คุณหนูแสบใสกะคุณชายจอมกวน

ลำดับตอนที่ #4 : พบกันครั้งแรก

ชอลรายงาน

และแล้วตอนนี้ฉันก็อายุ 16 ปี สักทีนะเนี่ย (ผ่านไปเร็วจริงๆเลยนะแม่คุณ:ซางุระ)แล้วฉันก็กำลังจะขึ้น ม.4 แล้ว

ด้วย 555+ ดีใจจังจะได้ขึ้น ม. ปลายแล้ว แล้วทีดีไปกว่านั้นฉันยังได้อยู่โรงเรียนที่คุณปู่สร้างขึ้นด้วยนะเนี่ย

อืมใช่!วันนี้เป็นวันเปิดเรียนแล้วนิเนอะ  รีบไปอาบน้ำดีกว่า 555+ โอะอาบน้ำเสร็จแล้วลงไปทานข้าวกับคุณปู่

ดีกว่า ป่านนี้คุณปู่คงรอแย่แล้วแหละ

“สวัสดีคะ คุณปู่ รอนานรึยังคะ”

“ก็สักพักและแหละจ้า”

“ อืม...แล้ววันนี้มีอะไรให้ทานบ้างคะคุณปู่”

“อ๋อ...วันนี้ปู่ให้ป้าแจ่มทำข้าวต้มกุ้งให้แล้วละ”

“ค่ะ...คุณปุ่น่ารักที่สุดเลยคร๊า”

แล้วหลังจากนั้น...จะให้ทำอะไรละคะนอกจากนั่งสวามปามข้าวต้มตกลงหน้าให้หมดโฮะๆๆๆ(หมดภาพพจน์

คุณหนูเลยนะยะหล่อน:ซางุระ)(ฉะนั้นก็ต้องกอบกู้ใช่ไหมคะ...งั้นเดี๋ยวจัดให้:ซางุระ)ตอนนี้เวลาผ่านไป 10 นาที

และก็ถึงเวลาอันสมควรที่คุณหนูอย่างฉันต้องไปรงเรียนแล้วละ 555+

“คุณปู่ค่ะ...หนูไปรงเรียนแล้วนะคะ”

“ไปเถอะหลาน...แล้วอย่าเพิ่งไปมีเรื่องกับใครเขาละ 555+”

“ทำไมต้องพูดแบบนี้ด้วยคะ”

 “แล้วมันจริงไหมละ...ไอ้หลานรัก”

“งั้นไปแล้วนะคะ”

“จะให้คนไปส่งไหมหลาน”

“ไม่ต้องคะ...เดี๋ยวหนูไปเองก็ได้คะ”

--------------------------------ตอนนี้เวลาผ่านไป 10 นาทีแล้วเจ้าคะ-------------------------------------------------

เฮอะถึงสักที…จะได้เจอยายเจนแล้ว อิอิ

“โอ้ย/โอ้ย”เอะหัวฉันไปจนกับอะไรแข็งๆเนี่ยแถมมันยังพูดได้อีก เจ็บจริงๆเลย(นี่หล่อนเซ่อจริงๆเลยนะเนี่ย

อะไรมันจะพูดได้นอกจากคนเล่ายัยโง่)

“นี่เธอมาจนฉันทำไมเนี่ยฉันรีบนะเนี่ยยัยบ๊อง”

“นายนั่นแหละที่มาจนฉันตาบ้า”โอ้วแม่เจ้าโว้ยตาบ้านี่หล่อด้ใจจริงๆเลยเจ้าคะ*-*

“งั้นหรอ...ที่หลังก็อย่ามายืนเกะกะฉันแล้วกันนะยัยบ๊อง”

“นายเป็นใครถึงกล้ามาสั่งฉัน...นิสัยใช้ไม่ได้จริงๆเลย”

“แล้วเธอไม่รู้หรอว่าฉันเป็นใคร”

“แล้วจะให้ฉันรู้ได้ไงละ...ฉันก็เพิ่งเจอนายครั้งแรกเนี่ย...อีตาเบ๊อ”

“งั้นก็รู้ซะ...ว่าฉันเป็นหลานของประธานชุมนุมผู้ปกครอง”

แล้วนายนั่นก็เดินจากไปเลย ตาบ้านี่หล่อกระชากไส้แต่นิสัยกระชากเท้าที่แสนงดงามให้ไปอยู่บนหน้ามันจริงๆ

เลยนะเนี่ย  แล้วนายมันก็แค่หลานประธานชุมนุมผู้ปกครอง...แต่ฉันสิ หลานเจ้าของโรงเรียนนะยะอีตาบ้า