ อาวุธหมอนของซูริก็หยุดลงทันที
"นายว่าไรนะ.. ป้ายูจินเป็นแม่ของนาย... หรอ?" ซูริถามแบบงงๆ
"ก็ใช่อ่ะดิ๊.. แล้วนี่เธอเป็นใคร? เข้ามานอนในห้องแม่ฉันได้ยังไง!" ยูชอนถามแล้วทำตาโตใส่
...ทั้งสองคนโทรศัพท์ไปถามเอาความจริงกับแม่ของพวกเค้า จึงรู้ว่าแม่ของเธอและแม่ของเค้าตั้งใจจะจับทั้งสองคลุมถุงชน ซูริแทบไม่อยากจะเชื่อว่าแม่จะทำกับเธอได้ โดยที่แม่ของเธอขู่ว่า ถ้าเธอหนีกลับมาเมืองไทย แม่ของเธอจะตรมใจและหนีไปบวช และเธอก็ต้องเรียนให้จบมหาวิทยาลัยที่โซลด้วย.. ส่วนแม่ของยูชอนก็หนีกลับไปอเมริกาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว โดยเธอขู่ยูชอนว่าถ้าเธอกลับมาโซลแล้วไม่เจอซูริอยู่ที่บ้าน เธอจะตัดแม่ตัดลูกกับเค้า...
"นี่..มันอะไรกัน ฉันงงไปหมดแล้ว" ซูริสับสนกับคำพูดของแม่ที่พึ่งวางหูโทรศัพท์ไป
"อยู่ๆ กันไป เจอหน้ากันทุกวัน เดี๋ยวก็รักกันเองแหล่ะ.. แม่พูดแบบนี้ได้ไง.." ซูริบ่นพรึมพรำ
"แม่ของเธอก็พูดแบบนั้นหรอ? พูดเหมือนแม่ฉันไม่มีผิด.." ยูชอนพูดแล้วมองออกไปนอกหน้าต่าง /จะบ้ากันไปใหญ่แล้ว นี่...เรามีคู่หมั้นโดยที่เราไม่เคยเจอหน้ากันมาก่อนเนี้ยะนะ! ไม่มีทาง... เป็นไปไม่ได้.. เราจะแต่งงานกับผู้หญิงที่ไม่ได้รักได้ยังไง..
"ยังไงฉันก็ยอมรับไม่ได้หรอก.. คนไม่รักกันจะแต่งงานกันได้ยังไง" ซูริพูดสวนขึ้นทันที
"..แล้วนี่มันก็ศตวรรตที่21 แล้วนะ ..มันไม่มีแล้วการคลุมถุงชนอ่ะ" เธอย้ำอีกรอบ
"ใช่! ฉันก็ไม่ยอมหรอก ฉันจะไม่มีวันแต่งงานกับเธอแน่ๆ" ยูชอนพูดแล้วเดินกลับมานั่งที่โซฟา
"ชิ! แล้วคิดว่าฉันอยากจะแต่งงานกับนายรึไง อย่าสำคัญตัวเองไปหน่อยเลย" ซูริพูดด้วยความโกรธ /ดูทำท่าเข้าซิ! ทำเป็นวางมาด หล่อตายหล่ะ เก็กอยู่ได้ แหว่ะ..
"ดี! รู้ไว้เลยนะ.. เธอไม่ใช่สเป็คของฉันเลยซักนิด" /ยัยบ้าเอ๊ย อยู่ดีๆ ก็มาโมโหใส่เรา
"ใช่... นายก็ไม่ใช่สเป็คฉันเหมือนกาน" /ไอหมอนี้ช่างกวนประสาทจริงๆ
"ขอบอกให้รู้.. ฉันไม่มีวันที่จะชอบผู้หญิงอย่างเธอได้" ยูชอนพูดพลางลุกขึ้นประจันหน้ากับเธอ
"ฉัน..ก็..ไม่..มี..วัน..ชอบ..นาย..เหมือนกัน! รู้ไว้ซะด้วย" ซูริก็ไม่ยอมแพ้เหมือนกัน เธอเดินมาหยุดตรงหน้าเค้าแล้วพูดใส่หน้าเค้าด้วยอารมณ์โมโห
"ห๊อออ.. ก็ดี.. งั้นต่อไปนี้ก็ต่างคนต่างอยู่ ห้ามก้าวก่ายกันok!" /ทำไงได้.. ฉันจะไม่ยอมโดนตัดแม่ตัดลูก เพราะยัยบ้านี้หรอก
"ดี! ต่างคนต่างอยู่ ฉันก็จะทำตามหน้าที่ของฉัน.." /โธ่เอ๊ย..คิดว่าฉันเนี้ยะ..พิศวาสนายรึไง ไอคนหลงตัวเอง! ให้ฉันเรียนที่นี่ให้จบก่อนเถอะ ฉันก็ไม่อยากจะอยู่ที่นี่นักหรอก
...และแล้วสงครามกามเทพก็ได้เริ่มขึ้น ทั้งเค้าและเธอต่างก็ปฎิญาณว่าจะไม่มีวันที่จะชอบกันและไม่ยอมที่จะโดนคลุมถุงชนตามข้อตกลงของแม่ๆ แต่จะยอมอยู่ร่วมบ้านหลังเดียวกันเพื่อที่จะทำให้แม่ๆ สบายใจและตายใจว่าพวกเค้าจะชอบกันและยอมทำตามข้อตกลง แต่แล้วเรื่องราวก็ไม่ได้เป็นไปอย่างที่คิด.. จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อเพื่อนสนิทของยูชอนดันไปตกหลุมรักซูริเข้าอย่างจัง แล้วเพื่อนสนิทของยูชอนที่ว่าจะเป็นใคร? เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไปโปรดติดตามตอนหน้านะจ๊ะ...
PS. อ่านแล้วดีหรือไม่ดียังไงรบกวนช่วยคอมเมนต์มาด้วยนะค่ะ มือใหม่หัดเขียนอ่ะค่ะ ขอบคุณค่ะ...
ความคิดเห็น