<<<คลังเก็บของต่างๆ>>>

ลำดับตอนที่ #1 : ใบสมัคร

ใบสมัครนางเอกครีมโอ (แจจุง) [ สีม่วงลาเวนเดอร์เท่านั้น! คำตอบขอเป็นตัวบาง ]

ส่วนที่ 1 ประวัติผู้สมัคร

ชื่อ : ดาวค่า

อายุ : 14

ส่วนที่ 2 ประวัติตัวละคร

ชื่อจริง-นามสกุล//ชื่อเล่น(ภาษาไทย) : ดาริกา วรรณวัฒนกูล // เคียงดาว

ชื่อจริง-นามสกุล//ชื่อเล่น(ภาษาอังกฤษ) : Dariga Wanwattanakul

อายุ(ดูในคำใบ้) :  18

ฉายา : ยัยดาวเคราะห์น้อย , ยัยเฉิ่ม , แม่มด

วันเกิด : 15 / 01 / xxxx

เชื้อชาติ(เป็นลูกครึ่ง ลูกเสี้ยวได้หมด ไทยแท้หรือชาติเดียวแท้ๆได้หมด) : ไทย - จีน

บุคลิก ลักษณะภายนอก(ละเอียดนิดนึง) : หญิงสาวผู้ได้ขึ้นชื่อว่าแปลกแยกที่สุดในคณะ แต่น่าแปลกที่เธอกลับมีเพื่อนได้มากมาย จุดเด่นที่สุดคงเป็นแว่นทรงโบราณที่ใส่ไปก็กินเนื้อที่ครึ่งหน้า รวมกับชุดนักศึกษาสมัยพระเจ้าหัวแล้ว เรียกได้ว่าไม่มีใครเชื่อเรื่องครอบครัวของเธอเลย ซุ่มซ่ามเป็นที่ 1 เป็นคนที่มองตาแวบเดียวก็รู้ว่ารู้สึกอย่างไร แต่น่าแปลกที่เป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจความคิดของเธอ และเธอเป็นที่บุคลิคตรงข้ามกับนิสัย!!!!!!

ส่วนสูง//น้ำหนัก : 170 // 50

นิสัย(ขอละเอียดยิบ ไม่ต่ำกว่า 5 บรรทัด) :ร้ายเหรอ??? คำๆนี้อาจเรียกได้ว่าไม่มีในตัวของเธอเลยแม้แต่นิด เพราะคุณหนูผู้ขี้อาย เรียบร้อยร่าเริง คนนี้อ่อนหวานสุดๆ

แต่................

ก็เฉพาะกับคนที่ไม่ใช่เพื่อนและครอบครัวเท่านั้น

.ทั้งที่จริงเธอคนนี้คือคนที่เกิดมาเพื่อคำว่าน่ากลัวและอันตราย!!!!!!!!!!!

ซึ่งไม่เคยมีใครแม้แต่อาจารย์มองออกว่าเด็กสาวตาหวานสวยคนนี้แท้จริงแล้วคือคนที่มีความแปรปวนสูง ถ้าดีเธอจะเป็นนางฟ้าที่แสนดี แต่ถ้าร้ายแม้แต่เพื่อนก็เอาไว้ไม่อยู่

เป็นคนหน้านิ่งๆ เฉยๆ ขี้อายกับคนที่ไม่รู้จัก

แต่ถ้ากับคนที่สนิทจริงๆ เธอจะเปลี่ยนลุกทันที กลายเป็นคนหลากบุคลิก

เป็นคนร้ายลึก

เจ้าเล่ห์และกะล่อนเป็นที่ 1 แต่ไม่มีใครมองออกสักที

มีแต่คนสงสัยว่าทำไมเธอถึงคบเพื่อนที่น่ากลัว

ทั้งที่จริงหารู้ไม่ว่า ยัยนี่แหละ น่ากลัวที่สุดในกลุ่ม

เจ้าวางแผน

เจ้าแห่งการแสดงละคร

แต่เป็นคนเฉยๆกับทุกเรื่อง มีเหตุผลสูง แต่ถ้าเธอเปลี่ยนเป็นคนที่ไม่มีเหตุผล มันก็สุดๆ

มองโลกในแง่ความเป็นจริงค่อนไปทางดีนิดๆเป็นที่ไม่ชอบขัดใจใคร แต่ก็ไม่ชอบให้ใครมาขัดใจเช่นกัน

