<<<คลังเก็บของต่างๆ>>>

ลำดับตอนที่ #18 : ใบสมัคร ;; ชเว จีซู [ รอน ]

ใบสมัคร ;; ชเว  จีซู  [ รอน ]

 
(ตอบเป็นสี ดำ นะคะ)

ส่วนตัวผู้สมัคร

ชื่ออะไรคร๊า า ;; ดาวจ้า ^^
หรอๆ อายุเท่าไร่จ๊ะ ;; 14
แน่ใจแล้วน๊า ที่มาออ ;; ค่ะ - -;;
ไม่ติดไม่โกรธกันเน๊อT^T :: ค่ะ
เม้น+โหวต :: แน่นอนนนนนนนนน
ถ้าติดแล้วไม่ทิ้งเนสนะTOT :: แน่นอนนนนเช่นกัน

ตัวละคร

ชื่อ-นามสกุล(อังกฤษ,ญี่ปุ่น)
:: ซารุวาตาริ  มิชิโยะ

ชื่อเล่น
:: มิชิโยะ

อายุ (17-19)
:: 19

เกิด
:: 15/01

ส่วนสูง(168-174)/ น้ำหนัก
:: 171 / 50

ลักษณะภายนอก
:: หญิงสาวร่างสูงโปร่ง เธอมีเส้นผมสีดำแกมน้ำตาลยาวถึงเอว ใบหน้ารูปไข่จัดได้ว่าสวยจัด แค่เธอเดินไปที่ไหนก็จะมีคนมองตามเสมอ เธอมักจะมีรอยยิ้มบางๆติดอยู่ที่ริมฝีปาก ดูๆเป็นคนมั่นใจในตัวเองสูง หวานอมเปรี้ยวหน่อยๆ จุดเด่นคือ ดวงตาสีน้ำตาลหวาน ที่จะแสดงได้ทุกอารมณ์ของเธอ มันจะดูสวยงามเมื่อมองคุณแบบเป็นมิตร และจะทำให้คุณกลัวจนแทบหยุดหายใจเมื่อเธอโกรธ และแฝงไปด้วยความมั่นใจเสมอ

นิสัย(ใส่มาเต็มที่เลย)
:: เธอเป็นสาวทันสมัย ที่ตรงไปตรงมาเป็นที่สุด คิดอะไรก็พูดอย่างนั้น ชอบที่จะจิกกัดคนอื่นตลอดเวลา แต่ที่ทำอย่างนั้นเธอเองไม่ได้คิดอะไรมาก นอกจากอยากสร้างความสนุกสนานเท่านั้น ยกเว้นว่าคนๆนั้นจะเป็นคนที่เธอไม่ชอบ คำพูดของเธอมันจะเจ็บลึกถึงใจเลยทีเดียว เธอเป็นคนที่ค่อนข้างเอาแต่ใจ แต่ก็ไม่ถึงกับให้ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นไปตามที่ต้องการ  แต่เธอก็ไม่ยอมปล่อยโอกาสในการแสดงความต้องการให้คนอื่นรับรู้  เวลาอารมณ์ดีเธอจะเป็นคนสบายๆ ยังไงก็ได้  มองดูเป็นคนใจเย็น ทั้งที่ความจริงแล้วเป็นคนใจร้อน เวลาโกรธเธอจะแรงสุดๆ จนอาจใช้คำว่าเลือดเย็นได้ด้วยซ้ำ เจ้าเล่ห์ กะล่อน ร้ายลึก  และเล่นละครเก่ง แต่ก็ไม่ค่อยมีใครได้เห็นเธอด้านนั้นมากนัก เพราะเธอเก็บความแรงและร้ายกาจไว้ได้อย่างแนบเนียนทีเดียว เมื่อถึงบทน่ารักขึ้นมา เธอก็ทำให้ทุกคนหลงรักเธอได้ง่ายๆ

