ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักษาหัวใจ นายหน้าหวาน

    ลำดับตอนที่ #2 : จูบแรก

    • อัปเดตล่าสุด 10 ต.ค. 54


    เป็นไงบ้าง คนไข้คนใหม่ ?" ยูชอนถามยุนโฮด้วยสีหน้าอยากรู้ "น่ารักใช่ปล่าว ?"ก็ดี..." ยุนโฮตอบ "เป็นเด็กหนุ่มที่น่ารักมาก" พร้อมคิดถึงรอยยิ้มบนใบหน้าหวานอ่า..." ยูชอนเห็นสีหน้าที่ดูมีความสุขของยุนโฮก็หัวเราะ "ฮ่าๆๆ ถูกใจใช่ไหมล่ะ ? ถึงบอกให้แลกกันตั้งนานแล้วไง"วันต่อมา...สวัสดีครับ แจจุง" ยุนโฮที่ยืนอยู่หน้าห้องกล่าวทักทายก่อนจะเดินเข้าไปในห้องสวัสดีฮะ" หนุ่มน้อยร่างบางเจ้าของชื่อขานรับ "ยุนโฮ"วันนี้เป็นยังไงบ้างครับ" ยุนโฮพูดต่อพลางถอดเสื้อกันหนาววางพาดไว้ปลายเตียงแล้วเดินมาดูแจจุงก็ดีฮะ" แจจุงตอบ "แต่นอนพักอย่างเดียวอย่างนี้ก็น่าเบื่อเหมือนกัน..."อ่า..." ยุนโฮยื่นมือไปอังหน้าผากแจจุง "ตัวอุ่นๆ นะครับ"ฮะ..."ทานยาที่ผมเตรียมไว้ให้หรือปล่าวครับ ?"ทานบ้าง ไม่ทานบ้างแหละฮะ" แจจุงตอบตามความเป็นจริงต้องทานตามเวลาสิครับ" ยุนโฮพูดพลางหยิบซองยามาดู "ทานไปแค่นี้เอง..."มันไม่อร่อยนี่ฮะ" แจจุงทำหน้าบึ้งเล็กก่อนหันมามองหน้ายุนโฮ ก็ยานี่ครับ ไม่ใช่ขนม..." ยุนโฮหัวเราะเบาๆ "ผมซื้อขนมมาฝากแจจุงด้วยล่ะ"ขนม!!" แจจุงลุกขึ้นมาทำหน้าดีใจ "จริงเหรอ ? ไหนฮะ ?"นี่ไง..." ยุนโฮหยิบถุงขนมขึ้นมา "แต่เดี๊ยว แจจุงทานอาหารไปแล้วใช่ไหม ต้องทานยาก่อนนะครับ ผมถึงจะให้" และยิ้มหยอกล้ออ่า... ยุนโฮน่ะ" แจจุงทำแก้มป่อง "ยุนโฮกินให้ดูก่อนสิ"เอ่อ..." ยุนโฮที่มือข้างหนึ่งถือซองยา อีกข้างถือถุงขนม "อื้อ... ก็ได้" ยุนโฮวางถุงขนมลงและหยิบยามาใส่ปากแจจุงนั่งอยู่บนเตียง แล้วค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มที่กำลังเอายาเข้าปากอย่างช้าๆ ตรงหน้า พร้อมกับหัวเราะเบาๆฮิฮิ" แจจุงที่นั่งเงยหน้าอยู่หน้ายุนโฮ คือผม..." เมื่อยุนโฮเอาแก้วไปวางที่โต๊ะแล้วหันกลับมาก็เจอสายตาแปลกๆ ของแจจุงก็ถึงกับพูดไม่ออกเอ่อ..." แจจุงเมื่อจำต้องสบสายตาคมเข้าจริงๆ ก็เกิดความอายจนไม่สามารถสู้ตายุนโฮได้อยู่ดีขอโทษ..."ช่างเถอะฮะ" หน้าหวานก้มงุดแจจุง" ฮะ"เอ่อ..." ยุนโฮทำหน้าเหลอหลา "งั้นผมกลับแล้วนะครับ"อ่อ.." แจจุงพยักหน้า "ฮะ บ๊าย บายฮะ" เขาพูดตอบอย่างรวดเร็วโดยไม่คิดถึงอะไรแล้วเขาก็รีบเดินออกจากห้องไปแจจุงมองตามไปจน ประตูถูกปิดก็นอนลงพลันหันไปเห็นเสื้อกันหนาวของยุนโฮที่วางอยู่ปลายเตียง เขาเอื้อมมือไปหยิบมันขึ้น เขามองดูมันแล้ว ค่อยๆ เอามันเข้ามากอดพลางคิดถึงจูบของยุนโฮที่โรงพยาบาลเฮ้ ยุนโฮ ทำไมวันนี้ดูนายอารมณ์ดีจัง" ยูชอนเปิดประตูห้องตรวจเข้ามาเห็นหน้าเพื่อนรักก็เอ่ยถามวันนี้แจจุงจะมาโรงพยาบาล..." ยุนโฮพูดตอบยูชอนเหมือนกับละเมออ่อ..." ยูชอนเดินเข้ามานั่งข้างๆ ยุนโฮ "ดูดีใจผิดปกตินะ"เออ..." ยุนโฮตอบห้วนๆ เพื่อกลบเกลื่อนความดีใจ "ดีใจที่เขาแข็งแรงพอที่จะมาโรงบาลเองได้ไง ด้วยฝีมือฉัน"อื้ออ" ยูชอนพยักหน้า "เอาเถอะ เป็นคนไข้ของแกแล้วนิ ฉันไม่ยุ่งหรอก"เออ" ยุนโฮรับคำพลางมองไปที่ประตู...สวัสดีฮะ" ยังไม่สิ้นความคิดของยุนโฮ ร่างบางก็พาตัวเปิดประตูห้องตรวจ ซึ่งหมอหนุ่มทั้งสองกำลังคุยกันอยู่เข้ามาอ้าว แจจุง สวัสดีครับ" ยูชอนเอ่ยทักทายอย่างรวดเร็วเพื่อตัดหน้ายุนโฮสวัสดีครับ แจจุง" ยุนโฮสบตากับแจจุง ก่อนจะหันมาส่งสายตาคมใส่ยูชอน ยูชอนเห็นดังนั้นก็ยิ้มอย่างมีความสุข และออกออกจากห้องตรวจไป ก่อนออกจากไปนั้นยูชอนได้พยายามเบียดชิดร่างบางที่ยืนอยู่หน้าประตู ก่อนจะหันไปยักคิ้วให้เพื่อนซึ่งแสดงสีหน้าไม่พอใจอยู่แจจุงเข้ามานี่สิครับ" ยุนโฮกวักมือเรียกแจจุง "วันนี้ทำไมไม่เรียกผมไปที่บ้านล่ะครับ รู้สึกผิดแปลกอะไรหรือปล่าว ?"รู้สึกเหมือนจะร้อนในน่ะฮะ วันนี้คนที่บ้านออกไปข้างนอกกันอีกแล้ว คุณพ่อเลยแวะมาส่ง" แจจุงพูดอ่อ... ครับ" ยุนโฮพยักหน้า "ถอดเสื้อออกได้ไหมครับผมจะตรวจดูให้" เขาพูดพร้อมหันหน้าไปหยิบอุปกรณ์ เมื่อเขาหันมายุนโฮเป็นอะไรหรือปล่าวฮะ ?" คนตัวเล็กซึ่งไม่ได้รับรู้เลยว่าร่างกายอันบอบบางเหมือนผู้หญิงของตนเองกำลังทำให้ชายหนุ่มตรงหน้าแทบคลั่งถามออกไปปะ...ปะ....ปล่าวครับ" ยุนโฮกล่าวเสียงตะกุกตะกัก พร้อมกับชักมือกลับมาจากร่างบางและหยิบอุปกรณ์มาทำการตรวจแทนทุกครั้งที่มือหนาสัมผัสโดนร่างกายของแจจุงเขาจะรู้สึกทันที แต่กับรู้สึกถึงมือหยาบนั้นว่ามันช่างอ่อนนุ่มละมุน ผิดกับหมอปาร์คซึ่งเขาไม่เคยสังเกตเลย แม้จะประหมอประจำตัวเขามาค่อนข้างนานแต่เขากลับไม่รู้สึกอะไร แต่เมื่อยุนโฮแตะต้องร่างกายเขา ไม่ว่าจะแรงหรือเบาเขากลับไม่ถือสา กลับเป็นว่าเขาออกจะรู้สึกดีด้วยซ้ำ ไม่ว่ายุนโฮจะแตะต้องตรงไหนเขาก็ไม่ขัด แม้จะสังเกตเห็นได้ว่ามือของหมอหนุ่มกำลังสั่นอย่างไม่มีเหตุผล เขาก็ไม่ได้ว่าอะไร แล้วก็เหมือนกัน เขาก็หน้าแดงโดยไม่มีสาเหตุทุกครั้งที่มือของยุนโฮแตะถูกตัวของแจจุง ใบหน้าหล่อคมนั้นจะมีเม็ดเหงื่อพุดออกอย่างมากมายโดยไม่รู้ว่าออกมาจากไหน และออกมาทำไมนัก รู้เพียงแค่ว่าเมื่อสายตาของเขาจ้องมองไปที่ร่างบาง หน้าหวานนั้นจะแดงระเรื่อ และมันทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงอย่างมาก มือไม้ของเขาสั่นสะท้านโดยอัตโนมัติ น้ำลายฝืดคอ ต้องเม้มปากไว้ เขาเพียงรู้สึกว่า อยากจะกอดผู้ชายตรงหน้านี้เสียจริงๆ