ถึงจะเป็นคนเฉยๆ แต่ถ้าได้อ่อนไหวขึ้นมาเธอจะอ่อนไหวสุดๆ บ่อน้ำตาตื้น

ถ้าโกรธใครแล้วจะเก็บเอาไว้ จนมันถูกกดลง

มีความอดทนสูงมากแต่เวลาระเบิดมันก็อันตรายมากเช่นกัน

คุณจะรู้ว่าเธอรู้สึกยังไงจากสีหน้าของเธอ แต่จะไม่มีวันรู้ความคิดของเธอเพราะว่ามันซับซ้อนเหลือเกิน

และอีกสิ่งที่ทำให้เธอน่ากลัว

คือถ้าเธอต้องการอะไร เธอจะทำทุกทางให้ได้มา

ยกเว้นว่าคุณจะมีเหตุผลให้เธอเท่านั้น ที่จะหยุดเธอได้ (ยกเว้นอยู่ในโหมดไม่มีเหตุผล)

ชอบคิดว่าการตายน่ะไม่เจ็บปวดหรอก

 ต้องตายทั้งเป็น!!!!!!!

แต่ว่าบางทีเวลาอยู่กับเพื่อนก็ติ้งต้องเช่นกัน เจ้าชู้เงียบแต่ไม่มีใครดูออก(เช่นเคย) มองโลกในแง่ความเป็นจริง แต่บางทีก็ซีเรียสจนเพื่อนแปลกใจ แต่ว่าบางทีก็ติ้งต้องมากเช่นกัน มีบุคลิกดี

ครอบครัว(แนะนำแบบละเอียดยิบ บอกมาให้หมด!) :พ่อกับแม่อยู่ที่แอฟริกาใต้เนื่องจากทำงานเป็นคุณหมอชนบท นานแสนนานกว่าจะไทยทีหนึ่ง ชอบทำอะไรให้ลูกได้เซอร์ไพส์เสมอๆ เป็นน้องสาวของซันนี่ และพี่สาวพลูโต ฐานะการเงินเป็นความลับ พ่อกับแม่มีเงินมากแค่ไหนลูกๆไม่รู้ แต่ชอบคิดว่าบ้านตัวเองจน !

การศึกษา(ดูในคำใบ้) : ปี 1 คณะแพทย์ (เรียนตามพ่อ)

ความสามารถพิเศษ : ทำให้คนอื่นคิดว่าตนเองอ่อนแอได้เสมอ ทั้งที่จริงตรงกันข้าม

ชอบ : หนังสือ ความมั่งคง ฟิค  ผู้ชายหน้าหวาน

เกลียด : ความอ่อนไหว

งานอดิเรก : แต่งฟิค อ่านฟิค  เอ๊ย หนังสือ

นามปากกาสุดร้อนแรงของคุณ(เพราะคุณเป็นนักเขียนอ่ะ-O-) : Super Y

อื่นๆ : เป็นโรคประสาทอ่อนๆ ถ้ามีเรื่องกระทบจิตใจจะร้องไห้ไม่หยุด เพราะเคยเห็นเพื่อนถูกรถชนตายต่อหน้าต่อตา

เพลงประจำคู่ของคุณ(บอกความหมายด้วยค่ะ) :pretty boy

I lie awake at night

See things in black and white

I've only got you inside my mind

You know you have made me blind

Verse 2

I lie awake and pray

That you will look my way

I have all this longing in my heart

I knew it right from the start

CHORUS

Oh my pretty pretty boy

I love you

Like I never ever loved no one before you

Pretty pretty boy of mine

Just tell me you love me too

Oh my pretty pretty boy

I need you

Oh my pretty pretty boy I do

Let me inside

Make me stay right beside you

Verse 3

I used to write your name

And put it in my frame

And sometimes I think I hear you call

Right from my bedroom wall

Verse 4

You stay a little while

And touch me with your smile

And what can I say to make you mine

To reach out for you in time

CHORUS

Oh my pretty pretty boy

I love you

Like I never ever loved no one before you

Pretty pretty boy of mine

Just tell me you love me too

Oh my pretty pretty boy

I need you

Oh my pretty pretty boy I do

Let me inside

Make me stay right beside you

BRIDGE

Oh pretty boy, pretty boy, pretty boy

Say you love me too

CHORUS

Oh my pretty pretty boy

I love you

Like I never ever loved no one before you

Pretty pretty boy of mine

Just tell me you love me too

Oh my pretty pretty boy

I need you

Oh my pretty pretty boy I do

Let me inside

Make me stay, ooo right beside you

ฉันนอนลืมตาอยู่เมื่อตอนกลางคืน

ทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันเห็นล้วนเป็นสีขาวดำทั้งหมด

