จับนายจอมกวนป่วนหัวใจยัยจอมแสบ

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

            ณ สนามบินสุวรรณภูมิ (ใครๆก็รู้ว่าประเทศไทย) ฉันซึ่งกำลังร่ำลากับครอบครัวเพราะต้องเดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลไปยังที่ๆรู้จักกันในนามว่า ดินแดมโสม พี่สาวสุดที่รักกำลังร่ำลาฉันซึ่งถ้าใครมาได้ยินก็คงคิดว่าเธอผู้นี้นั้นรักน้องและเป็นพี่สาวที่แสนดีๆๆๆๆๆๆๆ

           
          "นี่ใบชาไปถึงที่นั่นแล้วก็ติดต่อหนุ่มหล่อๆแล้วเอามาฝากฉันสักคน ไม่สิสักสามคนกำลังดี อิอิ"พี่ใบหม่อนกล่าวลาฉันด้วยประโยคยอดฮิตแต่ก็โดนคุณแม่สุดที่รักซักเพี๊ยะเข้าที่แขน
          "อูยแม่ค่ะมันเจ็บนะT_T"พี่ใบหม่อนโอดครวญก่อนที่จะลูบแขนตัวเองป้อยๆ
          "ก็เรามัวแต่พูดเล่นอยู่นั่นแหละน้องจะไปแล้วนะ ดูแลตัวเองดีๆนะลูกอย่าโทรมาหาพ่อกับแม่บ้างละ"แม่เอ็ดพี่ใบหม่อนก่อนที่จะมาพูดกับฉันส่วนพี่ใบหม่อนก็ทำหน้าทะเล้นอย่างไม่สะทกสะท้านในคำเอ็ดของแม่
          "อากาศที่นั่นมันหนาวอย่าลืมใส่เสื้อหนาๆนะลูก"พ่อบอกฉันก่อนที่จะดึงฉันเข้าไปกอด ฉันหอมแก้มพ่อกับแม่และหันไปหยอกพี่ใบหม่อน
          "นี่พี่ใบหม่อน ใบชาไม่มีเวลาหาให้หรอกนะ ถ้าอยากได้ก็ตามมาแล้วกัน"ฉันบอกไป
        ขณะที่เราร่ำลากันอยู่ก็โดนขัดบทสนทนาโดยเสียงประกาศจากเจ้าหน้าที่ซึ่งรายงานไฟท์บิน
          "ท่านผู้โดยสารที่จะเดินทางไปประเทศเกาหลี โดยสารการบิน Korea Airline เทียวบินที่224 (พึ่งไปดูเรื่องสี่แพร่งมาเลยมีอาการหลอนนิดๆกับตอนสุดท้ายหวังว่าคงไม่มีเมียหลวงมาตามฆ่าเมียน้อยหรอกนะ:#*Devil Angle#*)คุณมีเวลาเตรียมตัว 15 นาทีขอเชิญที่ช่องขาออกที่ 10ด้วยค่ะ"หลังจากนั้นฉันก็บอกลาครอบครัวและหันไปโบกมือให้กับบรรดาแฟนคลับที่อุตส่าห์มาส่งฉันและมายืนรอฉันรวมถึงบรรดาสื่อมวลชนที่มารอทำข่าวเป็นจำนวนมากพวกเธอมีใบหน้ายิ้มแย้มกอนที่จะเอ่ยลา
          "เดินทางดีๆนะค่ะใบชา"
          "รีบๆกลับมานะค่ะพี่ใบชาพวกเราจะเป็นกำลังใจให้"
และก็อีกสารพัดความห่วงใยของพวกเธอ (พิมพ์ทำไมเยอะแยะคนแต่งเหนื่อย:#*Devil Angle#*)
และฉันก็เดินทางไปขึ้นเครื่องพร้อมกับพี่เพ้นท์ซึ่งเป็นผู้จัดการส่วนตัวของฉันในขณะที่ฉันได้นั่งที่ (ชั้นเฟิร์สคลาส)ก็ทำให้นึกไปถึงตอนที่ได้รับมอบหมายงาน
              ย้อนไปเมื่อ 2 อาทิตย์ก่อน
ตอนนั้นฉันกำลังถ่ายโฆษณาครีมบำรุงผิว ตราหมวยสยาม (ชื่อครีมบำรุงผิวน่าซื้อมากถ้าสนใจสั่งซื้อติดต่อแอ็บโดมิไนเซอร์ เออออออ  กรุณาอ่านแบบแอ็คโค่) ได้รับการติดต่อจากต้นสังกัดให้เข้าพบหลังจากที่ถ่ายโฆษณาเสร็จ
ก็อกๆๆๆ
         "เข้ามาได้จ๊ะ"เสียงตอบรับจากด้านในทำให้ฉันเปิดประตูเข้าไป
          "มีอะไรหรอค่ะพี่อ้อมถึงให้คนไปตามใบชามา"ยังไม่ทันที่ฉันจะได้นั่งลงดี พี่อ้อมก็พูดขึ้นว่า
          "ใบชาจำโปรเจ็คของเราที่ร่วมกับบริษัทแดฮวังกรุ๊ปได้ไหม
          " อ๋อจำได้ซิค่ะใช่โปรเจคที่ร่วมกันทำซีรีย์เกาหลีใช่ไหมค่ะ"ฉันถามขึ้นอย่างไม่ได้ใส่ใจอะไรนัก
          "นั่นแหละ ทางบริษัทเราได้ทำผลโหวตขึ้นเพื่อที่จะนำนักแสดงหญิงจากประเทศไทย เข้าร่วมแสดงซีรีย์ในครั้งนี้ เพื่อรับบทเป็นนางเอกของเรื่อง และเราก็ได้รับผลโหวตสูงสุด จากวาไรตี้ที่ได้รับการนิยมในขนาดนี้ คือรายการอลังการดาวล้านดวง ประชาชนเกือบทั้งประเทศคิดเห็นว่า ใบชาเหมาะสมกับซีรีส์เรื่องนี้มากที่สุด เรามีเวลาเตรียมตัว 2 อาทิตย์" ยังไม่ทันที่พี่อ้อมจะพูดจบฉันก็ขัดขึ้น
          "o_o ฮ่ะ 2 อาทิตย์เหรอค่ะ"
          ใช่เรามีเวลาเตรียมตัว 2 อาทิตย์เดี๋ยวพี่จะให้โบวี่เตรียมเอกสารให้ ส่วนเรื่องภาษาพี่คิดว่าเราคงไม่มีปัญหาหรอกนะ เพราะว่าเราเรียนจบอักษรศาสตร์มาไม่ใช่เหรอ "   พี่อ้อมต่อบทสนทนาจนจบ หลังจากที่ฉันขัดขึ้น
          " ค่ะไม่มีปัญหา" ฉันคิดว่าแนจบบทสนทนาแค่นั้นนะ
 และนี่คือจุดเริ่มต้นที่ทำให้ฉันเจอกับเรื่องราววุ่นๆ ระหว่างฉันกับนายปาร์คเยซอง (ฉันคิดว่ามันคงเป็นอย่างนั้น)