 ชอบ/ไม่ชอบ
:: หนังสือ อุปกรณ์ไอทีต่างๆ สัตว์ทุกชนิด / การสูญเสีย

ความสามารถพิเศษ
:: ด้านการรักษาเพราะลุงของเธอเป็นหมอชื่อดัง และเธอเป็นคนที่เป็นผู้ฟังที่ดีมาก

 ครอบครัว
:: พ่อกับแม่ของเธอเสียชีวิตแล้วทั้งคู่ เธอจึงต้องมาอาศัยกับลุงที่เป็นหมอชื่อดัง พี่ชายและพี่สาวของเธอเป็นฝาแฝด พี่สาวเกิดก่อนพี่ชาย 5 นาที ทั้งคู่แก่กว่าเธอ 5 ปี

ชื่ออิมเมจ
:: Tiffany -SNSD

รูปคุณ(4Up!!)
:: 

รูปคู่ของคุณ(4Up!!)
::

คำถามคัดเลือก!!

คุณเจอกับเขาได้ยังไง(บรรยาย+บทพูด)
:: Rainy day……วันนี้เป็นวันที่ฝนตก

บรรยากาศสุดแสนจะโรแมนติคของบรรดาคู่รักที่กำลังเดินหลบฝนอยู่ในร่มคันเดียวกัน

            ก็แล้วทำไมเธอจะต้องออกจากบ้านมาเดินตากฝนคนเดียวด้วยล่ะ?

มิชิโยะคิดในใจอย่างนึกหงุดหงิด ทั้งๆที่วันนี้เป็นวันหยุดของเธอแท้ๆ แต่พี่สาวสุดที่รักกลับใช้ให้เธอมาซื้อของเสียได้   ให้ตายสิ  คิดแล้วดวงตาคู่สวยก็มองไปรอบๆ  

ความจริงมันก็ไม่ได้เลวร้ายนักหรอก………บรรยากาศแบบนี้ความจริงก็ดีมิใช่น้อย

มือเรียวยกขึ้นรับน้ำฝนภายนอกร่มสีใสที่ถืออยู่อย่างชั่งใจ......... เธอไม่ได้เล่นน้ำฝนมานานแค่ไหนแล้วนะ?  คิดแล้วรอยยิ้มบางก็ฉายขึ้นที่มุมปาก ก่อนที่ร่มสีใสที่ถูกพับเก็บอย่างรวดเร็ว พร้อมๆกับที่หญิงสาวหลับตาลงรับความเย็นที่เกิดขึ้น

            สายฝนยังพร่างพร่ำลงมาอย่างหนัก หากแต่มิชิโยะก็ยังคงไม่หยุด........

ตึก ตึก ตึก

เสียงของใครบางคนเดินเหยียบน้ำฝนที่ถนนฝั่งตรงข้ามเรียกให้เธอหันกลับไปมอง

            ชายหนุ่มเจ้าของร่มสีดำสนิทเหมือนเสื้อผ้าและรองเท้ากำลังเดินอยู่ที่ถนนฝั่งตรงข้าม รูปร่างสูงโปร่างนั้นบอกให้รู้ว่าเป็นคนทีดูดีไม่น้อย.............แต่ไม่เห็นหน้า

มิชิโยะพยายามมองฝ่าสายฝนออกไป ความหนาวเย็นแปลกๆเริ่มเข้ามาภายในจิตใจอย่างไม่รู้สาเหตุ  ก่อนที่เธอจะตัดสินใจกลับบ้าน

            หญิงสาวหมุนตัวเดินพร้อมๆกับที่ชายหนุ่มในชุดดำเดินมาอยู่ในระยะตรงกันข้ามพอ

ดี มิชิโยะเหลือบตามองนิดหน่อย    ก่อนที่ร่มสีดำจะเปิดออก เผยให้เห็นใบหน้าของคนที่อยู่ข้างใน

ร่างสูงของชายคนหนึ่งยืนอยู่ตรงข้ามเธอ เส้นผมสีดำสนิทตัดผิวที่ขาวจัดจนน่าตกใจ ใบหน้าคมที่ถือว่าดูดี  แต่มีอะไรบางอย่างที่เธอต้องมองอย่างถูกมนต์สะกด 

            โดยเฉพาะกับนัยน์ตาคู่นั้น..........