ข้างในใจฉันคิดถึงเธอคนเดียว

เธอรู้หรือเปล่า ว่าตอนนี้เธอกำลังทำให้ฉันตาบอด

ฉันลืมตาขึ้นและอธิฐาน

เธอคงจะมองมาที่ฉัน

ทุกสิ่งที่ฉันอธิฐานยังคงวนเวียนอยู่ในใจฉัน

และฉันรู้ว่านี่คือสิ่งเริ่มต้นที่ถูกต้อง

โอ้...ผู้ชายที่น่ารักของฉัน ฉันรักเธอนะ

ฉันยังไม่เคยรักใครมากเท่านี้เลย

ที่รักของฉัน...เพียงแค่เธอบอกฉันเท่านั้นว่ารักฉันเหมือนกัน

ที่รักของฉัน ฉันยังต้องการเธอนะ

ขอให้ฉันได้อยู่ข้างในเธอ และอยู่ข้างๆเธอนะ

ฉันเขียนชื่อเธอ และนำมันใส่กรอบ

บางสิ่งบางอย่างทำให้ฉันคิดว่าฉันได้ยินเสียงเธอนะ

มาจากผนังห้องนอนฉันฃองฉัน

ตอนที่เธออยู่กับฉันในเวลาอันน้อยนิด

เธอสัมผัสฉันด้วยรอยยิ้ม

อะไรก็ตามที่ทำฉันพูดออกไปแล้วเธอจะมาอยู่กับฉัน

เพื่อเวลานั้น ฉันจะได้เอื้มมือไปจับเธอไว้

อิมเมจตัวละคร(ขอชื่ออิมเมจด้วยจ๊ะ 3-4 รูป) :ไม่รู้ชื่อค่ะ แฮะๆ

อิมเมจคู่(2 รูปพอ) :

 

ส่วนที่ 3 คำถามทั่วไป

1.อยากให้เวลาที่อัพขอให้มาเม้นทุกครั้งนะคะ เพราะว่าเจ้กะไนซ์ขี้น้อยใจ = = แล้วก็อยากให้มาตามจิกๆทวงๆด้วยเพราะไม่อย่างงั้นไรเตอร์ก็ห่อเหี่ยว แต่งไม่ออกเหมือนกัน

: แน่นอนค่ะ

2.ถ้าติดธุระอะไรขอให้มาบอกด้วย อย่าหายไปเฉยๆ ไม่งั้นเจ้ก็ตัดชิ๊บแบบไม่มีเหตุผลเหมือนกัน = =

: จ้า รับทราบ

3.เรื่องนี้เปิดออฯนานเพราะอย่างงั้นรอได้นะ ประมาณ 2 อาทิตย์ ถ้าติดแล้วต้องรีบมารายงานตัวภายในเวลาที่กำหนดด้วยนะจ๊ะ

: ได้ค่ะ

4.ถ้าไม่ติดอยากได้บทสำรองมั้ย? (อันนี้ถ้าที่ขอมาผ่านอาจจะให้แต่ถ้าไม่ผ่านก็อดนะ = =)

: ขอเป็นเพื่อนพระเอกล่ะกัน

5.คาแรคเตอร์พระเอกเป็นไงมั่ง?

: ได้ใจมักๆ

ส่วนที่ 4 คำถามชิงบท

1.ในกลางดึกคืนหนึ่ง จู่ๆเฮียซันก็พาหนุ่มน่าตาสวยเข้าบ้านมา ตอนที่คุณกำลังเครียดเรื่องฟิควายของคุณเพราะหัวเริ่มตันแต่งไม่ออกไม่มีแรงบรรดาลใจทั้งๆที่ต้องส่งต้นฉบับแล้ว คุณจึงออกมาหาน้ำดื่ม แต่แล้วเหมือนสวรรคืเป็นใจ..คุณเจอพวกเขาเข้า..ครั้งแรกที่คุณเห็นครีมโอ(แจจุง) คุณรู้สึกยังไง? และจะทำยังไงเมื่อเฮียซันพี่ชายของคุณเรียกให้คุณมาทำความรู้จักกับครีมโอ(อธิบาย&บทพูด ไม่ต่ำว่า 10 บรรทัด)

: “ดาว นี่......ครีมโอ เพื่อนพี่เอง”เสียงนุ้มๆของซันนี่ดังขึ้น พร้อมกับตบบ่าชายหนุ่มหน้าหวานที่ยืนอยู่ข้างๆ โดยมีสายตาของหญิงสาวมองอย่างตกตะลึง

                 Yesssssss…….ใช่เลย

เสียงกระซิบดังก้องในหัวของเคียงดาว ในที่สุด...........

