OS [EXO] Christmas memories (ChanBaek ft.Kai)

ข้อมูลเบื้องต้น

 

Christmas memories

 

ขอบคุณที่มาสร้างความทรงจำในวันคริสต์มาสให้กับชั้น

 

                           ขอบคุณ ..







.

 

ฟิคเรื่องนี้ได้เเรงบันดาลใจมากจากเพลง The First Snow ของ EXO ค่ะ
ไรท์ว่าเพลงมันเพราะ เเล้วความหมายมันก็ดี
เนื้อหาของเรื่องนี้จะตรงกับความหมายของเพลงเลยค่ะ
ไม่เชื่อลองไปหาซับไทยดูกันเอาเน้ออ ~









 

 

EXO - The First Snow

themy  butter

เนื้อเรื่อง

       "นี่! อย่าเอาแต่มองหน้าชั้นอย่างนี้สิ!"

       "เอ่อ.. คือ.. ชั้น.."

       "ถ้านายไม่มีอะไรจะพูดเเล้ว ชั้นจะกลับบ้านแล้วนะ"

       "ชั้นรักนาย"

       "..."

       "เป็นเเฟนกับชั้นนะ.."




             09.00 น.
             กริ้งงงงงงงงง~
             ติ้ด


     เสียงของนาฬิกาปลุกทำให้ผมตื่นจากห้วงแห่งความฝัน 
     สายเเล้วสินะ..

     ผมลุกจากที่นอนเเล้วตรงไปที่หน้าต่าง ค่อยๆ เปิดผ้าม่านออกช้าๆ 
     แสงแดดที่ส่องลงมา บวกกับหิมะที่ตกโปรยปราย
     ยามสายของวันคริสต์มาส..

     ตอนนี้ ทุกคนคงกำลังมีความสุขกับวันคริสต์มาสอยู่สินะ
     และคงรวมไปถึง.. คนตัวเล็กของผมด้วย 
  
     ผมปิดม่านไว้อย่างเดิมเเละเข้าไปอาบน้ำ เมื่ออาบเสร็จ ผมก็จัดการใส่เสื้อผ้าเพื่อที่จะออกไปข้างนอก

     เป้าหมายของผมในวันนี้ก็คือสวนสาธารณะใกล้บ้าน
     ผมก้าวเดินไปตามทางช้าๆ อย่างไม่เร่งรีบ 
     และไม่นาน ผมก็มาถึงที่นี่

     สวนสาธารณะแห่งความทรงจำ



             121225

     ผมมาที่สวนสาธารณะแห่งนี้ เพราะผมรู้มาว่า คนที่ผมหลงรัก เค้าชอบมาที่นี่บ่อยๆ 
     และวันนี้ ผมจะสารภาพรักกับเค้า..

     โอ้ะ! เค้าอยู่นั่นไง!
     ผมวิ่งเข้าไปหาคนตัวเล็กที่ผมหลงรักมาตลอดหนึ่งปีเต็มๆ 

       "เอ่อ.."

       "หืม นาย.. นายคือชานยอลใช่มั้ย?"

       "ชะ ใช่ นายรู้จักชื่อชั้นด้วยหรอ?"

       "รู้จักสิ นายน่ะ เป็นหนุ่มฮ็อทของมหาลัยเชียวนะ"

       "อ๋อ.. นี่.. คือ.. ชั้นมีของขวัญจะให้นายน่ะ"

       "ให้ชั้น?"

       "ใช่.. แมรี่คริสต์มาสนะ :)" ผมมอบกล่องของขวัญกล่องเล็กให้เค้า พร้อมกับส่งยิ้มโง่ๆ ให้เค้าไปด้วย

       "แหวน.. CB.. นี่มันอะไรกัน..?" คนตัวเล็กที่ผมหลงรักเปิดกล่องของขวัญนั่นออกและอ่านตัวอักษรที่ผมสลักไว้ที่เเหวนนั่นออกมา

     ผมรู้สึกร้อนผ่าวขึ้นมา อ่า.. ผมต้องกำลังหน้าเเดงอยู่เเน่เลย ผมเขินเเละทำอะไรไม่ถูก ผมจึงได้เเต่มองหน้าของเค้า
  
       "นี่! อย่าเอาแต่มองหน้าชั้นอย่างนี้สิ!"

       "เอ่อ.. คือ.. ชั้น.."

