ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Blood ep4
อ้าว อาชานยอล อาหมิน มาแล้วหรอ มาๆมานั่งก่อนพ่อจะแนะนำ พี่น้องคนใหม่ของบ้านแซ่ลู่ เขาชื่อ 'โดคยองซู' ทำความรู้จักไว้ล่ะ ต้องมาอยู่ด้วยกันด้วย ฮ่าๆ น้องน่ารักใช่ไหมล่ะอาหมิน ฮ่าๆ" ลู่ เซี่ยง เจ้อ หัวเราะร่าอย่างมีความสุข แต่ร่างเล็กของมินซอกเริ่มสั่นแล้วร้องไห้ออกมาก่อนจะลงไปดิ้นกับพื้น
"กรี๊ดดดด ฮืออ ไม่เอา มินซอกไม่เอาน้อง ฮือออ มันจะแย่งความรักจาก ป๊า กับ พี่ชาน กับ ลู่เกอไป ฮืออ ไม่เอาา ไม่เอาา ฮืออ "
"อาหมิน!/มินซอก!" เซี่ยงเจ้อกับชานยอลร้องออกมาอย่างตกใจก่อนจะช่วยกันปลอบมิมินซอก
ในขณะลู่หานกำลังยิ้มมุมปากสมเพชร่างเล็กและโดคยองซูที่มองภาพนั้นอย่างงุนงงและรู้สึกผิดที่ตาม เซี่ยงเจ้อ จากญี่ปุ่น มาเกาหลีตามคำชวน เพราะ เมื่อ1เดือนที่แล้วลู่เซี่ยงเจ้อได้แต่งงานกับแม่ของโดคยองซูที่ญี่ปุ่นจริงๆคยองซูเป็นคนเกาหลีแต่เนื่องจากแม่ของเขาแต่งงานใหม่กับคนญี่ปุ่นถึงย้ายไปอยู่ญี่ปุ่น แต่แล้วแม่ก็ต้องหย่ากับคนญี่ปุ่นคนนั้นเพราะหลังที่แม่ของเขาแต่งงานไปก็ถูกทำร้ายร่างกายทะเลาะกันทุกวัน จนแม่เขาทนไม่ไหวเลยขอหย่า แล้วแม่เขาก็มาเจอลู่เซี่ยงเจ้อ ที่ร้านอาหารเกาหลีในญี่ปุ่นที่แม่ของเขาเป็นเจ้าของ เมื่อถูกใจคุยกันอยู่สักพักทั้งสองก็ตกลงคบกัน แล้วแต่งงานกันแต่ถึงเวลาที่ เซี่ยงเจ้อต้องกลับเกาหลีเพราะธุระกิจที่ไปจัดการเสร็จแล้ว ต้องกลับมาบริหารงานทางเกาหลี แล้วลู่เซี่ยงเจ้อก็ชวนเขาและแม่มาอยู่ที่นี้เพื่อจะได้อยู่ในบ้านใหญ่ แม่ของเขาปฎิเสธแต่ให้เขามาคนเดียวเพราะอยากให้เขาได้กลับมาเกาหลีบ้านเกิดของเขา
เวลาผ่านไปสักพักร่างเล็กก็คุมสติตัวเองได้ เมื่อทุกคนเห็นดังนั้นจึงแยกย้ายกันไป ชานยอลก็กลับคอนโดไป ลู่เซี่ยงเจ้อก็ขึ้นไปผักผ่อน ลู่หานก็เช่นกันส่วนคยองซูก็ขึ้นไปผักผ่อนได้สักพักก็ลงมาในชุดนอนมายังห้องรับแขกที่มีร่างเล็กนั่งกอดเข่าอยู่บนโซฟา เขาเดินเขาไปหาร่างเล็กนั้นที่อายุมากว่า1ปี
"พี่มินซอก"
".............." มินซอกเพียงหันมามองแล้วยิ้มให้บางๆ
"คือ คยอง ขะ..ขอโทษนะครับ
คยองจะไม่แย่งความรักจากพ่อ พี่ชานยอล พี่ลู่หาน ของพี่มินซอกหรอกนะครับ"
"จริงหรอ?" มินซอกถาม
"ครับ"
"สัญญาก่อนสิ"
"ครับผมสัญญา"
"งั้นฉันให้นายเป็นน้องฉันก็ได้" ร่างเล็กพูดพร้อมยิ้มกว้างให้คยองซู
"ขอบคุณฮะ อ้ะ! ผมเอาของฝากจากญี่ปุ่นให้พี่ด้วยนะฮะ" ร่างบางของคยองซูหยิบต้นไม้นำโชคมาริโมะที่อยู่ในขวดแก้วใสเล็กๆมีจุกไม้อุดฝาขวดแก้วนั้นแล้วยื้นให้มินซอก
"ขอบใจนะคยองมันน่ารักมากๆเลย"
"ไม่เป็นไรครับผมขึ้นห้องก่อนนะครับพี่ก็รีบขึ้นไปนอนนะ"
พูดจลคยองซูก็เดินขึ้นห้องไปปล่อยให้ร่างเล็กเพลินกับการดูมาริโมะในขวดแก้วใส
เวลาล่วงเลยมาทำให้มินซอกง่วงจึงเดินขึ้นบันไดไปเพื่อจะเข้านอนขณะที่ร่างเล็กกำลังจะหมุนลูกบิดประตูเข้าห้องนอนก็มีมือหนามากำรอบข้อมือเล็ก
"อ้ะ!"
"ไงมึงวันนี้โดดเรียนไปเอากับไอ้ชานยอลหรือไงห้ะ?" ลู่หานพูดด้วยแววตารังเกียจร่างเล็ก
"มินซอกไม่ได้มีอะไรกับพี่ชานยอลมินซอกไม่สบายเลยไปนอนพักที่ห้องพยาบาล แล้วมินซอกจะไปมีอะไรกับพี่ตัวเองได้ยังไง" ร่างเล็กตอบเสียงแผ่ว
"อ๋อหรอ!? แต่มึงก็เอากับกูตั้งแต่อายุ13นี่หว่า"ลู่หานพูดเสียงยียวน
"........." ร่างเล็กมองร่างสูงด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความน้อยใจ
"มองหน้ากูทำไมอีลูกคนใช้!?"
"...." น้ำตาใสใหลออกมาจากดวงตาสวย
"เหอะ! เป็นเหี้ ยอะไร? บีบน้ำตาไปกูก็ไม่สงสารหรอก! วันนี้กูไม่ได้เอากับเซฮุนด้วยไหนจะมีเรื่องมีไอ้คยองเหี้ ย ไรนั้นเข้ามาอีก! เข้าห้องรีบๆทำกูจะได้นอน!" พูดจบลู่หานก็เปิดประตูห้องเข้าไปแล้วกระชากมินซอก้ข้าไปก่อนจะล็อกห้อง
"ฮึก ไม่นะมินซอกไม่อยากทำ ฮือ "
-----Cut-----
__________________________
ไปที่
https://twitter.com/pubkissxiumin?s=09
มีลิงค์ในไบโอนะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น