คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : คุณหมอประจำตัวคนใหม่
------------------------------------ ที่บ้านใหญ่อันแสนอบอุ่นแห่งหนึ่ง ----------------------------------------
“แจจุงไม่สบายอีกแล้วค่ะ คุณ” เสียงหญิงวัยกลางซึ่งเป็นคุณนายประจำบ้านดังขึ้น
“หืม...” เสียงทุ้มอีกเสียงหนึ่งดังขึ้น “ฉันจะโทรตามหมอนะ”
ติ๊ด..... ติ๊ด.....
“ฮาโหลครับ”
‘คุณหมอปาร์คเหรอครับ แจจุงแย่อีกแล้วครับ ช่วยมาดูหน่อยได้ไหมครับ ?’
“อ๋อ... ครับๆ กำลังจะไปครับ”
ที่บ้านตระกูลคิม
“คุณหนูไม่เป็นอะไรมากหรอกครับ เขาดูมีกำลังใจดี” หมอปาร์คพูดด้วยรอยยิ้ม
“อ๋อ ขอบคุณมากค่ะ” คุณนายประจำตระกูลคิมกล่าว “งั้นเดี๊ยวดิฉันจะไปส่งคุณหมอนะค่ะ”
“ครับ ขอบคุณมากครับ”
เมื่อส่งคุณหมอเสร็จ ระหว่างทางกลับบ้านนั้น
“กรี๊ด !!” เอี๊ยดด... โครมมมมมมมมม ~
กริ๊งง !! กริ๊ง !!
“ฮาโหล”
‘..............’
“แจจุง... คุณแม่เสียแล้ว... ”
-----------------------------------------------------------
2 ปีผ่านไป
“แจจุง ~ ” เสียงทุ้มดังก้องไปทั่วบ้าน พร้อมกับเสียงเท้าคนตัวเล็กก้าวเข้ามาหา
“ฮะ คุณพ่อ” เจ้าของชื่อส่งเสียงหวานมาก่อนตัว
และเมื่อเขาก้าวมาถึง.....
“แจจุง” ผู้เป็นบิดาเรียกชื่อเขาอีกครั้ง “นี่ น้ายุนมินเธอจะมาเป็นแม่เลี้ยงให้ลูก ส่วนนั้นยุนอาเป็นลูกของยุนมิน เธอก็จะเท่ากับมาเป็นน้องสาวคนใหม่ของลูก” ชายวัยกลางชี้ไปที่หญิงข้างๆ กาย และเด็กสาวอีกคน
แจจุงเลิกคิ้วด้วยความแปลกใจ ก่อนจะหันไปยิ้มหวานให้น้องสาวคนใหม่ “สวัสดีฮะ พี่ชื่อแจจุงนะ”
“ยุนอาค่ะ” เด็กสาวตอบรับด้วยเสียงที่มีจริต เพียงแต่แจจุงไม่ได้ใส่ใจอะไร
ที่โรงพยาบาล
‘ยุนโฮ’ ชายหนุ่มทายาทตระกูล ชอง ตระกูลเจ้าของโรงพยาบาลแห่งนี้ เพิ่งเรียนจบจากต่างประเทศ และทำงานที่นี่ด้วย ตำแหน่ง
รองผู้อำนวยหนุ่มคนใหม่เอี่ยม เขาเป็นหนุ่มช่างสังเกต และตอนนี้เขากำลังศึกษาเคสของผู้ป่วยที่มีร่างกายอ่อนแอ เพื่อพัฒนาร่างกายของเด็กที่มีร่างกายไม่แข็งแรง และคนที่เขากำลังศึกษาอยู่ตอนนี้คือ หนึ่งหนุ่มน่าหวานแห่งตระกูล คิม ‘คิม จุนซู’
ไม่เป็นที่พอใจเท่าไหร่นัก คิมจุนซูมีร่างกายที่ค่อนข้างอ่อนแอก็จริง แต่เขามีกำลังใจที่ดีอย่างเหลือเชื่อ ร่างกายที่แสนบอบบางของเขาจึงไม่ค่อยได้สร้างปัญหาเท่าไหร่นัก และกำลังใจอันแสนดีของเขาก็ไม่ใช่ใคร ‘ปาร์ค ยูชอน’ เพื่อนสนิทของเขานั่นเอง
“เหอะนะ ยุนโฮ รายเนี้ยตรงกับเคสที่แกต้องการพอดีเลย แกก็รู้ว่า ฉันกับจุนซูชอบกัน แกจะขัดขวางฉันทำไมว้า ~ ” เสียงยูชอน กำลังออดอ้อนยุนโฮอย่างเอาเป็นเอาตาย ด้วยความต้องการเป็นหมอประจำตัว จุนซูคนรักของเขา
“อะไรวะ ฉันก็ศึกษาไปด้วย รักษาไปด้วย ฉันยังไม่ได้อะไรแฟนแกเลย หรือแกไม่เชื่อฝีมือหมอจบใหม่อย่างฉัน” ยุนโฮก็เถียงอย่างไม่ยอมลดละ ความจริงเขาก็มีความสนใจในตัวคนไข้ของยูชอน เพียงแค่เขาอยากแกล้งเพื่อนเขาเล่นเท่านั้นเอง
“น้า ยุนโฮ เพื่อนกันนี่หว่าแค่นี้ให้กันไม่ได้หรือไงอ่า ?”