                 ฉันก็เจอคนที่ตามหาแล้ว

นายเอกฟิคของฉัน..............

“ดาว วันนี้พี่ว่าแกแปลกๆไปว่ะ”ซันนี่พูดขึ้นมาเมื่อเห็นท่าทางเพ้อๆของผู้เป็นน้องสาว

            มันเป็นบ้ารึเปล่าวะ

ชายหนุ่มคิด ก่อนหันมามองเพื่อนข้างๆตัวที่ถามขึ้นมา

“ดาว.......ชื่อน้องแกเหรอวะ ซันนี่”

“เออ.... ชื่อเต็มๆ เคียงดาว ไมวะ”

“โทษนะ..........แต่แกคือดวงอาทิตย์   น้องนุชสุดท้องแกก็ ดาวเคราะห์ที่ใหญ่โต”ครีมโอว่าโดยมีซันนี่พยักหน้าตาม ก่อนที่ชายหนุ่มหน้าหวานจะโพล่งออกมา “แล้วทำไมน้องแกคนนี้มันถึงเป็นดาวเคราะห์น้อยล่ะ”

“กร๊ากกกกกกกกกกกกก”ซันนี่หัวเราะเสียงดังลั่น  โดยเฉพาะเมื่อหันไปเจอสีหน้าเหวอๆของผู้เป็นน้องสาว ชายหนุ่มเอามือปิดปากเพื่อกลั้นเสียงก่อนอธิบาย “คืองี้ ตอนยัยนี่เกิดเนี่ย แม่ฉันฝันว่าได้ขึ้นไปอยู่บนดาวดวงหนึ่งวะ เพราะงั้นเลยตั้งชื่อแบบนี้ เพราะอยากได้ชื่อไทยๆด้วย”

“อือ ตั้งได้เหมาะกับนิสัยมากว่ะ”

      ตบสักครั้งดีมั้ย........

หญิงสาวคนเดียวคิดอย่างหงุดหงิด   ผู้ชายไรวะ หน้าตาก็ดี แต่ปากเสียงชะมัด คอยดู..........เดียวแม่จะเอาไปลงฟิคโครตสาดิส ให้ดู

2.วันนี้อากาศกำลัง คุณได้แรงบรรดาลใจจากใบหน้าหวานๆสวยๆของครีมโอ คุณจึงนั่งพิมฟิควายอย่างอารมณ์ดี แต่แล้วจู่ๆยัยน้องสาวตัวแสบพลูโตก็ตะโกนเรียกหาคุณ ด้วยความเร่งรีบกลัวว่าพลูโตจะพรวดพราดเข้ามาในห้องคุณจึงรีบออกไปโดยที่ไม่ทันได้ปิดหน้าจอคอม ในตอนที่คุณกลับมาที่ห้องนั้นคุณก็พบว่าชายหนุ่มที่หน้าตาละม้ายนางเอกในเรื่องของคุณกำลังนั่งอ่านฟิคที่คุณพิม! โอ้ม่ายยย T^T เขาหันมายิ้มหวานให้กับคุณและพุดด้วยน้ำเสียงเย็นว่า 'กล้ามากนะที่เอาฉันไปแต่งเป็นนางเอกฟิควายของเธอ...เห็นทีเธอต้องจ่ายค่าตัวให้ฉันด้วยการเป็นทาสรับใช้ของฉันช่วงชีวิตซะแล้วล่ะ' คุณจะทำยังไง (อธิบาย&บทพูด ตั้งแต่ที่พลูโตเรียกเลย ไม่ต่ำว่า 10 บรรทัด)

: แกร๊กๆๆ เสียงคีบอร์ดในห้องนอนสุดหรูอลังการดังขึ้น แสดงให้เห็นถึงความพยายามของเจ้าของห้อง ที่กำลังทำงานอย่างเมามัน

    “ ครีมโอ   ฉันขอนะ” พูดจบร่างสูงก็........

ก็อกๆๆๆๆ

    พูดจบร่างสูงก็โน้มตัวลงมาประกบริมฝี.........

ปังๆๆๆๆๆ

     ริมฝีปากของตนเข้ากับคน............