แม้จะเห็นเพียงแวบเดียว แต่มิชิโยะก็จำได้แม่น

            ดวงตาคู่นั้นเต็มไปด้วยความว่างเปล่า.............ไร้ชีวิต

นายนี่ทำไมมันชอบเก๊กนักนะ ฮึ่ย!! แล้วคุณจะทำยังไงให้เขามาสนใจคุณล่ะ(บรรยาย+บทพูด+มีผลต่อการพิจารณา)
::  ขี้เก๊ก

มิชิโยะคิดในใจพลางมองรอนที่นั่งนิ่งๆอย่างหงุดหงิด ดวงตาสีน้ำตาลหวานหรี่ลงเล็กน้อยเมื่อชายหนุ่มยิ้มบางๆที่มุมปาก

            ก่อนที่เขาจะหันมาสบตากับเธอ

“มองอะไร”ชายหนุ่มถามห้วนๆ เรียกให้มิชิโยะนิ่งไปสักครู่

            ขี้เก๊กนักเหรอ..............งั้นมาแข่งความอดทนกันหน่อยมั๊ย?

“เปล๊า”มิชิโยะตอบเสียงสูง  รอยยิ้มของรอนกระตุกอย่างเจ้าเล่ห์นิดหน่อยก่อนถามเบาๆ

“หลงเสน่ห์ฉันรึไง”

“คงงั้นแหละ”หญิงสาวตอบอย่างมั่นใจ  รอนชะงักไปสักครู่ ก่อนจะหันไปมองทางอื่นอย่างไม่สนใจ

หากแต่ไม่ว่าเขาจะทำอะไร ก็จะรู้ได้ว่ามีสายตาคู่หนึ่งมองตามอยู่เสมอ

“- -“ชายหนุ่มชักสีหน้าใส่มิชิโยะ ซึ่งเธอตอบกลับโดยการยิ้มหวานให้

“^^”

“- -;;;”

“^_^”

“- -+”

“^0^”

“-*-  มีอะไรก็พูดมาตรงๆเลยเซ่“ชายหนุ่มเอ่ยเสียงดังอย่างหงุดหงิด หลังจากที่ไม่ว่าจะทำอะไรมิชิโยะก็คอยมองตามอยู่ตลอดเวลา 

“หือ?”

“เธอมันน่ารำคาญเป็นบ้าเลย”รอนว่า

“ก็บอกแล้วไงว่าฉันสนใจนายน่ะ”

คุณรักเขา แต่ทำไมเขาไม่รักคุณเลยล่ะ คุณจะทำยังไงต่อไปดีเมื่อบอกรักเขาแล้ว เขาก็ยังทำท่าไม่สนใจอีก(บรรยาย+บทพูด)
:: “ฉันชอบนาย”มิชิโยะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบๆแต่เต็มไปด้วยความมั่นใจแบบทุกที หากแต่ดวงตาสีน้ำตาลหวานกลับซึ่งความมั่นใจโดยสิ้นเชิง ความไม่มั่นใจแปลกๆอัดแน่นอยู่ภายในใจอย่างที่เธอไม่เคยเป็น...........