    ที่โรงพยาบาล

    "

    "

    "

    ยุนโฮไม่ได้พูดอะไรเพียงแค่ยักไหล่ให้เพื่อนเท่านั้น

    "

    "

    "

    "

    "

    "

    "

    "

    "

    "

    "

    "

    "

    "

    "

    "

    เมื่อสองสายตาสบกันแจจุงก็เหมือนตกอยู่ในภวังค์ ยุนโฮค่อยๆ ก้มหน้าลงมาจนชิดหน้าของแจจุง เขาเลื่อนมือมาจับที่คางแจจุงเบาๆ เพื่อให้แจจุงอ้าปาก แล้วเขาจึงประกบและแทรกเข้าไป หยอกล้อเล่นกับลิ้นของแจจุงอยู่สักพักจนเธอแจจุงเริ่มอ่อนตาม ก็ส่งยาที่เขาอมจนหมดความขม เข้าไปในปากของแจจุง ร่างบางจึงรู้สึกตัวและดึงหน้าตัวเองกลับ ยุนโฮก็หยิบแก้วน้ำส่งให้แจจุงอย่างรวดเร็ว เพื่อกลบเกลื่อนเหตุเมื่อสักครู่ เมื่อแจจุงดื่มน้ำเข้าไปหมดแก้ว ก็ส่งแก้วคืนให้ยุนโฮ และมองหน้าหมอหนุ่มตรงหน้าด้วยสายตาไม่เข้าใจ

    "

    "

    "

    "

    "

    "

    "

    "

    "

    "

    "

    "

    "

    "

    เมื่อไหร่จะมาน้า

    "

    "

    "

    เมื่อก้าวออกไปข้างนอกยูชอนถึงกับกั้นหัวเราะไม่อยู่เลยทีเดียว

    "

    "

    "

    สายตาคมก็ต้องชะงัก ร่างบางซึ่งเปลือยท่อน อกบางขาวมีจุกสีชมพูสองจุกที่น่าหลงใหล น่าท้องแบนราบไม่มีกล้ามท้องแต่อย่างใด ผืนหลังขาวเนียน ไหล่เล็กเหมือนผู้หญิง ทำให้เขาต้องกลืนน้ำลายดังอึก ก่อนจะมือขึ้นมาแตะหน้าผากของแจจุงเบาๆ และค่อยเลื่อนลงไปตามตัวของ

    ร่างบาง มือหนาลูบไล้ลงมาที่แก้ม ปลายคาง ผ่านซอกคอขาวเนียน ไหล่เล็กขาวเหมือนผู้หญิง และจุกสีชมพูที่กลางอกนั้นลงไปที่ท้อง มือของยุนโฮก็สั่นอย่างไม่มีสาเหตุ

    "

    "

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×