คุณหนูแสบใสกะคุณชายจอมกวน

ลำดับตอนที่ #8 : ไอศครีมเป็นเหตุหรือนี่

ชอลรายงาน

เฮ้ย...หลังจากที่ต้องอยู่กับหมอนั้นตั้งหนึ่งชั่วโมง ฉันก็รู้สึกว่ามันจะกวนบาทาอันสวยงามของฉันซะทุกทีเลย กว่าจะได้ออกมาจากชุมนุมนั้นตั้งนาน แล้วตอนนี้ก็ถึงกีฬาที่น่าสนใจแล้ว...โฮะๆฉันจะได้เล่นเทคอนโดสักที ฉันไม่อยากจะโม้เลยนะเนี่ยว่าฉันเล่นเทคอนโดได้สายดำแล้ว...อิอิ(นี่ไม่ได้โม้นะเนี่ย)

“อ้าว..ชอลมาแล้วหรอ”

“แล้วนี่ฉันยังไม่มาหรอเนี่ย”อารมณ์หงุดหงิดเว้ย

“แหม...ฉันแค่ถามเองนะยัยชอลT-TW

“ทำไมเธอต้องทำหน้าอย่างนั้นด้วยละ”

“อืม...งั้นก็ได้...เราไปเล่นเทคอนโดกันดีกว่า”

“ได้”

ผ่านไปอีก1ชั่วโมงของชีวิต

“เรน”

“หือ...มีไรจ้า”

“ฉันอยากกินไอศกรีมอ่ะ”

“งั้นเดี๋ยวเราไปกินที่ร้านข้างโรงเรียนดีกว่านะ”

“อืม”

“เรน...ฉันเก็บกระเป๋าเสร็จแล้วไปกันดีกว่า”

“จ้า...คุณนาย”

“งั้นไปเลยยัยแจ๋ว”

เมื่อมาถึงร้านไอศกรีมข้างโรงเรียน

“พี่ค่ะวลิลา2กถ้วยต่ะ”

“จ้า..แปปนะน้อง”

หลังจากนั้นฉันก็ได้ยินเสียงประตูเปิด ไม่น่าเชื่อว่าคุณชายเรนกะอีตาบ้านั่นจะมานั่งกินไอศกรีมในร้านแบบนี้ด้วย(เธอมากินได้เค้าก็ต้องกินได้ซิจ้า)แล้วที่สำคัญกว่านั้นมันมานั่งข้างฉันด้วย...เซ็งเลยตู

“พี่ครับวลิลา 2ครับ”

“แปปนะจ้าน้อง”

“นี้ใครใช้ให้นายมานั่งโต๊ะเดียวกับฉันย่ะ”

“ป่าว...แต่บังเอิญว่ามันไม่ได้เขียนชื่อเธอติดอยู่ ฉันเลยนั่งได้”

“หน้าด้านจริงๆเลยนะนายเนี่ย”

“ขอบคุณครับคนสวย”

“เชอะ”

“น้องจ้า...ไอศครีมรสวลิลามันเหลือแค่ก้อนเดียวอ่ะน้อง”

“ได้ไงค่ะพี่...เป็นคนขายทำไมไม่เตรียมพร้อมละ”ไม่ต้องเดาเสียงฉันเอง

“งั้น...น้องกินกัน 4 คนเลยละกันนะน้อง”

“ได้ค่ะพี่”ยัยเรนนี้จิงๆเลย ยอมไงว่ะ

หลังจากที่พี่พนักงานได้เอาไอศกรีมมาเสริฟเราก็นั่งกินกันอย่างเงียบๆกันมาตลอดจนกระทั่ง

“ชินนายอยู่ชุมนุมอะไรอ่ะ”

“อ๋อ...ชุมนุมนักข่าวอ่ะ”แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น

“นายชิน...มันมากไปแล้วนะนายพูดแล้วไอศกรีมในปากนายมันมาอยู่บนแขนฉันได้ไง”

“เฮ้ย...ทาทีฉันไม่ได้ตั้งใจ”

“สกปรกชะมัด…พี่ค่ะเอาไอติมมาให้หนูทั้งร้านเลยค่ะหนูเหมา”

“จ้า”

หลังจากนั่นก็มีสงครามไอศกรีมเกิดขึ้น โยนกันไปกันมาจน

“น้องนี่ที่น้องสั่งไอศกรีมมานี้ เพื่อมาทำให้มันเลอะใช่ไหม”

“ถ้าใช่แล้วทำไมล่ะพี่”

“อ้าวกวนนี้น้อง”

“งั้นพี่จะแจ้งตำรวจ”

“แจ้งไม่กลัว กลัวไม่แจ้ง”

“ได้”

ผ่านไป5นาทีรถตำรวจก็มา

“ปรี๊ด..................”

“เฮ้ยตำรวจ”

ยังไม่ทันที่จะวิ่งก็มีตำรวจมาคว้าข้อมือของฉันกับนายชินไว้ แล้วนี่ยัยเรนกับตารันไปไหนเนี่ย

“กรุณาไปโรงพักด้วยครับคุณหนู”

เชื่อเถอะว่านี่เป็นประโยคที่ฉันเกลียดมากที่สุดในโลก