<<<คลังเก็บของต่างๆ>>>

ลำดับตอนที่ #56 : A P P L I C A T I O N

A P P L I C A T I O N ,,

คู่ :  บาจิล

“ที่ทำอยู่นี่...คิดว่าดีแล้วเหรอ?”

F I r s t

ชื่อ-สกุล : อารารีน    โรโดไลท์  Arareen  Rhodolite

ความหมาย : บทเพลงแห่งอัญมณี

S e c o n d

รูปร่างลักษณะ : หญิงสาวเจ้าของเรือนผมสีน้ำเงินเหลือบดำยาวจรดเอว ใบหน้ารูปไข่ที่มีดวงตาสีน้ำเงินเข้มที่ตราตรึงทุกคนที่เห็น ริมฝีปากบางที่มักจะยิ้มแบบเหยียดๆทำให้คนมองรู้สึกหนาวๆร้อนๆได้ แต่ถ้ายิ้มทีก็ทำให้ทั้งโลกสว่างไสวได้เหมือนกัน

ส่วนสูง : 165

น้ำหนัก : 48

T h I r d

ลักษณะนิสัย : หญิงสาวที่สยบทุกความเคลื่อนไหวได้เพียงปรายตามอง อารารีนไม่ใช่ผู้หญิงเย็นชา เธอแค่เก็บความรู้สึกทุกอย่างไว้ในใจเท่านั้น ไม่ว่าจะโกรธมากแค่ไหนสิ่งที่แสดงออกก็มีแค่รอยยิ้มเหยียดๆพร้อมทั้งสายตาที่เหลือบมองเท่านั้น เป็นคนนิ่งๆที่พูดทีก็กรีดหัวใจของคนฟังได้เลยทีเดียว ฉลาดเข้าขั้นเจ้าเล่ห์และร้ายลึก มีเหตุผลและใจเย็นเวลาจะทำอะไรแล้วแทบไม่มีความผิดพลาด เพราะอย่างนั้นถึงได้เชื่อมั่นแต่ตัวเองและไม่ฟังคนอื่น ดื้ ลึกๆแล้วเธอเป็นคนอ่อนโยนและใจดีเพียงแค่ไม่แสดงออกเพราะรู้ดีว่าไม่เหมาะกับตัวเอง    

ชอบ : ความสำเร็จ ดนตรี

เกลียด : การถูกเยาะเย้ย ดูถูก

กลัว : ความผิดพลาด

งานอดิเรก : อ่านหนังสือ  เล่นฟลุต ยิงปืน

ประวัติ : เธอเป็นลูกสาวคนโตของตระกูลขุนนางทหารที่ยิ่งใหญ่ตระกูลหนึ่ง แต่แม่ของเธอเป็นเพียงนักดนตรีเล็กๆเท่านั้น หลังแม่เธอจากไปตั้งแต่เธอยังเด็ก พ่อของอารารีนก็แต่งงานใหม่กับคนที่ฐานะเท่าเทียมกัน แม่เลี้ยงของเธอไม่ได้ใจร้าย แต่ก็ไม่ได้ใจดีเช่นกันมีเพียงความเฉยเมยให้เธอเท่านั้น คนอื่นๆในบ้านก็เช่นกันต่างทำเหมือนเธอไม่มีตัวตนยกเว้นพ่อของเธอแต่ท่านก็เกรงใจแม่เลี้ยง เธอจึงมอบความเฉยชาให้ทุกคน และตั้งปณิธานว่าสักวันทุกคนต้องยอมรับเธอ ไม่ใช่ในฐานะคุณหนูของบ้านนี้แต่ต้องเป็นอะไรที่สูงกว่านั้น!   

F o u r t h

เพิ่มเติม : -

อาวุธ : ปืนสั้น

โค้ดเนม : -

F I f t h

เสียงหยาดฝนกระทบกับบานหน้าต่างดังแว่วมาอย่างไม่ขาดสาย หญิงสาวที่นั่งอ่านหนังสืออยู่กลางห้องเงยหน้าขึ้นมามองสายฝนที่ตกโปรยปรายอยู่ด้านนอกเล็กน้อยก่อนจะหันไปดูนาฬิกาติดผนังราวกับว่ากำลังรอคอยใครบางคนอยู่... และในวินาทีนั้นเอง เสียงเปิดประตูก็ดังขึ้น หญิงสาวภายในห้องค่อยๆคลี่ยิ้มหวานก่อนจะเอ่ยขึ้น “โอ้...ยินดีต้อนรับกลับค่ะ อารารีน ปล่อยให้แขกรอเก้อแบบนี้เป็นมารยาทที่ไม่เหมาะสมเอาเสียเลยนะคะ” ว่าจบหญิงสาวก็มองพินิจพิเคราะห์ร่างเบื้องหน้า

หญิงสาวผู้มาใหม่เหลือบมองคนพูดเล็กน้อยก่อนหุบร่มลงเบาๆ "ขอโทษค่ะ" เธอตอบเสียงเรียบๆ แล้วนำร่มไปแขวนไว้ ก่อนจะกลับมานั่งนิ่งๆตรงข้ามแขกของเธอ

“งั้นเพื่อไม่ให้เสียเวลาไปมากกว่านี้ ดิฉันขอเริ่มเลยนะคะ” หญิงสาวว่าพลางปิดหนังสือในมือลงแล้วนำมันกลับเข้าที่ดังเดิมก่อนจะกลับมานั่งเผชิญหน้ากับอารารีน “ดิฉันชื่อ เฟลอร์ ค่ะ คราวนี้ขอให้คุณอารารีนลองแนะนำตัวในแบบที่เป็นตัวของตัวเองดูหน่อยสิคะ ถึงฉันจะมีข้อมูลของคุณอย่างละเอียดแล้วก็เถอะ”

ดวงตาสีน้ำเงินมองหญิงสาวที่นั่งตรงข้ามราวกับกำลังสำรวจ “อารารีน โรโดไลท์ค่ะ”

“นี่คือตัวคุณสินะคะ...งั้นคำถามที่สอง คำถามนี้มีไว้เพื่อวิเคราะห์พวกคุณให้ลึกลงไปนอกจากที่เห็นภายนอกนะคะ” เฟลอร์กล่าวพลางเว้นช่วงไว้เล็กน้อยแล้วจึงกล่าวต่อ “ดิฉันขอถามคุณว่า...อะไรคือสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับคุณคะ ?”

