[Fic EXO]Blood สายเลือด (Lumin ft. Chen,Sehun)

ลำดับตอนที่ #6 : blood ep5

แสงแดดที่เริ่มแรงขึ้นทำให้มินซอกที่กำลังหลับปรือตาลุกขึ้นนั่งอย่างงัวเงียพร้อมอาการปวดตรงสะโพกแต่ก็ยังฟื้นร่างกายให้ลุกขึ้นไปชำระร่างกายก่อนจะแต่งตัวลงไปทานอาหารเช้าที่วันนี้พ่อของเขาดูเหมือนจะเดินทางไปติดต่อธุระกิจประเทศอื่นอีกเหมือนเคย ทำให้ภายในห้องอาหารมีเพียงตัวเขา ลู่หาน และ คยองซู เท่านั้น อาหารเช้ามื้อนี้ไม่มีใครเอื้อนเอ่ยอะไรออกมาสักนิด

 

 

 

เมื่อทุกคนทานข้าวเสร็จลู่หานก็ออกมาทำงานโดยไม่สนใจว่าน้องของเขาทั้งสองจะไปโรงเรียนอย่างไรซึ่งคงไม่แคล้วว่ามินซอกกับคยองซูจะต้องเดินไปแม้จะมีรถมากมายและมีคนขับแต่มีคำสั่งที่ดูเหมือนจะเจตนากลั่นแกล้งมินซอกกับคยองซูเหลือเกินว่า 'ใครที่ขับรถออกโดยไม่ใช่ธุระของลู่หานกับพ่อจะถูกไล่ออก'

 

คยองซูที่รู้ได้ถึงความเกลียดของพี่ชายตากวางว่าที่มีต่อมินซอกอย่าเอ่อล้นรวมทั้งเสียงครางเมื่อคืนทำให้คยองซูพอเดาออกว่า ทั้งสองคนไม่ใช่แค่พี่น้องธรรมดากันแน่ๆเขามั่นใจ ระหว่างทางทั้งสองก็คุยกันเพียงแค่ว่าชอบอะไรบ้างไม่ชอบอะไรบ้างเรื่องธรรมดาทั่วไปเท่านั้น จนกระทั่งถึงโรงเรียนทั้งสองก็ตรงเข้าทำเรื่องเข้าเรียนของคยองซูเมื่อเสร็จธุระก็แยกย้ายกันไปเรียนตามห้องเรียนของตนเอง

 

 

 

ในบ้านหลังเล็กที่แลดูจะทรุดโทรมอยู่ไม่น้อยกำลังมีชายสองคนที่กำลังมอบความรักทางกายและอารมณ์กามกันอย่างร้อนแรง

 

 

"อ่าา เซฮุนน นายมันสุดยอดจริงๆ "

 

 

"งะ เงียบ เถอะ อ้ะ อื้อ อ่า!!"

 

 

"อ่าาา"

 

 

สองร่างผละออกจากกันหลังจากได้ปล่อยอารมณ์กามกันเสร็จสิ้น ร่างบางของโอเซฮุนลุกขึ้นเพื่อสวมเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายไปทั่วของตนแต่แล้วกลับมีแขนหนาสีแทนกอดรัดไว้ด้านหลังพร้อมเริ่มซุกไซร์ลำคอขาว

 

 

"อยู่ต่ออีกสักพักไม่ได้หรอเซฮุน"

 

 

"อย่าสิ จงอินฉันต้องไปเรียนนะ!"

 

 

"ฉันก็ต้องไปเรียนเหมือนกัน แค่อีกรอบเดียวก็พอ"

 

 

"ไม่! ก็คือไม่สิ!"