‘คนไข้ทั้งคนนะแค่นี้’ ยุนโฮคิดพลางมองหน้าเพื่อน “ให้แล้วฉันได้อะไรขึ้นมา”
“นะ นะ เดี๊ยวฉันจะช่วยอำนวยความสะดวกให้แกทุกอย่างเลย”
“หืม ?..” เขายิ้มอย่างมีเลศนัยให้เพื่อนหนุ่มตรงหน้า “จริงเหรอ ?”
“เออ” ยูชอนซึ่งเห็นหนทางที่จะได้ดังที่เขาต้องการก็รีบตอบรับ “จริงดิ !!”
“เอออ... ค่อยน่าสนใจหน่อย” ยุนโฮยิ้มอย่างพอใจที่เขาแกล้งเพื่อนได้สำเร็จ “งั้นวันนี้ฉันจะลองไปดูคนไข้ที่แกว่าหน่อยแล้วกัน”
“หา จริงอ่ะ !?!” ยูชอนซึ่งดีใจสุดขีด ถึงกับกอดยุนโฮกอดกลางโรงพยาบาลนั่นเอง
“เออดิ แกปล่อยฉันได้แล้ว ฉันอายนะเว๊ย กลางโรงบาลเนี่ยยยย ย ~ ”
ที่บ้านตระกูลคิม
“สวัสดีครับ ผมมาตรวจร่างกายให้คุณคิมแจจุงครับ” ยุนโฮ พูดกับแม่บ้าน เนื่องจากคนที่บ้านตระกูลคิม ออกไปข้างนอกเหลือเพียงลูกชายคนเดียวของตระกูลผู้มีร่างกายอ่อนแอ ถูกทิ้งให้นอนอยู่ที่บ้าน
“ค่ะ คุณหนูเขาไม่ค่อยสบายพอดี เชิญทางนี้ค่ะ” แม่บ้านพูดพร้อมเดินของร่างสูงไปยังห้องของแจจุง “ห้องนี้แหละ ดิฉันขอตัวนะค่ะ”
ก๊อก... ก๊อก... ก๊อก...
‘เข้ามาฮะ’ เสียงหวานในห้องดังขึ้น เรียกคนข้างนอกเข้าไป
ประตูถูกแง้มออก พร้อมกับร่างบางที่กำลังลุกขึ้นนั่ง เมื่อสองสายตาประสานกัน....
ยุนโฮก็...
‘โหยยย... ผู้ชายเหรอวะ ?’
“สวัสดีครับ ผมยุนโฮนะครับ ชองยุนโฮ ผมจะมาเป็นหมอประจำตัวคนใหม่ให้คุณ เอ่อ...” ยุนโฮหยิบแฟ้มประวัติขึ้นมาดู “แจจุง...”
“ฮะ” คนตัวเล็กยิ้มหวาน “คิม แจจุงฮะ” ทำเอาคนตัวโตอึ้งเลยทีเดียว “คุณหมอมาแทนคุณหมอปาร์คเหรอฮะ เขาเป็นอะไรหรือปล่าว?”
คำถามนั้นทำให้ยุนโฮได้สติ ก่อนจะหาคำตอบมาจากผืนฟ้าอากาศ
“หมอปาร์คเขามีเคสเข้ามาใหม่น่ะครับ เป็นเคสที่ตรงกับที่เขาเรียนมาพอดี”
ยุนโฮพูดโดยไม่ได้ละสายตาจากคนตรงหน้าเลยแม้แต่วินาทีเดียว... ใครจะไปบอกว่ามันอยากรักษาแฟนมากกว่าล่ะวะครับเนี่ย... ?
“อ่อ... ฮะ” แจจุงขยับตัวนั่งให้ถนัด “แล้ววันนี้ต้องทำอะไรบ้างฮะ ?”
“ครับ ก็... ผมจะตรวจร่างกายให้ แล้วก็คุณก็ช่วยกรอกข้อมูลให้ผมนิดหน่อยก็พอ”
“ฮะ เรียกแจจุงก็ได้นะฮะคุณหมอ ฮ่ะๆๆ” แจจุงหัวเราะเสียงใส
“งั้นแจจุงก็เรียกผมว่ายุนโฮสิครับ”
“ฮะ... ยุนโฮ”
“ครับ”
ทั้งสองต่างยิ้มให้แก่คนรู้จักใหม่ที่อาจจะต้องพบเจอกันอีกนาน...
“เสร็จแล้วครับ... ดูร่างกายแจจุงจะอ่อนแอจังเลยนะครับ” ยุนโฮพูดหลังจากตรวจเสร็จ
“ฮะ ถึงไม่มีใครอยากให้ไปไหนด้วยน่ะ...” แจจุงยิ้มเก้อๆ ฝืนกลบน้ำเสียงน้อยใจ
ยุนโฮซึ่งรู้สึกหดหู่ไปตามน้ำเสียงของแจจุงจึงยิ้มอย่างอ่อนโยน
“งั้นแจจุง ก็นอนพักผ่อนเถอะนะครับ” เสียงนุ่มทุ้มดังอยู่ไม่ห่างใหของแจจุงนัก
“ฮะ...” ร่างบางค่อยล้มตัวลงนอนพร้อมกับมือหนาที่ดึงผ้าห่มมาคลุมให้ ก่อนจะผล็อยหลับไป
กระดาษโน้ตสีฟ้าถูกแปะไว้บนหัวเตียง...
'ทานยาที่ผมเตรียมไว้ให้ด้วยนะ พักผ่อนเยอะๆ ล่ะครับ /ยุนโฮ'
ความคิดเห็น