ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC EXO]Xiumin x you รักนี้แฟนคลับต้องยุ่ง(จบแล้ว)

    ลำดับตอนที่ #11 : THE END

    • อัปเดตล่าสุด 1 พ.ย. 57


    THE END
     
    คยองซูกำลังยืนอยู่ในห้องพักห้องหนึ่งที่สีขาวสะอาดกับคิมมินซอก..
     
    "ฮยองจะให้ผมดูแล นานึลตลอดไปจริงๆหรอ?"
     
    "อืม...ฝากด้วยนะคยองซู"
     
    "แต่ไม่ว่ายังไงเขาก็ต้องขัดขว้างผมกับนานึลอยู่ดี"
     
    "ฉันจะช่วยนายเอง"
     
    "แต่ฮยองรักยัยนั่น"
     
    "......"
     
    "และยัยนั่นก็รักฮยองไม่ใช่ผม"
     
    "แต่นายก็รักนานึลนี่"
     
    "......."
     
    "ใช่ไหมล่ะ?"
     
    "แต่ผมอยากให้ยัยนั่นอยู่กับคนที่ยัยนั่นรัก"
     
    "....."
     
    "ได้โปรดกลับไปหานานึลเถอะนะครับฮยอง"
     
    "....."
     
     
     
     
       ร่างบางในชุดเดรสสีหวานกำลังนั่งรอคนที่ได้ขึ้นชื่อว่า แฟนใหม่ ของตัวเองในร้านคอฟฟี่ช็อปเล็กๆที่ตกแต่งอย่างน่ารัก
     
    "นานึล..."
     
    เสียงเรียกทำให้ร่างเล็กหันไปมองก็พบกับคนที่เธอรักและทิ้งเธอไป
     
    "คยองซูอยู่ไหนแล้วคุณมาได้ไง!?"
     
    "นานึล ฉัน.."
     
    "รีบกลับไปซะ!"
     
    "ฟังกันก่อนสิ"
     
    "ถ้าไม่ไปฉันไปเอง!" ร่างบางลุกจากเก้าอี้แล้วเดินออกไปจากร้านทำให้มินซอกรีบวิ่งตามไปแล้วจับข้อมือเล็กไว้
     
    "ป..ปล่อย" ร่างเล็กพยายามสะบัดมือที่กำลังกอบกุมข้อมือตนไว้ดวลตาสวยมีน้ำตาไหลออกมา
     
    "นานึลฟังก่อนสิ"
     
    "พี่เกลียดฉันแล้วจะมายุ่งกับฉันทำไม"
     
    "ได้โปรดไปกับฉันฉันจะเล่าทุกอย่างให้เธอฟัง"
     
    พูดจบก็ลากร่างบางไปในรถของตนแล้วก็เริ่มอธิบายว่าทำไมถึงบอกเลิกนานึลเพราะ ผู้จักการฝั่งเอ็มไม่อยากให้ทุกคนในวงมีแฟนแล้วจะทำให้ความนิยมของวงน้อยลงจึงสั่งให้เขาเลิกซึ่งเขาก็ทำตามเพราะกลัวว่าการคบกันของเขากับนานึลจะทำให้สมาชิกเดือดร้อนด้วยจึงยอมแต่เมื่อวานทุกคนในวงกลับมาบอกกับเขาว่าทุดคนยอมเพื่อความสุขของเขาเขาจึงทำตามหัวใจตัวเองโดย ทางผจก.สมาชิกในวงจะเป็นคนเคลียร์เอง
     
    "เข้าใจพี่แล้วใช่ไหม?"
     
    "ทำไมถึงไม่บอกนานึลล่ะ?"
     
    "พี่ไม่อยากให้นานึลคิดว่ามีคนไม่สนับสนุนเรา"
     
    "...."
     
    "พี่มีอะไรจะให้ด้วยนะ" ร่างสูงหยิบกล่องเล็กๆเท่า2ฝ่ามือขึ้นมาแล้วยื่นให้นานึล
     
     
     
     
    ร่างบางรับมาแล้วเปิดออกก็เห็นรูปตัวเองสมัยที่ตนไปยืนแอบมองมินซอกที่หน้าตึกในขณะเผลอ ในอิริยาบทต่างๆ
     
    "ทำไม.."
     
