คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 2 (25%)
2
Hunter!!!
11.25 pm.
“ขอโทษนะคะ” ฉันพึมพำเบาๆ กับตัวเองก่อนจะค่อยๆ ก้าวขาออกมาจากห้องของตัวเองอย่างแผ่วเบาสุดชีวิต
หลังจากที่ฉันได้รูปภาพพวกนั้นฉันก็คิดไม่ตกว่าจะทำยังไงถึงจะไปที่นั่นได้ และฉันว่าทุกคนก็คงจะเดาได้ว่าฉันกำลังจะทำอะไร
หนีออกจากบ้านไง...
ฉันรู้ชะตากรรมของตัวเองดีว่าถ้าฉันไปขออนุญาตคุณแม่จะเป็นยังไง แต่ถ้าบอกคุณพ่อไว้จะเป็นอะไรมั้ยนะ... บางทีท่านอาจจะให้ฉันไปง่ายๆก็ได้ ตั้งแต่ฉันมาอยู่ที่นี่ท่านก็ไม่ค่อยสนใจฉันมากนี่นา
“ช่างมันเถอะ” ฉันพูดกับตัวเองอีกครั้งแล้วสะบัดหัวไล่ความคิดที่รบกวนจิตใจฉันอยู่ออกไปก่อนจะกระชับกระเป๋าเป้ที่สะพายอยู่เพื่อเพิ่มความมั่นใจให้กับตัวเอง
ไม่มีแม้แต่เสียงหัวใจเต้นระรัวด้วยความตื่นเต้น หรือ ลมหายใจติดขัดเพระความกลัว ภายในความมืดสลัวและเงียบเชียบในบ้าน มีเพียงนาร์ซิสที่กำลังเปิดประตูบ้านอย่างระมัดระวังไม่ให้เกิดเสียง ... และก้าวออกไปโดยไม่หันกลับมามองบ้านหลังนี้อีก
“บรื้นนนนนน...” เสียงเครื่องยนต์ดังกระหึ่มภายในโรงจอดรถ ทำให้นาร์ซิสนิ่วหน้าอย่างไม่พอใจนักเพราะเกรงว่าคนที่นอนหลับอยู่ในบ้านจะตื่นขึ้นมาดู
“ขอโทษจริงๆนะคะ” เธอพึมพำอย่างรู้สึกผิดอีกครั้ง ทั้งหนีออกจากบ้าน แอบหยิบเงินก้อนใหญ่มา แล้วยังจะเอารถหนีไปอีก แต่จะหันหลังกลับก็คงไม่ได้แล้ว...
รถคันหรูค่อยๆ เคลื่อนตัวไปข้างหน้า ก่อนจะพุ่งทะยานออกไปสู่โลกภายนอกพร้อมกับนาร์ซิสที่ตั้งความหวังอย่างแน่วแน่
แต่... เมืองที่เธออยู่นี่มันชื่อว่าเมืองอะไรกันล่ะเนี้ย!?!
3.00 am.
ฉันว่าก่อนที่ฉันความจำเสื่อมฉันคงจะต้องขับรถบ่อยมากๆ แน่เลย ฉันถึงคุ้นชินกับถนนหนทางของที่นี่เป็นอย่างมาก จะขับไปทางไหนก็รู้ว่าเส้นทางเป็นยังไง ภาพมันผุดขึ้นมาเองโดยไม่ต้องไปทำอะไรเลย มือก็ไปอัตโนมัติ แถมยังไม่รู้สึกเจ็บปวดเวลาความจำกลับมาแบบในหนัง ละคร หรือนิยายอีกต่างหาก ถึงมันจะเป็นแค่เส้นทางในเมืองก็เถอะนะ
ที่นี่คือเมือง Z ตามแผนที่แล้วก็ต้องขับไปตามถนน H ตรงไปเรื่อยๆ จนกว่าจะข้ามภูเขา E ไป เมืองในความฝันของฉันนั้นอยู่หลังภูเขา E คงใช้เวลาไม่มากเท่าไหร่ ที่พักก็คงหาเอาแถวๆนั้นแหละนะ
“ชักง่วงแล้วล่ะสิ” ฉันพึมพำกับตัวเองเป็นรอบที่สามสิบตั้งแต่ออกจากบ้านมาพร้อมกับหยิบกาแฟเย็นที่แวะซื้อมาจากร้านสะดวกซื้อขึ้นมาดื่ม
ตอนนี้เป็นเวลาสำหรับผักผ่อนของคนในเมือง ถนนจึงค่อนข้างโล่งอย่างเห็นได้ชัด บรรยากาศชวนขนลุก ทั้งเงียบ มืด และเดียวดาย....
ความคิดเห็น