ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Blood ep3
"นายสองคนจะเลิกทำร้าย คนของฉัน ได้รึยัง โอเซฮุน บยอน แบคฮยอน" เสียงของใครคนหนึ่งขัดขึ้นทำให้คนทั้งสองหยุดการกระทำนั้นแล้วหันไปมอง
ทำให้ร่างเล็กขาวของคนที่รวบมือของมินซอกถึงกับแถบทรุด
"นะ นาย... มาที่นี้ได้ยังไงกัน "
แววตาของแบคฮยอนที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวกำลังมองไปที่ชายผู้มาใหม่ที่กำลังจ้องเขากลับด้วแววตาที่ราบเรียบราวกับน้ำแข็งที่ไม่มีวันละลาย
"ปล่อยมือออกจากน้องของฉันเดี๋ยวนี้!" เสียงทุ้มของร่างสูงตวาด
"ชะ..ชานยอล" แบคฮยอนรีบปล่อยข้อมือของมินซอกแล้วเดินเข้าไปหาชานยอล
"ฉัน ไม่ได้ตั้งใจทำนะชานยอล..."
"หลบไป"ชานยอลเอ่ย เสียงเรียบแล้วตรงเข้าไปช่วยมินซอกที่ล้มอยู่กับพื้น
"ไม่เป็นไรนะมินนี่...พี่กลับมาหาแล้วนะพี่กลับมาปกป้องเราจากพวกมันแล้วนะ"มินซอกโผกอดชานยอลพลางร้องไห้
แบคฮยอนยืนแข็งทื่อข้างๆ
"เราจบกัน แบคฮยอน" ชานยอลพูดขึ้น
แบคฮยอนยืนแข็งทื่อข้างๆเซฮุนทำให้เซฮุนต้องจูงมือวิ่งหนีไป
ชานยอลขับรถไปที่คอนโดส่วนตัวที่พ่อของลู่หานซื้อให้ตั้งแต่เขาอายุ19ปีชานยอลประครองร่างเล็กให้ไปนอนบนเตียงของเขา
"นอนพักสักหน่อยนะมินนี่เดี๋ยวพี่จะไปทำซุปสาหร่ายให้นะ" พูดจบก็จูบหน้าผากของมินซอกเบาๆ
"ขอบคุณครับพี่ชานยอล"
"อืม" ร่างสูงเดินออกมาจากห้องนอนและตรงเข้าไปห้องครัวที่ตอนนี้พอมีของสดทำซุปสาหร่ายที่มินซอกชอบอยู่บ้างเพราะเขาพึ่งมาถึงเมื่อช่วงเช้าของวันนี้แต่ได้สั่งให้แม่บ้านจากบ้านลู่เอาของสดมาแช่ตู้เย็นไว้ตั้งแต่เมื่อวานร่างสูงล้างมือก่อนจะเริ่มทำซุปในขณะที่รอให้ซุปเดือดเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นเขามองเบอร์ที่โทรเข้ามาด้วยสีหน้าเรียบนิ่งก่อนเลื่อนรับสาย
".........."
(..........)
"........."
(ชานยอล)
"มีอะไร"
(แบคไม่ได้ตั้งใจ...ทะ..)
"มันเห็นกันอยู่จะๆ!ยังจะมาโกหกว่าไม่ได้ตั้งใจทำอีกหรอ!?"
(ฮื่ออ ฮึกกก แบคขอโทษ อย่าเลิกกับแบคนะ ฮึก)
"........"
(แบคจะไม่ทำอีกแล้ว ฮึก)
"พอเถอะ แบคฮยอน"
(ไม่เอานะ! ฮื่อออ)
" เงียบเถอะ แค่นี้ก่อนนะซุปของมินนี่เดือดแล้ว วันหลังไม่ต้องโทรมาอีกล่ะ"
(อ้ะ!ชาน..ยะ...)
