ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC EXO]Xiumin x you รักนี้แฟนคลับต้องยุ่ง(จบแล้ว)

    ลำดับตอนที่ #9 : จำได้ไหมคำสัญญา

    • อัปเดตล่าสุด 12 ต.ค. 57



     
     "ยังจำสัญญาของเราได้ไหม?"
     
    "ฉันจำมันได้เสมอล่ะ"
     
    "มันใกล้จะถึงเวลาแล้วใช่ไหมครับ?"
     
    "..................."
     
    "...................."
     
    "อืม....ใช่แล้วล่ะอีกไม่นาน"
     
    "ผมจะรอนะ"
     
                    _________________
     
    Xiumin talk
     
    ผมตื่นได้สักพักแล้วล่ะ
     
    นอนกอดร่างเล็กและจ้องดวงหน้าหวานที่กำลังหลับสนิทพร้อมคอยปัดผมที่มาปรกหน้าคนตัวเล็ก
     
    จนเจ้าตัวรู้สึกตัวขยี้ตาเล็กน้อยก่อนจะส่งยิ้มให้ผม
     
    "ตื่นแล้วหรอ?" ผมถามพร้อมยิ้มให้นานึล
     
    "ตื่นแย้วววว" เธอตอบแล้วเอาแต่มุดหน้ามาในอ้อมกอดผม
     
    "ไหนมามอนิ่งคิสหน่อยสิ"  ผม
     
    ตัวเล็กค่อยๆเงยหน้าขึ้นยู่ปากเล็กน้อยแต่ก็เป็นฝ่ายประทับริมฝีปากผมเองสะงั้นฮ่าๆ
     
    "ทำตัวน่ารักจริงนะ" ผม
     
    "งื้อออ อ้ปป้าค่ะฉันนอนต่อได้ไหมค่ะ ง่วงจังเลยย" นานึลพูดพลางหลับตาลงแล้วซุกอกผมต่อ
     
    "ตื่นเถอะน้าาา อ้ปป้าอยากไปเดินเล่นกับนานึลอ่าา" ผมพูดเสียงอ้อนน
     
    ทำให้อีกคนรีบลืมตาขึ้นแล้วขำผมหน่อยๆก่อนเธอจะเดินเข้าห้องน้ำอาบน้ำไป
     
     ------------
     
    เราใช้เวลาส่วนตัวได้ไม่นานก็เสร็จแล้วออกมาเดินเล่นกันสองคน เพราะอีกสักพักก็ถึงเวลาต้องกลับไปโซลแล้ว
     
    "นี่ นานึล" ผมเรียกเธอ
     
    "ค่ะมีอะไรหรอ" นานึลคานรับอย่างน่ารักพร้อมเอียงคอมองผมอย่างสงสัย
     
    "ฉันรักเธอนะ" ผมพูดพร้อมลูบหัวเธอเบาๆ
     
    "ฮยองฮ้ะ! รถจะออกแล้วนะฮ้ะ!" เสียงเทาตะโกนเรียกผมทำให้กำชับจูงมือเล็กๆในมือของผมให้แน่นที่สุดเพราะมือเล็กๆในมือผมนี้คือมือที่ผมอยากจับมาตลอด3ปีไปที่รถ...
     
    3 อาทิตย์ต่อมา
     
    นานึล talk
     
     หลังกลับมาโซล อ้ปป้ามินซอกก็มีตารางงานที่จีนทำให้เราไม่ได้เจอกันอีกเลย 
     
    "..........."
     
    [ตู๊ดดดดดด...หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้...]
     
     แล้วก็ฉันไม่สามารถติดต่ออ้ปป้ามินซอกได้เลยสักครั้งหลังจากกลับมาจาก       เกาะเชจู... อ้ปป้าคงงานยุ่งล่ะม้างงงง ฉันเลยได้แต่มองโปสเตอร์รูปอ้ปป้าที่ติดทุกมุมของห้องนอนของฉันจนมันเป็นวอลเปเปอร์ไปแล้ว
     
    'อ่าา~ คิดถึงอ้ปป้ามินซอกจัง'
     
    ฉันเดือนไปกอดสแตนด์ดี้ความสูง200เมตร รูปอ้ปป้าที่กำลังยืนยิ้มโชว์ฟันสวย แล้วถอนหายใจกระโดดลงบนเตียงแล้วซุกหน้ากับหมอนรูปอ้ปป้าก่อนจะกดมือถือโทรหาใครอีกคน
     
    " ยอโบ เซโย คยองซู~"
     
    [ยอโบ เซโย ...]
     