       "ถ้านายไม่มีอะไรจะพูดเเล้ว ชั้นจะกลับบ้านแล้วนะ"

       "ชั้นรักนาย" ผมรวบรวมความกล้าทั้งหมดและบอกรักเค้าออกไป

       "..."

       "เป็นเเฟนกับชั้นนะ แบคฮยอน"  ..เค้าคนนั้น คือ แบคฮยอน..

       "ชานยอล.." 

       "หะ.. ห้ะ?"

       "ขอบคุณนะชานยอล.."

       "..."

       "ขอบคุณ ที่ทำให้ชั้นไม่ต้องรักนายข้างเดียวอีกต่อไป"

       "เเบคฮยอน.."

       "ชั้นรักนาย ชานยอล :)"

 

     ผมเดินมาหยุดที่ม้านั่งตัวหนึ่ง.. ตัวที่เเบคฮยอนชอบมานั่งเสมอ..
     ผมนั่งลงและหันไปมองต้นไม้ที่อยู่ข้างหลัง

     ต้นไม้ของผมเเละเเบคฮยอน..

     ผมเลื่อนมือขึ้นลูบตัวอักษร CB ที่ถูกสลักไว้ที่ต้นไม้ แบคฮยอนเป็นคนสลักมันไว้เอง

     ผมหันกลับไปมองทางอื่น ไม่ว่าจะมองไปทางไหน ผมก็เห็นเเต่ภาพของเเบคฮยอน.. กับผม
     เพราะไม่ว่าจะเป็นที่ไหนในสวนสาธารณะแห่งนี้ มันก็ล้วนเป็นความทรงจำของเราสองคนทั้งนั้น

     เเละมันก็คงจะเป็นได้เเค่ความทรงจำ
     ที่ผมจะจำมันตลอดไป..



             131225

       "นี่ชานยอล เย็นนี้นายจะไม่ไปบ้านชั้นจริงๆ หรอ วันนี้เเม่ชั้นจะทำอาหารชุดใหญ่เพื่อฉลองวันคริสต์มาสเลยน้าา"

       "นี่เเบคฮยอน นายเลิกพูดเรื่องนี้ซักทีเถอะ บอกเเล้วไงว่าจะไปปาร์ตี้กับเพื่อน"

       "แต่ชั้นอยากให้นายอยู่กับชั้นนี่ วันนี้เป็นวันครบรอบ 1 ปีของเรานะชานยอล"

       "เงียบซักทีได้มั้ยเเบคฮยอน! บอกว่าไม่ไปก็คือไม่ไปไง!"

       "หลังๆ มานี้นายเปลี่ยนไปนะชานยอล! นายรู้ตัวบ้างหรือเปล่า! นายไม่เหมือนเดิม นายไม่ใส่ใจชั้นเหมือนเดิม นายไม่สนใจชั้น นายกำลังมีคนใหม่อยู่ใช่มั้ยชานยอล! นายกำลังนอกใจชั้นใช่มั้ยชานยอล!"

       "เงียบเดี๋ยวนี้นะเเบคฮยอน! นายมันงี่เง่า! ชั้นไม่เคยคิดนอกใจนาย ไม่เคยคิดจะมีคนอื่น! ชั้นตามนายมาโดยตลอด ชั้นควรจะได้มีเวลาส่วนตัวกับเพื่อนของชั้นบ้าง ไม่ใช่ขลุกอยู่เเต่กับนาย!"

       "อึก.. ชั้นงี่เง่าหรอ.. นายบอกว่าชั้นงี่เง่าหรอชานยอล.."

       "ใช่"

       "งั้นนายก็คงต้องทนกับคนงี่เง่า อึก อย่างชั้น อึก มาโดยตลอดสินะ"

       "พูดบ้าอะไรของนาย พอได้เเล้ว"

       "ในเมื่อชั้นมันงี่เง่า นายก็ไปหาคนใหม่เลยสิชานยอล"
 
       "หยุดพูดเพ้อเจ้อได้เเล้ว ชั้นบอกเเล้วไงว่าชั้นรักนายคนเดียว นายเองก็รักชั้นคนเดียวเหมือนกัน ไม่ใช่รึไง"