ร่างสูงตัดสายของแบคฮยอนทิ้งแล้วปิดแก๊สจัดเตรียมอาหารให้มินซอกในขณะที่หัวของร่างสูงกลับเต็มไปด้วยความผิดหวังต่อคนรักที่เขารักมากอย่างบยอนแบคฮยอน ทั้งสองคบกันตั้งแต่แบคฮยอนที่เรียนชั้นเดียวกับมินซอกอายุ16ปี
ตอนนั้นแบคฮยอนเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนไปอเมริกาและในขณะที่ชานยอลเป็นอาจารย์โรงเรียนที่แบคฮยอนไปแลกเปลี่ยนทั้งสองคนสนิทกันเพราะเป็นคนเกาหลีเหมือนกันเมื่อคุยถูกคอและเข้าใจกันทำให้เกิดความรู้สึกดีจนแบคยอนขอชานยอลคบซึ่งชานยอลก็ไม่ปฎิเสธแม้ว่าแบคฮยอนจะกลับมาเรียนเกาหลีตั้งแต่อายุ17 ทั้งสองก็ยังคงคบกันแต่ตอนนี้มันคืออดีตไปแล้ว
ร่าสูงเดินไปนั่งข้างเตียงก่อนจะก้มลงจูบหน้าผากของมินซอกแล้วเขย่าร่างเล็กเบาๆ
"มินซอกตื่นไปกินซุปสาหร่ายกันเถอะ"
"งื้ออออ" ร่างเล็กครางงุ้งงิ้งเล็กน้อยก่อนค่อยๆลืมตามายิ้มให้กับชานยอล
"ลืมตาแล้วก็ลุกเดี๋ยวพี่จะพาไปทาน"พูดจบก็ค่อยประครองร่างเล็กไปห้องอาหารเมื่อมินซอกเห็นซุปสาหร่ายก็รีบกินทันทีด้วยท่าทางมีความสุข
"ไม่ว่าพี่ชานยอลจะไปเรียนที่อเมริกาตั้ง5ปีก็ยังทำอาหารอร่อยเหมือนเดิมเลยย"
"ฮ่าๆจริงหรองั้นก็กินให้หมดล่ะตัวยิ่งเล็กๆอยู่ด้วย"
"ครับมินนี่จะกินให้หมดเลย"
บ้านแซ่ลู่
หลังจากที่มินซอกทานอาหารเย็นเสร็จก็กลับมาบ้านแซ่ลู่โดยชานยอลมาส่งในบ้านเมื่อเดินเข้ามาในบ้านก็พบคนในครอบครัวพร้อมหน้าแต่มีเด็กผู้ชายร่างเล็กไหล่แคบ ตาโต ปากรูปหัวใจ กำลังนั่งข้างๆ ลู่ เซี่ยง เจ้อ พ่อของลู่หานและก็พ่อของชานยอลมินซอก
"ทำไมพี่กลับมาวันเดียวกับพ่อล่ะ?" มินซอกหันไปถามชานยอล
"อ้าว อาชานยอล อาหมิน มาแล้วหรอ มาๆมานั่งก่อนพ่อจะแนะนำ พี่น้องคนใหม่ของบ้านแซ่ลู่ เขาชื่อ 'โดคยองซู' ทำความรู้จักไว้ล่ะ ต้องมาอยู่ด้วยกันด้วย ฮ่าๆ น้องน่ารักใช่ไหมล่ะอาหมิน ฮ่าๆ"
--------------------------
ซอรี่นะรีดเดอร์จ๋าาาาㅜ ㅜ
ช่วงนี้มันแบบ การบ้านเยอะ กิจกรรมเยอะ กินเยอะ หิวบ่อย ง่วงบ่อย ความขี้เกียจก็บานนนน แตกกิ่งก้านเลยย เค้าขอโทษที่ไม่มาอัพและอัพแค่เนี้ย เค้ามีสอบย่อยพรุ่งนี้ด้วย เลยรีบมาแต่งแล้วจะไปอ่านหนังสือ แถมวันนี้พึ่งกลับบ้านตอน 5โมง เกือบ 6 อ่ะ ㅜ ㅜ ยังไงเค้าก็ขอโทษนะค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น