คุณหนูแสบใสกะคุณชายจอมกวน

ลำดับตอนที่ #5 : เจอกัน...อีกแล้วหรอ

ชิลรายงาน

ยัยที่ผมชนไปเมื่อกี้ไม่อยากจะพูดเลยครับว่าเค้าสวยมากๆ สวยจนผมแทบอึ้ง แต่ความสวยก็แฝงมาด้วยความ

ปากจัดของยัยนั่น  ไม่น่าเลย แต่ก่อนที่จะชมยัยนันผมไปดูห้องเรียนของผมดีกว่าคับ (แล้วใครฉุดนายไว้ละ:ซางุ

ระ) โอะ ผมได้อยู่ห้อง 4/1 ด้วยละคับเก่งไหมละหุหุ เออ...ไปที่ห้องดีกว่า แต่ก่อนที่หมจะเดินไปถึงห้องนั่นก็ได้

เจอกับครูประจำชั้นซะก่อน แล้วผมก็ต้องเดินตามครูคนนั้นไปที่ห้องคับป๋ม

“อ้าว...นักเรียนทุกคนจำได้ไหมที่ครูบอกว่าจะมีนักเรียนใหม่มาเรียนที่ห้องของเรา...แล้วนิชาวดีหนูเตรียมช่อ

ดอกไม้มารับเด็กใหม่รึป่าวจ้า”ใครกันนะที่ชื่อว่านิชาวดี

“เตรียมมาคะครู”และเมื่อสิ้นเสียงเธอคนนั้นครูก็เรียกผมเข้าไปในห้องทันที  แต่เอะทำไมเสียงเธอมันคุ้นอย่างนี่

นะเนี่ย(มันก็ต้องคุ้นสิจ้า ก็เพิ่งเจอกันเมื่อะเช้านิ:ซางุระ)

“เฮ้ยยัยบ๊อง/อีตาบ้า”เสียงของเราทั้งสองดังขึ้นจนเพื่อนๆในห้องหันมามองเป็นตาเดียว อายเขาจริงๆ

“อ้าว...นี่หนูสองคนเจอกันแล้วหรอจ้า”

“อ๋อ..คะ” เสียงยัยนั่นตอบ

“งั้นก็มอบดอกไม้ให้เค้าสิจ๊ะ”

“เออ...คะ” แล้วยัยนั่นก็ส่งดอกไม้มาให้ผม

“ขอบคุณครับ”หลังจากที่ผมพูดจบก็มีเสียง----------กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด-----------------------ดัง

สนั่นหวั่นไหวเลย  แล้วก็มีเสียงพูดขึ้นมาว่า

“ครูทำงี้ได้ไงครับ...ทำไมครูไม่ให้ชอลมอบดอกไม้ให้บางละ”บ้างก็พูดว่า”ทำไมครูไม่ให้หนูมอบดอกไม้ให้เขา

บางอะคะ”

“เอาละๆที่ครูให้ชอลเค้ามอบดอกนั่นก็เพราะว่าชอลเค้าเป็นหลานเจ้าของโรงเรียนไงจ้า...ชอลก็ต้องเป็นคน

ต้อนรับนักเรียนใหม่สิ”

O-oผมได้ยินไม่ผิดใช่ไหมว่ายัยนั่นเป็นหลานเจ้าของโรงเรียน แล้วผมไปมองเธอด้วยสายตาที่ไม่อยากจะเชื่อ

แล้วเธอก็สงสายตามาประมาณว่า’เป็นไงละอึ้งเลยละซิ’

“อืม...แล้วเธอจะนั่งไหนดีละ”แล้วก็มีเสียงตอบรับจากเด็กชายคนหนึ่งที่มองหน้าผมอย่างเป็นมิตร

“นั่งนี่ก็ได้ครับครู”

“ก็ดีนะเธอจะได้นั่งหลังนิชาวดีเค้า...แต่ก่อนที่จะไปนั่งครูว่าเธอมาแนะนำตัวก่อนดีกว่านะ”

“ได้ครับครู...ผมนรินทร์ นิธิสกุลไพศาล  หรือ ชิน ครับ”หลังจากที่ผมพูดจบก็มีเสียง----------

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด-----------------------ดังสนั่นหวั่นไหวชึ้นมาอีก

“งั้นไปนั่งได้แล้วจ้า...ส่วนนิชาวดีช่วยแนะนำเพื่อนด้วยนะ”

“คะ/ครับ