            โดยเฉพาะเมื่อมองดูเขา

“แล้วไง”คำพูดสั้นๆง่ายๆห้วนๆดังออกมาจากปากของรอน เขามองเธอนิดหน่อยอย่างไม่ใส่ใจอะไรมากนัก

“แล้วไง?”หญิงสาวทาวนคำอย่างไม่แน่ใจนัก “หมายความว่าไง”

“ก็ไม่ไง?”รอนตอบอย่างไม่ใส่ใจนัก หากแต่มันกลับเป็นคำตอบที่ทำเอามิชิโยะรู้สึกอึ้ง เธอรู้สึกว่าใบหน้าร้อนผ่าวขึ้นทันที ก่อนจะถามอย่างหงุดหงิด

“นายพูดได้แค่นี้รึไง”

“หืม?..........หรือจะให้พูดว่าฉันรักเธอ? ไม่ดีมั้ง..........เพราะมันต้องข้ามกับความรู้สึกของฉันโดยสิ้นเชิง”วาจาที่ทำเอาการควบคุมตัวของมิชิโยะพังยับ  นัยน์ตาสีน้ำตาลหวานตวัดมองรอนอย่างเยียบเย็น มือเรียวกำเข้าหากันแน่น ริมฝีปากเม้นเข้าหากันสนิท

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอสารภาพรักกับคนอื่นก่อน....................แต่มันกลับพังไม่มีชิ้นดี

            เก่งนักนะ........ชเว จีซู  นายเก่งมากเรื่องทำร้ายความรู้สึกของคนอื่น

เธอค่อยๆเอ่ยขึ้นอย่างอยากเย็น  “ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น”

“หืม?”

“ฉันก็แค่คิดว่า นายน่าจะบอกปฏิเสธดีๆกับฉันหน่อย”

“แล้วทำไมฉันต้องทำอย่างนั้นด้วยล่ะ”ชายหนุ่มหันมามองมิชิโยะ “เธอนี่น่ารำคาญเป็นบ้าเลย”

“แล้วไง.............อย่างน้อยฉันก็ดีกว่าคนอย่างนายละกัน”หญิงสาวเอ่ยเสียงโกรธจัด  ก่อนว่าเสียงกร้าวว่าพร้อมๆกับที่น้ำใสๆไหลออกมาจากดวงตาอย่างไม่ขาดสาย  “ฉันไม่น่าไปหลงผิดชอบคนที่ชอบทำร้ายจิตใจคนอื่นอย่างนายเลย   เอะอะก็ดีแต่ใช้ความรุนแรง  สงสัยนักว่าเก็บกดมาจากอะไร คงไม่สามารถที่จะมีความรักได้สินะ ก็เลยเกลียดเวลาที่คนอื่นมีความรัก” 

“เธอ”รอนหันขมับมามองมิชิโยะอย่างโกรธจัด

“ทำไม.........ฉันทำไมเหรอ “หญิงสาวย้อนพร้อมกับยิ้มเยาะทั้งน้ำตา

“ถอนคำพูดพวกนั้นซะ”  

“ไม่”มิชิโยะตอบ ก่อนเอ่ยเสียงเย็นชา “ฟังฉันนะ.........ชเว   จีซู ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหรือจะต้องใช้วิธีไหนก็ตาม ฉันก็จะทำให้นายมารักฉันให้ได้”

อยู่ๆเขาก็มาหาคุณ แล้วบอกว่าเหงา ขออยู่ด้วยคนแล้วก็เดินเข้ามาโดยไม่ได้รับอนุญาติแถมยังตามมาด้วยกระเป๋าเป้เสื้อป้าเขาอีก จัดการยังไงกับเขาดีล่ะที่นี้(บรรยาย+บทพูด)
:: “เฮ้ย”มิชิโยะอุทานออกมาอย่างตกใจ เมื่อว่าใครคือคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า “รอน......”