       "ใช่ แต่ถึงจะรักมากเเค่ไหน ถ้านายไม่ใส่ใจชั้นเเบบนี้ ชั้นก็ไม่คบกับนายต่อหรอกนะ นี่มันไม่ใช่ช่วงเเรก เเต่นายไม่ใส่ใจชั้นมาหลายเดือนเเล้ว อึก นาย อึก ไม่เหมือนเดิม ฮือออ"

       "หึ ถ้าคิดว่าทำเเบบนี้เเล้วชั้นจะง้อนายโดยการไปฉลองคริสต์มาสกับนายที่บ้านของนายหละก็ อย่าหวังเลย เเละถ้าทนไม่ได้ก็ไม่ต้องทน อยากเลิกก็เลิกเลย"

       "ชานยอล!"

       "นายพูดเองนะเเบคฮยอน"

       "อึก ได้! ในเมื่อชั้นมันงี่เง่า อึก ในเมื่อนายไม่ใส่ใจชั้น ไม่สนใจชั้น อึก เราเลิกกัน! ชั้นจะไม่มาให้นายเห็นหน้าอีก!"



     ผมนั่งอยู่สวนสาธารณะเเห่งนี้จนค่ำ นี่ผมยังไม่ได้กินอะไรตั้งเเต่เช้าเลยนี่นา
     ผมคงต้องออกไปหาอะไรใส่ท้องซักหน่อยเเล้ว

     ผมเดินตามทางเท้าไปเรื่อยๆ ไฟทุกดวงสว่างจ้า เพราะท้องฟ้ามืดลงทุกที เเต่หิมะเเห่งวันคริสต์สมาสก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดตกลงมาเลย

     เดินมาได้เเค่ไม่เท่าไหร่ สายตาของผมก็เหลือบไปเห็น.. แบคฮยอน
     เป็นครั้งที่สามเเล้ว ที่ผมเจอเค้า เเละครั้งนี้ก็คงเป็นเหมือนสองครั้งที่ผ่านมา 
     ผมไม่สามารถพูดอะไรกับเเบคฮยอนได้เลย.. 

     
        "ชานยอล.."

     หัวใจของผมเต้นเเรงขึ้นหลังจากที่ได้ยินเสียงของเเบคฮยอน
     เสียงที่ผมคิดถึงมาโดยตลอด..

     ผมเดินเข้าไปใกล้ๆ เเละเอ่ยคำทักทาย

     
       "แมรี่คริสต์มาส สวัสดี สบายดีใช่ไหม?"

       "สบายดี เเล้วนายหละ"

       "สบายดีเหมือนกัน นาย.. มากับจงอินหรอ"

       "ใช่ :)"

     คิมจงอิน.. เเฟนใหม่ของเเบคฮยอน 
     หลังจากที่เเบคฮยอนเลิกกับผมได้สามเดือน ผมก็รู้ข่าวมาว่าเค้ามีเเฟนใหม่ นั่นก็คือคิมจงอิน เท่าที่ผมรู้มา คือเค้าเป็นคนดี เอาใจใส่เเบคฮยอน เเละรักเเบคฮยอนมาก ผมหวังให้มันจะเป็นอย่างนั้น เพราะผมไม่อยากให้เเบคฮยอนเสียใจอีก
     เเบคฮยอนเสียใจเพราะผมมามากพอเเล้ว..
   
     น้ำตาของเเบคฮยอนในวันนั้น.. ผมยังจำมันได้ดี 

       "จงอินมาเเล้วหละ ชานยอล ชั้นไปก่อนนะ"

       "อืม เเมรี่คริสต์มาสนะ"

       "แมรี่คริสต์มาสชานยอล :)"

      

     ขอบคุณนะแบคฮยอน.. ขอบคุณที่ทำให้ชั้นรัก
     ขอบคุณที่ทำให้ชั้นได้มีความรักครั้งเเรก ขอบคุณที่เป็นรักเเรกของชั้น
     ขอโทษที่ไม่ใส่ใจ ขอโทษที่ดูเเลนายไม่ดี
     ขอบคุณที่จากไป ขอบคุณที่ทำให้รู้ว่า ในวันที่ไม่มีนายเเล้ว มันเคว้งคว้างมากขนาดไหน
     ขอบคุณที่มาสร้างความทรงจำในวันคริสต์มาสให้กับชั้น
     ขอบคุณ..
     แมรี่คริสต์มาส เเบคฮยอน..    
      
 

themy  butter