 

 

ร่างบางของโอเซฮุนพยายามแกะแขนหนานั้นออกจนสำเร็จก่อนจะแต่งตัวให้เรียบร้อยแล้วเดินออกจากบ้านหลังเล็กนั้นทันทีทิ้งให้จงอินอยู่เพียงลำพัง

 

 

เวลาล่วงเลยจนมาถึงพักเที่ยงจงแด อี้ชิง และ มินซอกก็ลงมาทานอาหารตามปกติ

 

แต่มินก็เกิดอยากเข้าน้ำขึ้นมาจึงขอตัวออกมาทำธุระส่วนตัวสักพัก

 

หลังจากทำธุระเสร็จในขณะที่ล้างมืออยู่ก็ถูกแรงบีบเข้าที่ไหล่บางเข้าพร้อมเสียงยียวนกวนประสาท

 

 

"ไง คิม มินซอก ลูกคนที่ 3 ของ ตระกูล ลู่ แต่แม่กลับเป็นแค่คนใช้สกุลต่ำสำส่อน"

 

 

"แม่เราไม่ได้สำส่อน!!" ร่างเล็กตวาดกร้าวพร้อมหันหน้ามาเจอกับ 'หวัง จื่อ เทา'

 

เพื่อนรุ่นเดียวกันที่จงเกลียดจงชังเขาทั้งๆที่เขาไม่ได้ทำอะไรให้อีกฝ่ายเลยสักนิด

 

 

"เฮ้ยย จริงหรอ? แต่ได้ข่าวตัวนายนะชอบโดน'เอา'ไม่ใช่หรอ เห็น'อ่อย'ชาวบ้านไปทั่วเลยนี่มินซอกได้นิสัยจากแม่รึป่าวนะ?"

 

 

เสียงหวานจาก'คิม จุนมยอน' ที่เป็นคนรักของจื่อเทาพูดขึ้นพร้อมเดินเข้ามาในห้องน้ำ

 

 

ร่างเล็กตัวสั่นเทิ้มด้วยความโกรธและเสียใจได้แต่ทำได้แค่ปล่อยน้ำตาให้มันไหลออกมาเท่านั้น

 

 

"หืม จริงด้วยเนอะ จุนมยอน คนอะไรไม่รู้สำส่อนจริงๆน่ารังเกียจ"

 

 

"แถม ตอแหล แกล้งเส้แสร้งเป็นคนดีอีกด้วยสิ!"

 

 

"เราไม่ได้เส้แสร้งนะ ฮึก"

 

 

"เถียงฉันหรอ!? จื่อเทามันเถียงฉันนายจัดการมันเลยสิ!"

 

 

เมื่อสิ้นเสียงของ จุนมยอน จื่อเทาก็ผลักร่างเล็กลงกับพื้นอย่างแรงก่อนจะประเคนปล่อยหมัดใส่ร่างเล็กของมินซอกที่ยังคงร้องไห้สะอึกสะอื้นไม่หยุด และอยู่ในความหรรษาของ จุนมยอนและจื่อเทาที่หัวเราะร่าให้กับความสมเพชร่างเล็ก มินซอกก็ได้แต่ภาวนาว่า ขอให้พระเจ้าบนฟ้ารักเขาสักทีเถอะ อย่าได้เกลียดเขา แล้ว ส่งคนมากลั่นแกล้งอย่างนี้อีกเลย เพราะเขาเจ็บเหลือเกินที่ถูกด่าว่าเป็นอีลูกคนใช้ สำส่อน อย่างนี้ คิม มิน ซอกเจ็บปวดเหลือเกินพระเจ้าได้โปรดเถอะพอได้แล้ว.

 

 

 

 

____________________________

ขอโทษน่ะค้าาาาาาา
ที่เค้ามาอัพฟิคช้าาา หายไปน้านนานนนนนนน
คือยุ่งจริมๆ ช่วงเดือนธ.ค. แบบสอบย่อยทุกอาทิตย์เบยยยย
แล้วแบบงานวันคริสมาสก็เป็นแซต้าคอส(เค้าเป็นผญ น่ะแก-.,- )
นั่งเย็บชุดเกือบอาทิตย์อ้ะ พอต้นเดือน ม.ค. ก็สอบกลางภาคจ้าาาา เลยต้องอ่านแบบเอาเป็นเอาตาย
พึ่งสอบเสร็จวันนี้สดๆร้อนๆเบย  เดะวันที่23นี้เค้าต้องไปแข่งชักกระเย่อกับชักกระตุกอีก555555
จิงด้วยยย  เจอกันมาตั้ง ep5 ล้ะแบบยังมิรู้ชื่อกันเลย เราชื่อ ผับนะ เรียกผับบี้ ก็ได้จ้า แล้วตัวชื่อไรกันเม้นๆด้วยเบย  

รักนะจุ้บๆรีดเดอร์♥