ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เทพกับนางฟ้าต่างกัน
              ณ ดินแดนอันกว้างไกลเหนือกว่าพื้นโลกที่เรียกว่า \"ดินแดนอมตะ\'\' มีเทพ และนางฟ้าอยู่หลายองค์ แต่เทพมีอำนาจมากกว่า เพราะ บรรพบุรุษที่สร้างดินแดนอมตะนี้ขึ้นมาก็คือ  เทพโครนอส เทพโครนอสเป็นบิดาของหญิงสาวที่มีนามว่า \" นานีต้า ฟริเรย่า \" ฟริเรย่า เป็นหญิงสาวที่ไม่ค่อยพูด เป็นเทพที่เฉยชาไม่สนใจใคร แม้แต่บิดามารดาของตนเองเธอก็ไม่เคยที่จะเห็นค่า  และก็มีวันหนึ่งที่เกิดเหตุการณ์ที่ทำให้เทพและนางฟ้าทุกคนต้องเสียใจ
        เช้าวันที่ดูสดใสเสียงนกครึกครื้นมีเสียงเพลงบรรเลงตามสายลมวันนี้ช่างเป็นวันที่มีความสุขเหลือเกิน
\" ท่านฟริเรย่า ทำไมท่านมานั่งอยู่ที่นี่คนเดียว ? \" เสียงของเทพตนหนึ่งดังขึ้น เทพตนนั้นคือ \" เซย่า \" เซย่าเป็นเทพที่รองลงมาจากกษัตริย์ หรือที่เรียกว่า \" เทพยดา \"
\" ข้ากำลังคิดว่า ถ้าข้าเป็นดอกไม้ก็คงจะดีเหมือนกัน \" ฟริเรย่าตอบ
\" เหตุใดท่านจึงคิด..เช่นนั้น ? \" เซย่าถามต่อ
\" เพราะข้าคิดว่า....ดอกไม้มีความสวยงาม และไม่ต้องทำการใดๆให้เหนื่อยใจ  เฮ้อ ! ข้าอยากเป็นดอกไม้เสียจริง \" ฟริเรย่าตอบพรางหลับตาจินตนาการกลีบดอกไม้อันสวยงาม
\" แต่..ดอกไม้ก็ต้องมีวันที่ร่วงลงได้เหมือนกัน...ทำไมท่านถึงไม่ภูมิใจที่ได้เกิดมาเป็นเทพหล่ะ \" เซย่ากล่าวออกมาด้วยท่าทีดุดัน  ฟริเราย่ารู้สึกว่าเซย่ากำลังประชดประชันตนอยู่ จึงหันมามองหน้า \" .....เอ่อ.....สะ.สะ..เซย่าเป็นอะไรไป...วันนี้ดูเธอเครียด ๆ นะ..เป็นอะไรรึเปล่า ? \"
ฟริเรย่ายื่นมือมาจะแตะตัวเซย่าแต่เซย่าปัดมือของฟริเรย่าออกด้วยความรุนแรง พร้อมถอยออกจากตัวฟริเรย่า  ฟริเรย่าไม่เข้าใจความรู้สึกของเซย่าเลย  แต่กอนที่ฟริเรย่าจะพูดขึ้นก็มีเสียงตะโกนมาว่า \" ท่านฟริเรย่า ท่านโครนอสเรียกค่ะ \"  ฟริเรย่าหันไปตอบ \" ทราบแล้วค่ะ...จะไปเดี๋ยวนี้ \" พอฟริเรย่าตอบกลับไปก็หันมามองเซย่าแล้วกล่าวว่า \" .....เอ่อ.....ข้าต้องไปแล้วหล่ะท่านพ่อเรียกแล้ว \" ฟริเรย่าเดินไปตามป่าเพื่อกลับไปที่วังศ์ของตนเอง แต่เมื่อไปถึงก็ไม่เจอใคร \" ทุกคนหายไปไหนกันหมด ? \" ฟริเรย่ากล่าวขึ้นมาพรางเดินหาทุกคน
\" พวกเขาดับสูญไปแล้ว....พวกเขาตายแล้ว \" ฟริเรย่าได้ยินเสียงที่แว่วมาจึงหันไปมอง \" ใครหน่ะ ? \" ฟริเรย่าตะโกนขึ้นมาด้วยความตกใจ     
        เช้าวันที่ดูสดใสเสียงนกครึกครื้นมีเสียงเพลงบรรเลงตามสายลมวันนี้ช่างเป็นวันที่มีความสุขเหลือเกิน
\" ท่านฟริเรย่า ทำไมท่านมานั่งอยู่ที่นี่คนเดียว ? \" เสียงของเทพตนหนึ่งดังขึ้น เทพตนนั้นคือ \" เซย่า \" เซย่าเป็นเทพที่รองลงมาจากกษัตริย์ หรือที่เรียกว่า \" เทพยดา \"
\" ข้ากำลังคิดว่า ถ้าข้าเป็นดอกไม้ก็คงจะดีเหมือนกัน \" ฟริเรย่าตอบ
\" เหตุใดท่านจึงคิด..เช่นนั้น ? \" เซย่าถามต่อ
\" เพราะข้าคิดว่า....ดอกไม้มีความสวยงาม และไม่ต้องทำการใดๆให้เหนื่อยใจ  เฮ้อ ! ข้าอยากเป็นดอกไม้เสียจริง \" ฟริเรย่าตอบพรางหลับตาจินตนาการกลีบดอกไม้อันสวยงาม
\" แต่..ดอกไม้ก็ต้องมีวันที่ร่วงลงได้เหมือนกัน...ทำไมท่านถึงไม่ภูมิใจที่ได้เกิดมาเป็นเทพหล่ะ \" เซย่ากล่าวออกมาด้วยท่าทีดุดัน  ฟริเราย่ารู้สึกว่าเซย่ากำลังประชดประชันตนอยู่ จึงหันมามองหน้า \" .....เอ่อ.....สะ.สะ..เซย่าเป็นอะไรไป...วันนี้ดูเธอเครียด ๆ นะ..เป็นอะไรรึเปล่า ? \"
ฟริเรย่ายื่นมือมาจะแตะตัวเซย่าแต่เซย่าปัดมือของฟริเรย่าออกด้วยความรุนแรง พร้อมถอยออกจากตัวฟริเรย่า  ฟริเรย่าไม่เข้าใจความรู้สึกของเซย่าเลย  แต่กอนที่ฟริเรย่าจะพูดขึ้นก็มีเสียงตะโกนมาว่า \" ท่านฟริเรย่า ท่านโครนอสเรียกค่ะ \"  ฟริเรย่าหันไปตอบ \" ทราบแล้วค่ะ...จะไปเดี๋ยวนี้ \" พอฟริเรย่าตอบกลับไปก็หันมามองเซย่าแล้วกล่าวว่า \" .....เอ่อ.....ข้าต้องไปแล้วหล่ะท่านพ่อเรียกแล้ว \" ฟริเรย่าเดินไปตามป่าเพื่อกลับไปที่วังศ์ของตนเอง แต่เมื่อไปถึงก็ไม่เจอใคร \" ทุกคนหายไปไหนกันหมด ? \" ฟริเรย่ากล่าวขึ้นมาพรางเดินหาทุกคน
\" พวกเขาดับสูญไปแล้ว....พวกเขาตายแล้ว \" ฟริเรย่าได้ยินเสียงที่แว่วมาจึงหันไปมอง \" ใครหน่ะ ? \" ฟริเรย่าตะโกนขึ้นมาด้วยความตกใจ     
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น