โครมๆๆๆๆ

“พี่ดาว มาหาพลูโตหน่อย”เสียงของน้องสาวตัวแสบที่ดังขึ้น เรียกให้เคียงดาวถอนหายใจนิดหน่อย

    อะไรอีกล่ะเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยย

“มีอะไร พลูโต”ร่างบางตะโกนถามอย่างหงุดหงิด ก่อนลุกขึ้นเดินออกมาเปิดประตูห้องอย่างเร่งรีบด้วยกลัวว่าน้องสาวสุดที่รักจะเปิดพรวดเข้ามา

  “พลูโตน้องรัก ถ้าเรื่องที่น้องเรียกพี่มันไม่สำคัญล่ะก็........พี่จะ”ยังไม่ทันได้บ่นจบ เสียงใสๆของพลูโตก็แทรกขึ้นมาซะก่อน

“แม่โทรมาจะคุยกับพี่ดาวค่ะ สำคัญพอป่ะ”ประโยคสุดท้ายถามพลางทำหน้าไร้เดียงสา เล่นเอาเส้นมือของผู้เป็นพี่สาวเริ่มกระตุก

“เดี๋ยวไป พี่ปิดคอมก่อน”

“แม่บอกว่า เดี๋ยวนี้ค่ะ”เด็กสาวยืนยันเสียงเรียบ เรียกให้หญิงสาวถอนหายใจเบาๆ

“ก็ด้ายยยยยยยยยยยยย”พูดจบผู้เป็นน้องสาวก็ลากเธอออกไปทันที ด้วยรู้ว่าโทรศัพท์จากผู้เป็นแม่สำคัญขนาดไหน

................................

“ค่ะแม่ ดาวสบายดีค่ะ ค่ะๆๆๆ แล้วเจอกันค่ะ”หญิงสาวกรอกเสียงลงไปตามโทรศัพท์ ก่อนถอนหายใจเฮือกใหญ่เมื่อวางหูลง

“พี่ไปล่ะนะ”หันไปบอกผู้เป็นน้องสาวเบาๆก่อนจะรีบชิ่ง

แอ๊ดดดดดดดดดด

“เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยย”เคียงดาวตะโกนออกมาอย่างตกใจ เมื่อเปิดประตูเข้ามาในห้องนอนของเธอแล้วพบว่ามีชายหนุ่มนั่งอยู่ในห้อง

คงไม่ใช่เรื่องน่าตกใจ ถ้า.........ชายหนุ่มคนนั้นไม่ใช่ครีมโอ

คงไม่ใช่เรื่องน่าตกใจ ถ้า.........เขาไม่ได้กำลังนั่งหน้าคอมฯของเธออยู่

คงไม่ใช่เรื่องน่าตกใจ ถ้า.........เขากำลังอ่านฟิค!

“อ้าว มาแล้วเหรอ คุณดาวเคราะห์น้อย” ครีมโอหันมาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยียบ “มากนะที่เอาฉันไปแต่งเป็นนางเอกฟิควายของเธอ...เห็นทีเธอต้องจ่ายค่าตัวให้ฉันด้วยการเป็นทาสรับใช้ของฉันช่วงชีวิตซะแล้วล่ะ”

 “แต่................”

“หรือเธออยากให้เรื่องนี้รู้ถึงซันนี่ด้วย?”เพลล์บอยเจ้าเสน่ห์ถามขึ้น เรียกให้หญิงสาวส่ายหน้าเบาๆ

“งั้นก็ตกลงนะ”พูดจบชายหนุ่มก็เดินออกจากห้องไปทันที ทิ้งไว้ให้หญิงสาวยืนอยู่คนเดียว นัยน์ตาสีน้ำตาลหวานของหญิงสาวเริ่มดูเปลี่ยนไป ................มันกำลังส่องประกายวาวโรจน์ ริมฝีปากอิ่มคลี่ยิ้มหวานที่แทบไม่เคยมีใครได้เห็นออกมา

ทาสรับใช้..................คุณดูถูกฉันมากไปรึเปล่า ครีมโอ

ก็ได้..........ในเมื่อฉันยอมเป็นทาสรับใช้คุณ แต่คุณก็ต้องมาเป็นนายเอกให้ฟิคฉันเหมือนกัน

          ในสัญญาไม่ได้บอกว่าห้ามเรื่องนี้นี่

แล้วคุณจะสนุกแน่นอน

            คุณครีมโอ..............................