    "ฉันรักเธอมาตลอด3ปีชอบที่เธอถักเปีย รวบผม หรือ ปล่อยผม ฉันจะมาในเวลาเดิมทุกวันเพื่อเจอเธอและแอบถ่ายรูปเธอก่อนเข้าตึกและ ลุ้นทุกวันว่าวันนี้เธอจะรวบผมถักเปียหรือปล่อยผม ลุ้นว่าวันนี้เธอจะมาไหม วันนี้เธอจะยิ้มเวลาเห็นฉันไหม ฉันคิดถึงเธอตลอด... เรากลับมารักกันเหมือนเดิมนะ ฉันสัญญาว่าจะไม่ยอมทิ้งเธออีกไม่ว่าจะยังไงก็ตาม.."
     
     
    ร่างบางนั่งนิ่งน้ำตาไหลแล้วโผกอดร่างสูง
     
    "ค่ะ ฉันก็สัญญาว่าจะไม่ทิ้งและไม่ยอมให้อ้ปป้าทิ้งฉันอีกต่อไป ฉันรักอ้ปป้านะค่ะ"
     
    ร่างสูงผละออกจากการกอดร่างบางแล้วจูบซับน้ำตาที่แก้มของนานึลแล้วเลื่อนลงมาที่ริมฝีปากเล็กที่ชมพูก็จะผละออกมา
     
    "โตขึ้นเราแต่งงานกันเถอะนะนานึล"ร่างเล็กพยักหน้าก่อนจะกอดร่างสูงอีกครั้ง
     
      "สัญญาว่าต่อไปนี้เราจะไม่ทิ้งกันและเลิกกันอีกเพราะ ตอนนี้ เราคือชีวิตของกันและกัน"
     
     
     
     
     
    D.O Talk
     
     ผมกำลังมองคนสองคนที่กำลังมีความสุขล่ะ :')
     
     เขากอดกันแล้วกำลังแหย่กันหยอกล้อกันให้ห้องครัวของหอพัก
     
    วันนี้วันหยุดนานึลเลยมาทำเค้กกับมินซอกฮยองที่หอพัก
     
    ผมก็รู้สึกเจ็บปวดนะที่ยกนานึลให้ฮยองเขาแต่ถ้าผมเลือกเก็บนานึลไว้ นานึลก็จะทุกข์ มินซอกฮยองก็ทุกข์ด้วย แต่ถ้าใก้นานึลคืนกับมินซอกฮยอง มินซอกฮยองก็จะมีความสุข นานึลก็จะมีความสุข ผมเลยยอมไงล่ะ
     
    ขณะที่ผมกำลังยืนแอบมอง2คนมีความสุขก็มีแขนใหญ่กอดเข้าที่เอวผมก็พบกับเด็กดำแห่งEXO เขาคือ จงอิน
     
    "นี่ อย่าลืมสิว่าเราเป็นแฟนกันนะไปมองนานึลฉันก็หึงนะ-3-"
     
    "หื้มมม -///-" 
     
     อ่อ
     
    .
     
    .
     
    .
     
    มีอีกอย่างจะบอกล่ะ
     
    .
     
    .
     
    .
     
     .
     
    .ตอนนี้ผมไม่เจ็บปวดแล้วนะเพราะผมนะ
     
    .
     
    .
     
    .
     
    .
     
    .
     
    .
     
    มีจงอินแฟนของผมแล้วไงล่ะ-///-
     
    แฮร่ก็จริงๆแล้วตอนนี้ผมเคะไปให้จงอินแล้วล่ะ พอได้เคะก็ไม่อยากกลับไปเมะอีกเลย-////- 
     
                      THE END
     
    _____________
     
     
     
    จบแล้ววววว อย่าลืมติดตามฟิคสายเลือดของเค้าด้วยน้าาา
     
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×