“ตัวฉันเองค่ะ”

“หืม...เป็นคำตอบที่น่าสนใจทีเดียวนะคะ” เฟลอร์ยังคงยิ้มให้ผู้ถูกสัมภาษณ์ของหล่อนอย่างเป็นมิตร “ต่อไปดิฉันขอถามคุณว่า อะไรคือสิ่งที่คุณกำลังโหยหามากที่สุด... มันอาจดูคล้ายกับคำถามข้อแรก แต่สำหรับใครบางคนแล้วสิ่งที่สำคัญที่สุดก็ไม่ใช่สิ่งที่คุณโหยหาที่สุด เพราะบางครั้งสิ่งที่สำคัญที่สุดก็เป็นผลต่อเนื่องจากภาระและหน้าที่ที่พึงปฏิบัติ”

ดวงตาสีน้ำเงินไหววูบเพียงชั่วครู่ก่อนกลับมานิ่งสนิทตามเดิม “ความสำเร็จของฉันค่ะ”

“นี่คือสิ่งที่ใจคุณต้องการจริงๆถูกมั๊ยคะ...เอาเถอะ นั่นเป็นคำถามสุดท้ายแล้วละค่ะ ขอบคุณที่สละเวลามาให้นะคะ” เฟลอร์โค้งให้อีกฝ่ายน้อยๆ ก่อนจะเดินออกไปจากห้อง แต่ดูเหมือนว่าเธอจะลืมอะไรบางอย่างไป เธอจึงชะงักฝีเท้าแล้วหันกลับมาหาอารารีน “อันนี้ไม่ใช่ส่วนหนึ่งของการสัมภาษณ์หรอกนะคะ...ดิฉันแค่อยากให้คุณลองคิดดูว่า หลังจากฝนหยุดตกแล้วคุณจะได้เห็นอะไร คุณอาจจะเคยได้ยินสำนวนที่ว่า ‘ฟ้าหลังฝนย่อมงดงามเสมอ’ แต่คุณเห็นด้วยแน่รึเปล่า...ลองไปคิดดูนะคะ” หญิงสาวว่าจบแล้วหายตัวไปในทันที โดยไม่รอให้สายฝนด้านนอกหยุดตกเสียก่อน...

ฝนข้างนอกหยุดตกแล้ว แต่หญิงสาวที่นั่งอยู่คนเดียวในห้องก็ยังไม่ขยับตัว ดวงตาคู่สวยเหม่อลอยคล้ายกับเจ้าตัวกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่ ฟ้าหลังฝนงั้นเหรอ? เธอไม่ได้ไม่เห็นด้วย... แต่ก็ไม่ได้เห็นด้วยเช่นกัน ฟ้าหลังฝนของเธอมันมืดหม่นอยู่บ่อยครั้ง แต่ก็มีบางครั้งที่งดงาม... จนเธออดไม่ได้ที่จะมีความหวัง...  คิดแล้วหญิงสาวก็หันมองออกไปนอกหน้าต่าง ท้องฟ้าที่เคยมืดไปด้วยเมฆฝน บัดนี้กลับสว่างไสวและสวยงามจนหญิงสาวเผลอยิ้มออกมาบางๆ  
"ไร้สาระจริงๆเลย... " 

S I x t h

สวัสดีค่ะท่านผู้ปกครองที่รักยิ่ง ก่อนอื่นขอเชิญท่านแนะนำตัวเองหน่อยค่ะ

ตอบ : Kimsako ค่ะ J

โอเคค่ะ ไม่ทราบว่าไปเจอฟิคนี้ได้ที่ไหนหรอคะ ? (อย่าตอบว่าไหดองของไรท์นะคะ 55555 5)

ตอบ : ตามมาจาก Xxxxx ค่ะ ><

อย่างนี้นี่เอง...(//พยักหน้าหงึกหงัก?) แล้วที่ตัดสินใจสมัครนี่...แสดงว่ายอมมอบตัวลูกสาวให้อยู่ในความดูแลของไรท์แล้วใช่มั๊ยคะ ? ไรท์อาจเปลี่ยนแปลงบางส่วน แต่ไรท์ไม่จับนางไปหักแขนหักขาแน่นอนค่ะ(?)

ตอบ : ตามใจไรท์เลยค่ะ แล้วไม่แน่ใจเรื่องประวัติถ้าไม่ดียังไงให้เปลี่ยนได้นะคะ

ถ้าสมมติว่า...ลูกสาวไม่ติด จะรับกลับหรือให้ไรท์หาบทให้คะ ?

ตอบ : ขอบทอะไรก็ได้แล้วกันค่ะ

รับทราบเจ้าค่ะ ! มีอะไรจะมาบ่นไรท์มั๊ยคะ ? พูดได้เลยค่ะ ไม่หักคะแนนแน่นอน XD

ตอบ : คำถามแอบยาก T^T

สุดท้ายนี้ก็ขอขอบคุณที่สละเวลามาสมัครนะคะ ขอให้โชคดีค่ะ

ตอบ : ช่วยพิจารณาด้วยนะคะ