3.ครีมโอนั้นเป็นผู้ชายหน้าหวานแต่ก็หน้าเลือด เขาใช้คุณเยี่ยงทาสดังที่เขาเคยบอกในตอนแรก คุณทั้งเหนื่อยและอ่อนเพลียมาก งานทุกสิ่งทุกอย่างของเขาที่อ.มหาลัยสั่งคุณกลับต้องเป็นคนนั่งทำงกๆแทนเขา แถมของทุกอย่างของเขาก็อยู่กับคุณ จนคุณแทบจะเรียกได้ว่าเป็นแม่นมของเขาเลยล่ะ = = วันนั้นคุณถูกเขาสั่งทำรายงานให้เขาเล่มหนึ่งก็ใช่ว่าน้อยๆแถมวันนี้พรุ่งนี้เอาอีก คุรก็เลยนั่งพิมให้เขาทั้งคืนจนแทบไม่ได้นอน เช้ามาคุณก็ตื่นสายอีกแถมยังลืมเอารายงานของเขามาให้อีก ครีมโอโมดหมากเขาด่าว่าคุณต่างๆนาๆ คุรเสียใจมากจนแทบร้องไห้ออกมา คุณจะทำยังไง (อธิบาย&บทพูด ตั้งแต่ฉากที่โดนสั่งทำรายงานเลย ไม่ต่ำว่า 10 บรรทัด)

: ปึก!

เสียกระดาษปึกหนึ่งถูกโยนโครมลงบนโต๊ะไม้หินอ่อนหน้าคณะแพทย์ศาสตร์ เรียกให้หญิงสาวหันมามองอย่างงงๆ

“อะไรอีกล่ะ”

“นี่เป็นข้อมูลที่เธอองทำเป็นรายงานให้ฉัน”ครีมโอบอกเสียงเรียบๆ เล่นเอาเคียงดาวทำตาโตก่อนถามอย่างหงุดหงิด

“นี่ นายอย่าบอกนะ ว่าจะให้เด็กแพทย์ ทำรายงานให้เด็กศิลป์น่ะ”หญิงสาวโวยอย่างไม่อยากเชี่อ

     เพื่อนพี่ซันนี่มันเพี้ยนกันทุกคนเลยรึไง

“Super Y”เคียงดาวสะอึกเล็กๆเมื่อครีมโอพูดนามปากกาเธอขึ้นมา

“ก็ได้ๆ แค่ทำใช่ม่ะ -0- ”

“ต้องให้อาจารย์เซ็นผ่านให้ด้วย”

“เออ รู้แล้ว”หญิงสาวตอบเสียงห้วนๆ ก่อนคว้าปึกกระดาษแล้วลุกออกไปทันที โดยมีครีมโอตะโกนไล่หลัง

“ส่งพรุ่งนี้นะ”

“0[]0”

..........................

แกร๊กๆ

เสียงแป้นคีบอร์ดกระทบกันอย่างเป็นจังหวะ นาฬิกาที่ข้างฝาบอกถึงเวลาที่มนุษย์สมควรได้พักผ่อนอย่างสงบแล้ว หากแต่ว่า ผู้เจ้าของห้องยังคงไม่นอน มือเรียวเล็กพิมพ์แป้นคีบอร์ดเป็นระวิง ขณะที่ดวงตาสีน้ำตาลหวานคู่โตก็มองข้อมูลไปด้วย ทั้งที่ของครีมโอให้มา และทั้งที่ใช้เส้นเพื่อนไปจิ๊กมา

       โชคดีที่ไอซ์มันเป็นลูกอธิการบดี

เคียงดาวคิดในใจเมื่อนึกถึงผู้เป็นเพื่อนสนิท

“ตี 3 แล้วเหรอเนี่ย”หญิงสาวพึมพำอย่างอ่อนใจ เพิ่งทำได้ครึ่งเดียวเอง “คอยดูนะ ฉันต้องทำให้เสร็จให้ได้”

บอกกับตัวเองอย่างมุ่งมั่นก่อนลงมือทำต่อ หากแต่เปลือกตาเจ้ากรรมกลับค่อยๆปิดลงๆ

“รายงาน......รายงาน...........”

...........................

“ไปตายที่ไหนของยัยนั่นกันน่ะ” ณ ตึกคณะศิลปะศาสตร์ ชายหนุ่มเจ้าของรอยยิ้มละลายใจ กำลังหัวเสียสุดขีด เมื่อคนที่กำลังรอยังไม่มาถึง “เอาวันนี้นะ ยัยดาวเคราะห์น้อย ไม่ได้เอาชาติหน้า”

พูดยังไม่ทันขาดคำ บุคคลที่รอก็กำลังกระหืดกระหอบมาทันที สภาพที่เคยดูไม่ได้ของหญิงสาวบัดนี้ยิ่งดูไม่ได้เข้าไปใหญ่ เหงื่อเม็ดโตผุดขึ้นตามใบหน้าเต็มไปหมด

“มาแล้ววววววววววววววว”เคียงดาวตะโกนก่อนมาหยุดที่ตรงหน้าครีมโอ “อ่ะ.........นี่”หญิงสาวยื่นรายงานปึกหนึ่งให้ชายหนุ่ม

“หือ?”ครีมโอส่งเสียงอย่างสงสัยเมื่อเห็นปกรายงาน “นี่ฉันไม่ได้สั่งให้เธอทำรางงานเรื่อง การชันสูตรศพนะ”

“อะไรกัน ก็นี่มันรายงานศิลปะของนายไม่ใช่เหรอ”เคียงดาวเถียงอย่างหงุดหงิด ก่อนอ้าปากค้างเมื่อครีมโอโชว์รายงานให้ดู

“นี่เหรอ?”

