Unidentified Girl ตกม้าตายรักยัยต่างดาว

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

ในความมืดมิดของห้องเรียนตอนเช้าตรู่...มีเด็กนักเรียนเกรดสิบสองคนนึงนั่งอยู่ในห้อง ผมสีน้ำตาลช็อกโกแลตของเธอสยายปิดหน้าปิดตา ตัวขาวซีด ปากสีส้มอ่อนซีดๆเช่นกับผิวกำลังแย้มยิ้มอย่างโรคจิต น่าสยดสยอง มือเล็กๆของเธอเอื้อมไปหยิบคัตเตอร์ที่วางบนโต๊ะมาช้าๆ ก่อนจะค่อยๆเลื่อนใบมีดให้โผล่ออกมาจากตัวคัตเตอร์ ฟังเสียงแล้วก็ขนลุกเกรียวไปตามๆกัน เธอคนนั้นหุบยิ้มฉับแล้วกรีดใบมีดลงบนข้อมือ!...ของตุ๊กตาหมีตัวโตบนตักเธอแล้วหยิบชิพที่ฝังเอาไว้ออกมา

            แสงอาทิตย์ของเช้าวันใหม่สอดส่องเข้ามาทางหน้าต่างในห้องเรียน เผยให้เห็นนักเรียนหญิงที่ตอนนี้มัดผมเรียบร้อยแล้ว เธอกำลังนั่งอ่านหนังสือนิยายแปลเล่มหนาแล้วอมยิ้มกับความตลกของตัวเอก เธอคนนี้มีผมสีน้ำตาลช็อกโกแลตเงางามเมื่อต้องกับแสงอ่อนๆ ผิวขาวออกแนวซีดเพราะโรคประจำตัว ใบหน้ารูปไข่สวยงาม คิ้วเรียวๆกับจมูกโด่งๆ แพขนตนหนาส่งให้ตากลมโตสีเขียวมุกดูอ่อนหวานมากขึ้น แก้มสีระเรื่ออ่อนๆ ปากอิ่มสีพีชจาง หน้าตาและรูปร่างของเธอนั้นงดงามราวกับรูปสลักที่สร้างขึ้นอย่างตั้งใจ มือเรียวของเธอกำลังหยิบสิ่งของเล็กๆที่เรียกว่าไมโครชิพ เธอฝังซ่อนเอาไว้ในตุ๊กตาออกมาเก็บใส่กล่องใสอย่างดี และเก็บไว้ในกระเป๋าเสื้อเพื่อเอาไปอวดเพื่อนสนิทคนเดียวของเธอ

            “ฮ้า... อยากให้วันนี้เลิกเรียนเร็วๆจัง คิดถึงเอียนจะแย่อยู่แล้ว” เธอละสายตาจากหนังสือแล้วบิดขี้เกียจสองสามรอบก่อนจะพึมพำอย่างอารมณ์ดีถึงอีกัวน่าที่เพิ่งได้มาใหม่สดๆร้อนๆเมื่อเช้านี้

            ใช่แล้ว! อ่านไม่ผิดหรอก เธอพึมพำถึงสัตว์เลี้ยงที่เธอคลั่งไคล้มานานนั่นก็คืออีกัวน่านั่นเอง และผู้หญิงที่เราพูดถึงอยู่นั้นก็คือ ‘ปิ่นโต’ นั่นเอง....