“ขออยู่ด้วย”คำพูดสั้นๆง่ายๆที่ความหมายไม่ได้ง่ายไปด้วย ดังจากรอน ชายหนุ่มส่งยิ้มสบายๆไปคนที่ยืนอยู่อย่างอึ้งๆ

“ไม่ได้”มิชิโยะบอดเสียงเด็ดขาด ก่อนจะหันหลังเตรียมเดินกลับเข้าบ้าน

“อยู่ด้วยสิ”รอนว่าอีกก่อนจะเดินเบียดประตูตามเธอเข้ามา

“ไม่ได้”หญิงสาวตอบเสียงหงุดหงิด พลางพยายามดังตัวคนตรงหน้าให้ออกไปจากประตู

            หมอนี่ต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ

“ฉันพูดจริงนะ”รอนว่า

“ทำไมยะ บ้านนายไม่มีอยู่รึไง”

“เหงา”

คำพูดสั้นๆที่ทำเอามิชิโยะชะงักกึก ดวงตาคู่สวยเหลือบมองรอนด้วยสายตาแปลกใจปนงง

“ฉันเหงา”ชายหนุ่มพูดซ้ำอีกครั้ง

“คนอย่างนายเหงาเป็นด้วยรึไง”มิชิโยะอดไม่ได้ที่จะแอบจิกเล็กๆน้อยๆ แต่เมื่อมองตาของรอน เธอก็ยอมให้เขาเดินตามเข้ามาโดยดี   “แค่ 3 วันนะ”

“นานกว่านั้นไม่ได้รึไง”

“อาทิตย์หนึ่ง”

“ฉันจะอยู่สัก 1-2เดือน”รอนตอบก่อนจะลากกระเป๋าเข้าไปในบ้านของมิชิโยะต่อ

“เฮ้ยยยย  ได้ไงน่ะ “เธอโวยวายเสียงดัง “ห้องของแขกน่ะ ไปทางนี้นะ”พูดจบหญิงสาวก็ลากกระเป๋าสีดำมาอีกทางหนึ่ง

“ฉันจะนอนทางนี้”

“แต่นี้มันบ้านฉันนะ”มิชิโยะว่าเสียงหงุดหงิด

“ตอนนี้มันก็เป็นบ้านฉันด้วยแล้วล่ะ”พูดจบชายหนุ่มก็ลากกระเป๋าเดินออกไปทันที ทิ้งไว้แค่มิชิโยะที่ยืนนิ่งอย่างโกรธจัด ขณะที่หัวใจก็แอบเต้นแรงกับการกระทำของเขา

            อย่างน้อยเธอก็เป็นคนที่เขาเลือกที่จะมาหา............................

อีตานี่เป็น ยมทูต โอ้วมายกอจ คุณรู้ความลับนี้ได้ยังไง(บรรยาย+บทพูด+มีผลต่อการพิจารณา)
:: ทำไมนะ........

คำถามที่มิชิโยะมักจะถามตัวเองในใจเสมอ เกี่ยวกับดวงตาของรอน เธอไม่เข้าใจเลยว่าทำไม่มันถึงดูว่างเปล่า และไร้ชีวิต โดยเฉพาะเมื่อเจอกันครั้งแรก

            ว่างเปล่า และไร้ชีวิต .................จนน่ากลัว

คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันก่อนจะเริ่มค้นหาข้อมูลบางอย่างในอินเทอร์เน็ต

            คีย์เวิร์ด :: ดวงตา ว่างเปล่า ไร้ชีวิต

 หน้าเว็บต่างๆเริ่มแสดงขึ้นมา ขณะที่มิชิโยะเริ่มด่าตัวเอง ที่คิดอะไรไม่เข้าท่า มือเรียวเลื่อนเมาส์เตรียมปิดหน้าเว็บ   ก่อนที่เธอจะไปชะงักกับเว็บๆหนึ่ง

            ยมทูต :: ผู้ที่คอยรับส่งวิญญาณของมนุษย์เพื่อไปพิพากษา ไม่ใช่ทั้งเทวาและซาตาน หากแต่เปรียบเสมือนผู้คอยกัดกินด้านมืดของมนุษย์  ยมทูตจะมีเขาเล็กๆที่ศีรษะ 2 ข้าง และมีดวงตาว่างเปล่าที่มองดูไร้ชีวิต ไม่ต่างไปจากซาตาน หากแต่ปีกของซาตานจะเป็นสีดำ ส่วนปีกของยมทูตจะเป็นสีเทา

หรือว่าอีตานั่น...............