“ขะ...ขอโทษ สงสัยหยิบผิดน่ะ”หญิงสาวรีบขอโทษขอโพยเมื่อเห็นสีหน้าของชายหนุ่ม “เอางี้ เดี๋ยวฉันไปเอาที่บ้านให้ ^^;;;”

“ภายใน 10 นาทีเนี่ยนะ “ครีมโอตวาดออกมาอย่างหงุดหงิด “คลาสของฉันกำลังจะเริ่มใน 10 นาทีนี้ เธอจะเอาไง หา”คำพูดที่ทำเอาหญิงสาวนิ่ง ก่อนที่ศีรษะจะเริ่มปวด

“ขอโทษ”เคียงดาวพูดพร้อมกับเริ่มเอามือกุมศีรษะ

         แย่แล้ว..........เมื่อคืนนอนไม่พอ โรคกำเริบแน่...................

“แล้วขอโทษมันหายมั้ย”ครีมยังคงไม่เห็นอาการของหญิงสาวย้อน “เธอนี่มันไม่ได้เรื่องเลยจริงๆ พี่ของเธอก็มีความรับผิดชอบสูงมาก ทำไมไม่เอาอย่างบ้างนะ”

         ปวดหัวจัง..........

“งี่เง่าที่สุด ทำอะไรไม่เคยคิดเลยใช่มั้ย”

         ทำไมต้องเป็นแบบนี้.....................

“เทียบกับพี่กับน้องเธอไม่ได้เลยนะ”

         ปวดหัว..........ปวดหัวจังเลย....................

“ฉันเกลียดเธอที่สุด”

         ฉันเกลียดเธอที่สุด….เกลียดเธอที่สุด….เกลียดเธอ….ฉันเกลียดเธอ

เสียงของครีมโอสะท้อนกลับไปมาในหัวของเคียงดาว

         ไม่ไหวแล้ว..................

4.จากข้อ 3 คุณคิดว่าครีมโอจะทำยังไงต่อไป เมื่อเขาเองก็รู้สึกแล้วว่าทำผิดกับคุณ จะง้อคุณมั้ย? ถ้าง้อแล้วมีวิธีง้อยังไง (อธิบาย&บทพูด ไม่ต่ำกว่า 10 บรรทัด)

:ไม่ไหวแล้ว..................

ดังราวกับมีทำนบแตก น้ำใสๆเริ่มไหลปริ่มที่ขอบตาของหญิงสาว ก่อนไหลล้นทะลักออกมาราวกับห้ามไม่อยู่

เสียงสะอื้นเบาๆดังออกมาจากริมฝีปากอ่ม เล่นเอาครีมโอตกใจ มือใหญ่คว้าไหล่ของหญิงสาวก่อนเขย่าเบาๆ

“เธอ เป็นอะไร เฮ้ๆๆๆๆ.........อย่างร้องไห้สิ”ชายหนุ่มว่า ก่อนใจหายวาบเมื่อสบตากับหญิงสาวที่ดูว่างเปล่าราวกับไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น

“ยัยดาวเคราะห์น้อย เรื่องแค่นี้เอง อย่าร้องนะ”ครีมโอพยายามปลอบ แต่ยิ่งปลอบก็ดูเหมือนว่าน้ำใสๆยิ่งทะลักออกมามากขึ้น “อย่าร้องนะ......”ร่างสูงครางเสียงแผ่ว ไม่นึกว่าเรื่องจะบานปลายแบบนี้ ไอ้ที่ด่าน่ะ ไม่ได้จริงจังซะหน่อย

“.............”เคียงดาวไม่ตอบ เสียงสะอื้นหมดไปแล้ว หากแต่น้ำใสๆยังคงไม่หยุดไหล

“หยุดร้องเถอะนะ...............เคียง................ดาว”ครีมโอเรียกชี่อหญิงสาวเบาๆก่อนจะดึงเธอเข้ามากอด ต่อหน้าผู้คนที่ยืนมองอย่างสงสัยอยู่ และหนึ่งในนั้นก็คือซันนี่ ชายหนุ่มมองน้องสาวกับเพื่อนของตัวเองอย่างครุ่นคิด ก่อนเบิกตากว้าง เมื่อน้ำใสๆค่อยๆหยุดลง