    "อยู่หนายยย นะ"
     
    [ หอ]
     
    "หรออออ นี่~ คยองซูววว~♥ นายเสียงหล่อกว่าทุกวันเลยน้าาา~"
     
    "ว่าแต่อ้ปป้าของฉันกลับมารึยังงง"
     
    [ ยัง... แต่ พรุ่งนี้มินซอกฮยองจะกลับมาเกาหลี]
     
    "กรี๊ดดดด กินหรออ >< อ้ะ! นี่ๆ นายว่าฉันทำขนมอะไรต้อนรับอ้ปป้ากลับเกาหลีดี?"
     
    [ แค่นี้นะ อันยอง..]
     
     ตู๊ดดดดดดด
     
    แล้วคยองซูก็กลายเป็นตุ๊ดไป -3-
     
    งึ้ยยย! ทำไมต้องตัดสายด้วยเนี้ยย ชิช้ะ!
     
      วันรุ่งขึ้น
     
    "ลันลาาา ลันล้าาา ~" 
     
    ตอนนี้ฉันอยู่ที่หอพักEXOในชุดเดรสสีม่วงพาสเทิลแขนกุดกำลังร๊อออ รอออ อ้ปป้ากลับมาแหละ><
     
    " จะทำไหมรายงานนะ" คยองซู
     
    และก็มาทำรายงานด้วยแหละ - -;
     
    "เออน่ะ!ทำอยู่เนี้ยยยย"
     
    กรี๊งงงง!
     
    กรี๊ดดดด เสียงประตูลั่นกรเข้ามาแล้วพร้อมกับคริสเก่อ ลู่เก่อ  อ้ปป้าจงแด เทา เลย์เก่อ แล้วก็ 
     
    ที่ร๊ากกกก
     
     ของฉ้านนน>/////////<
     
    "สวัสดีค่ะ เก้อเก่อ และก็ เทา"
     
    ฉันพูดทักทายเสร็จก็รีบตรงไปหาอ้ปป้ามินซอกแล้วยื่นมือไปจะช่วยถือกระเป๋าเดินทาง แต่แล้วกลับโดนมือใหญ่กว่าปัดมือฉันออกอย่างแรง
     
    "เธอจะทำอะไร!?" อ้ปป้ามินซอกพูดเสียงแข็ง พร้อมกับสายตาเย็นชา..ที่ฉันเคยเห็นมัน...เมื่อนานมาแล้ว...
     
    "กะ..ก็จะช่วยถือกระเป๋าไงค่ะถ้าจะหนักมากนานึลช่วยถือนะค่ะ" 
     
    "ไม่ต้อง" อ้ปป้าพูดแล้วปรายตาไปมองที่โต๊ะญี่ปุ่นที่มีกองรายงานและโน้ตบุ๊คเครื่องสีขาวของฉันกับเครื่องสีเงินของคยองซู "ไปทำรายงานของตัวเองให้เสร็จเถอะฉันพึ่งเดินทางมาฉันอยากพัก" พูดเสร็จอ้ปป้าก็เดินผ่านไปยังห้องของตัวเองก่อนปิดประตูเสียงดังและล็อกห้อง
     
    "มินซอกฮยองไปอะไรไปนะฮ่ะ ตอนอยู่บนเครื่องยังดีๆอยู่เลย( '3')" เทาพูด
     
    ฉันที่ยืนนิ่งเฉยก็เลยได้แต่มึนๆอึนๆอยู่หน้าประตู
     
    "นานึลอย่าคิดมากน่ะ มินซอกฮยองอาจง่วงอยากพักจริงๆก็ได้นะมาทำงานต่อเถอะนะ" อ้ปป้าซูโฮที่กำลังนั่งอยู่ข้างๆคยองซูพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มพร้อมกวักมือเรียกฉันเข้าไปนั่งข้างๆทำให้ฉันปฎิเสธไม่ได้เดินไปนั่งข้างๆอ้ปป้าซูโฮและทำงานต่อทั้งที่ในหัวยังมีความสงสัยและเป็นห่วงคนที่อยู่ในห้องนั้น.

             -------------------------------------------------------------




    รีดเดอร์จ๋าาา ใกล้จะจบแล้วน้าาา ไม่เกิน 3 ตอนน  ><

    และไรท์จะเปิดฟิคใหม่ด้วยย เป็น SF ฟิคสั้น All x Xiumin น้าา แต่จะเน้นลู่หมิน แม้พี่ลู่จะออกจากวงแต่ไรท์ก็จะชิป ลู่หมินตลอดไป เฮ้อออ คิดถึงพี่ลู่เลยเนอะๆ แต่อย่าลืมเม้นให้เค้าน้าาาา จุ๊บๆ
     
     
     
     
     
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×