            ไม่มั้ง......

มิชิโยะสายหัวไปมาเบาๆเพื่อไล่ความคิดฟุ้งซ่านออกไป หญิงสาวถอนหายใจเฮือกใหญ่กับความคิดแปลกประหลายในหัวของตน แล้วเผลอหันไปมองนาฬิกาข้างโต๊ะ

            23.59 น.

ยังงี้คงต้องพิสูจน์.....

คิดแล้วหญิงสาวก็ยิ้มราวกับได้ของเล่นชิ้นใหม่ เธอค่อยๆลุกขึ้นอย่างแผ่วเบา แล้วเดินออกไปยังระเบียงห้องที่ติดอยู่กับห้องที่รอนพักอยู่

            ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด

มิชิโยะแว่วเสียงนาฬิกาดังบอกเวลาเที่ยงคืนเบาๆ สายลมเย็นๆพัดพาเข้ามาให้เธอรู้สึกเย็นยะเยือก  ก่อนที่อะไรบางอย่างจะลอยลงมาจากฟากฟ้า

            ขนนก

หญิงสาวค่อยๆหยิบขนนกที่ปลิวมาติดหน้าขึ้นมาดู  มันเป็นขนนกสีเทา  ฉับพลัน ราวกับล่วงรู้ว่าอะไรอะไรบางอย่างจ้องอยู่ มิชิโยะหันขวับไปทางด้านบน ก่อนที่เธอจะต้องยืนนิ่งด้วยความตกตะลึง

            ชายหนุ่มเจ้าของชุดสีดำสนิทกำลังยืนอยู่บนปลายหลังคา ผิวขาวจัดกับใบหน้าที่คุ้นเคย  และรอยยิ้มเย็นๆที่ติดอยู่บนมุมปาก 

            ชเว  จีซู.............รอน?

กับ..........ปีกสีเทาคู่นั้น

 ยมทูตจะมีเขาเล็กๆที่ศีรษะ 2 ข้าง และมีดวงตาว่างเปล่าที่มองดูไร้ชีวิต ไม่ต่างไปจากซาตาน หากแต่ปีกของซาตานจะเป็นสีดำ ส่วนปีกของยมทูตจะเป็นสีเทา

ชเว จีซู...........................ยมทูต!

เขาต้องบ้าไปแล้วๆแน่ๆ เขาบอกรักคุณ แถมยังขู่อีกว่าถ้าไม่ยอมรับรักเขา เขาจะเอาวิญญาณคุณไปลงนรก อีตานี่มีความโรแมนติกบ้างไหมเนี่ย(บรรยาย+บทพูด+มีผลต่อการพิจารณา)
::  “ว่าไงนะ”มิชิโยะอุทานออกมาอย่างไม่เชื่อหู

“เธอนี่หูไม่ค่อยดีสินะ”รอนตอบเสียงสบายๆ ดวงตาคมฉายแววเจ้าเล่ห์ออกมาอย่างปิดไม่มิด

“ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น”หญิงสาวตอบเสียงหงุดหงิด “ให้ตายสิ  ชเว จีซู นี่น่ะเหรอคำบอกรักที่แสนโรแมนติกของนายน่ะ”

            นี่หมอนี่กำลังล้อเล่นใช่มั๊ย

“หือ?”

“นายนี่มัน.............”

“แล้วจะตอบว่าไงล่ะ ถ้าตอบว่าไม่ ฉันจะได้เอาวิญญาณเธอไปนรกสักที”คำพูดที่ทำเอามิชิโยะอ้าปากค้าง

“นายไข้ขึ้นรึไง”

“ฉันไม่มีวันไม่สบาย”

“งั้นนาย..........”หญิงสาวลากเสียงยาวอย่างไม่อยากจะเชื่อ “นายชอบฉันจริงๆเหรอ”

“ฉันบอกว่า ‘รัก’ ” มิชิโยะหน้าแดงกับคำพูดของคนตรงหน้า

“นาย.........”