5.ฉากจบของคู่คุณอยากให้เป็นแบบไหน? (อธิบาย&บทพูด ไม่ต่ำกว่า 10 บรรทัด)

:ตลอดระยะทางที่ครีมโอเดินเข้ามาในมหาวิทยาลัย ดูเหมือนว่าจะมีสายตาแปลกๆติดตามมาด้วยเสมอ และเมื่อชายหนุ่มหันไปมอง ก็จะมีเสียงกระซิบกระซาบตามมา

“ใช่แน่เหรอ?”

“แน่สิ”

“ไม่น่าเลย โธ่..........”ครีมโอตัดสินใจไม่สนใจ ชายหนุ่มเดินดุ่มๆตรงไปยังม้านั่งหลังคณะทันที

“นี่ ครีมโอ แกเห็นหนังสือนิยายเล่มนี้รึยังวะ”เสียงนุ้มๆของเพื่อนสนิทที่ดังขึ้น เรียกให้ครีมโอหันไปมองหนังสือในมือของเพื่อน “ยัง..........ไมวะ”

“ก็แค่อยากให้แกดู”พูดจบ ไอ้เพื่อนสนิทก็ยัดหนังสือลงในมือของครีมโอทันที

“Miracle of Love โดย Super Y”ชายหนุ่มพึมพำเมื่อเห็นหน้าปกหนังสือ

      Super Y!!!!!!

“อย่าบอกนะ...........ว่านี่ มันนิยายเกย์น่ะ”ครีมโอตะโกนออกมา เรียกให้ผู้เป็นเพื่อนพยักหน้าหงึกหงักรับ “แกเอามาให้ฉันทำเพื่อ?”

“นี่ไง.........อ่านบรรทัดสุดท้ายจากใจผู้เขียนนี่”ผู้เป็นเพื่อนว่าพลางชี้นิ้วไปยังบรรทัดสุดท้ายของ ‘จากใจผู้เขียน’

          สุดท้ายนี้ Super Y ก็ขอขอบคุณบุคคลสุดพิเศษ ต้นแบบของ ‘โอริโอ้’ นายเอกหนุ่มหน้าหวานของ Y เอง ขอบคุณมากๆนะคะ ปฏิวัติ  เชาว์วิศิษฐ์เสรี  หรือว่า ครีมโอ ที่อุตส่าห์เป็นต้นแบบให้ Y นำมาใช้ค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะ

เคียงดาว!!

ครีมโอตะโกนก้องดังในใจ นึกรู้ทันทีว่าสายตาและเสียงกระซิบแปลกๆนั่นมาจากอะไร

         ยัยตัวแสบ........

......................

“เคียงดาว ออกมาหาฉันเดี๋ยวนี้นะ” ณ โรงอาหาร ครีมโอตะโกนก้อง เรียกให้ทุกสายตาหันมามองอย่างงุนงง โดยเฉพาะเคียงดาวที่หันมาถามอย่างหงุดหงิด

“อะไรอีกล่ะ ข้อตกลงนั่นหมด...........”

“นี่มันอะไร”ชายหนุ่มโชว์หนังสือนิยายขึ้นมา เล่นเอาเคียงดาวเงียบไปหน่อย ก่อนตอบเสียงหวาน

“เห็นแล้วเหรอ สนุกมั้ย? ได้อ่านยัง?”

“เธฮ..............กล้าเขียนแบบนี้ได้ไง”ครีมโอตะคอกใส่

“แหม....ก็มันจริงนี่”

“ฉัน – ไม่ – ใช่ – เกย์”

“จริงเหรอ..............อุ๊บ”ริมฝีปากของครีมโอประกบลงมาก่อนที่หญิงสาวจะพูดจบท่ามกลางสายตาของทุกคนในโรงอาหาร นัยน์ตาสีน้ำตาลหวานเบิกกว้างอย่างตกใจ “ทำบ้าอะไรยะ”

“พิสูจน์ไงล่ะ”ครีมโอตอบกวนๆ

“ไอ้.....”

“ต่อไปนี้เธอต้องมาคบกับฉันนะ”

“.............?”

“ก็ฉันพิสูจน์ให้รู้แล้วนี่ว่าฉันไม่ใช่เกย์”พูดจบครีมโอก็โน้มตัวลงมาอีกรอบ

“ชัดแล้วนะ”

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++