[fic shinee]My Teacher คุณครูครับผมมีเรื่องอยากจะถามคุณครูครับ!!

ลำดับตอนที่ #1 : นี่อะนะอาจารย์!!-O-

 บทที่ 1

-อาจารย์คนใหม่!!!-

        ฮ่าวววว!!!~ผมอ้าปากหาวพร้อมก้าวขาอย่างช้าๆย่างกรายเข้ามายัง BLT school โรงเรียนอันแสนหรูหราไฮโซที่คุ้นเคย!! -O- เปิดเทอมวันแรกนี่มันช่างทรมานตับนักเรียนอย่างเราๆกันซะจริงจริ๊งงง!!~ผมก้มอ่านใบเกรดในมืออย่างเซ็งๆๆ...

ฟิ้ววววว!!~

ฮะ...เฮ้ยยยย!!~ใบเกรดดดดด....ใบเกรดของผมลอยตามลมไปแล้ววว.!!><ปะ...ไปทางห้องพักครูซะด้วยยยย!!~ถ้าพี่จินกิเตรียมการเรียนการสอนอยู่ในห้องนั้นแล้วเกิดเก็บใบเกรดผมได้ทำง๊ายย!!!ดูเสร็จกะเผาทิ้งนะเฟ้ยยยยย!T^Tใบเกรดจ๋า!!~กลับมาหาลี แทมินก่อน!!~

        กรอบบบบ!!~

โอ๊ะ!!เสียงนั่น...ผมก้มมองที่มาของเสียง....!!

O_o

วัตถุสีดำแวววาวตกอยู่ภายใต้เท้าของผม...นะ...นั่นมัน... อ้ายโฟน 4XL โทรศัพท์รุ่นใหม่ล่าสุดราคาแพงลิบลิ่ววววว...หึ...ตอนนี้มันอยู่ใต้เท้าผมล่ะ....ฮ่าๆๆๆเรานี่มันเจ๋งงงง!!!!!!!~

        ผมหยิบมันขึ้นมามองใกล้ๆ...ไหนๆลองเล่นหน่อยซิ!!~

จึกกกๆๆ

ผมกดบนหน้าจอ...ไม่ยักกะเล่นได้...ฮะ...เฮ้ยยย!!~ที่หน้าจอมีรอยแตกด้วย!!~ซวยแล้ววววว!!!!>O<

        “นี่...เธอหนะ!!”

หืม...เสียงของชายคนหนึ่งดังขึ้น...!ผมหันไปมองที่มาของเสียง...หรือว่าจะเป็นเจ้าของโทรศัพท์นี่...T^T

        “นั่น...โทรศัพท์ฉันใช่มั๊ย!?”

นั่นไง....จะ...จะ...เจ้าของจริงๆด้วยยยยย!!!TOT

        “คะ...ครับ!...คือผมเก็บได้หนะครับ!^-^”

ผมพูดพร้อมฉีกยิ้มหวานฉ่ำที่สุดในชีวิตไปให้...!!!

        “อืมๆ...!”

เขายักหน้ารัวๆพร้อมส่งมือมารับโทรศัพท์ของเขา....เอาไงดีๆๆๆT^T

        “อะ..เอ่อ...ผะ..ผมขอตัวนะครับ!”

โอ๊ยยย!!~เจอแบบนี้ชิ่งดีกว่า ลี แทมินนนน!!!~

        “เดี๋ยว..หยุดก่อน!!”

เฮือกกก!!!ซะ...ซวยละผม!!!~

        “เอ่อ..ขอบคุณนะ^^เธอนี่สมกับเป็นนักเรียนที่ดีจริงๆ ถ้าหายละก็ฉันต้องร้องไห้แน่ๆเลยยยย...กว่าจะได้มานะ...ทำงานแทบตาย...อดมื้อกินมื้อ..ถนอมสุดชีวิต!!T^T”

เหอๆๆ-*-ขอบคุณสำหรับคำชมครับ...-O- มันขนาดอดมือกินมื้อเลยเหรอครับ...เกรงว่ามันจะไม่หายหนะสิ...ก็แค่...หน้าจอแตกเอ๊งงง!!!~แค่นั่นเองงงงT^T

        “อะ..เอ่อ..มะ..ไม่เป็นไรครับ..ไปนะครับ!”