“สรุปว่าเธอตกลงแล้วนะ”รอนเอ่ยขึ้นอย่างไม่สนใจ

“ตอนไหนยะ”

“งั้นก็ไม่ตกลง?”

“ตกลงสิ”มิชิโยะตอบอย่างรวดเร็ว ก่อนจะหน้าแดงกับสายตาของชายหนุ่ม “อย่ามามองฉันอย่างนั้นนะ..........ฉันก็แค่สงสัยว่านายชอบฉันจริงรึเปล่า”

“ทำไมคิดอย่างนั้นล่ะ”

“ก็..........”

“ขอโทษนะ”รอนเอ่ยขึ้นมาเบาๆ

“เอ๋?”

“เรื่องที่ผ่านมาน่ะ...........ขอโทษนะ  แล้วก็ขอโทษที่ฉันโรแมนติดไม่ได้จริงๆ”ชายหนุ่มเอ่ย เรียกให้มิชิโยะต้องหันไปมองอย่างงงๆ ก่อนยิ้มหวานๆให้อย่างคนรู้ทัน

“ฉันพอเข้าใจแล้วล่ะ”คำพูดที่ทำเอารอนหันมามองอย่างแปลกใจ “นายกำลังเขินใช่มั๊ย”

“เปล่า”ชายหนุ่มตอบห้วนๆ “อย่าคิดเองตามใจชอบสิ ยัยบ้า”

“งั้นนายก็กำลังหลงรักคนบ้าแล้วล่ะ ^^”

ตอนจบ
:: ยมทูตคือผู้ที่รับส่งวิญญาณของมนุษย์    แล้วเขาจะมีความรักกับมนุษย์ได้มั๊ยนะ?

มิชิโยะเหลือบมองข้อความในมืออย่างแปลกใจ ก่อนส่งเสียงถามผู้เป็นพี่สาวเบาๆ

“หมายความว่าไงคะเนี่ย”

“หือ?”ฟูมิกะหันมามองกระดาษในมือของน้องสาว “ก็พล็อตละครเวทีของคณะพี่ปีนี้ไง...............น้ำเน่าได้ใจป่ะ”

“ก็.........คงงั้น”มิชิโยะตอบเสียงแผ่ว

“ใช่ป่ะ..........อย่างยมทูตเนี่ยนะจะมีจริง ใครเป็นคิดนะ”เสียงนุ้มๆดังจากชายหนุ่มร่างสูงที่นั่งอยู่บนโซฟา

“เห็นด้วยมั๊ยรอน”ประโยคนี้ฟุรุยะหันมาชายหนุ่มผู้ครองตำแหน่งแฟนของน้องสาวเขา  คำถามที่เรียกให้รอนพยักหน้าเห็นด้วย

“ก็ว่างั้น”

“อ้าวววว ไหงรอนว่างั้นล่ะ”ฟูมิกะโวยลั่น ขณะที่มิชิโยะถอนหายใจเฮือกใหญ่

“พรุ่งนี้คริสมาสแล้วนะ พี่ยังไม่ได้ให้ของขวัญฉันเลย”

“อ๊า.......จริงสิ”ฟูมิกะว่า ก่อนหันมาถามผู้เป็นน้องสาว  “ว่าแต่ปีนี้มิชิโยะจะขออะไรล่ะ”

            มิชิโยะนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะหันไปสบตากับรอนที่นั่งอยู่ ชายหนุ่มส่งยิ้มบางๆมา

ให้เธอพร้อมพยักหน้าเบาๆ หญิงสาวหันไปตอบผู้เป็นพี่สาวด้วยรอยยิ้ม

“ก็ขอให้ยมทูตรักกับมนุษย์ตลอดไปไงคะ”

โชคดีน๊า า