ผมพูดพร้อมค่อยๆหันหลังกลับไป...กลับไป...ค่อยๆเดินนะแทมิน...ค่อยๆ...อย่าทำตัวมีพิรุธ...!~

        “เอ๋!!~ทำไมกดไม่ได้นะ...”

เสียงชายคนเดิมดังขึ้น...ผมหันกลับไปมองอีกครั้งพร้อมกับส่งยิ้มเจื่อนๆไปให้!!_*_ เขาเงียบ...แปลว่ามิโกรธ..ชิมิๆ....T.T

        “ไม่เป็นไรใช่มั๊ยครับ..^-^”

หลังจากผมเดินห่างมาอยู่ในระยะสองเมตร(ระยะที่คิดว่าน่าจะปลอดภัย)ผมหันไปพูดพร้อมแจกยิ้มหวานๆให้เขาอีกครั้ง....^-^

        “ไม่เป็นไร...^-^”

เขาพูดพร้อมยิ้มให้ผมเหมือนกัน...เวลายิ้มนี่น่ารักแห๊ะ!~เฮ้ยยย!!ผมคิดอะไรอยู่เนี่ยยยย!!!!!><

        “งั้น...ไม่เป็นไรก็ดีแล้วครับ!ผมไปนะครับๆ^^”

        “หึ!ไม่เป็นไรหนะใช่...แต่ว่า...”

เฮือกกก!!!~เขาฉีกยิ้มพิศวงขึ้น....ถ้าจะยิ้มแบบนี้ฆ่าผมให้ตายเลยดีกว่า!!!TOTใครก็ด้ายยย!!~พาผมไปจากไอ้ปีศาจหน้าหล่อนี่ที๊!!!~ขาก้าวไม่ออกทำไงเนี๊ยยยยยย!!!!!T^T

        “ตะ...แต่ว่าอะไรเหรอครับ!T.T”

        “แกต๊ายยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!~”

พูดจบเขาก็กระโดดมาที่ผมใช้มือสองข้างรัดคอผม!!!!!!~ยะ..อย่าน๊า!!!~

        “อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!~”

ผมร้องโวยวายลั่นก่อนพยายามดิ้นพรวดพราด!นี่ผมจะต้องตายเพราะไอโฟนเน่าๆนี่เร๊อออ!!T^Tฉันเกลียดแก๊!!~ไอ้ไอโฟน...อย่าให้รอดไปได้นะ...ฉันจะไปเผาบริษัทแก๊!!!!!!!!!!TTOTT

        กริ้งงงงงงงงงงงง!!!!!!!!!!!!!~

จู่ๆโทรศัพท์เจ้าปัญหาก็ดังขึ้น...!

        “เห็นมั๊ย..มันยังใช้ได้!!T.T”

ผมหันไปพูดกับเจ้าของโทรศัพท์

        “ใช้รับสายอย่างเดียวเนี่ยนะ..3310ยังโทรออกได้...แต่ไอ้นี่ไม่ได้...นี่อ้ายโฟนนะเฟ้ยยย!!!~”

        “จะอะไรก็โทรศัพท์เหมือนกันละครับๆๆ_ _”

        “ฮึ่มมม..เดี๋ยวก่อนเหอะๆไอ้เด็กบ้า!!!”

เขากดรับโทรศัพท์แต่ยังไม่วานยใช้แขนอีกข้างรัดคอผมไว้อีกTT^TT

        “หา..ว่าไงนะ..เออๆๆไปเดี๋ยวนี้แหละๆ!” 

ชิ้งงงง!!- -+

        เขาส่งสายตาอาฆาตมายังผม...และรีบวิ่งจากไป...!!!= =